Ik ben AngelWings, en gebruik soms ook wel de schuilnaam AngelWings.
Ik ben een vrouw en woon in Whatever (Nederland) en mijn beroep is Freelance.
Ik ben geboren op 12/04/1967 en ben nu dus 57 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Webdesign, dichten, schrijven, digitale bewerkingen.
Welkom op mijn weblog
Als je iets wilt meenemen dat mag, wil je deze blog dan linken aub?
~*~ Zelf ben ik een 'bezige bij' inzake, Fotobewerkingen, Websites maken, Schrijven en Dichten, Avatars, Clubsets & vooral veel Glitters!
Grtz AngelWings
{TITEL_VRIJE_ZONE}
Wingzie
29-10-2009
Pittige kruiden doden kankercellen
Pittige kruiden doden kankercellen
28-10-2009
Pittige kruidenmengelingen als curry kunnen kankercellen doden, zo hebben Ierse wetenschappers aangetoond. De stof curcumin zou daarvoor verantwoordelijk zijn. Diezelfde stof werd ook al in verband gebracht met bescherming tegen alzheimer en artritis. Of het ook echt werkt, wordt op dit moment uitgebreid onderzocht.
Curcumin zou ervoor zorgen dat kankercellen binnen de 24 uur vernietigd worden en dat die cellen zichzelf beginnen verteren. Dat zou komen omdat de stof het signaal zendt dat de cel dood moet gaan.
"Wetenschappers weten allang dat natuurlijke ingrediënten het potentieel hebben om kankercellen te behandelen. Wij vermoeden dat curcumin daarvoor zorgt", aldus onderzoekster Sharon McKenna van de universiteit van Cork. Deze bevindingen kunnen dokters helpen nieuwe behandelingen te vinden, voegt ze er nog aan toe.
Artritis treft de gewrichten en botten en kan een zeer pijnlijke en verzwakkende aandoening zijn. Osteoatritis is een degeneratieve aandoening die meestal optreedt in de gewrichten die gewicht dragen. Zoals de heupen, knieën en ruggengraat. Het kraakbeen begint te verslijten, waardoor het onderliggende bot dik en vervormd raakt. Bij tussenpozen is het gewricht pijnlijk, gezwollen en stijf. De aandoening kan ernstig genoeg zijn om het normale leven te verstoren. Reuma is een algemene term die gebruikt wordt voor pijn en stijfheid van de botten en de spieren. Deze ziekte kan worden veroorzaakt door langdurige wrijving, virusinfectie, stress, voedingsallergieën of omgevingsfactoren, zoals koude en vocht. Bij reumatiek gaat het om gezwollen, gevoelige, stijve en pijnlijke gewrichten, ook reumatische koorts en slijmbeursontsteking worden ertoe gerekend, een zeer pijnlijke aandoening als gevolg van ontstoken slijmbeurzen, de met vocht gevulde zakjes waar de gewrichten mee bekleed zijn. Gewrichtsreuma komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Het synoviaal vlies dat rond een gewricht ligt, raakt ontstoken en gezwollen, waardoor het gewricht pijn gaat doen en stijf wordt. Dit gebeurt vooral bij de kleine gewrichten van de handen en voeten, maar gewirchtsreuma kan ook andere gewrichten aantasten, zoals die van de polsen, knieën en enkels.
Tegen reumatiek: - Pepers en paprika's zijn rijk aan capsaïcine, een chemische stof die zenuwen verdoofd en pijn bestrijdt. De Mayna Jivaro-stam uit Peru legt nog steeds pepers op tanden en kiezen, een praktijk die ertoe heeft geleid dat westerse artsen nu proeven doen om te zien of capsaïcine mogelijkheden biedt als pijnstiller bij reumatische aandoeningen. - Indianen uit Noord-Amerika zochten hun toevlucht tegen reumatische pijn in een omslag van salie, tabak, engelwortel en balsem. - Een minder aansprekende remedie is epsomzout in een heet bad om de pijn te verlichten, of een dessertlepel mosterdpoeder of cayennepeper in het badwater. - Eet volop uien en knoflook, u kunt zelfs een heerlijke uiendrank maken van 3 ongeschilde uien die u zachtjes kookt in 6 dl water. - Gepreste knoflook in olijfolie met peterselie op grof volkorenbrood is een ander middel, en een ontbijt van geraspte appel met ongekookte havermout en yoghurt is ook goed. - Veel reumapatiënten reageren goed op een verandering van het voedingspatroon. Aangeraden wordt de volgende voedingsmiddelen zo vaak mogelijk te eten om spier- en gewrichtsontsteking te voorkomen: kool, selderij, raap, paardebloem en vette vis. - Drink veel water, want dat spoelt het lichaam schoon en ontgift. - Vermijd groeten die tot de nachtschadefamilie behoren, want ze kunnen gewrichtsproblemen geven, zoals paprika's, aardappelen, pepers, tomaten en aubergines. - Teunisbloemolie bevat veel gammalinoleenzuur en dat is nodig voor de aanmaak van prostaglandines, die ontstekingsremmend kunnen werken. - Anti-oxidanten helpen degeneratie voorkomen, die de aandoening kan veroorzaken of verergeren. Neem een goed supplement dat vitamine A,C en E bevat en het mineraal selenium. Ook zink kan nuttig zijn.
Reumatiek thee: - aardbeienblad - brandnetelblad - duizendblad - frambozenblad - hysop - St. Janskruid - kamille - meekrapwortel - sarsaparillawortel - sassafras 3X daags een kopje van drinken.
Tegen gewrichtsreuma: - Voor de vorming van het synoviaal vlies rond het gewricht is magnesium nodig, neem er voldoende van. - Grote doses visolie blijken goed te werken tegen gewrichtsreuma. Eet daarnaast ook veel vette vis. - Zink- (30 mg per dag) en seleniumsupplementen (circa 250 mcg per dag) hebben veel patiënten geholpen. - Ook calcium (2 gr per dag kan soms helpen). - Koper kan de symptomen van gewrichtsreuma verlichten. daarom dragen veel patiëten een koperen armband.
Tegen artritis: - Neem anti-oxidanten zoals vitamine A,C, en E en bètacaroteen, om de aandoening te voorkomen. - Zorg ervoor dat u voldoende magnesium en kalium binnenkrijgt. Een tekort kan leiden tot spierzwakte en - krampen. - U kunt ook een tekort hebben aan vitamine D, mogelijk door onvoldoende blootstelling aan zonlicht. - Het lichaam heeft meer zink en selenium nodig, wat u in de vorm van supplementen moet nemen. - Kurkuma (geelwortel) is een bekend middel tegen artritis, dus gebruik hem volop door uw eten. Drink 3X daags warme melk met twee theelepels kurkuma erdoor. - Een middel van een dessertlepel cayennepeper in een kop olijfolie waarmee de ontstoken gewrichten worden ingewreven, zorgt voor een verzachtende warmte. Kook een dessertlepel cayennepeper in 6 dl appelazijn, laat de vloeistof afkoelen en gebruik hem als kompres op de pijnlijke delen. Cayenne kan huidirritatie veroorzaken, dus zorg ervoor dat het de huid wel kan verwarmen, maar niet kan vebranden. - Een goed preventief middel is een theelepel appelazijn en honing te mengen met heet water en dat 's ochtends op de nuchtere maag te drinken. - Of drink het sap van een citroen en heet water, gezoet met honing. - Brandnetelsoep gemaakt van verse toppen, gesnipperde ui en knoflook of gewone brandnetelthee zijn beide beproefde middeltjes tegen artritis. - Aardappels hebben goede ontstekingsremmende eigenschappen en kunnen pijn verlichten. Kook voor een aardappelomslag 450 gr aardappelen in de schil gaar. Leg ze op een stuk kaasdoek en prak ze fijn. Vouw de doek dicht en leg hem op de aangedane plek. Verwijder hem pas als de aardappels helemaal afgekoeld zijn.
Tegen slijmbeursontsteking: - Maak een omslag van fijngeprakte, gekookte koolbladeren tussen enkele lagen gaas of kaasdoek. - Andere verzachtende kruiden om als voedingssupplement in te nemen zijn: lijnzaad, heemst en de iep. - Kook appelazijn in met cayennepeper en breng hem aan als kompres, net als bij artritis.
Hooikoorts is een allergie voor het stuifmeel dat grassen, bloemen en bomen in het voorjaar en de zomer verspreiden. Het stuifmeel prikkeld cellen tot de aanmaak van histamine, wat leidt tot tranende ogen, een loopneus, niezen en een pijnlijke, kriebelende keel. Ook huismijt, de vacht van dieren en de veren van vogels kunnen allergische reacties oproepen. Astma neemt toe in het Westen, hoe dat komt, weten we nog niet, maar veel mensen denken dat luchtvervuiling een belangrijke oorzaak is. De belangrijkste symptomen van astma zijn ademgebrek, een piepende ademhaling en benauwdheid op de borst. Tijdens een astma-aanval raken de brochiën gedeeltelijk verstopt, waardoor ademhalen moeilijk is. Aanvallen kunnen ook veroorzaak worden door een allergeen, zoals pollen of dierenharen, maar ook door infecties van het ademhalingskanaal, overmatige inspanning of angst. Astma begint meestal in de kindertijd en verdwijnt vaak in de pubberteit.
Tegen hooikoorts: -Vroeger kauwden mensen op een stukje honingraat,,wat bescherming zou bieden tegen allerlei allergieën Sommige natuurvoedingswinkels verkopen honingraat en het loont de moeite om hier eens mee te experimenteren. - Ook veel knoflook eten wordt beschouwd als een middel tegen allergische reacties. - Kamillethee is een natuurlijk antihistaminicum, doe er honing in om uw weerstand tegen pollen te verhogen. - U zou wat mierikswortel kunnen raspen en opsnuiven om de bijholten vrij te maken en het ademen te vergemakkelijken. - Of probeer een theelepel mosterd met een theelepel melasse, 's ochtends op de nuchtere maag en 's avonds voor het slapen gaan. - Warme vlierbloesemthee of -siroop tegen bedtijd houdt het sniffen bij hooikoorts binnen de perken. Maak zelf siroop van vlierbloesemschermen, 450gr bruine suiker, 3 citroenen en 2 sinaasappels in schijfjes. Schenk hier 1.7 liter water bij en 55 gr cremortart. Laat het mengsel 24 uur staan in een afgedekte kom voor u het zeeft boven een pan, aan de kook brengt en doorkookt tot de suiker is opgelost. Laat de siroop afkoelen en bottel hem of vries hem in. Drink naar behoefte.
Tegen astma: - Men denkt dat voedselallergieën of -intolerantie, een magnesiumtekort, vervuiling en een tekort aan selenium en vitamine B6 oorzaken van astma kunnen zijn. - Rook niet en vermijd vervuilende stoffen en gassen. - Neem twee keer per dag 1 gr vitamine C, die een antihistaminicum is. - Magnesium helpt bij de uitzetting van de brochiën, voorkomt verkramping en bevordert een normale reactie op allergenen. Een dagelijks supplement van 300 tot 400 mg wordt aanbevolen. - Uit onderzoek is gebleken dat vitamine B6 het aantal astma-aanvallen bij een groep patiënten veminderde. - Selenimum en de anti-oxidanten vitamine A (als bètacaroteen), C en E bevorderen herstel en helpen aanvallen te voorkomen. - Ginko biloba wordt al duizenden jaren gebruikt tegen astma en allergieën. Neem 60mg per dag.
-Brandnetels en uien kunnen beschermen tegen astma. Doe een handvol jonge brandnetels in 3dl kokend water. Zeven en opdrinken. - Men raadt aan minstens één gekookte ui per dag te eten. - Week een vers koolblad een tijdje in heet water en drink de vloeistof op. - Kauw dagelijks twee teentjes knoflook of maak een drankje van 3 bollen knoflook, 6dl water, 3dl appelazijn en een lepel honing. Laat de knoflook een half uur zachtjes koken, voeg azijn en honing toe en laat de vloeistof zachtjes koken tot hij stroperig is. Drink elke dag een sherryglas vol. - Drink dagelijks een klein glas wortelsap om de kans op een astma-aanval te verminderen. - Iers mos (een zeewier) is een gelei die bij sommige natuurvoedingswinkels te krijgen is. Maak er samen met een halve ui, twee teentjes knoflook en een half kopje honing een siroop van. Neem die om de paar uur of naar behoefte.
Griep, verkoudheid en hoest
De gewonde verkoudheid wordt veroorzaakt door een aantal virussen. De symptomen zijn niezen, een zere keel, hoesten en een loopneus. Ook griep wordt door een virus veroorzaakt en komt meestal in de vorm van een epidemie. De symptomen zijn koorts, spierpijn en hoofdpijn. De koorts verdwijnd na enkele dagen, waarna de patiënt zich zwak voelt en weinig energie heeft. Als u vermoeid bent, bent u er gevoeliger voor. Hebt u hem toch te pakken, maak dan bij de eerste signalen van verkoudheid en koorts een mosterdvoetbad van één lepel mosterdpoeder in een kom met gloeiendheet water. Mosterd heeft een verwarmend effect en een stoombadje van een aftreksel is slijmoplossend en maak de luchtwegen vrij van infecties en verstopping.
- Zink en vitamine A en C helpen verkoudheid en griep te voorkomen. In de wintermaanden wordt dan ook aangeraden van al deze middelen het dubbele van de aanbevolen doses te nemen. Als u verkouden bent of griep hebt, neem dan drie keer per dag 1 gr vitamine C en zuig elke twee uur, maximaal zes keer per dag, een zinktablet op. - Gebruik twee tot drie keer per dag echinacea om het immunsysteem te versterken. Neem telkens 25 druppels tinctuur (kinderen de helft). - Neem elke dag knoflookcapsules of verse knoflook. - Drink veel water om het lichaam te reinigen en drink heet water met citroensap om de ademhalingswegen te reinigen.
Tegen griep: - Citroen en honing zijn van oudsher de redmiddelen bij griep en verkoudheid, citroen van wegen het hoge vitamine C-gehalte en het prikkelen van het gifuitscheidend vermogen van het lichaam en honing omdat hij verzachtend werkt bij keelpijn. Voor een verwarmend huismiddeltje kunt u een warme drank maken van 2-4 citroenen met een dessertlepel honing erdoor. - Doe verse gember of pepermunt, of de etherische oliën ervan in het badwater of in een voetbad. Beide bevorderen de transpiratie, waarmee gifstoffen uit het lichaam worden afgevoerd. Ook stroomt door een gembervoetbad bloed uit het hoofd naar de voeten, waardoor de ophoping van warmte waar het lichaam bij griep of verkoudheid zo vaak last van heeft vermindert. - Knoflook is een natuurlijk antibioticum en werkt goed bij alle problemen aan de bronchiën en longen. Als u onverdunde knoflook eet, kauw dan daarna op een takje peterselie of een paardebloembald om de adem fris te maken. - Uien zijn uitstekend tegen verkoudheid. Leg er 's nachts ééntje opengeneden op uw nachttafel. Of leg een dikke plak ui in kokend water en voeg een halve theelepel cayennepeper toe. Zeef de vloeistof en drink hem het voor naar bed te gaan. - Giet 6 dl heet water over een handvol verse dennennaalden, doe een handdoek over uw hoofd en inhaleer de dampen diep in. Dit maakt de luchtwegen vrij. U kunt zelfs wat citroen en honing aan het overgebleven water toevoegen en opdrinken om uw vitamine A en C-gehalte te verhogen, wat het herstel kan versnellen. - Eet volop yoghurt, die op zich al bacteriedodend is. Yoghurt helpt het lichaam om meer antilichamen te produceren, die zullen afrekenen met de binnendringende organismen.
Tegen hoest: - Leg bij hardnekkigen hoest een omslag van gebakken ui op de borst, die u elke twee uur ververst. Ui kan ook als warme bouillon worden gedronken om de luchtwegen te reinigen en vrij te maken. - Probeer tegen een diepe hoest eens een aftreksel van geraspte verse gemberwortel met specerijen als kruidnagel en kaneel. - Een omslag van koolbladeren helpt goed wanneer de borst samenkrimpt van het hoesten. Kool heeft de buitengewone eigenschap gifstoffen uit te drijven. Kneus de bladeren met een deegrol tot er sap verschijnt. Leg drie tot vier koolbladeren op de borst en dek ze af met een gaas. Houd alles dan met een warm deken op zijn plaats. U kunt ook het sap van de kool drinken, gezoet met een theelepel honing.
borst en hoestkruiden thee: - heemstblad - heemstwortel - hoefblad - hysop - kaarsjeskruid - klaprozen - weegbree - zoethout 3x daags een kopje van drinken.
anti-griep thee: - hoefblad - hysop - kamille - lindebloesem - pepermunt - vlierbloesem 3X daags een kopje van drinken.
kriebelhoest thee: - zwart bessenblad - hoefblad 3X daags een kopje van drinken.
verkoudheid thee: - salie - blauwe bosbessen - leverkruid - lindebloesem - ogentroost 3X daags een kopje van drinken.
stoombadje: - pepermunt - kamille - eucalypthus - salie Een handvol van dit kruidenmengsel overgieten met een liter kokend water. De opstijgende dampen inademen met een handdoek over het hoofd.
