Mijn naam is broeder Everard en ik ben broeder van de bekende Belgische congregatie van de "Ordo Fratrum Pruvorum". De afkorting die hiervoor staat is O.F.P. Deze naam dragen we nog steeds omdat we vroeger een speciaal soort gezondheidsbier brouwden en ons klooster een toevluchtsoord was van zwervers die gratis tweemaal per dag bij ons konden komen eten. De Belgen noemden ons de fienprüffrères.
Vanwege de wereldwijde economische crisis heb ik samen met mijn steun en toeverlaat die zich Soeur of Sister Mary noemt met dispensatie en gedoogsteun van Rome, mijn intrek genomen in het klooster 'De Pauw' te Angeren.
Ondanks dat we beiden bejaard zijn en slecht ter been ben ik hoofd van de keuken geworden en Maria, met permissie van gedoog-overste pater Geert Wilderman, mijn keukenhulp. De muziek op dit blog wordt verzorgd-zet muziek aan-door Soeur Elise.
Nostalgische kloosterfoto uit 1953 ziet u rechtsboven op deze site staan. Het logo hierboven vertegenwoordigt onze voortdurende hoop op solidariteit en vrede. Ons streven is dat in liefde en vertrouwen in elkaar dit doel ooit bereikt zal worden.
We wensen u een aangenaam verblijf op dit blog en nodigen u uit het dikwijls te komen bezoeken.
Een van de bekendste paters Redemptoristen is Gerardus Majella. Hij was een echte priester met oog voor de noden van de medemens, en daarbij heel vroom.
Tijdens zijn leven werd hij al 'Santo' genoemd, wat "Heilige betekent" Op 11 december 1904 werd hij door Paus Pius X heilig verklaard en veel mensen komen naar Wittem (Ndl-Limburg) om te bidden en hem gunsten te vragen.
Veel wonderen hebben er in Wittem plaats gevonden en soms zijn er mensen genezen van kwalen waar de artsen geen raad mee wisten.
Broeder Everard met Kloosterrecepten
Het blog voor Broeders & Zusters van alle Gezindten
28-10-2014
CHOCOLADEPUDDING
Vandaag gaan we als toetje op een ouderwetse manier chocoladepudding bereiden en dit voor 4 personen. Als ingrediënten heb je nodig 1 liter melk, 80 gram maïzena, 45 gram cacaopoeder, 1 ons suiker en een eitje. BEREIDING: Meng de maïzena en het cacaopoeder droog dooreen. Roer de eidooier met de suiker glad. voeg er het droge mengsel bij en roer er daarna, met wat koude melk, een papje van. Breng intussen de overige melk (indien mogelijk vers van de koe, anders los van de melkboer of gewone gepasteuriseerde dagmelk uit de winkel) aan de kook, giet er al roerende het papje bij en laat de pudding nog heel even doorkoken. De eidooier was al gebruikt voor het papje, maar nog niet het eiwit; dit moet je stijf opkloppen en vermengen met de puddingmassa en dit alles moet je pas doen als de pudding enigszins bekoeld is. Breng hierna de massa over in een, met koud water omgespoelde vorm. De pudding moet je geheel laten bekoelen en hierna stort je de pudding op een schotel. Vroeger had je hele mooie vormen en de tulbandvorm of de visvorm waren het meeste in. Op chocoladepudding hoort een vanillesaus of goed stijf opgeklopte slagroom. In Duitsland was het gewoonte om i.p.v. "Sahne" de chocoladepudding te garneren met rondom gestoofde peertjes en op de pudding werd dan wat rabarbermoes gedaan. Denk erom, blijf met het warmen van melk en het toevoegen van het puddingpapje goed roeren , alles rustig aan en niet te gehaast, maar haal alles wel tijdig van het fornuis. Als alles goed gelukt is heb je een mooie gladde pudding op tafel en ik denk dat deze dan ook echt lekkerder en voller van van smaak is, dan zo kant en klaar uit de winkel.
