Sinterklaasfeest: Vroeger maakten we hier in het klooster zelf mooie spulletjes en die gaven we  dan met sinterklaas en kerstmis cadeau aan onze confraters, vrienden etc. Rondom ons klooster, destijds in België,  lag een grote gracht en ooit heb ik eens een soort arreslee gemaakt waar, als alles dichtgevroren was,  flink mee gespeeld werd door studenten uit de eerste studiejaren. In zo'n klooster ging het in de sinterklaastijd ruig aantoe. Een twintigtal zwartepieten kwam aan de vooravond van het sinterklaasfeest de refter binnengestormd en sloegen met  roedes die gemaakt waren van een klein bosje wilgentakken (weeën) je flink over de rug. Ooit hebben ze me als de kloosterkok in zo'n grote jute roggezak gestopt en zodanig door elkaar gehutseld dat ik twee dagen bij broeder Bernhard in  de ziekenboeg gelegen heb om bij te komen. Na 1947 heeft niemand dit ooit nog onder de voeten gehaald, want  met alleen maar droog brood, speculaas en marsepein op tafel voelt geen enkele confrater of student zich echt happy. Kerstfeest: Na de sinterklaas werd het hele klooster in kerstsfeer gebracht. In de grote hal stond een kerstboom met daaronder een kribbe en (mechanische) herders, die bezig waren om het houtvuur op te stoken. De kapel zag er helemaal hemels uit en van heinde en ver kwamen onze weldoeners al dat moois bekijken. Ja, wat moet ik over de kerstdagen van deze tijd vertellen. Het is allemaal zo anders geworden en op onze leeftijd kunnen we ons daar niet meer bij aanpassen. Elk jaar wordt er over vrede op aarde gesproken en anno 2012 zijn we nog geen stap verder gekomen. De oorlog heeft zich tegenwoordig ook al uitgebreid binnen dorpskernen, echte vrienden vind je nergens meer en overal kom je tegenwoordig  uit elkaar gegroeide families tegen die over pietluttigheden van generlei waarden zich druk gemaakt hebben en elkaar niet meer luchten of zien kunnen. Advent: Aanstaande zondag begint de advent en bereiden we ons voor op het kerstfeest. De advent is de tijd van verwachting en hoop en laat het voor u allen een tijd wezen dat ruzies weer bijgelegd worden en er eindelijk in Congo, Syrië, Egypte, Jemen, Irak, Afghanistan, Gazastrook en in alle brandhaarden van de wereld vrede en gerechtigheid komt voor mensen die om wat voor gedoe ook vervolgd worden en buitengesloten. Voor u gemaakt heb ik wat bekende kerstliedjes en als het om deze melodieën gaat vind ik ze in het Duits het best klinken. Voor de kinderen heb ik een mooie kijkdoosfilm aangebracht en ook Sinterklaas ontbreekt niet op het appèl! Ik wens u allen een fijne decembermaand met de hartelijke kloostergroeten van broeder Everard!

