Mijn naam is broeder Everard en ik ben broeder van de bekende Belgische congregatie van de "Ordo Fratrum Pruvorum". De afkorting die hiervoor staat is O.F.P. Deze naam dragen we nog steeds omdat we vroeger een speciaal soort gezondheidsbier brouwden en ons klooster een toevluchtsoord was van zwervers die gratis tweemaal per dag bij ons konden komen eten. De Belgen noemden ons de fienprüffrères.
Vanwege de wereldwijde economische crisis heb ik samen met mijn steun en toeverlaat die zich Soeur of Sister Mary noemt met dispensatie en gedoogsteun van Rome, mijn intrek genomen in het klooster 'De Pauw' te Angeren.
Ondanks dat we beiden bejaard zijn en slecht ter been ben ik hoofd van de keuken geworden en Maria, met permissie van gedoog-overste pater Geert Wilderman, mijn keukenhulp. De muziek op dit blog wordt verzorgd-zet muziek aan-door Soeur Elise.
Nostalgische kloosterfoto uit 1953 ziet u rechtsboven op deze site staan. Het logo hierboven vertegenwoordigt onze voortdurende hoop op solidariteit en vrede. Ons streven is dat in liefde en vertrouwen in elkaar dit doel ooit bereikt zal worden.
We wensen u een aangenaam verblijf op dit blog en nodigen u uit het dikwijls te komen bezoeken.
Een van de bekendste paters Redemptoristen is Gerardus Majella. Hij was een echte priester met oog voor de noden van de medemens, en daarbij heel vroom.
Tijdens zijn leven werd hij al 'Santo' genoemd, wat "Heilige betekent" Op 11 december 1904 werd hij door Paus Pius X heilig verklaard en veel mensen komen naar Wittem (Ndl-Limburg) om te bidden en hem gunsten te vragen.
Veel wonderen hebben er in Wittem plaats gevonden en soms zijn er mensen genezen van kwalen waar de artsen geen raad mee wisten.
Broeder Everard met Kloosterrecepten
Het blog voor Broeders & Zusters van alle Gezindten
02-02-2024
Vandaag Maria Lichtmis en morgen gaan we de Blasiuszegen halen!
Maria Lichtmis valt altijd 40 dagen na Kerstmis en we herdenken die dag de opdracht van onze Heer Jezus in de tempel, zoals destijds volgens de Joodse Godsdienst gebruikelijk was bij de geboorte van de eerstgeboren zoon. Heel Vroeger werden Joodse vrouwen als onrein beschouwd en dit tot 40 dagen na de bevalling en die opdracht in de tempel na 40 dagen is een soort reinigingsceremonie. De katholieken hebben uit eerbied voor de Heer Jezus die ceremonie overgenomen, maar zoals ik geconstateerd heb is die zogenaamde Kerkgang van vrouwen na de geboorte van een kind niet meer gebruikelijk, omdat door de meeste kerkgangers deze ceremonie als discriminerend werd beschouwd. Zoals ik het nu vertel is dit de waarheid, maar vroeger gaf mijnheer pastoor aan die reiniging een hele andere betekenis en als schrijver heb ik me daaraan ook schuldig gemaakt. Maria Lichtmis is het feest van licht en hoop. Er worden processies gehouden, kinderen gedoopt en gezegend en heel vroeger was het die dag ook gebruikelijk dat er pannenkoeken gebakken werden als hulde aan de zon die het leven op aarde bestuurt en zo'n pannenkoek lijkt inderdaad op een zon. Op Maria Lichtmis worden ook de kaarsen gewijd, waarmee de blasiuszegen gegeven wordt en dit is een aloude ceremonie, waarbij gedacht wordt dat dit helpt ter voorkoming en bescherming tegen keelziekten. Blasius was bisschop van Sebaste (Armenië) zo in het begin van de vierde eeuw na X en gestorven is hij als martelaar. Zijn naam als patroon van de mensen met keelziekten is hem toebedeeld, doordat hij vlak voor zijn dood een jongetje genas die een visgraat in zijn keel had en dreigde te stkken.