Keelpijn, koorts, koortsuitslag.
Neem bij de eerste tekenen van koorts citroensap met honing of appelazijn en honing verdund met volop warm water. Koude drankjes van citroensap, gerstewater met citroen of verse, ongezoete vruchtensappen zijn stuk voor stuk prima en helpen mee de temperatuur omlaag te brengen.
Tegen keelpijn: - Maak als de keelpijn heel erg is een gorgeldrank van zout of citroensap of appelazijn verdund met warm water. Het zout helpt de bacteriën te vernietigen die keelpijn veroorzaken en gaat het brandige gevoel tegen. - Doordrenk een schoone doek met de uit een héél bolletje knoflook geperste olie vermengd met cayennepeper en warm gezouten water. - Knoflook samen met ui gaan infecties tegen en maken de luchtwegen vrij door de hoeveelheden slijm in de neusholte te reduceren. - Ook gorgelen met doodgewoon zout water kan verzachtend werken. - Ook zwarte bessen gaan infectie en ontstekingen tegen. Laat eens een lepel gekneusde bessen tien minuten in een kop kokend water trekken, drink het drankje langzaam op en kauw de bessen fijn. - Salie is het bekendste middeltje tegen keelpijn. Een van dit kruid getrokken thee met een scheutje appelazijn erdoor doet wonderen. - Echinacea fungeert als natuurlijk antibioticum door het afweersysteem van het lichaam op te peppen en infecties en ziekten te bestrijden. - Als u een sterke maag hebt, kunt u een keelontsteking bestrijden met een siroop van geraspte mierikswortel, citroensap en honing, enige tijd getrokken in warme melk of water en daarna gezeefd.
Tegen koorts: -U kunt koorts temperen met koudwaterkompressen op benen en voeten. Druppel er wat etherische lavendel- of pepermuntolie op. Verwijder de kompressen zodra ze warm worden. - Tegen infectie zou u een afgekoeld aftreksel van rozemarijn kunnen nemen in plaats van koud water. - Een aftreksel van engelwortel in gekookt water helpt mee de koorts omlaag te brengen. Voeg het sap van 2 citroenen, wat honing en een drupje cognac toe om de drank wat smakelijker te maken. - Een oud middeltje tegen koorts was kruidnagel, cremortart en wat kaneelstokjes samen met wat honing in een kopje thee doen.
Koortsuitslag (koortsblaasjes): Koortsuitslag wordt veroorzaakt door het virus herpes simplex. Deze pijnlijke, met pus gevulde blaadjes verschijnen meestal rond de mond. Het virus kan latent in het lichaam aanwezig zijn en opvlammen wanneer het immunsysteem onder druk staat. Koortsuitslag is zéér besmettelijk. Wees daarom voorzichtig en vermijd dat het virus zich naar andere lichaamsdelen of mensen verspreidt. Koortsblaadjes worden meestal voorafgegaan door stress, vermoeidheid, een slecht voedingspatroon, ziekte en menstruatie. - Gebruiik meer vitamine C en knoflook om uw immunsysteem te versterken en aanvallen te voorkomen. - Zink helpt bij de genezing. - Neem een goede vitamine- en mineralensupplement en extra acidophilus om de groei van gezonde bacteriën in het lichaam te stimuleren.
keelontstekings thee: - ooievaarsbek - leverkruid - frambozeblad - basilicum - salie 3Xdaags een kopje van drinken.
klieren thee: (tegen opgezete klieren) - salie - noteblad - sleutelbloemen - vlierbloesem 3X daags een kopje van drinken.
anti-koorts thee: - alantswortel - alsemkruid - drieblad - duizendguldenkruid - gentiaanwortel - gezegende distelkruid - kalmoeswortel - bittere oranjewortel 3X daags een kopje van drinken. Opvliegers en overgangsklachten
Opvliegers, nachtzweten en stemmingswisselingen zijn allemaal symptomen van de overgang, die weliswaar géén ziekte is maar talloze vrouwen enorm veel ellende bezorgt. De menopauze markeert het einde van de vruchtbare jaren van een vrouw en kan gepaard gaan met een aantal ongemakkelijke emotionele en lichamelijke problemen, waaronder ook hoofdpijn, zware menstruatie, lichtgeraaktheid en pijn tijdens de geslachtsgemeenschap (vanwege een droge vagina) De meeste klachten worden veroorzaakt door hormonale veranderingen (afname van oestrogeen en progesteron) in het lichaam. Cafeïne schrappen is zeer effectief tegen de meeste overgangsklachten en verder zijn er allerlei theesoorten die de symptomen actief helpen verlichten.
Tegen opvliegers: - Munt is bekend om zijn verkoelende effect, dus doe waar het even kan verse munt door salades. Drink pepermuntthee of doe wat etherische pepermuntolie in het badwater. - Salie staat bekend als het kruid van de ouderdom. Maak een versterkende saliewijn van een handvol vers salieblad dat u minstens twee weken in een fles goede witte wijn laat trekken. Zoet hem met honig en laat hem nog een week staan. Zeef de wijn door een doek en giet hem in flessen. Een glas voor de lunch en het avondeten werkt uiterst heilzaam. - Een ander goed tonicum voor de menopauze bestaat uit bladeren van komkomerkruid, citroenmelisse, framboos en weegbree en zuringwortel. Week de kruiden in heet water en drink de vloeistof verspreid over de dag om u helemaal op te peppen. - Selenium, als onderdeel van een goed anti-oxidantensupplement, kan opvliegers en nachtelijk zweten verminderen, net als vitamine C.
Tegen nachtzweten: - Drink dagelijks twee koppen saliethee. Doe een eetlepel salie in een pan en giet er twee kopjes kokend water bij. Laat de vloeistof vijf minuten zachtjes koken. Maak de thee 's morgens, doe hem in een thermosfles en drink hem gedurende de dag. - Ginsingthee wordt vaak aangeraden vanwege het hoge gehalte aan vitamine B en mineralen. Deze thee pept ook een ingedut libido op!!!! - Drink goudsbloemthee van een aftreksel van de bloemen in 1 liter kokend water dat u tien minuten laat trekken. Drink drie of vier keer per dag een kop. - Leg 's nachts bladeren van citroenmelisse onder uw kussen of drink een kop kalmerende en verkwikkende citroenmelissethee.
Tegen algemene symptomen: - Agnus castus, drie keer per dag 25 druppels tinctuur, reguleert de hormoonbalans en verlicht de symptomen van de menopauze. - Calendula, hop, ginsing, salie en yam hebben allemaal een oestrogene werking waar u van kunt profiteren, gebruik ze als thee of als supplement. - Neem magnesium en vitamine B-complex bij onrust en lichtgeraaktheid. - Eet volop rabarber, granen en bleekselder, die vergelijkbare oestrogeenopwekkende stoffen bevatten. - Vitamine E, lijnzaadolie en vitamine B- complex helpen bij gevoelige borsten. - Vitamine C (500 tot 1000 mg per dag) kan nuttig zijn bij verstopping. - Co-enzym Q10 is nuttig bij energiegebrek en vermoeidheid, controleer wel of u geen bloedarmoede hebt. - Quercitine kan helpen bij migraine en hoofdpijn die veroorzaakt worden door de menopauze, hetzelfde geldt voor vitamine C en E. - Vitamine C kan in combinatie met bioflavonoïden, helpen tegen zware bloeding. Ook vitamine A (circa 1000 IE), zink, ijzer en de vitaminen van het B-complex kunnen in zo'n geval helpen. - Zink, vitamine C (500 mg per dag) vitamine E (200 IE per dag) en magnesium verlichten pijnlijke menstruatie. - Een capsule vitamine E kan in de vagina worden aangebracht om deze minder droog te maken. - Bepaalde voedingsmiddelen bevatten veel 'fyto-oestrogene' (natuurlijke plantenoestrogenen) En deze kunnen een heilzame uitwerking hebben op overgangsklachten. Deze stoffen, de zogenaamde isoflavonen en ligninen, zitten in sojabonen, lijnzaad, visoliesupplemeten en bepaalde kruiden. Vrouwen in Azië, waar het eetpatroon doorgaans rijk is aan soja, hebben meestal minder overgangsklachten, ook borstkanker komt er minder voor. Proeven hebben uitgewezen dat een dieet dat rijk is aan soja het optreden van opvliegers vermindert. Andere producten die fyto-oestrogenen bevatten zijn: mungbonen, pompoenpitten, tofu en tempeh, dus probeer deze in uw voeding op te nemen!! - Eet volop brandnetels, paardebloemen en weegbree, u kunt ze allemaal aan een salade toevoegen. - Als algemene lichaamsversterking kunt u een heet bad nemen met etherische olie van rozemarijn of lavendel, zo'n bad kalmeert en verfrist. - U kunt een thee maken van: - brandnetelblad - herderstasje - schaafstro - valeriaanwortel Drink 3X daags een kopje. Darmproblemen
Constipatie, diaree, spastische colon en aambeien zijn vier van de vervelendste aandoeningen die de mens kent en des te vervelender omdat niemand erover wil praten. Constipatie heeft vele oorzaken, waarvan verkeerd aangeleerd stoelganggedrag in de jeugd de belangrijkste is, die bovendien kan leiden tot aambeien. Ook antidepressiva kunnen constipatie veroorzaken. Diaree is vaak het gevolg van voedselvergiftiging, zowel constipatie als diaree kunnen symptomen zijn van een spastisch colon.
Waarom zijn vezels belangrijk voor onze darmen???? Voedingsvezels zijn het onverteerbare deel van plantaardig voedsel, het "geraamte" dat de planten bijeenhoudt. Ze hebben geen voedingswaarde, maar zijn toch essentieel!!! Ze vullen de maag, bewegen de darminhoud voort en bevorderen tegelijkertijd de opname van voedingsstoffen. Een teveel kan echter de beweging van de darmen slapper en sneller maken en de opname van de voedingsstoffen belemmeren. Hun belangrijkste troeven zijn: - Ze verlagen de productie van cholesterol. - Ze kunnen tegen sommige hartziekten beschermen. - Ze helpen suikerziekte te controleren. - Ze helpen de darmen om hun werk beter te kunnen doen. - Ze beschermen tegen darmkanker. Voedingsvezels zijn een onontbeerlijk bestanddeel van ons voedingspatroon. Ze bestaan uit cellulose en andere onverteerbare stoffen en uit pectine en gom. Het kauwen op de vezels stimuleert de speekselproductie en de massa waarmee ze maag en darm vullen, vertraagt de spijsvertering, waardoor er meer tijd is voor de opname van voedingsstoffen. Een vezelrijk voedingspatroon bevordert de stoelgang. Vezels reguleren de darmactiviteit en voorkomen verstopping en aandoeningen als diverticulitis (uitstulping van de darmwand). Een voedingspatroon dat veel vezels bevat, verminderd het risico op kanker in de kartel- en endeldarm, en waarschijnlijk ook in de borst en prostaat, omdat vezels mogelijke kankerverwekkende stoffen sneller het lichaam "uitwerken". Een hoger vezelconsumptie kan ook bepaalde vrije radicalen terugdringen. De beste bronnen van voedingsvezels zijn fruit, groenten, volkorenproducten en producten gemaakt van noten en peulvruchten. Een consumptie van 20 tot 60 gr per dag is ideaal.
Waarom zijn levende bacteriën belangrijk voor onze darmen???? Er zijn "gezonde"bacteriën (melkbacteriën) die de zuurtegraat (pH) van de darmen reguleren en zorgen voor het juiste evenwicht van micro-organismen. Ze bevorderen ook een gezonde balans van micro-organismen in de vagina. De meest voorkomende soorten goede bacteriën zijn lactobacillus acidophilus en bifidobacteria bifidum, ook bekend als acidophilus en bifidus. Er is een term bedacht om de goede bacteriën te onderscheiden van de schadelijke, die het doelwit zijn van antibiotica: naar producten als acidophilus en bifidus wordt nu verwezen met de term "probiotica". Alle producten die levende bacteriën bevatten , zijn niet schadelijk. Voor een gezonde darmflora kunt u dagelijks supplementen nemen die twee tot drie milijard organismen bevatten. ACIDOPHILUS: - Houdt de darmen schoon en gezond. - Voorkomt schimmelinfecties in de vagina. - Stimuleert de opname van voedingsstoffen. - Kan helpen tegen een slechte adem. - Kan verstopping en winderigheid verlichten. - Kan bij de behandeling van acne en andere huidproblemen helpen. Acidophilus is een bron van goede darmbacteriën. Gezonde bacteriën spelen een belangrijke rol in ons lichaam. Als ze niet voortdurend voorzien worden van een of ander melkzuur kunnen ze sterven, wat allerlei gezondheidsproblemen geeft. Veel artsen en andere deskundigen raden aan om naast orale antibiotica acidophilus te nemen, omdat de antibiotica diaree kunnen veroorzaken, de darmflora kunnen vernietigen en schimmelinfecties kunnen veroorzaken. De beste bron is natuurlijke 'levende' yoghurt, verder is de sof verkrijgbaar in de vorm van kauwtabletten met vanillesmaak. Bewaar de tabletten in de koelkast. Acidophilus is niet schadelijk, veilig voor kinderen en kan, met voedsel, in ongelimiteerde hoeveelheden ingenomen worden. Veel deskundigen raden aan acidophilus als een dagelijks supplement te gebruiken. BIFIDUS: - Velaagt het cholesterolgehalte. - Nodig voor het maken van vitamine B. - Voorkomt schadelijks organismen in het lichaam. - Zorgt voor gezonde darmen. Producten die als acidophilus verkocht worden, kunnen ook bifidus bevatten. Samen met andere gezonde bacteriën zorgt bifidus voor een gezond darmmilieu. Bifidobacteria worden gevonden in menselijke moedermelk. Binnen enkele dagen vestigen ze zich in de darmen van een pasgeborene. In tegenstelling tot acidophilus, die veel in voeding voorkomt, zijn bifidobacteria moeilijker in grote hoeveelheden via voedsel binnen te krijgen. Ze zijn de belanrijkste goede bacteriën van de dikke darm. In de juiste verhouding met andere goede bacteriën helpen ze schadelijke organismen voorkomen, verlagen ze de cholsterolspiegel en zorgen ze voor een omgeving die nodig is voor de synthese van B-vitaminen.
Tegen constipatie: - Zowel pruimen als vijgen zijn bekend als uitstekend laxeermiddel. - Ook het drinken van het kookvocht van kool of wortelsap kan constipatie verlichten. - U kunt rauwe abrikozen met wat honig fijnmalen in een schaaltje yoghurt. - Gekookte rabarber met honing heeft ook het gewenste effect. - Aardbeien hebben een licht laxerende werking en zijn erg nuttig als de constipatie wordt veroorzaakt door een eetpatroon met te veel vlees of vet.
Tegen diaree: - Rijstpudding is een van de oudste remedies tegen diaree. Maak die zelf van anderhalve kop melk, een snuifje zout, zes eetlepels bruine suiker, twee theelepels vanille-essence, twee tot vier eieren, geraspte citroenschil en twee koppen gekookte witte rijst. Meng alle ingrediënten in een kom. Doe het over een beboterd bakblik en bak het een half uur. Strooi er kaneel op. - Kook voor een geprikkelde darm rijst anderhalf uur in water. Zeef de vloeistof en drink hem op. - U zou ook een dikke havermoutdrank kunnen maken door een kopje havermout vijf minuten te koken in 1.2 liter water. Zeef het vocht en neem er vaak een slokje van. Haver kalmeert de darmen, zetmeelhoudende dranken maken een eind aan braakneigingen en reduceren vochtverlies. - Voeg twee theelepels maïzena toe aan een glas water op kamertemperatuur, het smakt afgrijselijk, dus drink het snel op en herhaal de procedure elke drie tot vier uur. - Eet een paar brokje kuzu (verkrijgbaar in de natuurwinkel) heeft hetzelfde effect als de maïzena. - Blauwe bessen bevatten anthocyanen. Dat zijn stoffen die diaree tegengaan, dus doe ze door uw ontbijtgranen. - Eet eens een geraspte appel die u bruin hebt laten worden. de pectine oxideert en doet hetzelfde als veel pillen tegen diaree uit de winkel, iets onrijpe bananen hebben hetzelfde effect.