29-11-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Onder wijn verstaan we het gegiste sap van druiven. De echte wijn wordt hieruit sinds mensenheugenis bereid. De druiven worden eerst in een druivenmolen fijngemaakt. De brij die hierbij ontstaat wordt in wijnpersen uitgeperst. Wat overblijft heet droesem of moer, het druivensap most. De most wordt al na enkele uren troebel en begint te gisten. De gistzwammen die normaal op de schil voorkomen, zetten de druivensuiker om in alcohol (wijngeest) en koolzuur, dat als gas ontwijkt. Zo ontstaat in de gistkuipen de jonge wijn, die daarna in fusten of vaten in twee tot vier jaar rijpt. Vanuit de fusten bottelt men de wijn in flessen. Rode wijn verkrijgt men doordat men de rode of blauwe schil enige tijd laat meegisten. Een deel van de kleurstof gaat dan in de wijn over. Schuimende of mousserende wijn (champagne of bij Duitse wijn sekt genoemd) ontstaat als men deze al jong met wat suiker in flessen doet, waar het gistingsproces zich dan voortzet. Meestal duurt het jaren voor deze wijn goed is. Wijnen kunnen zeer van elkaar verschillen; dit ligt aan de streek, de wijnstok zelf en de al of niet warme zomer. Speciale aandacht vraag ik u voor de uitstekende Hollandse en Belgische wijnen. Niet alleen in de zuidelijke provincies vindt men grote wijngaarden en wijnboeren,  maar onderhand zitten deze ook verspreid in bijna alle provincies van Nederland en België. Hier in Holland ken ik wijnboeren die bij een slechte zomer grote voorrraden druiven uit Californië of Zuid-Afrika laten komen en er uitstekende wijnen uit weten te halen, waarop ze zelfs in het wijnland Franrijk en ook in Luxemburg jaloers zijn. Vraag bij uw slijter of in de Super naar wijn uit eigen streek. Ik weet zeker dat de kwaliteit u verrast en u er veelvuldig op terugkomt. In het verleden heb ik hier voor de communiteit ook zelf wel eens wijn gemaakt en het fabriceren, dat ik u hier in het kort uitgelegd heb,  kent veel specifieke geheimen die ik u niet mag verklappen en dat doet, neem dat van mij maar aan, geen enkele wijnboer!

26-11-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Als paters, broeders of zusters hier in het klooster hun naamfeest vieren, dan is het een oude kloostergewoonte dat ze mogen kiezen wat er gegeten wordt. Hier in het klooster is sinds kort gehuisvest een broeder uit het voormalige Oostblok. Vroeger was hij een bekende gewichtsheffer, maar wegens dopinggebruik hebben ze Carlos eeuwig geschorst en uit boetedoening is hij in het klooster getreden. Hier vertelt hij zijn grote fout en dat was dat hij stapelgek was op mosterdsoep, waar ze daar in Hongarije kennelijk verboden stoffen in hadden zitten die destijds geleid hebben tot zijn schorsing. Duidelijk heb ik mijn confrater gemaakt dat dit geenszins het geval is met de mosterdsoep die we hier in het klooster vandaag  volgens wens van zuster Cecillia geserveerd hebben. Het is vandaag haar naamfeest. Cecillia is de patrones van de muzikanten en veel koren, fanfares en muziekverenigingen zijn naar deze heilige (200-230) genoemd. Aanstaande zondag zal in vele kerken aandacht aan de heilige Cecillia besteed worden en op de laatste zondag van november vieren we ook het feest van Christus Koning, dat in 1925 door Paus Pius XI is ingesteld. Een groot beeld van Christus Koning stond vroeger in Huissen op de Gravenkamp en is nadien verplaatst naar het voorterrein van de parochie van de HH. Martelaren van Gorcum op het Huissen-Zand. Dit beeld heeft altijd een grote rol gespeeld in het historische stadje Huissen dat sinds een tiental jaren opgegaan is in de nu roerige gemeente Lingewaard, die volgens insiders volledig failliet is gegaan vanwege gemeentelijk wanbeleid en waar we nu een toezichthoudende gepensioneerde burgemeester gekregen hebben, die uit alle macht probeert grip te krijgen op deze onbestuurbare  gemeenschap.



           