Het einde der tijden is al zo vaak voorspeld en tot op heden is nog niemand die het goed geraden heeft. Al heel vroeg waren het in deze moderne tijd de Jehova's Getuigen die al bijna anderhalve eeuw voorspellen dat deze aarde binnenkort zou vergaan en soms werden er ook jaartallen bij genoemd, maar tot op heden is de aarde nog steeds niet vergaan, maar er zijn verschillende boeken van Christenen, Protestanten, Joden en zelfs Mohammedanen die op grond van hun geloofsovertuiging ook schrijven dat het ooit zal plaatsvinden en in de laatste drie jaar zijn er ontelbare verhalen in boeken, kranten en zelfs bij georganiseerde bijeenkomsten naar buiten gebracht, waar gewag gemaakt wordt dat het niet lang meer duurt dat deze aarde zal vergaan en enkele schrijvers maken nog wel melding dat er met alle verschrikkingen die ons te wachten staan toch nog wat mensen zijn die deze vernietiging overleven en een nieuw bestel gaan opbouwen. Wanneer is het zover? Vooraf aan het einde zullen er overstromingen zijn die op een gegeven moment zo erg worden dat de hele wereld onder water komt te staan, de dag erna is het water weer gezakt en veel mensen zijn dan verdronken, op de derde dag raken alle vissen in paniek en zoeken vanuit een hete zee een plek ter verkoeling, op de vierde dag zie je dat er bloed uit bloemen, bomen en struiken vloeit, haast niet te geloven, maar er is toch een bepaalde profeet die dit vertelt, op de vijfde dag verzamelen bijna alle diersoorten zich en geheel in elkaar gezakt en bedroefd kijken ze rond (dit bestaat, want dieren voelen het gevaar en geven dat te kennen)-, op de zesde dag storten overal de gebouwen in (in Zeeland in 1953 heb ik dit met de watersnood ook gezien)-, op de zevende dag zie je van alles breken en instorten tot bergen aan toe, zware aardbevingen teisteren de 8ste dag opnieuw de aarde, nadat een paar jaar daarvoor dit ook het geval was, op de negende dag ziet de aarde er geplet uit, op de 10de dag zie je de nog overlevenden als krankzinnige wezens rondrennen, op de elfde dag zie je mensen uit de graven en as weer tot leven komen, op de 12de dag wordt de aarde bezocht door een groot sterrenvuur, op de 13de dag zie je rondom de mensen sterven, op de 14de dag is het gebeurd met deze aarde en de vijftiende dag is het de dag des oordeels. Als je het allemaal op een rijtje zet komt dit alles niet erg liefelijk over en ook in de Bijbel eveneens niet en broeder Everard lopen de koude rillingen over de rug en beter was geweest dat hij zich daar nooit in verdiept had, want het is echt niet te bevatten! En er is ook een profeet die gezegd heeft wanneer dit allemaal voor de deur staat en dat is als je ziet dat er overal oorlog is, hongersnood, aardbevingen, criminaliteit, milieuverontreiniging, ontaard menselijk gedrag, ernstige gezinsproblemen, afname liefde voor God, huichelarij in religies en onder de mensheid onverschilligheid en spot. Toch zijn er mensen met een gerichte blik die waarschuwen voor al dat minderwaardige en onverschillige gedoe, maar slechts weinigen geven hier gehoor aan en daarom staat ergens in de Bijbel geschreven: "Velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren, die het hemelrijk zullen aanschouwen." Ik hoop dat de Bijbel daar gelijk in heeft, want het leger van de ongelovigen, huichelaars en oplichters die ons dagelijks verdriet aandoen is groot en het zou loffelijk geweest zijn in alle geschriften dat deze luitjes en addergebroed die nu over alles in hun vuistje lachen er toentertijd en vooraf al flink met bepaalde verstikkende profetieën te maken hadden gekregen!
Als je de helderzienden moet geloven en ook profetieën uit de bijbelse en Joodse geschiedenis van de profeet Malechias dan is het binnenkort gebeurd met dit aardse bestel en de Apocalyptiek eindigt volgens Malechias met Paus Petrus Romanus. Volgens mijn weten was Petrus de eerste paus binnen de katholieke Kerk, maar nadien heeft niemand van de gekozen Pauzen- met de voorspelling van Malechias in gedachten-zich nadien laten kronen als Paus Petrus II etc. De huidige Paus noemt zich Franciscus, maar is de eerste Paus die zich de bisschop van Rome noemt en dat zit volkomen in de lijn van Petrus Romanus. Dus volgens Malechias eindigt de apocalips met zijn voorspelling dat Petrus Romanus-dus de huidige Paus- als bestuurder van de Katholieke Kerk de laatste Paus is en wat zegt Malechias daarover: "Petrus Romanus qui pascet oves in multis tribulationibus quibus transactis civitas septicollis diruetur et ludex tremandus iudicabit populum suum -Finis." Vertaald: Petrus de romein, die zijn schapen zal hoeden gedurende vele wederwaardigheden en wanneer hier een einde aan komt zal de zevenheuvelige stad verwoest worden en de grote rechter zal zijn volk berechten. Ook in een bepaald evangelie na Pinksteren voorspelt Christus zelf het einde, en dit na een opsomming van zeer ernstige gebeurtenissen en ook de mensheid is hierover ontstemd en de Heer zegt: "Als ge dit alles ziet gebeuren, weet dan dat het einde nabij is." We kunnen als Christen niet ontkomen aan de profetieën van onze profeten en ook niet aan de voorspellingen van Jezus zelf!