Tegen darmkrampen: - Pepermunt heeft een bewezen krampstillend effect op de gladde spieren van de ingewanden, drink pepermuntthee of, als u munt in de tuin hebt staan, kauw op de verse blaadjes of strooi ze over een salade. - Aardappels helpen tegen maagzuur, want ze bevatten kleine hoeveelheden atropine, die een krampstillend effect heeft. Was een grote aardappel, snijd hem in blokjes en laat die een nacht in koud water met zout staan. Zeef de vloeistof en drink hem elke ochtend op de nuchtere maag. Een tweedaags dieet van aardappels spoelt giftstoffen en afalstoffen uit het lichaam en helpt het bloed te zuiveren.
Ziekte van Crohn: Bij deze ziekte raakt een deel van het spijsverteringskanaal ontstoken. De symptomen zijn buikpijn, diaree, gewichtsverlies en gebrek aan eetlust. De oorzaak is onbekend.Veel mensen die aan deze ziekte lijden, hebben een hoger dan gemiddeld suikergehalte in hun voedingspatroon, waardoor de aandoening wordt verergerd. Daarnaast lijken de darmen onvoldoende voedingsstoffen te absorberen, waardoor er grotere hoeveelheden nodig zijn. Ook voedingsallergieën en -intoleranties kunnen een rol spelen en er wordt wel gedacht dat het immunsysteem overactief is geworden. - Selenium, koninginnengelei, zink en vitamine A, C en E versterken en reguleren het immunsysteem. - Als er sprake is van diaree, moet u oplasbare supplementen gebruiken, want deze hebben meer kans opgenomen te worden voor ze de darmen bereiken. - IJzer kan nodig zijn als er sprake is van zwaar bloedverlies, als u antibioitca gebruikt, zorg er dan voor dat u dagelijks een acidophilus-tablet slikt. - Bij een beperkt dieet is selenium bijzonder nuttig, terwijl ernstige of langdurige aandoeningen goed kunnen reageren op vitamine A.
Tegen prikkelbare-darmsyndroom: Dit syndroom wordt gekenmerkt door het afwisselend voorkomen van diaree en verstopping, buikpijn en winderigheid. Veel mensen voelen zich ook vermoeid en zwak. De ziekte kan veroorzaakt worden door sterss, voedselintolerantie en onvoldoende vezels. Tot de meest voorkomende oorzaken behoren verstopping en ook voedselallergieën of -intolerantie, veel mensen die aan deze ziekte lijden hebben een Candida-infectie, waardoor de aandoening verergert.
- Drink véél water, minstens zes tot acht glazen per dag, maar niet tijdens de maaltijden, want dan wordt het maagzuur verdund. - Zorg voor voldoende oplasbare vezels in de voeding. Deze kunnen een eind maken aan zowel de verstopping als de diaree en werken bovendien ontgiftend en verlichtend. Neem dagelijks een acidophilus-tablet, dat een gezond darmflora bevordent. - Zoutzuur en pepsine, die vaak gecombineerd worden, zijn spijsverteringsenzymen die u kunt innemen om een aantal symptomen van deze aandoening te verlichten. - Neem een supplement B-complex, zodat u beter kunt omgaan met stress; tevens reguleert het de functie van zenuwen en spieren. - Magnesium ontspant de zenuwen en gaat sterke spiersamentrekkingen tegen. - Anti-oxidanten kunnen de ontsteking en schade aan het bindweefsel in de darmwanden verminderen. Vitamine C werkt genezend en licht ontstekingsremmend. Dat doet ook vitamine E en deze geneest ook beschadigd weefsel. Selenium vult de werking van vitamine E aan en helpt het lichaam ontgiften.
Hoewel tweede- en derdegraadsverbrandeingen in het ziekenhuis thuishoren, zijn lichte eerstegraadsverbrandingen vaak oppervlakkig, deze kunt u dan ook thuis behandelen. Elke brandwond moet worden afgekoeld, dus houd de verbrande plek meteen vijf minuten onder lauw stromend water om de brand eruit te halen en de pijn te verlichten. Bij verbranding door chemicaliën is het essentieel dat u de huid nog een tijd met koud water blijft spoelen nadat de pijn is weggetrokken. Ontdoe de pijnlijke plek voorzichtig van vuil of steentjes en pas op dat u de huid of blaren niet stukmaakt. Tegen brandwonden: - Gewone yoghurt opverbrande huid geeft verkoeling, maar u kunt ook een verzachtende kompres maken van honing en yoghurt. - Gekneusde vlierbessen erbij werkt nog beter, of u kunt vlierbladeren met wat boter vermalen tot een milde crèmeen die op de brandplek aanbrengen. - Gepureerde komkommer vermengd met glycerine is een bijzonder lekkere, vochtinbrengende lotion. - Overgiet verbrande huid met appelazijn om hem te verkoelen en geef de persoon die zich verbrand heeft voldoende te drinken. - Maak een thee van citroenmelisse, dat zowel de patiënt als de pijn verder wegneemt. - Olijfolie kan de pijn van een brandwond door kokend water of stoom meteen verminderen en vergroot de kans op genezing zonder blaren of littekens. - Meng etherische olie van lavendel of pepermunt door olijolie om het prikken rond de wond te verminderen. Tegen zonnebrand: - Haal er de brand eruit door de huid te deppen met een beetje citroensap of doordrenk een theedoek met koude thee en leg die op de verbrande huid. - Voor het soort zonnebrand dat u 's nachts wakker houdt, kunt u twee eetlepels zuiveringszout in een koel bad doen en uw lichaam hierin dompelen. - Ook kunt u een rijpe avocado pureren en hier de verbrande delen ter verzachting mee insmeren. - Dep karnemelk op uw gezicht of rasp enkele aardappelen en breng het raspsel aan op de huid. Het zetmeel zal de huid verkoelen en verzachten. - Bet de huid met koude pepermuntthee om de brand eruit te halen.
Ik moest een pakketje wegbrengen bij het postkantoor. Natuurlijk ruk ik de helft van alle nummertjes uit het apparaat, dus daar stond ik met 10 nummertjes, een vrouw naast mij schoot in de lach, en ze zei nou je hebt in ieder geval genoeg. Nou zei ik, ik ben in ieder geval wel een keer aan de beurt.. Het duurt daar altijd nogal lang nml dat wachten. Maar goed ik verfrommel die resterende 10 nummers onder mijn supernummer en ik sta te wachten....grom...ik haat wachten maar ok..! Na mij kwam er nog een harde rukker aan die trok er maar 3 extra. Moest wel even lachen natuurlijk in het vuistje laten we wel zijn. Het lag dus niet meteen aan mij dus hé..Ik bedoel maar. Anyways...ik had het niet eens zo door, maar ineens viel het me op.. iemand die al weg liep met een gezicht van jeetje zeg... 14 wachtenden voor je, ja dan zou ik ook weglopen. En toen die oudere dame er aan kwam en een nummertje trok waarbij haar gezicht zag vertrekken in een koppig balen, zo van... Nou jemig dit gaat lang duren maar ik blijf toch staan wachten hier! Ben niet voor niets van zover gekomen. Ik zag ineens een schildpadje voor me...en ineens ik schoot me daar in de lach. Ik heb mij afgedraaid van al die wachtende mensen, die baalden dat er ZOVRESELIJKVEELMENSENNOGVOORHUNWAREN... Maar dat was niet zo dus... Ben maar even gaan bladeren in een teletubbie blad... Met veel moeite mijn gezicht in de plooi houdend dat dan weer wel. Wat zullen ze blij zijn geweest dat de rij minder lang was dan zij dachten...!!!
Scholen voor voortgezet onderwijs ontduiken de regels voor de gratis schoolboeken.
DEN HAAG/ALMERE - Scholen voor voortgezet onderwijs ontduiken de regels voor de gratis schoolboeken. Dat stelt de Vereniging Openbaar Onderwijs (VOO), die woensdag aanbevelingen over de kwestie doet bij staatssecretaris Marja van Bijsterveldt van Onderwijs.
Volgens de VOO moeten ouders vaak vooraf een borg betalen of krijgen zij een rekening voor het verzenden van het boekenpakket opgestuurd, terwijl dat allemaal tegen de regels is.
De vereniging opende in september een meldpunt voor misstanden rond de gratis schoolboeken op internet en ontving daarop 195 klachten in twee weken tijd.
Tegemoetkoming
Zo blijkt dat gezinnen met een minimuminkomen in sommige gevallen duurder uit zijn, nu de schoolboeken zogenaamd gratis zijn geworden. Vroeger kregen zij namelijk een tegemoetkoming in de kosten van het studiemateriaal, maar nu dat gratis zou moeten zijn is die bijdrage afgeschaft.
Als scholen toch kosten berekenen, kost dat de minima geld, aldus de VOO. De vereniging wil dat scholen die borg verplicht stellen of die rekeningen sturen, daar een boete voor krijgen.
Serieus
Van Bijsterveldt zegt in een reactie dat 195 klachten op bijna een miljoen leerlingen een goed resultaat is. ''Uiteraard moeten scholen alle klachten serieus nemen. Op een aantal punten kan de betrokkenheid van de ouders bij de kosten die scholen in rekening brengen, verbeterd worden. Daar blijf ik ook de komende tijd aandacht aan besteden'', zo laat zij weten.
Borg
Scholen mogen volgens de staatssecretaris om een borg vragen, maar alleen als de oudergeleding van de medezeggenschapsraad van de school daarmee vooraf heeft ingestemd. Dat is niet in alle gevallen gebeurd.
De VOO benadrukt dat de borg vrijwillig is en dat ouders er ook voor kunnen kiezen om eventuele schade aan boeken achteraf te voldoen. Scholen mogen leerlingen geen boeken weigeren omdat de borg niet is voldaan, zo vindt ook Van Bijsterveldt.
Deurwaarders
De VOO heeft de grootste schoolboekhandelaren van het land gewaarschuwd geen aanmaningen meer te sturen voor dergelijke rekeningen noch deurwaarders in te schakelen, zegt directeur Rob Limper.
Volgens Limper hebben dergelijke acties geen enkele rechtsgrond, aangezien de schoolboeken echt gratis zouden moeten zijn. De VOO wil namens ouders naar de rechter stappen.
Een eunuch is een man die gecastreerd is om politieke redenen. Aan de hoven van een aantal rijken werd castratie toegepast omdat de machthebber zeker wilde zijn dat hij de vader was van kinderen van zijn vrouw(en). Voorbeelden zijn: het Perzische Rijk van de Achaemeniden, het Byzantijnse Rijk en het Chinese Keizerrijk.
Sommige eunuchen hebben grote politieke macht uitgeoefend, doordat ze dicht bij de machthebbers stonden en vaak groot vertrouwen genoten. China In het keizerlijke China werden jongens uit arme gezinnen soms gecastreerd, om zo eunuch in het paleis te worden, dus kregen ze ook een betere toekomst. De lokale en provinciale adel volgden het voorbeeld van de keizer en hielden er ook eunuchen (vereenvoudigd Chinees: 太监; traditioneel Chinees: 太監; pinyin: tàijiān; Kantonees: T'aai Kaam; Vietnamees: thái giám) op na. Ouders stuurden vaak een zoon naar de hoven in de hoop dat deze hen later zou bevoordelen. Hierdoor ontstond het beroep van castreerder. Castreerders sneden de gehele penis plus balzak van de jongetjes af, waarna de urineafvoer via een rietje in stand werd gehouden. Na de operatie (zonder verdoving) verloor de jongen de controle over de sluitspier en plaste dus voortdurend in de broek en in bed. De castreerder bewaarde de penis en ballen, die de eunuch later voor een fikse prijs kon terugkopen. Veel eunuchen wilden namelijk 'compleet' begraven worden, en droegen ook tijdens het leven hun geslachtsdeel in een zakje bij zich. In de late Ming en Qing-tijd waren zij berucht om hun corruptie.
Omdat eunuchen de enige mannen waren die in de woonvertrekken van de keizer met de harem mochten vertoeven, gebeurde het heel vaak dat een jonge keizer opgroeide in het gezelschap van eunuchen, die dan ook zijn beste vertrouwelingen werden. Het conflict tussen de "corrupte" eunuch en de "deugdzame" confucianistische ambtenaar die zich tegen zijn tirannie verzet, is een gemeenplaats geworden in de Chinese geschiedenis. In zijn "History of Government" wijst de Amerikaanse politicoloog Samuel Edward Finer (19151993) erop dat de werkelijkheid vaak wat genuanceerder was. Er waren ook heel bekwame eunuchen, die een waardevol adviseur van hun keizer waren, terwijl het verzet van de "deugdzame" ambtenaar niet zelden het blinde verzet van een lid van een gepriviligeerde kaste was tegen iedere ingrijpende verandering, ongeacht of die nu schadelijk of heilzaam was voor het land. Maar het waren in China doorgaans de ambtenaren die de geschiedenisboeken schreven.
De laatste Chinese eunuch was Zhang Xiangzhai (张祥斋), die in 1957 stierf.
Ottomaanse Rijk De Ottomaanse sultan hield er, net als de Chinese keizer, eunuchen op na. Dit waren echter ingevoerde slaven. Omdat de sharia verminking van slaven verbood, werden zij door handelaars buiten het islamitische gebied gecastreerd. Eunuchen klommen vaak hoog op in de hof-hiërarchie, waarbij de zwarte eunuchen het vaak het verst schopten. De Aga van de Meisjes was meestal de invloedrijkste eunuch aan het hof. Een eunuch is niet per definitie impotent. Zeer gezocht waren daarom de "lidloze" eunuchen.Van deze jongemannen waren testikels én penis verwijderd. De lidloze eunuch was kostbaar omdat slechts een klein deel van de slachtoffers de "operatie" overleefde. De brand van Istanbul is een boek met een eunuch als hoofdpersoon, waar het verhaal zich ook deels aan het Ottomaanse hof afspeelt.
Op het moment dat ik dit schrijf (eind april 2003) lezen we dagelijks iets in de krant over 'de opmars der virussen...' In China een virus dat SARS veroorzaakt, een erg gevaarlijke toestand met longontsteking als uiteindelijke doodsoorzaak, de vogelpest, een virus dat pluimvee in de tang neemt, met nota bene een overdraagbaarheid op 'ruimers' van bedrijven en een dierenarts die er aan sterft, influenza type A (de oude A-griep, die in 1956 heftig huis hield), dat de kop opsteekt in enkele bejaardentehuizen met ook weer sterfgevallen. Vorig jaar de inentingscampagne tegen virale hersenvliesontsteking bij met name kinderen. En, wat alle huisartsen kunnen beamen, de griep-/verkoudheidsvirussen blijken steeds agressiever te worden. Het duurt wat langer dan eertijds voor men er weer 'echt bovenop' is. Over de gestaag voortschrijdende toename van het HIV-virus (AIDS) en het Hepatitis A, B en C virus zullen we dan maar even zwijgen.
Al deze feiten in ogenschouw nemend, is het meer dan gerechtvaardigd de vraag te stellen: 'Wat is er eigenlijk met de dierenwereld (vogelpest en vorig jaar varkenspest) en de mensenwereld aan de hand, dat virussen zo in opmars zijn?' Reguliere medische wetenschappers doen erg hun best om verdere verspreiding van de opmars van die virussen in te dammen. De virussen zelf kunnen niet bestreden worden, want daar zijn nauwelijks medicijnen voor. De hiervoor gestelde vraag wordt echter niet beantwoord. Is het dan allemaal toeval, dat de virussen de laatste jaren zo heftig in opmars zijn? Omdat voor alles altijd wel een reden, een oorzaak aanwezig moet zijn, ging ik daarnaar op zoek. Om vragen te beantwoorden, moet je een bepaalde 'methodiek' in je denken leren ontwikkelen. Omdat ik na bijna 30 jaar natuurgeneeskundige praktijkervaring heb geleerd logisch/methodisch te denken, richtten mijn gedachten zich niet op: wat kunnen we 'doen' tegen virussen, als wel: wat heeft zo'n virusopmars te betekenen. Binnen het spectrum van biologische processen (en is de mens ook niet basaal gefundeerd als biologisch proces?) hebben bepaalde, in eerste instantie 'niet begrepen' verschijnselen altijd wel een bedoeling. Wat zou die virussenopmars kunnen inhouden? Ik kan u geen zekerheid daaromtrent verschaffen want daartoe is mijn wetenschappelijke 'onderzoeksmogelijkheid' veel te beperkt. Wel kan ik d.m.v. logisch en methodisch denken een 'aanname' proberen te formuleren. Of wel: 'Het zou, op grond van tal van bestaande en wetenschappelijk bewezen feiten, best eens kunnen zijn, dat...' (het formuleren van de aanname m.b.t. een nog onbegrepen verschijnsel).