                 Mop van de dag
                

22-11-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Valeriaan is een kruidachtige plant uit de kamperfoeliefamilie. Hier in de kloosterkeuken gbruiken wij geen valeriaan om door het eten te mengen. Bij sommige spijzen wel kamperfoelie, maar daar kom ik t.z.t. met een of andere bereiding nog wel op terug. Vroeger in militaire dienst dachten de recruten dat er kamfer in hun eten zat, maar dat was echt niet het geval. Wel heb ik als Aal ooit een frontarts gekend die voorstander was om wat valeriaandruppels door het eten te doen om de mannen aan het front wat te kalmeren. Het grote voordeel hiervan was dat de tegenstander die zich gesterkt had met spul waar zelfs Bacchus destijds nog dronken van werd zich sneller te grazen lieten nemen uit de ratels van onze point fifty's. Mijn moeder verkocht vroeger vanuit haar winkel van die kleine flesjes met valeriaan en het was een gewild artikel zo tegen examentijd en ook mensen die slecht de slaap konden pakken waren er gematst mee.  Met een bijgeleverde druppelaar deed je 4 tot 7 druppels in een glas water en na een half uurtje was je gedurende lange tijd bevrijd van angstgevoelens en dies wat meer. Tegenwoordig zijn er diverse firma's die valeriaan verkopen en de prijzen variëren van 6 euro tot 15 euro voor druppels of tabletten waar als speciale toevoeging ook nog wat zuivere theanine (stof uit blaadjes groene thee) in verwerkt zit. Ik hoop dat ik u hiermee weer enkele dingetjes verteld heb waar u voorheen geen weet van had en wens u veel leesgenot met het bekijken van dit artikeltje.

20-11-2012 om 20:07 geschreven door Broeder Everard

De vorige keer hebben we heerlijk gesmuld van de duivensoep en vandaag hebben we een tweevoudig duivendiner op tafel gehad. Al deze duiven werden geschoten door onze confraters in het Luxemburgse Clervaux. Een naaste familielid van onze tak was vroeger oorlogscorrespondent en hij heeft meer dan 150 oorlogsverhalen geschreven. Iedereen heeft wel eens van het Ardennenoffensief gehoord en de meeste mensen denken dat  deze strijd tussen de Duitsers en geallieerden in de Tweede Wereldoorlog zich voornamelijk in België afspeelde en niemand komt op het idee dat de Ardennen ook half Luxemburg beslaan. Op 17 december 1944 brak in Clervaux de hel los en lang is er gevochten. Pas in april 1945 hadden de geallieerden de Duitsers op de knieën. In Clervaux vind je dan ook een oorlogsmuseum en in de plaats zelf en overal in de buurt veel erevelden van gesneuvelden. Van al dat oorlogsgeweld vind je weliswaar niet zo veel meer terug, maar bij de oude garde in Clervaux leeft deze oorlog nog steeds. Op de foto's hier beneden zie je de Benedictijner Abdij van Saint Maurice & Saint-Maur en ook een groot kasteel, dat bij het Ardennenoffensief lang hoofdkwartier van de Duitsers is geweest. Op de foto's ziet u respectievelijk een recept van Woudduif met Abrikozen en Duiven à L'Alsecienne. Op de inzet ziet u een woudduif, zo te zien een allerliefst vogeltje, maar ja als we al dat wild laten leven, dan komt het hier net zover als in India waar de koeien over de straat lopen en als de wildstand niet in evenwicht gehouden wordt lopen binnenkort de wilde zwijnen door uw tuin en gaan we met ons allen met de kippen op stok en zie je rondom je huis al vroeg in de morgen van allerlei wild voorbij komen en word je al vroeg uit je slaap gehaald door honderden kraaiende hanen en kwetterende vogels; dus beste protesterende dierenliefhebbers, als je graag wilt dat er geen dier meer geslacht wordt, word dan wildbeschermer en gratis bezorgt deze club u dagelijks dieren, die u mag verzorgen en grootbrengen!    