28-10-2014 om 16:48
geschreven door Broeder Everard
Wildzwijn koteletten met gepofte appeltjes en aardappelkroketten
Het begint echt herfst te worden en dan is er geen lekkere kost als wild uit moeders natuur. Heb je er verstand van, dan is het nu de ideale tijd om tamme paddenstoelen te steken en ook goed weer om eens een bezoekje aan de poelier te brengen en dan raad ik u nu aan eens wat wildzwijn koteletten in huis te halen. Het is beslist niet duurder dan een goed goed stukje rund of varkensvlees en bovendien zijn wilde zwijnen de enige en echte scharrelvarkens. Zo'n stukje puur natuurvlees is in deze periode van oprukkende herfstziektes niet te versmaden. Het zit boordevol vitaminen en mineralen die ons gestel een soort winterjasje om ons lijf geven en echt beschermt tegen 'vreemde indringers'-. Zonder goede kruiden, bepaalde vruchten en wijn kun je geen wild serveren. Hier beneden heb ik de benodigde ingrediënten die u in huis dient te halen en het recept voor zo'n heerlijke wildschotel staan. Ware receptenverzamelaars drukken dit af en voegen de staatjes toe aan hun cartotheek. Op de site van broeder Everard vindt u bijna alles wat koken en braden zo interessant maakt. Doe er uw voordeel mee!
23-10-2014 om 15:16
geschreven door Broeder Everard
Vroeger hadden we de gewoonte om van het groentenat wat na het koken afgegoten werd een bordje soep klaar te maken. Tegenwoordig wordt dit sappige kookwater weggespoeld. Bekennen moet ik dat dit hier in het klooster ook vaak het geval is, maar toch zijn er dagen bij dat ik wat sap laat afkoelen en toevoeg aan de dagelijkse brokken die onze lieve kloosterhond elke dag nuttigt. Het zit nog vol vitaminen en het is ook heel goed voor een betere spijsvertering van uw hond. Tegenwoordig mag je met een dier hooguit nog aangelijnd op straat komen en het resultaat hiervan is dat vooral in de steden de meeste dieren te weinig in beweging komen en door het eten van te harde brokken vaak last hebben van verstoppingen. Er zijn gemeenten waar je in een bepaald afgebakend gedeelte met de hond kunt stoeien. In de bosomgeving van Apeldoorn b.v. had je zo'n groot uitlaat-en speelveld. Vermeld zij dat je ook bij katten het afkookwater van groentes e.d. aan haar of zijn brokken kunt toevoegen. Bloemkoolsoep: Je kunt het bereiden met het kookwater van de bloemkool die je 's middags of 's avonds als groente op tafel hebt en dit met toevoeging van een paar bouillonblokjes, of voor vegetariërs en dieethouders met wat groentebouillonblokjes of zo'n modern versnipperd groentepakketje en eventueel door u gekozen andere toevoegingen. Aparte Bereiding: De benodigde ingrediënten zijn: 1 bloemkool, 75 gram ontbijtspek, 1 liter bouillon, 1 niet al te grote prei, 1 ui, een halve rode paprika, 1 lepel olijfolie en peper en zout. Snij de bloemkool in kleine roosjes, snipper het uitje en snij de prei af in ringetjes. De prei en de gesnipperde ui bak je 4 tot 5 minuten aan in een pan met wat olie. Is dit gebeurd dan doe je de bouillon erbij. Doe nu ook de bloemkoolroosjes erbij. Het geheel laat je plm. 10 minuten koken. Er tussendoor heb je in een koekenpan het spek met de blokjes paprika lekker krokant gebakken. Dit houd je even apart. De gekookte soep heb je inmiddels van het vuur gehaald en ook wat peper en zout zijn onder het pureren met een staafmixer toegevoegd. De soep schep je nu in de vier soepkommen. Is dat gebeurd dan voeg je pas het gebakken spek met paprika toe. Wat ook zo leuk staat is om voor degenen die geen spek believen de soep op te sieren met wat kikkererwtjes. Ik wens mijn lezers veel succes met de bereiding van deze soep en hoop dat ze er smakelijk van genieten.