In deze tijd richt men zich vooral op de risico's en gevaren van virale infecties. Helemaal invoelbaar en begrijpelijk vanuit een oogmerk van hygiënische, medische volksgezondheid. Virussen zouden er eigenlijk niet moeten zijn, want je kunt er behoorlijk dood aan gaan. Maar als je nu eens 'anders' gaat kijken, een andere invalshoek van beschouwen gaat praktiseren? Dan ontluikt de vraag: 'Zijn virussen uitsluitend bedreigend of hebben ze ook betekenis in dat biologisch proces?' Nu naderen we het zeer positieve aspect van het virus. Niets in het leven, in de schepping, is uitsluitend goed of slecht. Alles blijkt een - meestal onbegrepen - bedoeling te hebben. Zo probeerde ik te kijken naar de waardevolle kanten die óók aan een virus kleven. Dus ging ik niet meer kijken naar het virus als griezelige ziekteverwekker als wel naar de mogelijke positieve aspecten van een virus. In de zeventiger jaren las ik het proefschrift van prof. dr. Huub Schellekens (medisch bioloog). Dat handelde over de stof interferon. Uit zijn onderzoek bleek, dat virale, als ook sommige bacteriële infecties, bijdragen aan de vorming van die groep 'interferonen' in ons lichaam. En wat staat in de meest recente uitgave van het wetenschappelijk geautoriseerde Zakwoordenboek der Geneeskunde (1997) over interferon: 'Eiwitten, die door allerlei lichaamscellen worden afgescheiden na contact met virussen of bacteriën'. De interferonen zorgen niet alleen voor de afweer tegen virale infecties, maar hebben daarnaast een antitumor-activiteit, nl. remming van celgroei en stimulatie van 'natural killer'-cellen. Interferon is een krachtige activator van de macrofagen (de opvreters van verkeerde cellen). Tot zover de wetenschappelijk vastgestelde informatie.
Laten we nu eens logisch en methodisch proberen verder te denken. In ons lichaam, een biologische eenheid, treedt permanent celdeling op. Gedurende die celdelingen kan van alles en nog wat misgaan (de beruchte 'cross-linkings', waaruit zich een vrije expressie van bijvoorbeeld het oncogen kan ontwikkelen met als eindresultaat: kanker). Interferon, aangemaakt op celniveau, in de mens zelf, biedt steeds enige bescherming tegen deze cellulaire ontsporingen, omdat interferon in staat blijkt de groei van verkeerde cellen te remmen en de aanmaak van 'natural killer'-soldaten (de T-lymfocyten) te stimuleren. Opmerkelijk: in de levensfase waar zich een gigantische celdeling voordoet, de jongste jaren van de mens (we willen toch 'groot groeien'?), zie je van oudsher ook de meeste infectieziekten, behorend bij die kindertijd. Of wel, als er een gigantische manifestatie van celdeling speelt (de kindertijd, waar het lichaam via celdelingprocessen moet uitgroeien), waardoor ook meer risico op cellulaire ontsporingen manifest kan zijn, zien we op natuurlijke, beschermende wijze ook die virale soms bacteriële kinderziekten. Alsof het lichaam zelf maatregelen neemt om mogelijk cellulair-ontsporend onheil in te perken. Want juist tengevolge van die kinderziekten krijgt het kinderlichaam de volledige kans om veel interferon aan te maken.
Vanuit deze optiek zou je een doorgemaakte virus- of bacteriële infectie ook kunnen aanmerken als een 'zegen' voor het biologisch zinvolle proces van ons lichaam. Er wordt op dat moment immers weer fors interferon aangemaakt en dat beschermt tegen bijv. kanker. Als we nu eens kijken naar het beleid van de medische wetenschap zoals dat zich de afgelopen 25 jaar heeft voorgedaan, dan zien we drie essentiële zaken: 1. Er worden inentingsprogramma's ontwikkeld, waardoor een kind niet meer ziek kan zijn (aan die noodzakelijke toch meestal goedaardig verlopende kinderziekten). 2. Als er maar even een 'vage' infectie is, rammen artsen er ogenblikkelijk een antibioticumkuur op, waardoor de resistentie van de patiënt tot nul gereduceerd wordt, c.q. de eigen afweer op non-actief wordt gesteld. 3. Zinvolle voedingsaanwijzingen worden niet gegeven, dus 'vreten' kinderen maar raak (evenals veel volwassenen), waardoor hun afweersysteem steeds onder grote druk staat.
Dit alles overwegend, kom ik tot mijn 'aanname', mijn voorzichtige veronderstelling met betrekking tot die huidige opmars der virussen. Daartoe moet ik u nog eerst de belangrijkste biologische hoofdwet onder ogen brengen. Alle levende organismen, biologische systemen, zijn primair gericht op de instandhouding van de soort. Dit geldt - mutatis mutandi - ook voor de menselijke soort. Is het denkbaar dat de menselijke soort de afgelopen 50 jaar in een zeer neerwaartse spiraal is beland waar het de instandhouding van de soort betreft? Ja, we worden dan weliswaar veel ouder dan 50 jaar geleden, maar vraag niet hoe. We worden niet ouder omdat we in biologisch opzicht 'gezonder' zijn geworden. Ook niet tengevolge van hoogstandjes in medisch-technische zin en vooral erg veel medicijnen. De mensheid van dit moment wordt op een erg 'onnatuurlijke', mechanistisch, materialistisch gefundeerde wijze 'in leven gehouden'. De 'natuur', de biologie in de mens, blijkt daar toch niet van gediend te zijn. De wijze waarop kinderen op dit moment ingeënt worden, met antibiotica worden 'gebombardeerd', draagt op geen enkele wijze bij aan de noodzaak van die biologische hoofdwet. O zeker, het mag allemaal wel, het kan allemaal, maar vergeet dan niet logische consequenties te trekken. En dan roert de natuur zich. We zien ineens als een soort Darwinistisch, evolutionair proces, een gigantische toename van virussen. Dat komt niet uit de lucht vallen. Ik vermoed dat de huidige explosie van virussen een 'noodgreep' is van de natuur, ter beveiliging van de oerwet: de instandhouding van de soort. Want als we weer virale infecties doormaken, wordt er weer interferon gevormd en dat is de unieke stof die cellulaire ontsporingen tegengaat (wetenschappelijk nota bene aangetoond). Dwars tegen al het georganiseerde denken van die vreemde, moderne mensen in, roert de natuur haar staart. Als het dan niet meer op de oorspronkelijke, 'natuurlijke' manier kan (kinderziekten die worden weg-geënt, infecties waar dikwijls en meestal onnodig, antibioticumkuren op worden gezet), dan 'ontwikkelt' de natuur zelf een soort overlevingsmechanisme, wat nu zichtbaar wordt in die vreemde toename van virusinfecties. De huidige virusopmars lijkt erg bedreigend voor veel mensen, maar misschien kun je er ook anders naar kijken. Wat een zegen, dat virussen nog steeds willen bijdragen om interferon in ons lichaam te genereren.
Om over na te denken:
Wonderlijk dat veel kankerpatiënten desgevraagd altijd verklaren, dat ze zich niet kunnen herinneren dat ze griep, verkoudheid of infectieziekten hebben beleefd. Altijd gezond, altijd overal aan mee kunnen doen, nooit eens 'out of order' zijn in je lijf, omdat er een virus of bacterie zijn 'heilzame' arbeid (interferonvorming) wilde verrichten. En dan ineens: kanker. Dus zou je kunnen veronderstellen (niet meer en niet minder), dat in het lichaam van de kankerpatiënt steeds een afwezigheid heeft bestaan van de vorming van die zeer beschermende stof interferon, omdat virussen en bacteriën geen kans kregen. Ogenschijnlijk gezond blijkt dus niet altijd gezond; en geen ruimte bieden aan het uitzieken van die fantastische virale en bacteriële infecties blijkt niet steeds bij te dragen aan het welzijn van je biologische eigenheden.
Voor de goede orde: het bovenstaande is een 'aanname'. Ik heb geprobeerd mijn gedachten op basis van logische methodieken te ordenen. Misschien zit ik er in mijn beschouwing wel naast, wie zal het zeggen, maar dan hoor ik wel van u.
Jaap Huibers, Amerongen Tel.: 0343 454980
===============
Als mensen als ze ziek zijn, de tijd namen om uit te zieken is er ook minder kans opdat men anderen besmet.
Met vaccinaties lopen we dan misschien de kans op vervelende bijwerkingen, maar er is geen alternatief. Ja, niet inenten. En dat wil ik niet. Zo redeneren veel ouders die stilstaan bij de gevolgen van vaccinaties. Een misvatting. Want er zijn wel degelijk alternatieve manieren van vaccineren die de kans op bijwerkingen kunnen verminderen. Omdat een afwijkende behandeling door het consultatiebureau en de sociale omgeving meestal sterk wordt afgeraden, is daar een flinke dosis moed voor nodig.
Wie stilstaat bij de gevolgen van vaccins, krijgt vaak van allerlei kanten te horen hoe noodzakelijk het vaccineren is. Vaccineren beschermt tegen infectieziekten die de gezondheid, soms blijvend, ernstig kunnen schaden. Bovendien luidt de algemene opvatting, dat deze ziektes door te vaccineren uit ons land wegblijven.
De algemeen beschikbare voorlichtingsbrochure 'Vaccinaties voor kinderen en jongeren, 44 vragen van de Landelijke Vereniging van Entadministraties en het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport' meldt: 'Als er onvoldoende of helemaal niet meer zou worden ingeënt, zullen ernstige ziekten, die in Nederland al tientallen jaren niet of nauwelijks meer voorkomen (zoals difterie, tetanus, rodehond), onherroepelijk weer terugkeren. Ziektekiemen kunnen uit het buitenland worden geïmporteerd. Door het toenemende reizigersverkeer wordt die kans steeds groter.'
Het belang van vaccineren treft dus niet alleen de individuele persoon, maar ook de gemeenschap om hem/haar heen. Om die reden zijn er kindercrèches die niet-ingeënte kinderen weigeren toe te laten. Omdat er in Nederland geen vaccinatieplicht bestaat, is zo'n weigering onwettig. Ouders die hiertegen bezwaar maken, staan dus in hun recht. Toch zorgt een dergelijke opstelling van crèches voor onzekerheid bij ouders. De angst dat verdwenen ziekten weer zullen terugkeren, draagt eraan bij dat je 'het niet kunt maken' om niet of anders te vaccineren.
Schipperen tussen gevoel en sociale druk
Vaccineren is in Nederland, in tegenstelling tot andere landen in Europa, niet verplicht, al is het binnen de politiek wel een onderwerp van discussie. Zeker wanneer de media berichten over kinderen die zijn gestorven aan een ziekte waarvoor ze niet waren ingeënt. Onder politici leeft het idee dat de politiek moet ingrijpen als de zorg voor kinderen in gevaar komt. Vaccineren is dan misschien (nog) niet verplicht in Nederland; wie met kleine kinderen bij het consultatiebureau komt, merkt al snel dat men ervan uitgaat dat je je kind zonder twijfel laat inenten. Er wordt niet zozeer gevraagd of, en uitleg gegeven waarom, maar alleen verteld wanneer de vaccinaties zullen plaatsvinden.
Het aantal ouders dat vanwege de mogelijke medische gevolgen twijfelt aan de veiligheid van vaccinaties is veel groter dan vaak lijkt. Pas als je vraagt naar het gevoel dat de ouders hebben over het vaccineren, blijken velen er niet zo gelukkig mee te zijn. Hun gevoel zegt dat er iets niet klopt. Er worden steeds meer vraagtekens gezet bij het standaard vaccineren. De Vereniging Kritisch Prikken merkt dat aan een toenemend aantal aanvragen om duidelijke informatie. Wat houden die vaccins precies in? En mijn kindje is nog zo klein; kan dat wel goed zijn?
Begrijpelijke vragen, want vaccineren is een belangrijke medische stap. Maar veel mensen die dergelijke twijfels uitspreken, voelen zich niet serieus genomen. Door de medische deskundigen ('U hoeft zich echt geen zorgen te maken') en door de omgeving. De sociale druk van de omgeving is groot, waardoor ouders sterk schipperen tussen hun eigen gevoel en de gangbare opvatting om hen heen. Hun angst voor mogelijk schadelijke gevolgen van de vaccinaties wordt vaak eenvoudig weggewimpeld.
Een bijkomend probleem is dat veel ouders niet weten waar ze aanvullende informatie kunnen krijgen. Bovendien hebben velen de indruk dat ze niet van het landelijk vaccinatieschema kunnen afwijken. Maar dat kan wel. Je kunt daar als ouder je eigen verantwoordelijkheid in nemen.
Tinus Smits doet de volgende aanbevelingen ten aanzien van het standaard vaccinatiebeleid voor kinderen. Aanbevelingen 2 en 5 t/m 8 van de hierna volgende opsomming gelden ook voor de situatie van volwassenen.
1. Later beginnen met vaccineren 'Met vaccineren kun je het beste zo vroeg mogelijk beginnen om zo snel mogelijk bescherming te bieden', wordt er gezegd. Dat is een voor de hand liggende gedachte. Maar iedere ouder weet hoe kwetsbaar een baby van twee maanden nog is. Er is een geleidelijke overgang van de afweer die een baby van de moeder meekrijgt naar een eigen afweer. Een paar maanden oude baby is dus nog volop bezig zijn eigen afweer op te bouwen. Geforceerde prikkeling van dat systeem brengt die ontwikkeling in het gedrang. De algehele afweer moet eerst voldoende zijn opgebouwd, voordat je met vaccinaties begint. Uit bloedonderzoek, waarbij een aantal essentiële kenmerken in het immuunsysteem zijn onderzocht, blijkt het immuunsysteem pas na anderhalf jaar optimaal volgroeid te zijn. Tinus Smits adviseert om pas met tien maanden te beginnen met vaccineren in plaats van met twee maanden. 'Een compromis.'
2. Vaccins zo veel mogelijk apart geven In de praktijk blijken met name combinatievaccins klachten op te leveren. Daarom pleit Smits ervoor zo veel mogelijk vaccins apart te geven. In de eerste plaats de Hib (Haemophilus influenzae b; red.). In de Verenigde Staten gebeurt dat al. Aanvankelijk was het ook de bedoeling om de Hib apart te geven van de DKTP (difterie, kinkhoest, tetanus, polio; red.) omdat het een te grote belasting zou zijn voor het kind. Omdat het organisatorisch niet haalbaar was, is alsnog besloten ze samen te geven.
De DKTP of DTP kunnen daarom ook beter niet samen worden gegeven met de BMR (bof, mazelen, rode hond). Bij negenjarigen gebeurt dat nu wel. Verder is uit onderzoek gebleken dat de DKTP veel meer klachten geeft dan de DTP. Bij kwetsbare kinderen of kinderen die sterk hebben gereageerd op een eerdere vaccinatie, zou veel vaker een DTP moeten worden gegeven. We hebben overigens in de praktijk ervaren dat kinkhoest homeopathisch goed te behandelen is. Omdat de huidige kinkhoestvaccinatie veel bijwerkingen geeft en niet erg effectief is, zullen we opnieuw moeten evalueren hoe zinvol de huidige kinkhoestvaccinatie is.
3. Langere intervallen tussen de vaccins Een maand na de eerste vaccinatie wordt al de tweede gegeven. Tinus Smits adviseert daar in ieder geval twee maanden mee te wachten. Het kind krijgt dan iets langer de tijd om zich te herstellen van het eerste vaccin.
4. Zijn alle vaccins wel noodzakelijk? Bekijk goed of alle vaccins wel noodzakelijk zijn, afhankelijk van de ernst en het verloop van de ziekte en het risico dat een kind loopt een bepaalde ziekte te krijgen.
5. Reactie op eerdere vaccins Bij klachten dient eerst goed onderzocht te worden hoe die zijn ontstaan, voor het kind opnieuw vaccinaties krijgt toegediend. Het wegwuiven van bestaande klachten, maakt een situatie van kwaad tot erger. Dit onderzoek zou veel strenger moeten gebeuren. Herhaal nooit een vaccin dat hoge koorts, hartverscheurend huilen, convulsies, astma, eczeem, karakterveranderingen, motorische terugval of ontwikkelingsstoornissen tot gevolg had. De risico's kunnen groter zijn dan het mogelijk ziek worden waarvoor wordt ingeënt. Bovendien geeft de eerste vaccinatie de meeste bescherming tegen de ziekte, aldus Smits.
6. Eerst volledig herstel Kinderen met vermoedelijk PVS (Post Vaccinaal Syndroom; red.) moeten eerst genezen voordat ze een nieuw vaccin krijgen toegediend. Pas wanneer de klachten volledig zijn verdwenen, kunnen eventuele volgende vaccinaties worden gegeven.
7. Vaccineer nooit een ziek kind Laat kinderen niet inenten wanneer ze ziek zijn, een verhoging of koorts hebben, verkouden zijn of duidelijk ander gedrag vertonen dan normaal. Vaak wordt geadviseerd om de vaccinaties toch door te zetten, omdat het geen schade zou kunnen aanrichten. Mijn ervaring laat het tegendeel zien. Juist als kinderen niet lekker zijn, is hun immuunsysteem met iets anders bezig, nl. de beginnende ziekte. Een cocktail met vaccins verhoogt dan de kans op PVS.