18-11-2012 om 18:59 geschreven door Broeder Everard

Vanwege hartproblemen ben ik niet meer in staat lange reizen te maken, maar hier in het klooster zitten een paar van die oude knarren die dat nog wel kunnen en wereldwijd op allerlei gebied lezingen houden. Vorige week zijn ze op bezoek geweest in de Benedictijnerabdij van Saint Maurice & Saint-Maur in het Luxemburgse Clervaux. Broeder Etienne Delaville die daar in de keuken de scepter zwaait en me nog kende van jaren geleden toen ik daar op bezoek was om wat confraters in te wijden in onze aloude kloosterreceptuur had belangstellend naar mij gevraagd en toen hij hoorde dat mijn rikketik niet helemaal in orde was heeft hij mijn confraters pater Dalmatius en broeder Bernardus een koelbox meegegeven met geslachte woudduiven en een oud Frans receptuurboek  met recepten van wild en gevogelte. Dat is daar in die uitlopers van de Ardennen overal volop te vinden en die paters en broeders gaan daar zelf op jacht om de voorraadkelders in het klooster met de komende winter in aantocht flink aan te vullen. Vroeger in de missie van Congo heb ik van alles zelf geslacht en er kwam daar geen bakker of kruidenier langs om iets af te leveren. Je moest over allerlei handigheidjes beschikken om te overleven en ook veel inwoners van je missiegebied waren van ons klooster afhankelijk.  We waren daar slager, bakker, kruidenier, dokter, onderwijzer en bouwvakker en hadden zelfs geen tijd om ons brevier te bidden, en van het bekeren van die negers daar kwam al helemaal geen zier van terecht. Op mijn oude dag ben ik wat weekzerig geworden en kan nog geen vlieg meer doodslaan, hetzij een duifje slachten. Ja zo gaat dat in het leven! Voor hart en bloedvaten is er geen beter vlees denkbaar dan uit die uitgestrekte wouden daar. Die woudduiven zijn volkomen zoutloos en toch zit er een gekruide smaak aan, waarvoor Gods natuur gezorgd heeft. Hier beneden treft u een duivensoep recept aan en als u kijkt op http://www.wolterspoelier.nl/Duivensoep/pid/50   komt u op een site van een Hollandse expert op dit gebied. Ik wens u nog een fijn vervolg van deze  dag en tot een volgende keer maar weer!  

15-11-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De bakermat van spinazie is Perzië (heet nu Iran)-. Spinazie is een eenjarige plant en groeit, behalve in tropische gebieden, overal. Toen ik voor een halve eeuw terug bij broeder Gregorius Klompaard als hobbietuinder een stukje eigen land in pacht had gekregen, heb ik enkele malen een flink bedje spinazie ingezaaid en de beste kweek is op niet al te vette en zwaar bemeste grond. Ik vermengde de grond altijd met een flinke dosis zand, alvorens ik aan het zaaien sloeg. Spinazie heeft in het verleden ten onrechte een wat slechte naam gekregen en dit vanwege de aanwezigheid van nitraten in deze groentesoort. Door voedingsspecialisten werd geschreven, dat je spinazie beter niet eten kon vanwege het feit dat de nitraten zich bij koken omzetten in nitriet dat kankerverwekkend was.  Bewezen is dit nooit en zoals ik al schreef is teelt op goede grond een pre om zich als tuinder met deze groentesoort bezig te houden. Nitraten zitten niet alleen in  spinazie, maar ook in veel  andere groenten en wel in sla, postelein, rode biet, kervel, snijbietjes, radijs, bleekselderij, spitskool, koolrabi, andijvie, watertuinkers, venkel, en  Chinese kool. Vroeger in ons kloosterlab heb ik vastgesteld dat spinazie energierijke stoffen bevat en mijn vriend Popeye uit mijn kindertijd wist daarover mee te praten en heeft van al dat spinazie eten een paar spierballen gekregen om jaloers op te zijn. Vastgesteld is tevens dat spinazie de bloeddruk verlaagt en bloedklontering voorkomt. Heel vroeger werd door doktoren het eten van spinazie aanbevolen als men een slechte stoelgang had; spinazie heeft een hoog oxaalzuurgehalte vandaar! In spinazie zitten veel goede voedingsstoffen, vitamines en mineralen zoals eiwit, koolhydraten, vet, caroteen, vitamines B 1, B II, B 6 en C, verder nicotineziuur, ijzer, kalium, calcium, koper, magnesium, natrium, fosfor en zink. Tegenwoordig houdt iedereen zich met eten en drinken bezig en de een weet het nog beter als de ander. Een goede voeding bestaat uit wisselend eten, nooit te vaak per week van dezelfde groente of anderzijds, en om een goede lijn te behouden moet het tot zich nemen van voeding in overeenstemming zijn met de werkzaamheden die men verricht of zó die veelal zittend zijn, aangepast aan een uurtje per dag zich flink bewegen door te sporten, waarbij een fikse wandeling de beste manier is om overgewicht te voorkomen. Zoals met alles het geval, is het overdaad dat schaadt! De kooktijd van verse spinazie is 7 minuten, bij roerbakken kan met 5 minuten volstaan worden, bij gebruik van magnetron moet men op 7 minuten rekenen en voor stomen en smoren staat een tijd van 10 minuten. Ik heb een spinazielasagneschotel voor u bereid en in deze economische crisistijd gaan we wat magere soep bereiden en dan vangen we met als groente verse spinazie of diepvries op tafel twee vliegen in één klap en met wat fruit na hebben we weer een volledige maaltijd die u aan de lijn houdt en toch voldoende energie geeft om de dag door te komen.