Ooit heb ik eens een verhaal geschreven dat ging over mensen die op bezoek zijnde op een begraafplaats hun grote liefde ontmoet hadden. Een uitermate geschikte plek om je grote liefde te ontmoeten is tegenwoordig een plaats waar een festival gehouden wordt of je gaat daten en maakt via een afspraak op Internet of het mobieltje een afspraak met een persoon waar je jouw leven mee wilt delen, maar wat ook een uitermate fijne plek is om in contact te komen met iemand waar je graag mee zou willen samenwonen of trouwen is een bedevaartsoord. Hier in Nederland is dat Molenschot, een klein dorpje dat valt onder de gemeente Gilze en Rijen en in het buitenland komen veel van die verbonden met elkaar tot stand in de Duitse bedevaartsplaats Kevelaer of wil je lopend of fietsend wat verderop dan ga je naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela. Persoonlijk in mijn leven heb ik als bedevaarder een viertal keren in Belgi� Banneux bezocht en ook in Beauraing ben ik ooit geweest en een paar keer ben ik met moeder overste, zuster Marie, en een paar kennissen uit onze kloosterbuurt per fiets gereisd naar Kevelaer om deze mooie bedevaartsplek te verkennen en te bidden voor het welzijn van onze woonplaats, buurt en wereld. Ofschoon ik in leeftijd de negentig gepasserd ben, heb ik me nooit sterk genoeg gevonden om lopend of fietsend 2510 kilometer af te leggen om het graf van Jacobus de Meerdere in Compostela te bezoeken en eerlijk gezegd had ik het wel gekund, dan had ik het mogelijk ook niet gedaan. Respect heb ik voor die personen die zo'n reis wel ondernomen hebben en tijdens de fiets-en of looptocht of ter plekke aldaar hun grote liefde ontmoet hebben.
Hasselt is de hoofdstad van Belgisch Limburg en als mijnbouwstad ook hier in de Beneluxlanden bekend. Hasselt is een hele mooie plaats met leuke winkels en mooie historische gebouwen en kerken zoals bv. de Virga Jessebasiliek en enkele kloosters en heel bekend is het klooster waar Pater Valentinus lange jaren vertoefd heeft. Bekend in Hasselt is pater Valentinus-met zijn doopnaam heet hij Louis Pacquay-als het heilig paterke van Hasselt. Sinds zijn dood in 1905 komen jaarlijks zo'n honderduizend mensen naar de kapel waarin de minderbroeder Pater Valentinus ter ruste is gelegd. Tijdens zijn leven was hij een beroemde helderziende en biechtvader. Van heinde en ver kwamen de mensen in die tijd biechten in de basiliek en ook in het klooster van de minderbroeders had hij een vast stekkie waar hij de biecht afnam. Er waren wel eens personen die sommige zonden verzwegen, maar Pater Valentinus wist als paragnost dit aan te vullen door ze hierop te wijzen en precies mede te delen wat ze verzwegen hadden.
De vorige zondag was het Palmpasen en herdachten we Jezus intocht in Jeruzalem. Vandaag is het Goede Vrijdag, een dag die in het teken staat van Jezus lijden en sterven. Gisteren was het Witte Donderdag en herdacht hebben we dat Jezus voorafgaande aan het Laatste Avondmaal uit onderdanigheid en nederigheid zich als een knecht gedroeg door de voeten van zijn leerlingen en volgelingen te wassen. Morgen is het Paaszaterdag, ook wel Stille Zaterdag genoemd. Je hoort op die dag geen kerkklokken luiden, en tegen de avond begint de Paaswake met wijding van het vuur en volgens een oud liturgisch gebruik wordt een gebed bij de doopvont uitgesproken waarbij vaak kindjes gedoopt worden, waarbij het sterven van Jezus wijst op de weg naar een nieuw leven. Op het einde van de Paaswake wordt de Paaskaars gewijd; dit als gedachtenis van het licht dat Christus op de dag van zijn verrijzenis ons doet beseffen en geloven dat na de dood ook weer een nieuw leven begint. De Paaskaars-het lumen Christi-,die tot Pinksteren blijft branden zegt ons dat we dit licht dienen te volgen om de weg niet kwijt te raken en als beloning zullen we in de gelegenheid gesteld worden om na onze dood te genieten van het eeuwig leven!