18-10-2014 om 15:00
geschreven door Broeder Everard
Niet alleen tegenwoordig, maar ook vroeger werd er aan de koninklijke hoven heerlijk gegeten en gedronken. In een oud kookboek las ik vandaag dat het aan zo'n koninklijk hof niet alleen koks waren die de koning en zijn gasten plezierden met heerlijke maaltijden, maar ook dames die de kookkunst meester waren. Bijna alle personen die vroeger tot de elite behoorden hielden er maîtresses op na. Bekend uit een ver vervlogen tijd was een zekere Agnès Sorel, een beauté van een dame die met een toegewijde liefde kokkin was aan het hof van Charles VII (1403-1467). Een beroemd gerecht van haar was de hartversterkende kippensoep, gebonden met een puree van champignons en room. Op 20 oktober 1533 verscheen aan het Franse hof een jong, maar zeer gedecideerd Italiaans meisje met de mooie naam Catharina de Medici (1519-1587). Zij was de bruid van Henri II (1519-1559), met in haar gevolg een stoet vol Venetiaans glas, zilveren serviezen van Benvenuto Cellini en aardewerk uit Urbino, alsmede een meute van koks, patissiers en ijsbereiders, die met een Italiaanse renaissancezwier de mouwen opstroopten en in de potten en pannen van de Franse hofkeukens hun speels raffinement rondstrooiden. Catharina trok zich niets aan van de Franse hofetiquette, die voorschreef dat dames niet mee aan tafel mochten, dit omdat men kauwende madames onethisch vond. Catharina en haar vliegende brigade, zoals men haar gevolg van levenslustige hofdames noemde, zetten zich met de heren aan tafel en lieten zich de met kastanjes, rozenwater en sinaasappels gevulde parelhoentjes, de aan het spit geroosterde slakjes en de artisjokbodems net hanenniertjes en hanenkammen voortreffelijk smaken. In 1549 offreerde de stad Parijs aan Catharina en haar vijftig andere gasten een dinertje, waarbij werden geserveerd 30 pauwen, 33 fazanten, 21 zwanen, 99 kraanvogels, 33 duiven, 33 reigers, 30 geiten, 66 parelhoentjes, 30 kapoenen, 99 kuikens, 66 kippen, 6 varkens, 99 tortelduiven, 33 hazen, 66 konijnen, 13 patrijzen, 99 kwartels, 500 asperges en verder wat erwtjes en artisjokken. Zulke diners duurden vaak een halve dag en de gewoonte hierbij was dat iedereen zich tot barstens volpropte. Hiermede wordt aangetoond dat zowel de liefde van de man, alsmede de vrouw in die tijd echt door de maag ging. Wat er met het overgehouden eten gebeurde staat nergens vermeld, maar ik heb zo het idee dat dit terecht kwam bij het personeel. Bij elke gast aan tafel stond een bediende die, als de gast met zijn vingers knipperde, meteen klaar stond om deze van dienst te zijn. Tegenwoordig gaat men bij de koningshuizen en ook bij de gewone burger in zijn algemeenheid uit uit van de stelling dat overdaad schaadt. Wat ik wel jammer vindt dat bij grote diners zoveel eten overstuur gaat en in de afval-container belandt. Vroeger bij ons thuis hadden ze een driedubbelbedrijf dat bestond uit winkel, bakkerij en horecabedrijf. We hadden ook nog een stuk land en daarop stond buiten een kippenhok ook een varkenshok met een zestal varkens. Alles wat we overhielden aan voedsel ging naar de varkens, de kippen of de waakhond. Er ging nooit iets verloren.
14-10-2014 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Alle geloofsgemeenschappen zijn altijd actief geweest om hun geloof over te brengen aan heidenen, arme zwartjes, ontspoorden en zo zijn er nog wel een aantal groepen te noemen. De protestanten hadden hun zendelingen, wij katholieken onze missionarissen en ook andere geloofsgemeenschappen probeerden met allerlei middelen zieltjes te winnen. Vaak in roerige kerkelijke periodes ontstonden binnen de kerkgenootschappen vervolgingen en ging men elkaar bestrijden. Demoralisaties waren er tijdens de kruistochten, heel berucht werd het pauselijk gezag onder het Huis Borgia (1403-1461), toen er ook bij het hoogste gezag van de katholieke kerk een groot zedelijk verval ontstond. Berucht was eveneens de periode van de Spaanse Inquisitie (1478-1834), waarbij mensen die niet Rooms wilden worden of hun geloof niet goed belijden op de brandstapel terecht kwamen. Ook een afdwalende kerkelijke periode was de tijd van de monnik Maarten Luther, die het op een gegeven moment niet eens was met alles wat Rome onder de voeten hield en vooral bestreed hij het gezag van de paus, die een bepaalde aflaat (protest Luther: in 1517 brandbrief op kerkdeur in het Duitse Wittenberg) had samengesteld waarbij rijke en ondeugende katholieken hun zonden konden afkopen. Van protestantenzijde is de beeldenstorm in 1566 ook