8. Vooraf een gepotentieerd vaccin geven Door een vaccinatie met een homeopathische verdunning te begeleiden, zijn eventuele bijwerkingen te voorkomen.
Vooral de eerste drie aanbevelingen kunnen problemen geven bij het consultatiebureau of de GGD. Wanneer ouders van het standaard vaccinatieschema willen afwijken, kunnen ze in eerste instantie een negatieve reactie krijgen of weinig medewerking. Omdat er in Nederland geen vaccinatieplicht is, mag je als ouder zelf de beslissing nemen. Ouders die toch achter hun eigen keuze blijven staan, moeten soms een verklaring tekenen dat ze de volledige verantwoordelijkheid voor de gezondheid van hun kind dragen. Iets wat nogal intimiderend kan overkomen. De reactie wisselt uiteraard per bureau.
Om van het standaard vaccinatieschema af te wijken, moet je goed op de hoogte zijn van de alternatieve manieren van vaccineren. De Vereniging Kritisch Prikken adviseert ouders daar de tijd voor te nemen. 'Als ouder ben je nog nauwelijks aan je kindje gewend, of de eerste vaccinatie staat al voor de deur. Laat je niet opjagen door de deadline van die eerste inenting, m aar neem de tijd om de voor- en nadelen tegen elkaar af te wegen.'
Bron: 'Inenten niet zonder risico' door Heidy van Beurden & Tinus Smits, arts. Uitg. Mixmedia B.V. ISBN 90 215 9758 6
STOORVELD-DIAGNOSTIEK Stoorveldonderzoek geeft uitsluitsel over storingen die leiden tot ziekteprocessen van allerlei aard. Door geavanceerde, computer gestuurde onderzoekmethoden zijn relaties tussen de stoorveldaktiviteit en het ziektebeeld zichtbaar te maken
Voorbeelden van dergelijke stoorveldaktiviteiten zijn onder meer: chronische ontstekingen van amandelen en galblaas, operatielittekens, gebitsaandoeningen, steeds terugkerende bijholteontstekingen en chronische darmklachten.
Voorts is de schade, die men heeft opgelopen na doorgemaakte ziekten, ook als zodanig aan te merken.
Behalve reumatische, allergische en orthopedische klachten, zijn ziekten van interne organen en orgaansystemen, alsmede stoorveldaktiviteit bekend.
Een specialisatie van de praktijk is het aantonen van haardaktiviteit in het gebit en de schade die hierdoor wordt veroorzaakt in organen en orgaansystemen. Uit talloze onderzoeken is gebleken dat storingen in het gebit vaak leiden tot chronische ziekten en aandoeningen.
Behalve terugkerende ontstekingen, zijn ook zenuwbehandelde kiezen of tanden, wortelresten in de kaak, restontstekingen van het kaakbot, in het bot gelegen tanden of kiezen de meest bekende storingen. Maar ook meerdere stift- en vulmaterialen in het gebit en/of het vrijkomende kwik uit amalgaamvullingen zijn eveneens als haard- en stoorveldaktiviteit bekend. Alle onderzoeken in dit verband kunnen worden uitgevoerd.
In tegenstelling tot vroeger, toen men een ontstoken tand of kies gewoonweg trok, deed begin deze eeuw de zogeheten conserverende tandheelkunde haar intrede. Hierbij stond behoud van het gebit voorop. Omdat het trekken van tanden en kiezen niet populair was, namen nieuwe technieken, waaronder de zenuw- of wortelkanaalbehandeling een centrale plaats in.
Als een kies of tand ontstoken is, zal de tandarts dan ook snel overgaan tot een wortelkanaalbehandeling. Hierbij wordt het zenuwkanaal uitgeboord en afgesloten met lichaamsvreemd materiaal. Men spreekt dan over een 'worteldode' tand of kies. Tot op heden ging men ervan uit dat een dergelijke behandeling geen nadelige invloed had. Thans is duidelijk geworden dat een 'dode' tand of kies giftige stoffen (o.a. mercaptanum en thioether) produceert die via het kaakbot door het gehele lichaam kan worden verspreid.
Met nadruk wijst Solleveld op het onderzoek van Weston Price, dat is uitgevoerd onder auspiciën van het "Research Institute" van de American Dental Association. Worteldode kiezen van patiënten werden onder de huid van konijnen geimplanteerd.
(De patiënten hadden klachten van rheumatische aard, hart-
klepontstekingen, maagzweren, blaas- en nierontstekingen, gynaecologische klachten, oog- en leverziekten en afwijkingen aan het zenuwstelsel.
Het bijzondere was dat patiënten na verwijdering van de dode tand of kies vaak opknapten, maar nog frappanter was het feit dat de konijnen dezelfde ziekten van de patiënt ontwikkelden. De worteldode kies moet dus worden gezien als de veroorzaker van de ziekte of aandoening en kan deze dus overbrengen.
In dit perspectief brengt Solleveld tevens het feit onder de aandacht dat de Duitse Dr.Issels weigert om kankerpatiënten in behandeling te nemen als zij hun "dode" of "devitale" tanden en kiezen niet willen laten extraheren. De oncoloog stelt dat de schadelijke stroom van toxinen die volgens het "focal infection" principe, 24 uur per dag het afweermechanisme dusdanig verzwakt, radicale sanering van het kaakbot noodzakelijk maakt om therapeutisch het beste resultaalt te kunnen behalen.
"Het feit dat autoriteiten als Price, Gerson en Issels de zienswijze op zenuwbehandelingen van ontstoken tanden en kiezen drastisch hebben gewijzigd en de onderzoeksresultaten in Amerika veel beroering hebben gewekt, rechtvaardigt een verbod op wortelkanaalbehandelingen", aldus Dr.Solleveld.
Voor nadere informatie en gratis documentatie is de Praktijk voor Stoorvelddiagnostiek dagelijks telefonisch te bereiken
Orgaandonatie waar kiest u voor? Wij hebben een brief ontvangen waarin wij kenbaar kunnen maken welke organen en/of weefsels wij na onze dood willen afstaan voor transplantatie. In het materialistisch denken is het menselijk lichaam niets anders dan een machine met uitwisselbare onderdelen en dan is orgaantransplantatie een geweldige uitkomst die het leven met een aantal jaren kan verlengen. Het klink zo makkelijk en eenvoudig, maar hoe gaat men te werk als het zover is? Organen komen ter beschikking na de dood, maar wanneer is men eigenlijk dood? Het moment van sterven zelf kan niet worden geconstateerd, is nog steeds een mysterie. De werkelijke dood treedt pas in wanneer de verbinding tussen geest en lichaam onherroepelijk verbroken is. Protocol Volgens de WOD (Wet Orgaan Donatie) is iemand hersendood nadat er bepaalde onderzoeken gedaan zijn. Dat staat beschreven in het hersendoodprotocol. Als de hersendood is vastgesteld d.m.v. EEG wordt de patiënt doodverklaard. Dit betekent dat hersengolven niet meetbaar zijn, dat de patiënt zich niet kan uitdrukken via lichamelijke reacties. De bewijskracht van een EEG gaat niet verder dan de hersenschors en een deel van de hersenstam. Onlangs werd ontdekt dat vele uren nadat iemand was overleden neuronen in de biologische klok nog functioneerder. Er was leven aanwezig! Hoe kan men dan zeker weten dat er geen waarnemingen meer zijn, ook al kan de geest die niet meer uiten? Het sterven is een proces dat zich in vele uren, misschien wel dagen voltrekt. Het hersendood criterium berust op een afspraak en niet op een aantoonbaar feit. Komt hiermee het hersendoodprotocol niet op losse schroeven te staan? Er zijn duizenden gevallen bekend van mensen die uit een dergelijk toestand weer tot leven gekomen zijn. Waren zij wel echt dood? Een mogelijk antwoord op deze vraag is dat de verbinding tussen geest en lichaam nog steeds niet was verbroken, waardoor terugkeer tot bewust leven nog plaats kon vinden, zelfs na ange tijd. Volstrekt uniek Het is bekend dat ieder mens lichamelijk uniek is en een eigen weefseltypering heeft.Zo heeft ieder mens een eigen karakter en persoonlijkheid, het psychisch/geestelijk gedeelte. Lichaam en psyche doordringen elkaar tijdens het aardse leven. Lief en leed worden door beiden tegelijk ervaren. Dit ondergaat een ieder volgens zijn eigen aard en wezen. Alleen daarom is het al ondenkbaar dat iemand anders dan wijzelf kunnen beslissen wat er met onze organen moet gebeuren. Nadat de hersendood geconstateerd is wordt het lichaam (als het nog niet beademd wordt) voorzien van zuurstof en worden er allerlei maatregelen genomen ter voorbereiding op de uitname. Door de zuurstof wordt het stervensproces opgehouden, het bloed blijft circuleren, ook door de biologische klok die nog actief is en door het hele lichaam waardoor de organen blijven leven, want dode organen zijn waardeloos. Wie orgaandonor wil worden zal rekening moeten houden met de mogelijkheid dat men niet zo dood is als men ons wil laten geloven, dat het uitnemen van organen een verminking van het lichaam is die door de geest nog kan worden waargenomen. Afscheid nemen. Het is nogal wat voor de nabestaanden die er meestal niet op voorbereid zijn om afscheid te moeten nemen van iemand waarvan het hart nog klopt, die nog warm aanvoelt en er uitziet als iemand in diepe slaap. In plaats van naar de rouwkamer gaat het lichaam naar de operatiekamer waar de organen worden uitgenomen. Omdat deze niet dood zijn door de zuurstof kan de geest zich terugtrekken. Is het dan zo gek om te denken dat bij transplantatie ook de psychische inhoud wordt meegenmen, zoals karaktereigenschappen, levenswervaringen en emoties? Afstotingsverschijnselen Zou dat eveneens oorzaak kunnen zijn van de afstotingsverschijnselen die nu alleen worden toegeschreven aan het verschil in weefsels? Het gaat dan niet alleen om de weefseltypering die met de ontvanger overeen moet komen, maar ook om karakter en levenservaringen van de donor die hun stempel hebben gezet op zijn organen. Verklaart dit de crisis die veel ontvangers moeten doormaken en de pogingen van het lichaam om het orgaan af te stoten, omdat de karakters niet met elkaar overweg kunnen? Als de donor een liefdevol harmonieus mens was of iemand die toevallig bij je past, zou je er misschien nog meer bij kunnen winnen dan een orgaan alleen. Maar als de donar een op straat neergeschoten crimineel is die vervuld van haat en geweld is opgekomen, dan is het maar de vraag ........ Levende donor. Het is mogelijk dat er iets anders gebeurt wanneer een levend mens bewust een orgaan afstaat aan iemand die hem zeer na staat. Er bestaat dan al een band tussen beide personen en er vindt tegelijk een overdracht van liefde plaats. Onderzoek. Velen geloven dat de mens een geestelijk wezen is dat steeds opnieuw geboren wordt in een stoffelijk lichaam en dat daarom de dood geen geen definitief einde is, maar een verlossing en overgang naar een nieuw leven in het licht. Ik hoop dat er diepgaand onderzoek gedaan zal worden naar de geestelijke betekenis en de gevolgen van orgaantransplantatie, want er is oneindig veel meer tusen hemel en aarde dan wij kunnen bevatten. Want indien het werkelijk zo is dat men niet alleen zijn orgaan weggeeft maar dat ook de geestelijke inhoud verloren gaat, die voor de donor van wezenlijk belang zou kunnen zijn in zijn voorbestaan na de fysieke dood, is het geen donatie maar een offer! Dit valt natuurlijk buiten het medisch/wetenschappelijk denken, het is tot nu toe niet te meten noch te bewijzen. Velen zullen het daarom als flauwekul beschouwen. Toch zou ik een ieder, die serieus orgaandonatie overweegt, willen aanraden zich te verdiepen in zowel de materiële als de geestelijke kant en zich op beide gebieden te oriënteren, alvorens deze enorm belangrijke beslissing te nemen. Bettina Dietz. In nummer143 (Blz. 13) geeft Heleen Rooseboom eveneens een beschouwing op dit onderwerp. http://www.natuurlijk-welzijn.org/artikel/Orgaan135.html
MUZIEK, OERGEZOND VOOR LICHAAM EN GEEST Heeft u een baaldag, stress of gaat u gebukt onder pijn, luister dan naar uw lievelingsmuziek.
Volgens artsen en therapeuten die het weten kunnen, is het luisteren naar muziek uiterst heilzaam voor lichaam en geest. Muziek pept op, doet uw hart sneller kloppen, stimuleert de werklust, laat uw bloed stromen, werkt pijnstillend en is een ideaal inslaap-middel.
Al vierduizend jaar
De heilzame werking van muziek is niet nieuw. In het boek 'Alternatieve Geneeswijzen' van Dr. Vernon Coleman, lees ik, dat in India voor het eerst werd ontdekt, dat muziek heilzaam was. Al vierduizend jaar geleden lieten Hindoestaanse artsen tijdens de operaties zachte, kalmerende muziek spelen. Pas een jaar of dertig geleden hebben we de heilzame krachten van muziek herontdekt. Toen paste in Schotland de psychiater Isaac Sclare met succes muziektherapie (vooral vioolmuziek) toe, bij patiënten met een geestelijke aandoening.
Muziek als pijnstiller
Tal van onderzoeken zijn gepubliceerd waaruit blijkt, dat het luisteren naar muziek een heilzame invloed heeft op lichaam en geest. In genoemd boek wordt eveneens meldinggemaakt van een aantal opmerkelijke experimenten, die zijn uitgevoerd om te bewijzen dat muziek een pijnstillende werking heeft. Zo gebruikten de artsen M. Borzecki en K. Zakrewski, van de pijnkliniek van de Academie der Geneeskunde in Warschau, muziek bij de behandeling van zeventien patiënten die last hadden van rugpijn, hoofdpijn en aangezichtspijn. Zij stelden vast dat muziek een zeer gunstige uitwerking had op patiënten en zelfs zeer ernstige pijn onder controle hield.
Ook der artsen T. Goroszeniuk en Barbara M. Morgan, van het Vrouwenziekenhuis Queen Charlotte in Londen, toonden aan dat muziek pijnstillend werkt. Bij hun experiment bleek dat een groot aantal vrouwen, die onder plaatselijke verdoving een keizersnede ondergingen, baat hadden bij muziek, die zij met behulp van een koptelefoon beluisterden.
In verschillende Amerikaanse ziekenhuizen, zoals het Kaiser Permanent Medical Centre in Los Angelos bijvoorbeeld, wordt muziek al jaren gebruikt om pijn te verlichten en spanningen bij patiënten weg te nemen. Daarbij blijkt klassieke muziek favoriet te zijn.
Ook bij bevallingen
Al meer dan eens werd ontdekt, dat mensen zich door muziek beter konden ontspannen en sneller beter werden. Overigens schijnt muziek ook zeer ontspannend te werken bij bevallingen. Vooral de harp, viool en piano zijn geliefkoosde instrumenten, vanwege hun rustgevende invloed.
Onderzoek uitgevoerd aan de afdeling Speciale Zorg voor Pasgeborenen in het ziekenhuis van Dorset in Engeland heeft volgens de eerder genoemde arts Vernon Coleman uitgewezen, dat het voortdurend afspelen van een bandje met eenvoudig pulserende geluiden ertoe bijdraagt dat te vroeg geborenen in leven blijven.
Slapend luisteren
Volgens muziektherapeuten is het niet nodig bij bewustzijn te zijn om de heilzame werking van muziek te ondergaan, want muziek dringt zelfs door tot een geest waar conversatie geen vat op krijgt. Geen wonder dat luisteren naar lievelingsmuziek te boek staat als een perfect inslaapmideel.
Ook in ons eigen landje is uit verschillende onderzoeken gebleken dat muziek zeer inspirerend werkt, uw fantasie aan het werk zet, u in de stemming brengt en u van uw boze bui afhelpt.
Om misverstanden te voorkomen, om de rustgevende werking van muziek te ondergaan, hebt u echt geen muziektherapeut nodig. Kies muziek die uw gevoel het meest aanspreekt. Hebt u eenmaal uw keuze gemaakt, zorg dan dat u de bandjes of cd's binnen handbereik hebt, zodat u ze kunt gebruiken wanneer dat nodig is.
Nog een belangrijk punt tot slot: voor bijwerkingen hoeft u niet benauwd te zijn, tenzij de speakers te hard staan.
Geraadpleegde literatuur: Dr. Vernon Coleman 'Alternatieve Geneeswijzen' (uitg. Bigot & Van Rossum Baarn).