Gerlach was een heilige die geboren werd in 1120 en overleden is hij in 1166. Hij was van adellijke afkomst, je zou kunnen stellen dat hij ridder was. Zit je goed in de slappe was en in die twaalfde eeuw was er ook ook nog ruilhandel, dan hoef je direct niet zuinig te leven en Gerlach leidde voordien een min of meer losbandig leven. Dit veranderde op slag toen zijn vrouw stierf. Ik denk dat hij niet altijd even netjes voor zijn vrouw geweest is en als boetedoening ging hij op bedevaart naar Rome en Jeruzalem, en daarvan teruggekeerd trok hij een harig boetekleed aan en ging leven als een kluizenaar en zijn villa waar hij verblijf hield was in een holle boomstam ergens in de buurt van het Zuid-Limburgse Houthem. Van hieruit ging hij dagelijks lopend naar Maastricht en bezocht daar het graf van Sint Servaas. Alleen op zaterdag sloeg hij Maastricht over en bezocht het gebedsoord van Onze Lieve Vrouw in het Duitse Aken en op de terugweg ging hij biechten in Roermond. Gerlach was de eenvoud zelve, maar toch wekte zijn levenswijze jaloezie op bij de monniken van het klooster te Meersen, die een klacht tegen hem ingediend hadden bij de bisschop van Luik, waarbij ze de monseigneur wijs gemaakt hadden dat kluizenaar Gerlach de zaak belazerde want ze hadden met eigen ogen gezien dat deze zogenaamde kluizenaar sliep onder een berg goudstukken. De bisschop trapte in dat misselijke verhaal en liet de uitgeholde boomstam omhakken. Op een gegeven moment kwam hij erachter dat dat kloosterverhaal niet juist was en ondersteunde Gerlach met al zijn moeilijkheden. Na de dood van Gerlach zijn er een paar wonderen gebeurd en dit was de aanleiding dat op een gegeven moment Gerlach door de Paus van Rome Zalig werd verklaard en nadien Heilig. Heden ten dage hebben we hier in Nederland te maken met moderne kluizenaars van deze tijd en dan doel ik op mensen die geen normaal onderdak hebben vanwege de woningnood en gedeeltelijk mensen die al een hele tijd om andere redenen gerekend kunnen worden tot het zwerversvolk. Het aantal loopt steeds verder op en ja- niet dat ik persoonlijk er iets op tegen heb dat we hier zoveel vluchtelingen uit allerlei landen opvangen-maar ik vraag me wel af waar moeten we die mensen straks huisvesten. Als we deze personen ook gaan rekenen onder het zwerversvolk, dan zitten we direct met de gewone huiszoekers, zwervers van nu en het aantal vluchtelingen aan minimaal dik een miljoen woningzoekenden. Morgen begint de Internationale Bidweek voor de eenheid en als Christenen moeten we sowieso al samen strijden voor deze eenheid onder elkaar en erbij betrekken andere kerkgenootschappen & geloofsstromingen die als hoofdmotief zich samen richten op een menswaardig bestaan voor iedereen.