niet goed te praten, en wat te denken van de Jodenvervolging met als hoogtepunt al die mensen die omwille van hun Jood zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945), met stilzwijgen van alle kerkgenootschappen werden vermoord. Dit zijn slechts enkele voorbeelden, waarvan ik denk dat ze bij iedereen bekend zijn. Toch als je ons katholieke geloof, zoals dat gebracht is door onze Heer Jezus van Nazareth, dan tref je daar geen haat maar echt geloof, hoop en liefde in de goedheid van de mens aan. De bedoeling was dat wij christenen op deze weg van hoop, geloof en liefde allemaal verder zouden gaan. Tot op heden hebben we dit allemaal mogelijk wel geprobeerd en momenteel zijn er in deze maatschappij van "alles mag en moet kunnen" nog maar een handjevol christenen over die proberen deze echt goede normenweg nog te volgen. De Bedreigde Wereld Anno 2014: Momenteel wordt de wereld bedreigd door diverse Islamitische groeperingen die zich verenigd hebben en onder de naam ISIS (Irak & Syrië-Strijders) een Jihadoorlog voeren tegen alles en iedereen die zich niet over wenst te geven aan hun geloof, waarbij Allah de enige God is en Mohammed zijn Profeet. Hun strijders die in het gevecht sneuvelen komen in de hoogste hemel terecht. Elke goede mohammedaan gelooft dit, wij christenen denken er hetzelfde over, maar er is toch wel een verschil te vinden. In ons geloof zijn in het verleden mensen die vochten, en daarbij bedoel ik standvastig waren in hun geloof, ook heilig verklaard en in de hemel gekomen; wij geloven uiteindelijk ook in één God, maar we geloven niet in een strijd tegen andere geloofsovertuigingen. Er leven momenteel een miljard mensen die mohammedaan zijn en vele vatten de tekst van de profeet over de strijd om de verbreiding van hun geloof hetzelfde op als onze Heer Jezus bedoelde in de Acht Zaligheden, waarbij mensen die strijden voor de gerechtigheid (naleving van goede normen en waarden) en daarbij maatschappelijk achteruit gezet worden en mogelijk vermoord inderdaad in de hemel komen. Iedere Mohammedaan die deze tekst als zodanig als laatstelijk verwoord opvat en vriendelijk en sociaal met zijn buren, familie en kennissen omgaat leeft op deze manier precies zoals in de Koran geschreven staat. We moeten niet naar de letter maar het woord leven. Onze Mohammedaanse broeders weten ook wie Abraham, Mozes, Jezus en Maria is. Net als wij christenen mogen ze proberen mensen over te halen die hun godsdienst aanvaarden, maar niemand heeft het recht om iemand te verplichten om katholiek, protestant of mohammedaan te worden. Dat veel Mohammedanen zich momenteel zo extreem afzetten tegen het Westen hebben we te danken aan onze grote bemoeienissen met andere landen en werelddelen met regimes die geheel verschillend van de onze zijn. Wij hadden uitsluitend oog voor hun bodemschatten en verschenen overal als betweters om hun een andere levensorde op te dringen. Als democratische ordestichters kwamen we in botsing met een heel andere cultuur en opdringen deden wij onze, soms vaak in hun ogen, decadente levenswijze en dat is nu de oorzaak van alle ellende die we heden allemaal gaan ondervinden en ons mogelijk brengt in een niet meer op te lossen wereldwijd geloofsconflict.
12-10-2014 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
In particuliere huishoudens zie je tegenwoordig niet zoveel meer wild en/of gevogelte op tafel. In een goed restaurant of hotel wordt nog wel wild en gevogelte geserveerd. In Nederland minder dan bv. bij onze Ooster-en Zuiderburen. Er zijn vele manieren om eend op tafel te brengen en de smaak wordt er beter en lekkerder op om hiervoor bepaalde ingrediënten aan toe te voegen. Dit keer gaan we eend met zuurkool bereiden en dit met wat frisse zuurkool uit het vat. Een gedeelte van die zuurkool vermengd met rozijnen, pruimenbrandewijn en een in stukjes gesneden kweepeer (zie boom uit onze kloostertuin) stoppen we in het eendje. Als vulsel kun je ook tutti frutti, bacon met erwten en zelfs tamme kastanjes gebruiken. De rest van de vruchten of groenten eet u er toebereid bij en bij eend kunt u verder ook aardappelpuree of appelmoes serveren. Beneden op staatjes, die u indien gewenst kunt afdrukken en aan uw cartotheek toevoegen, leest u wat voor ingrediënten benodigd zijn, de bereidingswijze en hoe u het gerecht eend met zuurkool het beste op tafel kunt brengen. Gaat u zo'n gerecht als particulier klaarmaken, dan belt u vooraf uw poelier op, vertel wat u wilt gaan doen en haal de eendjes zelf op of laat ze bereidklaar bezorgen.