Magnetron Europese Hof vernietigt spreekverbod van Zwitserse wetenschapper, die de gevaren van in de magnetron bereid voedsel aan het licht bracht Hans Hertel was de eerste geleerde, die het plan opvatte om een kwalitatieve studie te maken van de invloed van in de magnetron bereid voedsel op de fysiologie van de mens. Dit kleine, maar goed gecontroleerde, onderzoek wees op de achteruitgang van het voedsel, dat in de magnetron bereid wordt. Samen met Bernard H. Blanc van het Zwitserse Federale Instituut voor Technologie, en het Universiteitsinstituut voor Biochemie, was Hertel één van de 8 deelnemers aan dit onderzoek. De conclusie was duidelijk: Door het koken in de magnetron veranderden de voedingsstoffen dusdanig, dat veranderingen in het bloed van de deelnemers plaats vond. Dit waren geen gezonde veranderingen, maar veranderingen die achteruitgang in het menselijk lichaam konden veroorzaken. In 1991 publiceerden Hans Ulrich Hertel en een professor aan de universiteit van Lausanne een onderzoek, waarin gewezen werd op het feit, dat voedsel, gekookt in de magnetron, grotere gezondheidsrisico's met zich mee kunnen brengen dan voedsel gekookt op de conventionele manier. Belangrijke veranderingen werden ontdekt in het bloed van de vrijwilligers, die voedsel nuttigden, dat in de magnetron bereid was. Dit waren ondermeer een verlaging van alle hemoglobine- (bloedarmoede dus!) en cholesterolwaarden, vooral HDL-(goede cholesterol) en LDL(slechte cholesterol)-waarden en -verhouding. De witte bloedcellen toonden een sterkere korte-termijnvermindering na de inname van in de magnetron bereid voedsel dan na de inname van alle andere varianten. A1 deze indicaties wezen in de richting van vermindering van goede gezondheid en van degeneratie. Bovendien was er een sterk verband tussen de hoeveelheid microgolven in het testvoedsel en het lichtgevend vermogen van luminescente* bacteriën, die blootgesteld werden aan serum van proefpersonen, die dat voedsel aten. Mede hierdoor kwam Hertel tot de conclusie, dat zulke technisch afgeleide energieën dan ook op mensen kunnen overgaan via de consumptie van in de magnetron bereid voedsel. In Journal Franz Weber (no. 19) verscheen een artikel, waarin werd vastgesteld, dat de consumptie van in de magnetron bereid voedsel kankerachtige effecten op het bloed hadden. Dit artikel werd gevolgd door het onderzoek. Op 7 augustus 1992 daagde de Zwitserse Vereniging van Fabrikanten en Leveranciers van Huishoudelijke Apparaten de betrokkene voor het Gerechtshof voor Handel van het Kanton Bern. Het toonde een expertiserapport van een professor aan het Federale Instituut voor Technologie in Zürich, dat uitwees, dat het onderzoek van de gedaagde waardeloos was en zijn bevindingen onhoudbaar. Toen Hertel en Blanc hun resultaten openbaar maakten, kwam de hamer van het gezag op hen neer. Een machtige handelsorganisatie, de Zwitserse Vereniging van Dealers in Elektrische Apparaten voor Huishouding en Industrie, bekend als de FEA, sloeg snel toe. Zij dwongen de president van het rechtbank van Seftigen, in het Kanton Bern, een 'spreekverbod' uit te vaardigen tegen Hertel en Blanc. De aanval was zo fel, dat Blanc zijn steun snel herriep, maar het was te laat. Hij had reeds schriftelijk zijn mening gegeven over de deugdelijkheid van de onderzoeken, waarin hij het eens was met de opinie, dat in de magnetron bereid voedsel afwijkingen in het bloed veroorzaakte. Hertel hield vol en tot op heden eist hij zijn recht op in een proces. Voorbereidende verhoren betreffende de zaak zijn aangespannen bij hogere gerechtshoven, en het is duidelijk dat de overheid niet wil dat een 'showproces' losbarst over dit onderwerp. In maart 1993 nam de rechtbank de volgende beslissing, die gebaseerd was op de klacht van de FEA: "Overweging. I . Op verzoek de van de eiser (FEA) wordt de gedaagde (Dr. Ing. Hans Hertel) verboden te verklaren, dat voedsel bereid in de magnetron, gevaarlijk is voor de gezondheid en leidt tot veranderingen in het bloed van consumenten, met ziekteverschijnselen, kenmerkend voor het begin van kanker: De gedaagde zal worden verboden de uitspraak: 'dood als gevolg van magnetrons' te herhalen in publicaties en openbare lezingen en wettelijk worden vervolgd. In 1998, echter, werd dit besluit vernietigd. In een vonnis, uitgesproken in Strassbourg op 25 augustus in het geval Hertel uit Zwitserland, was het Europese Hof voor de Rechten van de Mens van oordeel, dat er inbreuk was gedaan op Hertel's rechten in het vonnis van 1993. Volgens Artikel 50 van de Conventie beloonde het Hof de gedaagde met een gespecificeerd bedrag voor proceskosten en onkosten.. Het Hof voor de Rechten van de Mens besliste dat het 'spreekverbod', opgelegd door de Zwitserse rechtbanken tegen de wetenschapper uit Bern, die hem verboden om te verklaren, dat magnetrons gevaarlijk zijn voor de gezondheid, in strijd was met de vrijheid van meningsuiting. Bovendien werd Zwitserland gelast een schadeloosstelling te betalen van 40.000 francs. Dit vonnis moet een eind maken aan juridische censuur van personen, die de aandacht willen vestigen op de gevaren voor de gezondheid van bepaalde producten. * Luminescent = uitstraling bezittend.
HONING EEN WONDERMIDDEL Honing was voor de oude Egyptenaren, wat nu voor de moderne arts het aspirientje is: een middel tegen alles. Op een van de gevonden papyrussen tussen 2600 en 2200 v.Ch. staan 900 recepten verwerkt. Honing is in de volksgeneeswijze altijd al beschouwd geworden als een wondermiddel.
Honing is een uitstekend middel bij het behandelen van wonden. Tijdens oologsvoeringen zowel bij de Babyloniërs, Egyptenaren, Grieken, Romeinen als bij veel volkeren in latere tijden, werd steeds honing meegevoerd om de wonden van de gekwetste soldaten te behandelen. Honing is een uitstekend antisepticum en antibioticum.
Hippocrates gebruikte honing opgelost in water bij koorts. Ook vele andere geneeskrachtige middelen werden met honing vermengd. Honing werd ten alle tijden als een genezend middel beschouwd. Als gorgeldrank, bij zware hoest, bij het behandelen van abcessen of tumoren bij sinusitis, spierkrampen, verstopte neus, bedplassen en slapeloosheid was honing met citroensap of azijn is eveneens een zeer oude remedie die vooral gebruikt werd om het bacterieel evenwicht te herstellen. Het is trouwens nog steeds van toepassing van honing. D.C. Jarvis uit Vermont(VS) heeft in 1958 in zijn boek "Nooit meer ziek zijn" deze methode terug in de belangstelling gebracht. Hij gebruikte ciderazijn met honing, een drankje dat hij zowel voor mens als dier aanbeveelde.
In de volksgeneeswijze heeft men gelijk als men honing zo hoog aanschrijft. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat honing inderdaad een uitstekend antisepticum is. Zo werd een zalf uitgetest die gemaakt werd volgens een origineel Egyptisch recept bestaande uit: 1 deel honing en 2 delen vet. De onderzoekers waren erg ingenomen en zeer wantrouwig. Zij konden hun ogen niet geloven toen ze merkten dat de bacteriën in het vet verdwenen. Er werden aan de open wonden nieuwe bacteriën toegevoegd en ook deze verdwenen even snel als de bestaande. Honing vesneld de genezing van de wonden, houdt de wonden steriel en maakt antibiotica overbodig.
Honing bij diarree.
Honing remt de groei van ziekteverwekkers, zoals salmonella, escherichia coli en choleravirussen, zo bevestigen Zuid-Afrikaanse wetenschappers. Voor de ontwikkelingslanden zou het massaal gebruik van honing een efficiënt en goedkoop middel zijn tegen de dodelijke diarree die er zo vaak optreedt. Zo werd vastgesteld dat na het eten van honing er nog een vrij lange werking plaatsvond. Niet alleen de diarree houdt, op maar men is beter bestand tegen infecties. Honing heeft een gunstige invloed op een verstoord intestinaal bacteriëel evenwicht; dit betekent dat het maag-darmkanaal bijzonder gunstig reageert op honing.
De antiseptische stof van honing is inhibine. Inhibine komt in alle honingsoorten voor. Men vermoedt dat deze stof niet uit de nectar afkomstig is, maar door de klieren van de bijen wordt geproduceerd. Honing bevat naast hoogwaardige suikers, vitaminen en mineralen een aantal merkwaardige zuren.
vervolg van: Honing een wondermiddel.
Deze zuren zijn noodzakelijk om het hoge suikergehalte te stabiliseren en zijn tegelijkertijd geneeskrachtig. Het gaat hier om vrije zuren die het zuur-base evenwicht niet beënvloeden.
Dr. Ernst Schneider beweert dat honing een gunstige invloed heeft bij de kalkvorming vooral bij kinderen. De gunstige invloed van honing als ondersteuning bij kanker is al eerder aangetoond. Hier wordt hoofdzakelijk raathoning gebruikt, omdat deze ongerept is en niet met zuurstof in aanraking is gekomen. De remmende werking van honing op kankercellen wordt verklaard vanuit de aanwezigheid van acetylcholine. Honing heeft een gunstige invloed op een zieke lever. Honing bevat tot 40% vruchtensuiker die tienmaal sneller verbrandt dan druivensuiker, waardoor andere suikersoorten kunnen benut worden. De omzetting tot en het opstapelen van glycogeen is daardoor minder belangrijk. Dat is een verlichting voor de zieke lever die zich daardoor sneller kan herstellen.
Honing is niet alleen goed bij hart- en vaatziekten maar heeft vooral een kalmerende werking. Vandaar dat honing wordt aanbevolen bij het behandelen van stress, het vermoeidheidssyndroom en emotionele aandoeningen. Honing maakt serotine in de hersenen vrij, waardoor de slaap wordt bevorderd. Ook andere transmitters zoals bijvoorbeeld lichaamsei-gen valium(endovalium) en melatoline worden door honing vrijgemaakt. Daarnaast bevat honing waardevolle suikers en voldoende vitamines en mineralen. Zoals men weet zijn de natuurlijke suiker voedsel voor de hersenen en het zenuwstelsel.
Een belangrijke toepassing van honing is de behandeling van een maagzweer. Een maagzweerpatiënt produceert te hoge hoeveelheden maagzuur. Bij het eten van honing krijgt men een zoet-zuur combinatie. Het maagzuur stabiliseert de suikers, zodat honing zijnantiseptische werking op de maagwand kan uitvoeren. Bovendien speelt de kalmerende werking van honing een grote rol in het genezingsproces bij een maagzweer.
Hooikoorts.
Honing bevat kleine hoeveelheden pollen of stuifmeel. Door honing op te lossen in kruidenthee (een koffielepel per kop) krijgt men een goed antihooikoortsdrankje. Dr. U. Wahn van de kinderkliniek van de Universiteit van Heidelberg (D) heeft een reeks experimenten uitgevoerd op allergische kinderen met een stuifmeeldrankje, een oplossing van stuifmeel in water. De resultaten waren zeer gunstig; 84% van de kinderen had minder allergische symtomen. Het is belangrijk dat kinderen met hooikoorts, en dat geldt ook voor volwassenen, reeds in de winter met een honingkuur beginnen. Vermoedelijk is het de kalmerende werking van honing die voor het genezend effect zorgt. Allergie is immers een ontsporing van de immuniteit. De immuniteit ziet bepaalde stoffen als lichaamsvreemd terwijl ze dat niet zijn. Honing heeft blijkbaar een gunstige invloed op dit herkenningsmechanisme
Honing en baby's.
Er bestaat een discussie of honing al dan niet sporen van de bacterie Botuline zou bevatten en zo bij baby's, jonger dan een jaar, boutulisme zou kunnen veroorzaken. Omdat een baby nog niet over een ontwikkeld spijsverteringsstelsel beschikt, zou deze bacterie zich in de darmpjes kunnen vestigen. Botulisme komt bij baby's uiterst zelden voor. Deze stelling is ongegrond, gezien honing juist een antispeticum is. Honing die op een normale wijze behandeld is en in goede omstandigheden wordt bewaard, kan onmogelijk sporen van bacteriën bevatten. Bovendien is de behoefte van een baby aan honing gedurende de eerste twaalf levensmaanden uiterst gering.
Dat fibromyalgiepatiënten pijn hebben behoeft geen betoog. Men heeft vastgesteld, dat het aantal neurotransmitters voor pijn (dat zijn stoffen, die informatie doorgeven aan zenuw- en hersencellen) bij fibromyalgielijders verhoogd is.
De vraag blijft, hoe we dat moeten interpreteren: - is er een stofwisselingsstoornis in de spieren? - is het een genetische oftewel aangeboren eigenschap, die leidt tot een soort auto-immuunziekte zoals reuma? - ligt het aan de voeding? - zijn er psychische oorzaken?
Stofwisselingsstoornis in de spieren
Deze veronderstelling wordt niet ondersteund door bevindingen bij cellulair onderzoek. In biopsieën (= weefselmonsters; red.) van spieren van mensen met fibromyalgie (FM) zijn geen afwijkingen vastgesteld, behalve een lichte ontstekingsreactie op de pijnlijke plaatsen. Niets duidt op een auto-immuunreactie, het past enigszins bij overbelasting.
Genetische oorzaak
Er is geen erfelijk patroon gevonden; de ziekte kan op elke leeftijd beginnen en kan geheel genezen. Deze gegevens duiden erop dat er geen sprake is van erfelijkheid.
Voeding
Het is mogelijk dat door het nuttigen van bijvoorbeeld te veel vlees bij daarvoor gevoelige personen een overmatige verzuring in de spieren ontstaat. Ook andere voedingsstoffen zouden dat kunnen veroorzaken. Deze mensen zouden een beperkte ontzuringscapaciteit hebben, waardoor de in de spieren geproduceerde zuren tezamen met de zuren uit de voeding tot een zgn. mesenchymale verzuring kunnen leiden. Deze mensen lijden aan een zekere mate van voedingsintolerantie. Het is zeer de vraag of de spierpijnen na inspanning, die deze mensen hebben, wel hetzelfde is als FM. Iedereen, die ongetraind is, ervaart al snel verzuring bij inspanning. Het is een reden om te stoppen met hardlopen of een pauze in te lassen bij het fietsen. Een wielrenner moet 'afzien' door verzuring. Door intensieve training kunnen we die verzuring uitstellen, vooral doordat we meer zuurstof opnemen en meer koolzuur uitscheiden. Hoe meer zuur we uitscheiden, hoe langer we het volhouden. Mensen met mesenchymale verzuring moeten dus oefenen, maar mensen met FM worden daar juist niet beter van. Opname van meer zuurstof of betere lucht geeft wel verbetering bij FM.
Psychische oorzaken
Spieren bewegen, doordat wij dat willen. Dat geldt in elk geval voor de zogenaamde dwarsgestreepte spieren en dat zijn de spieren, waar FM-patiënten last van hebben.
De wil is een deel van de psyche. De psyche doet in grote lijnen drie dingen: denken, voelen en willen. De wil is het gevolg van iets dat we denken of voelen. De wil is de uitvoerder, de gedachte is de opdrachtgever, het gevoel is de mediator of tussenpersoon.
Deze verhouding is de meest ideale. Vaak gaat ons gevoel met ons op de loop en geeft lukraak bevelen aan de spieren. Ons denken steekt er dan meestal een stokje voor en weet de wil in toom te houden. Ik vergelijk het vaak met het gesteggel van de goden uit de mythologie: Zeus wil uit kwaadheid of jaloezie iemand straffen en gooit een bliksem, maar Pallas Athene vangt die bliksem op haar schild op en weet zo de ondergang af te wentelen, waarna ze een list verzint om Zeus niet te laten merken dat zijn plannen verijdeld zijn. Pallas Athene staat voor het denken, zij is geboren uit het hoofd van Zeus.
Als ons gevoel en ons denken met elkaar in strijd zijn, ontstaan er tegengestelde wilsbewegingen, die op de spieren uitwerken als spanning: samentrekkingen, die weer ongedaan gemaakt worden. De wil leeft in de spieren, maar moet evenals een paard goed worden geleid om er plezier van te hebben.
De meerderheid van de mensen met FM heeft onverwerkte psychische spanningen, die leiden tot een verhoogde basale spierspanning. Dat laatste is wetenschappelijk vastgesteld.