04-11-2012 om 17:32 geschreven door Broeder Everard

Vroeger waren op de dagen van Allerheiligen & Allerzielen veel mensen op de kerkhoven te vinden en op Allerzielen kon je in de kerk komen bidden en met een bepaald gebed verdiende je dan een aflaat  waarmee een zieltje van een van je dierbaren, die wat minder goed geleefd had, toch weer een stapje dichter bij de hemelpoort kwam. Door het hele jaar heen zie ik op de kerkhoven voornamelijk nog wat oude mensen ronddolen die wekelijks of maandelijks de graven van hun dierbaren komen verzorgen en bezoeken; de jongeren laten het afweten. Wat minder mobiele ouderen zijn zelfs niet meer in staat om de graven te verzorgen, maar zouden dit wel heel graag nog willen, maar kunnen geen begeleider of vervoer krijgen om hun wens in te willigen. Levenseinde kliniek: Daar zijn wij ouderen niet mee opgegroeid, maar ik kan me voorstellen dat mensen met zware chronische ziektes en pijnlijke kanker het niet meer zien zitten en het leven willen beëindigen. Binding met het geloof is heel mooi en zelfs de zwaarste ziektes zijn tot het einde best te dragen als je goed verzorgd wordt door je vrienden en dierbaren, maar die laten het tegenwoordig ook al afweten. Dat mensen onder elkaar niet solidair meer zijn, blijkt ook bij de nieuwe nivelleringsregering van VVD & PvdA, waarbij grote bezuiningen zijn ingevoerd, die op veel verzet stuiten. Iedere groepering binnen de samenleving zien we overeind komen  en uitsluitend opkomen voor hun eigen belangen. Jammer dat de maatschappij zo afgezakt is naar uitsluitend materiële verlangens en de geestelijke op de achtergrond zijn beland. Mensen die dit stukje lezen, zullen denken: ,,Echt kloostertaal, maar dan moet ik erbij vertellen dat er hier verschillende paters, broeders en zusters vertoeven die de oorlogsjaren meegemaakt hebben, als aalmoezenier aan de frontlinie gezeten hebben en hulpverlener waren bij de Watersnoodramp in 1953 en zelfs nu op hoge leeftijd nog bereid zijn mensen te helpen en zich weg te cijferen"! Beste mensen: ,,Probeer vandaag op het Feest van Allerheiligen en morgen Allerzielen u te bezinnen en verrijkt uw geest in deze tijd van kommer en kwel met wat meer geestelijk voedsel!" Tot een volgende keer maar weer en allemaal een fijne dag! Nagekomen is nog een pracht gedicht van soeur Nikki, zie bijlage!

Bijlagen:
79 Gedicht Een stille Groet.jpg (43.9 KB)