07-10-2014 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Inleiding: Vroeger beschikten de kloosters over grote akkers en meestal was er op het terrein van zo'n klooster ook een boerderij gevestigd. In zo'n klooster had je een broeder portier, kleermaker, in sommige kloosters zelfs een schoenmaker, een bibliothecaris en ga zo maar door. Trad je bij de Trappisten in, dan stond er voor een goede spijsvertering elke middag een flesje bier op tafel. Nee, in een klooster zat je met eten en drinken gebeiteld en kwam je niets tekort. Vandaag gaan we het over wat papsoorten hebben en als hoofdproduct heb je daar melk voor nodig. Niet alleen in de kloosters maar ook de gewone particulier op het platteland betrok de melk rechtstreeks van de boer en ging het om karnemelk, dan kreeg je los bij de boer of nadien bij de melkboer nog de afloopmelk die bij het karnen van de roomboter vrij kwam. Tegenwoordig wordt gewone melk ook wel aangezuurd , maar echt het heeft niet meer die echte lekkere karnsmaak meer zoals we dat vroeger gewend waren. Voor een bordje pap als voor-of nagerecht en dit voor 4 personen heb je anderhalve liter melk nodig. Broodpap: Breng de melk met wat stukjes citroenschil aan de kook en laat het citroenaroma er flink doortrekken. Voeg wat dikke brokjes oud brood aan de hete melk toe, laat het door en door zacht worden, verwijder de citroenschilletjes en klop het brood met een garde fijn. Voeg plm. 50 gram suiker aan de pap toe en een klontje roomboter en dien hierna de pap al of niet met kaneel bestrooid op. Maïzenapap: Roer de maïzena (plm. 60 gram), met een gedeelte van de koude melk tot een dun papje. Breng de overige melk met een stukje citroenschil en een mespuntje zout aan de kook, voeg er al roerende de maïzena aan toe, laat de pap aan de kook komen en dien haar, al of niet met suiker, op. Griesmeelpap: Breng de melk met het zout aan de kook, meng intussen plm. 80 gram griesmeel met ongeveer 60 gram suiker en voeg dit mengsel in een gezapig straaltje al roerende toe aan de kokende melk. Met een stukje citroenschil, wat vanillesuiker of amandelessence erbij maak je de pap wat smaakvoller. Laat alles al roerende plm. 5 minuten doorkoken en dien dan de pap op. Havermoutpap:Deze pap werd vroeger ook wel gortmoutpap genoemd. Als ingrediënten heb je nodig 110 gram havermout, wat zout. en witte of bruine suiker (basterdsuiker). Breng de melk met het zout aan de kook, strooi er roerende de havermout in en laat de pap onder af en toe roeren, gedurende plm. 20 minuten of iets langer koken. Dit is natuurlijk niet het geval bij vlug kokende havermout (uit de winkel) die al na 5 minuten gaart. We hebben het hier over de 'rauwe' producten zoals die vroeger op de markt kwamen. Je moet bij het garen altijd wel even in de gaten houden of de pap zich mooi bindt. Is dit laatste het geval, dan ga je de pap pas serveren. Goed roeren en er steeds aandacht bij hebben voorkomt aanbranden of klontvorming. Ook het gebruik van de juiste hoeveelheid ingrediënten en het liefst losse melk is bepalend voor de gemaakte pap. Rijstebrij: Ingrediënten anderhalve liter melk, 175 gram rijst, zout, desverkiezend een stukje citroenschil, pijpkaneel of vanillesuiker, witte suiker en boter of bruine suiker. BEREIDING: Breng de melk met het zout aan de kook, was intussen de rijst tot het water, dat er af komt volkomen helder is (verpakte rijstsoorten kan men ongewassen gebruiken), strooi de rijst in de kokende melk, wacht tot de melk opnieuw kookt, roer met een houten lepel over de bodem van de pan en laat de rijst in plm. 1 uur gaar worden. Kook ook mee een citroenschil (er naderhand weer uithalen) en aromatiseer het geheel verder met een pijpkaneel en een klontje boter. Over rijstebrij hoort basterdsuiker. Alles klaar en de gevulde bordjes kunnen op tafel! Hieronder heb ik ook nog een paar recepten staan van andere papsoorten. Doe er u voordeel mee en start uw ontbijt met een bordje pap en doe net als onze opa's en oma's en voor het slapen gaan is het helemaal niet vreemd om pap te eten. Het is lekker en gezond!
03-10-2014 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