Als iemand agressieve gevoelens heeft, maar die niet kan uiten door iemand daadwerkelijk aan te vallen, kunnen die gevoelens zich richten tegen hemzelf. Psychische pijn wordt dan lichamelijke pijn. Het lichaam drukt uit wat in de ziel speelt. Door de pijn lichamelijk te ervaren wordt de psyche ontlast van de druk van onverwerkte emoties en kan nieuwe ervaringen opdoen. Het is een vorm van wegdrukken, verdringing. Lichamelijk lijden is naar, maar psychisch lijden is erger.
In de christelijke traditie is terug te vinden, dat lichamelijke pijn wordt gebruikt voor geestelijke bevrijding, zoals in de zelfkastijding die monniken toepassen om zich te bevrijden van ongewenste, zondige gedachten.
Ons lichaam is ervoor om onze ziel te laten ontwikkelen, koste wat het kost, evenals een paard zijn berijder op de plaats van bestemming moet brengen. De ziel wil in ruil daarvoor wel zorg besteden aan het lichaam, maar kan soms toch niet anders dan de last over te hevelen. Evenals een ruiter op zijn tocht steeds meer bagage meeneemt en zijn paard daarmee belast. Hij hoort zo min mogelijk mee te nemen en al het overbodige weg te gooien, maar als dat niet lukt ontstaat het probleem. De spieren, als instrument van de wil, worden door verdrongen kwaadheid en agressie het meest aangetast. Het hart, dat een relatie heeft met ons gevoel, evenals de longen, wordt door verdriet van slag gebracht. Hoofdpijn ontstaat vaak door angst en onzekerheid. Let wel dat deze verbanden niet omgedraaid moeten worden, want voor elk symptoom kunnen legio verklaringen worden gegeven. Geneeskunde is niet rechtlijnig denken, het is veeleer multidimensionaal.
De methode, die mensen hebben om hun psychische last te verkleinen, is de droom tijdens het slapen. Als we niet kunnen slapen of door medicijnen van onze dromen beroofd worden, wordt de psychische last te groot en raken wij te gespannen tijdens het slapen. Het is door onderzoek vastgesteld dat FM-lijders een te hoge spierspanning tijdens de slaap hebben en te korte en te frequente droomslaap, de REM(rapid eye movement)-slaap, ofwel de slaapfase waarin de ogen snel bewegen als teken van psychische activiteit. Daardoor hebben zij een kortere periode van diepe, ontspannen slaap, waardoor de spieren te vaak gespannen zijn tijdens de nachtrust. Door medicijnen te geven die de ontspanning bevorderen, lijken deze patiënten wel vooruit te gaan, maar op de langere duur genezen zij niet en krijgen er meer klachten bij. Het probleem moet opgelost worden om tot blijvende verbetering te komen, en dat betekent dat zij hun psychische last moeten verkleinen.
Het bovenstaande betekent niet, dat ik alle FM-lijders op één hoop gooi, maar het geeft een psychodynamische verklaring voor de klachten. Deze uitleg is het gevolg van mijn ervaring met de ziekte en de behandeling. Als er ooit iemand aantoont, dat een bacterie of virus verantwoordelijk is voor de ziekte, blijft voor mij de gevoeligheid voor het micro-organisme een gevolg van een psychische gesteldheid. Ik wil met deze verklaring ook niet zeggen, dat de ziekte 'psychisch' is, ofwel eigenlijk ingebeeld, zoals mij na mijn vorige artikel werd verweten, want ik beschouw de ziekte als echt bestaand. Een psychosomatische oorzaak betekent niet dat de symptomen ingebeeld zijn, maar alleen dat er via psychotherapeutische maatregelen verbetering te verwachten is en niet door lichamelijke aanpak alleen.
Fibromyalgie: een psychosomatisch ziektebeeld Er is een tijd geweest, dat fibromyalgie dagelijks op mijn doktersbord lag. Het begon in 1978 als een variant op de tot dan toe bekende reumatische ziekten. Mijn eerste fibromyalgie-patiënte was een vrouw van middelbare leeftijd met onmiskenbare, gespannen trekken. Ze had problemen met haar man en vooral met zijn gebrek aan potentie, tevens lag ze overhoop met de buren en met de echtgenote van haar zoon. Ik kende het ziektebeeld nog niet, maar een reumatoloog was net op een congres in Amerika geweest en daar was deze kwaal uitvoerig aan de orde. Men had vele mensen met dit syndroom onderzocht en daarbij gevonden, dat zij (vooral 's nachts) een te hoge spierspanning hadden en dat zij daardoor deze pijnen kregen, die hen de hele dag hinderden: pijn aan de aanhechtingen van spieren, verergerend bij inspanning en bij kou. Het bleek, dat zij niet genoeg ontspanden tijdens de slaap, doordat zij onvoldoende diep in slaap kwamen, maar steeds tegen de waakgrens aan lagen (de zgn. REM-fase ofwel droomfase).
De therapie, die men bedacht en met goed resultaat toegepast had, was amitryptiline (tryptizol) voor het slapen (dat is een anti-depressief middel, dat ontspanning en stemmingsverbetering geeft) en fysiotherapeutische badtherapie (oefentherapie in warm water).
Mijn patiënte kreeg beide voorgeschreven en zij was er aanvankelijk heel tevreden mee; haar ziekte was serieus genomen en zij was druk met de therapie, waarvoor zij dagelijks naar een revalidatieoord in Enschede moest reizen (ze woonde in Zutphen). Maar aan het onderliggende probleem werd niets gedaan, n.l. haar relationele problemen ofwel haar gedrag tegenover haar naasten. Toen ik na een tijd in reactie op haar klachtenstroom voorzichtig opperde, dat zij toch ook iets aan zichzelf moest doen, keek zij mij verwijtend aan met zon blik van: 'wat bedoel je, doktertje?'
Ik was toen inderdaad nog maar een heel jong doktertje en zag er nog jonger uit, dus het kostte me al wat moeite om serieus genomen te worden. Ik begreep, dat ik aan haar stelling, die ze nu zo vast ingenomen had, 'dat het alleen lag aan "de anderen" en dat zij nu ook nog een ziekte had waar ze medeleven voor verdiende', niet mocht tornen. Ik geloof, dat ik haar daarna niet meer heb terug gezien. Waarschijnlijk was ik al te ver gegaan, en daar ik destijds geassocieerd was met een oudere collega zal ze die voortaan wel geconsulteerd hebben.
Dit ziektegeval demonstreert het probleem bij fibromyalgie. Er is zeker een lichamelijke aandoening, namelijk spiervermoeidheid door verzuring, die ontstaat door een te hoge spierspanning in rust. De oorzaak van deze toestand is echter psychisch en kan berusten op een gestoord zelfbeeld of een verkeerde indruk van de invloed van de omgeving op jezelf. Het is in zo'n geval moeilijk om mensen bewust te maken van deze situatie, zodat zij bereid zijn er wat aan te doen.
Na 1978 is er een toename geweest in het voorkomen van fibromyalgie met een top rond 1990. Sindsdien is het aantal patiënten met deze kwaal in mijn (consultatieve) praktijk gedaald. Ik denk niet dat het beeld minder voorkomt, want ik heb nog ettelijke patiënten met deze aandoening, maar men komt er minder mee. De publieke belangstelling heeft zich inmiddels verschoven via M.E., hypoglycaemie en posttraumatische dystrofie naar repeated strain injury (RSI) en burnout. Dit zijn allemaal echt bestaande ziekten, maar met een duidelijke psychische component.
Er bestaat dus een soort van mode in psychosomatische ziekten. Er is een tijd geweest dat spasmofilie (spastisch colon) erg in de belangstelling stond. Ook hyperventilatie heeft zich een tijd mogen verheugen in veel aandacht. In de tijd van Freud waren hysterie en neurose absoluut de toppers. Ik denk dat elke periode zijn eigen (psychosomatische) ziekten heeft gekend. Vroeger werden ziekten altijd opgeroepen door een factor van buiten (zoals de pest, pokken, tuberculose, syfilis en gonorroe), tegenwoordig maar zelden, zoals AIDS en tekenbeetziekte ofwel Lyme-disease. Een factor is, dat elke tijd zijn eigen ziekten oproept door de levenswijze, die mensen er op na houden. In deze tijd van luxe en goede medische verzorging, maar met een hoge graad van psychische stress en milieuvervuiling, zijn er veel vage ziektebeelden ontstaan. Ik noem er nog een paar op: whiplashtrauma, voedselintolerantie, ADHD ofwel aandacht-tekort-syndroom, bekkeninstabiliteit, postnatale depressie, premenstruele spanning, posttraumatische dystrofie, systemische candida.
Ik ben er van overtuigd, dat een toekomstige ziekte de toxische-belastingsziekte zal zijn, die een aantal andere ziekten samenvat door een gezamenlijke oorzaak. De gevolgen van de toxische (milieu-) belasting bestaan al lang in allerlei andere ziekten, zoals kanker, chronische vermoeidheid en elke andere ziekte, die ontstaat door een verminderde afweer. Kanker (niet AIDS) moet toch zeker beschouwd worden als de ernstigste epidemie van de 20e eeuw in de westelijke wereld, met een toename van één op de dertig in 1945 naar één op de vier mensen in 1999, dat is een stijging van 700%! Een van de oorzaken van kanker is de grotere toxische belasting vanuit het milieu en de chemische vervuiling van het lichaam, al wordt dat officieel nog niet toegegeven. AIDS is eveneens het gevolg van een uitgeput immuunsysteem, door ondervoeding (Afrika) of een ongezonde levensstijl. Over de primair oorzakelijke invloed van het virus zijn de geleerden het nog niet eens.
Wat verstaan we, kort samengevat, onder fibromyalgie?
Het begint met een persoonlijkheid, die niet los kan laten. Alles wat zo iemand overkomt kan tot probleem gevormd worden en er wordt veel en langdurig over gepiekerd. De problemen worden niet opgelost, maar meegesleept, omdat deze mens niet in staat is voldoende afstand te nemen om te zien waardoor het probleem ontstaan is. Er is onvoldoende inzicht in het eigen functioneren, waardoor de problemen naar buiten, ook naar het lichaam, verschoven worden. Dat geeft tenslotte een constant te hoge spierspanning, waardoor vooral de aanhechtingen opspelen en later ook de hele spier door verzuring wordt aangetast, wat een vermoeid gevoel geeft, zoals iemand heeft die zojuist een marathon heeft gelopen. Door de weefselverzuring ontstaan verhardingen in de spier, zogenaamde myogelosen of spierknopen, die pijnlijk zijn en zeer drukgevoelig, met een toename van de klachten bij inspanning.
De diagnose wordt vooral gesteld aan de hand van de klachten, zoals pijnlijke vermoeide spieren, verergering en snelle uitputting bij geringe inspanning, gecombineerd met een wat problematische geaardheid.
Er is geen sprake van een echte depressie, want de patiënt heeft zeker wel zin om iets te ondernemen, maar het gaat niet door de spierklachten. Het onderzoek vertoont een aantal typische, pijnlijke drukpunten en geen afwijkingen aan de gewrichten of aan andere delen van het bewegingsapparaat.
De behandeling van fibromyalgie is al enigszins genoemd en blijkt uit de bovengenoemde oorzaken. In de eerste plaats een voeding met een basisch (alkalisch) overschot, ofwel een gering aantal zure voedingsmiddelen. Dat betekent niet alles wat zuur smaakt vermijden, want zure vruchten reageren toch basisch in het lichaam. Het zijn vooral dierlijke eiwitten en meelproducten, die voor de meeste zuren zorgen. Dus een vegetarisch dieet, veel groenten en fruit en aardappelen, weinig rijst en dan nog zilvervliesrijst, soms een (vet) visje, vooral zachte kaassoorten en in geringe mate zure melkproducten, zoals biogarde yoghurt en kwark. Het drinken van koffie en zwarte thee dient beperkt te worden, evenals sterk alcoholische dranken, die hoewel ze alkalisch zijn toch een zure reactie schijnen te kunnen oproepen in het lichaam. Verder moet men veel (mineraalarm) bronwater drinken en iets om de nieren te activeren, zoals guldenroedethee, orthosiphonisthee etc. Grote inspanning dient vermeden te worden en ook beslist geen fysiotherapie of oefentherapie.
Goede resultaten worden wel bereikt met haptonomie, waarbij men zich bewust wordt van de emotionele werking op spieren.
Psychotherapie is noodzakelijk, om inzicht in het eigen functioneren te krijgen. Voor dat laatste moet de patiënt dan wel open staan, wat - zoals eerder gezegd - nogal eens ontbreekt. Het vinden van de juiste psychotherapeut kan moeilijk zijn, daar er weinig therapeuten beschikbaar zijn voor deze gedragstherapie.
Als men alleen somatische (lichamelijke) maatregelen neemt blijft de ziekte bestaan, al is het in mindere mate. Het kan echter zijn, dat het voor mensen, die vastgelopen zijn in de maatschappij of in hun privé-omstandigheden, een betere situatie schept om niet te kunnen door ziekte in plaats van door vermeend onvermogen. Ik bedoel daar niets negatiefs mee, maar vaak is een ziekte een compensatie voor onderliggende psychische druk en geeft de ziekte een escape uit een onleefbare situatie.
Het vinden van de oorzaak van de vastgelopen situatie en het scheppen van nieuwe omstandigheden kan zeer verhelderend werken en veel ziekteverschijnselen doen verdwijnen.
TEVEEL FE(IJZER) KAN SLECHTER ZIJN DAN TE WEINIG Praktisch iedereen heeft wel eens gehoord van ijzergebrek (anemie). De algemeen bekende oorzaak van een anemie treffen we hoofdzakelijk aan bij kinderen, als gevolg van een onevenwichtige voeding en bij vrouwen tengevolge van bloedverlies tijdens de menstruatie. Ook andere vormen van bloedverlies kunnen sneller ijzer aan het lichaam onttrekken, dan dat dit ijzerverlies door de voeding gecompenseerd kan worden.
Het resultaat van een dergelijk bloedverlies is de bekende ijzer-gebreks-anemie; het verzwakt ons, we gaan bleek zien en we zijn moe, futloos of kortademig.
Waar een te laag ijzergehalte gezondheidsproblemen kan geven, kan een ijzer-overschot in het lichaam nog veel schadelijker zijn.
Haematochromatose
Slechts zeer weinigen van ons zijn op de hoogte van de ernst van deze aandoening.
Een ijzer-teveel kan een potentiële doodsoorzaak zijn (worden). Tot voor kort dacht men dat Haematochromatose een zeldzame aandoening was. Groots opgezette onderzoeksprogramma's hebben aangetoond, dat op elke 100.000 personen er 300 tot 400 lijden aan Haematochromatose en zeer weinigen van hen weten van deze aandoening.
Haematochromatose is een erfelijke aandoening.
Eén op de 10 personen is een zelf gezonde drager van het Haematochromatose Gen. De aandoening Haematochromatose wordt manifest bij personen waarvan beide ouders dragers van het betreffende Gen waren.
De ziekte wordt veroorzaakt door een sterk verhoogde ijzer-opname uit de voeding door het spijsverteringsstelsel.
Ook andere extreme opnames van ijzer laat het bloedijzergehalte stijgen.
Het Fe buffert zich in de loop van 20 tot 40 jaren in het lichaam, zonder dat zich symtomen voordoen.
Normaal is de totale ijzervoorraad van het lichaam minder dan 4 gram.
Bij een 5- tot 10-voudige stijging van het ijzergehalte treedt orgaanbeschadiging op.
Door schade aan de pancreas treedt dan dikwijls diabetes op.
De huidskleur wordt donkerbruin en is met een vieze grijstint vermengd.
Overigens noemde men Haematochromatose "Bronsziekte" (bronsachtige verkleuring aan de huid).
Tengevolge van leverbeschadigingen kan levercirrose ontstaan, bij hartspierbeschadigingen kunnen hartklachten of -erger-hartritme-stoornissen ontstaan.
IJzerstapeling in gewrichtskapsels kan artritis veroorzaken en stapeling van ijzer in de testis en epididymus kan impotentie en steriliteit tot gevolg hebben.
Vrouwen worden zeer zelden vóór de overgangsjaren met deze aandoening geconfronteerd; bij hen zorg het natuurlijke hormonale gebeuren rond de menstruatie voor ijzerverlies, terwijl bij mannen reeds in de beginjaren van de volwassenheid zich deze aandoening kan openbaren.
Bij alle patiënten, welke aan diabetes, lever- of hartklachten lijden en waarvan de oorzaak onduidelijk is of niet verklaarbaar , is het aanbevelenswaardig om door middel van bloed-onderzoek deze aandoening te laten bevestigen.
Ferritine-onderzoek. Bloed onderzoeken op Ferritine-gehalte
In alle weefsels is Ferritine aanwezig, vooral in de lever, milt, pancreas en darmmucosa.
Bij afwezigheid van ziekten, waarbij deze organen betrokken zijn, is de serumferritine-concentratie een goede afspiegeling van de ijzer-voorraden in ons lichaam.
Standaardisatie van de ferritine-bepaling levert nog problemen op, zodat verschillende laboratoria uiteenlopende referentiewaarden hanteren.....
Interpretatie: een verlaagde ferritine-waarde is een sterke aanwijzing voor het bestaan van ijzergebrek; in een vroeg stadium van ijzergebrek is de ferritine-concentratie verlaagd, nog vóór dat serumijzer daalt en de totale ijzerbindingscapaciteit stijgt.
Verhoogde waarden vindt men bij:
a. haematochromatose
b. leverpathologie (alcoholisme, hepatitis)
c. infecties, ontstekingen, celnecrose, maligniteiten
Bij ijzergebrek kan dus een normale of zelfs verhoogde ferritine-concentratie worden gevonden, indien er gelijktijdig sprake is van een infectie, ontsteking of maligniteit.
Middels dit onderzoek kan men dus redelijk nauwkeurig een ijzer-overschot vaststellen.
Een leverpunctie geeft meestal een definitieve bevestiging van de aandoening haematochromatose.
Is de diagnose haematochromatose gesteld, dan zullen ook de bloedverwanten van de patiënt onderzocht dienen te worden, zodat zij mogelijk vóór het optreden van symptomen ten gevolge van haematochromatose behandeld kunnen worden.
Het meest gunstig is een behandeling voordat zich ernstige symptomen en organische problemen gaan aandienen.
Door het afnemen van twee maal een halve liter bloed per week kan men het ijzer-overschot beïnvloeden. In een halve liter bloed bevindt zich ongeveer 0,25 gram ijzer.
Wordt deze aderlating tijdig doorgevoerd, dan treedt bij de meeste patiënten een duidelijke verbetering op.
De aderlating dient te geschieden op geleide van ferritine-bepaling (laboratorium-onderzoek).
IJzer bevindt zich in kleine hoeveelheden in praktisch alle voedingsmiddelen. Volkoren-producten zijn zeer ijzer-rijk en voor bedoelde patiënten-groep dan ook niet aanbevelenswaardig.
Ook het tegenwoordige intensieve gebruik van Orthomoleculaire
supplementen, vitamines en mineralen, kan een ontwikkeling van haematochromatose bij deze patiënten versnellen.
Drs. J.Smits
Dit artikel is met toestemming overgenomen van de VBAG.
(Vereniging ter bevordering alternatieve geneeswijzen).
Goede darmflora geeft extra weerstand. 70 % van de weerstand wordt bepaald in de darmen.
Natuurtherapeuten gaan er van uit dat ruim 70 % van de immuniteit, ofwel de natuurlijke weerstand, bepaald wordt in de darmen. We zijn ons daar niet bewust van, wellicht omdat we onze darmen niet kunnen zien of ervaren. Bij weerstand denken we meer aan de neus-, keel- en luchtwegen. En toch komen we via ons maagdarmkanaal het meest in kontakt met de buitenwereld. Het oppervlak van het maagdarmkanaal is vele malen groter dan dat van de huid en de longen tezamen. Om dit alles te beschermen tegen indringers, zoals ziekteverwekkende bacteriën, is onze afweer nodig. Deze wordt bepaald door o.a. de witte bloedlichaampjes. Gelukkig krijgen we daarbij hulp van bacteriën, die ons geen kwaad doen, maar zelfs nuttig zijn. Alle darmbacteriën samen noemen we de darmflora. De verhouding tussen potentieel ziekteverwekkende- en goede bacteriën bepaalt of onze darmflora de weerstand verhoogt of niet.
Noodzaak goede darmflora.
Tientallen jaren is het belang van de darmflora onderschat. Via eenzijdige voeding en het gebruik van antibiotica krijgen op den duur de verkeerde bacteriën ( rottings- en gistingsbacteriën ) de overhand. Het gevolg is een opgeblazen gevoel, winderigheid en een slechte stoelgang. Erger is dat we ook nog stofwisselingsresten van deze rottingsbacteriën binnen krijgen en dat schaadt de gezondheid. Dit kan voorkomen worden door de nuttige bacteriën, vooral Acidophilus-, Bifidum- en melkzuurbacteriën te stimuleren. Deze nuttige bacteriën zijn van nature altijd aanwezig, maar moeten in hun groei gestimuleerd worden. Acidophilus-, Bifidum- en melkzuurbacteriën hebben de volgende positieve invloed:
1. ze produceren B-vitamines en vitamine K
2. ze produceren stoffen die de darmen aktief houden
3. ze verbeteren de opname van een aantal mineralen zoals calcium
4. ze kunnen, wanneer ze voldoende in hun groei gestimuleerd worden, de ongewenste bacteriën afremmen.
Voeding kan darmflora verbeteren.
Via de voeding kan de darmflora gezond gehouden worden en positief beïnvloed. Enerzijds door voor de goede bacteriën een goede omgeving en voedingsbodem te creëren zodat ze sterker kunnen groeien dan de ongunstige, anderzijds door gunstige bacteriën in te nemen. In het laatste geval spreken we van probiotica, in het eerste van probiotica. Er zijn ook preparaten waarin pro- en prebiotica gecombineerd zijn, dit wordt een synbioticum genoemd.
Probiotica.
Probiotica zijn levende micro-organismen die zich in het darmkanaal vestigen en de darmflora weer in het natuurlijke evenwicht terugbrengen. Deze bacteriestammen moeten maagsap en galresistent zijn om deze twee natuurlijke barrières te kunnen passeren. Van leveranciers mag verwacht worden dat dit het geval is. Een ander zwak punt van probiotica kan zijn dat de bacteriën niet meer zo levensvatbaar zijn bij inname. Met andere woorden bij de produktie van het produkt waren er vele miljoenen gunstige bacteriën aanwezig, maar is dat nog het geval na weken of maanden verblijf van het produkt in een warme omgeving. Zeker bij kamertemperatuur kunnen de bacteriën soms snel verloren gaan. De kwaliteit is dus van groot belang voor de werkzaamheid. Vraag de leverancier hiernaar.
Probiotica zijn zeer populair geworden waarvan Mona Vifit, Yakult (helaas met suiker en smaakstof) en vele ander supermarktprodukten mede verantwoordelijk zijn. Biogarde yoghurt en drinks zijn zeker aan te raden mits zonder suiker en additieven. Deze produkten zijn goed te gebruiken om de darmflora te onderhouden.
Om de darmflora gericht te verbeteren zijn er produkten in capsule of poedervorm, met speciale bacteriestammen zijn o.a. verkrijgbaar bij Essential Organics (Probionte), Orthica en Vitals. Van oudsher bekend is het produkt Symbioflor.
Prebiotica.
De darmflora dient dagelijks te beschikken over een goede voeding. Belangrijke voeding voor de goede bacteriën zijn voedingsvezels, inclusief slecht verteerbare zetmeelfracties, niet verteerbare koolhydraten (bv. oligi-fructose en inuline) en stoffen zoals suikeralcoholen.
Door onze huidige voedingswijze krijgen de goede darmbacteriën minder voeding dan enkele tientallen jaren geleden. Volkoren voeding, groente, fruit, peulvruchten, haver zijn de voornaamste leveranciers van deze stoffen. Het lijkt er dan ook op dat suppletie op dit gebied noodzakelijk wordt, zeker in periodes waarin we de darmflora willen herstellen. Als we wel extra goede bacteriën toevoeren, maar deze bacteriën onvoldoende voeding geven om zich te handhaven in de darmen, dan zal er op den duur geen herstel plaatsvinden. Het gaat er om dat de goede bacteriën zich nestelen ofwel koloniseren en vervolgens handhaven door zich steeds weer te kunnen vermenigvuldigen. Dit kan alleen bij een regelmatige toevoer van prebiotica. De meest bekende prebiotica zijn oligo-fructose en inuline uit cichorei.
Door dagelijks oligo-fructose te eten is gebleken dat de van nature aanwezige Bifidum- en Acidophilus-bacteriën worden gestimuleerd. Het is een keten van vruchtensuiker(=fructose)moleculen, die niet door onze spijsverteringsenzymen kan worden gesplitst en daardoor onveranderd in de dikke darm terecht komt, waar oligo-fructose als voeding dient voor Acidophilus en Bifidum-bacteriën.
Praktische aanwijzingen.
Een combinatie van een pro- en een prebioticum is altijd het beste. Gelet moet worden op suiker en overmatig eiwit in de voeding. Als de darmflora verstoord is, en dus verkeerde darmbacteriën de overhand hebben, moeten we juist deze bacteriën afremmen in hun groei. Een te overdadige voeding, wat suiker en eiwit betreft, stimuleert de verkeerde bacteriën, zoals Candida. Volg een natuurvoedingsdieet.
- Probiotica: zeker aan te raden na een antibiotica-kuur, bij een verstoorde darmflora en bij Candida. Let op de levensvatbaarheid op het moment van gebruik. Probiotica moeten na openen altijd in de koelkast bewaard worden. Combinatie met een prebioticum is wenselijk.
- Prebiotica. Voor herstel van de darmflora ongeveer 8 gram oligofructose per dag, voor onderhoud naast een goed volwaardig natuurvoedingsdieet ongeveer 4 gram per dag.
- Synbiotica. Combinatiepreparaten die de juiste bacteriën bevatten en de groei bevorderen verdienen de voorkeur. Om de zuurwaarde, ofwel pH, in de darmen gunstig te beïnvloeden, kan BroodDrank gunstig zijn. Omdat Brooddrank ook levensvatbare melkzuurbacteriën bevat is het een goed middel. Herstel van de darmflora is bij onderzoek vastgesteld, zeker ook wanneer gebrek aan vitaliteit een belangrijk verschijnsel is bij de patiënt.
Als de stoelgang niet goed funktioneert en dus extra voedingsvezels nodig zijn is Colon Clean aan te bevelen. Het bevat psylliumvezels die de stoelgang soepel maken, oligo-fructose en Acidophilus-bacteriën.
Sinds kort is er een vernieuwd Budwig-papje, Lynolax-ontbijt (verkrijgbaar bij reform- en natuurvoedingswinkels), waarin naast lijnzaad, havervlokken o.a. oligo-fructose aanwezig is. Het lijkt me een goed ontbijt omdat het de darmflora en de darmwerking tegelijkertijd aanpakt. Lijnzaad bevat unieke omega-3-vetzuren die een veelzijdige werking hebben. Dr. J. Budwig beval dit type ontbijt met lijnzaad en lijnzaadolie aan voor kankerpatiënten. Lijnzaad is een oeroud gewas met velerlei toepassingen. Ook in de natuurvoedingstherapie hoort lijnzaad en zeker de lijnzaadolie thuis.
Je kinderen zijn je kinderen niet. Zij zijn de zonen en dochters van 's levens hunkering naar zichzelf. Zij komen door je, maar zijn niet van je, En hoewel ze bij je zijn, behoren ze je niet toe. Je mag hun je liefde geven, maar niet je gedachten, Want zij hebben hun eigen gedachten. Je mag hun lichaam huisvesten, maar niet hun ziel, Want hun ziel toeft in het huis van morgen, dat je niet bezoeken kunt, zelfs niet in je dromen. Je mag proberen hun gelijk te worden, maar tracht niet hen aan je gelijk te maken. Want het leven gaat niet terug, nog blijft het dralen bij gisteren Jullie bent de bogen, waarmee je kinderen als levende pijlen worden weggeschoten. De boogschutter ziet het doel op de weg van het oneindige en hij buigt je met zijn kracht, opdat zijn pijlen snel en ver zullen vliegen. Laat het gebogen worden door de hand van de boogschutter een vreugde voor je zijn: want zoals hij de vliegende pijl lief heeft, zo mint hij ook de boog die standvastig is.
Griepgolven komen en gaan en elk jaar weer worden velen er flink ziek van. Vaccinatie maakt de mens niet volledig immuun, omdat virussen steeds muteren en het nooit bekend is welk virus nu weer de oorzaak is van een nieuwe griepgolf. Daarom is een basisbescherming middels de opbouw van een goede immuniteit via voeding en weerstand aan te raden. Bij het aanstormen van een griepgolf zijn er natuurlijke middelen, die kunnen helpen om de infectiekans te verkleinen en griep in te tomen.
Leefwijze voor optimale weerstand
Door de volgende basisleefwijze kunnen we een basis leggen voor een optimale weerstand:
- niet roken, voldoende beweging en voldoende (nacht)rust,
- een gezonde voeding,die volwaardig is(en zo mogelijk biologisch),
- in de voeding dient speciaal te worden gelet op ruim voldoende groente en fruit en het nemen
van extra essentiële vetzuren (vooral lijnzaadolie en tarwekiemolie),
- voldoende reiniging van het lichaam, wat bijdraagt aan de weerstand; de mogelijkheden hiervoor zijn:
. darmreiniging door het nemen van extra voedingsvezels ter
versterking van de darmflora en stoelgang,
. stimulering van de nieren door voldoende te drinken via goede
sappen en dranken,
. de huid te activeren door douchen en inwrijven met bijvoorbeeld
St. Jansolie.
- de longen te zuiveren door een goede ademhaling.
Preventie
In periodes, waarin de kans op griep groter is, bijvoorbeeld bij het begin van de herfst, een koude periode of als een griepgolf in aantocht is, is het gewenst dagelijks wat extra toe te voegen, zoals:
* antioxidant vitamines.
Deze versterken de weerstand. Dit zijn bètacaroteen en de
vitamines C en E. Daartoe zijn er speciale sappen, zoals Vitaal of
speciale antioxidantpreparaten in tablet- of capsulevorm in de
handel.
* linoleenzuur.
Gebruik linoleenzuur uit lijnzaadolie.
* Echinacea-extract.
Dit werkt ongeveer twee weken; dan een weekje stoppen en weer
opnieuw beginnen. Continu doorgaan helpt niet. Na een week gebruik
van Echinacea is de weerstandsverhogende invloed maximaal.
* Brooddrank en een probioticum.
Ter ondersteuning van de darmflora dienen brooddrank en een
probioticum; de levenskrachtige Acidophilus- en Bifidumbacteriën.
* Een vlierbesextract.
Het vlierbesextract Sambucol kan virussen ontmantelen en
verhinderen dat ze de lichaamscellen binnendringen. Vooral als het
virus in de naaste omgeving rondwaart is een dessertlepel Sambucol
een goede bescherming.
* Homeopathisch middel ter bescherming.
Een voorbeeld hiervan is Oscillococcineum.
Vlier als huismiddel
De vlier kan een hoogte van 3 tot 7 meter bereiken. Al sinds onheuglijke tijden wordt de vlier gebruikt tegen hoest en verkoudheid en de vlierbloesemthee als middel om te zweten bij verkoudheid met koorts en als preventie tegen griep. Van oudsher is bekend, dat vlier virussen kan tegengaan. Door wetenschappelijk onderzoek heeft dr. M. Mumcuoglu vastgesteld welke stoffen in de vlierbes daarvoor verantwoordelijk zijn. Deze stoffen gaan namelijk verloren bij het maken van vliersap of vlierjam. Op basis van deze know-how is Sambucol ontstaan, dat de werkzame virusbestrijders uit de vlierbes bevat.
Sambucol is wetenschappelijk getest en blijkt de meeste virussen te kunnen ontmantelen op het moment, dat ze trachten de cellen binnen te dringen. Dit voorkomt dat het virus zich verder kan vermenigvuldigen.
Als het griepvirus al toegeslagen heeft.
Een griepinfectie is te herkennen aan opkomende koorts, rillingen, snotterigheid, pijn in de gewrichten, moeheid. Neem dan extra rust, blijf bij hoge koorts in bed en eet alleen dan wanneer het lichaam dat aangeeft.
Om het griepvirus te bestrijden kan er dan het volgende worden gebruikt:
- om de twee uur een tablet of een dessertlepel Sambucol; dit blijkt de griep binnen 48 uur te bestrijden,
- om de twee uur 20 druppels Echinacea,
- Nysileen om de twee uur,
- regelmatig Oscillococcineum (onder de tong),
- voldoende drinken, vooral bij veel zweten; mineraalwater en
kruidenthee zijn de beste dranken; vruchtensappen zijn
versterkend, vooral sinaasappels ( indien mogelijk vers geperst )
~*~ Zelf ben ik een 'bezige bij' inzake, Fotobewerkingen, Websites maken, Schrijven en Dichten, Avatars, Clubsets & vooral veel Glitters! (Ik vind dat heel erg mooi) - Schijnt overigens iets Italiaans te zijn heb ik mij laten vertellen, en ik heb een Italian tak aan de stamboom hangen :-) Dus wat je hier ook vindt het is bijna allemaal bewerkt, en of gemaakt of geschreven door mijzelve. Uche :P Groetjes AngelWings