De Kerstkribbe hier ten huize hebben we verlopen maandag al afgebroken, Op kersstalletjes ben ik altijd gek geweest en op mijn slaapkamer bij ons thuis vroeger stond het hele jaar door zo'n stalletje van toen al meer dan honderd jaar oud, welke uit één beeld bestond, waarin verwerkt was de kribbe met jozef en Maria eromheen en een paar schaapjes en 'n herder. Waar het gebleven is mag Joris weten! Nadien heb ik nog van die beeldjes opgekocht en zelf geschilderd en maakte ik stalletjes van grotpapier met op de achtergrond een bergachtig terrein wat mos en zand en erachter een paar luikjes die bestonden uit het goudkleurig zilverpapier, waarin een bonbons gewikkeld had gezeten en daarachter had ik wat schemerachtige lichtjes gemonteerd die een wonderlijk effect hadden op het stalletje en de beeldjes die erin geplaatst waren. Het kerstalletje bij de katholieke families is veelal vervangen door de Kerstboom. Het is wel zo dat zowel bij de protestanten alsmede de katholieken de kerstversiering en het stalletrje of boom pas verweiderd werden de dag na Driekoningen. Op Internet en hier ter plaatse wordt me vaak gevraagd of die Drie Koningen die via een ster, welke de route aangaf waar de Nieuwe Koning der Joden geboren was of dat allemaal wel echt gebeurd is. Het is een legende en 't is wel zo dat al in het begin van de eerste eeuw al gesproken werd door mensen dat er drie Wijzen uit een ver land te Bethlehem op visite waren geweest met geschenken voor de nieuwe koning. Eeuwen daarna waren het plotseling geen Wijzen maar drie koningen die alle drie een naam hadden en genoemd werden Caspar, Balthasar en Melchior. Ook is er sprake van nog een koning die ook op weg was naar Bethlehem, maar de weg was kwijt geraakt. Volgens overlevering was het Koning Herodes die deze Wijzen op weg gestuurd had en zich belaagd voelde en uitsluitend maar één plan had en dat was het doden van die nieuwe concurrerende Jood die zich koning noemde. Volgens de legende hadden de Wijzen die nadien koningen genoemd werden als geschenk goudstukken bij zich en verder wierook en mirre. Respectievelijk stond het goud symbool voor het koningschap van het Christenkind, de wierook voor zijn Goddelijkheid en de mirre voor zijn menswording. Veel geloven zijn omhuld met verhalen die niet helemaal kloppen, maar het leven zou saai worden als we helemaal nergens in geloofden. Nee, laten we het zomaar houden, want gelovig of niet, de kersttijd is vaak de leukste periode van het jaar en de hele wereld neemt deel aan de festiviteiten en meestal zijn alle mensen met feestdagen wat opgewekter dan normaal en vrolijkheid als tussendoortje maakt het leven al eeuwenlang wat aangenamer!
Desiderius Erasmus leefde van 1469 t.e.m. 1536 en zijn roots lagen in Rotterdam. Er zijn in de geschiedenis niet veel personen op te noemen zoals Erasmus. Hij was van huis uit een denker en een doener en een diepgelovig Christen. Al vroeg zat hij van allerlei geschriften te bestuderen en stellen kun je dat hij als priester, theoloog, filosoof en schrijver en onderzoeker op velerlei gebied als eerste met de stelling kwam dat het geloof dat mensen erop nahielden een persoonlijke overtuiging was, en het de taak van de Kerk was om de mensen te leiden en niet om te dwingen. Door deze opvatting kwam hij in conflict met veel kerkelijke leiders, zoals bisschoppen en collega's theologen. Kritiek op het kerkelijk gebeuren was in de tijd van Erasmus ondenkbaar en het is daardoor dat hij na zijn dood in Bazel (Zwitserland) en in de hele wereld beschouwd werd als de grondlegger van het humanisme. Veel kritiek had Erasmus tevens op machthebbers in de politiek en zeker in deze woelige tijd zou hij flink tekeer zijn gegaan tegen alle fouten en onzinnige handelingen en besluiten van de politici die anno 2022 de wereld min of meer hun wil opgelegd hebben, waarbij een economische ondergang en mogelijk een Derde Wereldoorlog het gevolg kan wezen. Rotterdam is nog steeds de stad waar de meeste aandacht uitgaat naar Erasmus. Je vindt er een Erasmus brug, een Erasmus lijnbaan en een Erasmus Universiteit voor doeners en denkers. En het is in Nederland juist de Erasmus universiteit waar de meeste belangstelling uitgaat naar misstanden en het kwam bij mij uiterst vreemd over dat na een terechte demonstratie over een of ander onmatig gebeuren en een bezetting door enkele studenten van een universiteitsgedeelte door het bestuurscollege van de UV de Hermandad opgeroepen werd om die doeners en denkers tot zwijgen te brengen!
Tibet is de bakermat van het Boeddhisme, maar toen China het beheer in de vijftiger jaren van de vorige eeuw overnam werd het Boeddhisme met allerlei verboden min of meer verworpen en de spirituele leider van het land vluchtte naar India. Nog steeds is de oude Dalai Lama (betekent Oceaan der wijsheid) de geestelijke leider van alle Boeddhisten op de wereld. Hij werd geboren als Lhama Dhöndup op 6 juli 1935 en is nu 87 jaar. Na zijn ballingschap ging hij verder als strijder voor een onafhankelijk Tibet en overal ter wereld hield hij bijeenkomsten waarop hij als boodschap verkondigde dat de mensheid diende te strijden voor geweldloosheid en vrijheid. Het Boeddhisme is gebaseerd op de volgende stellingen die elke Boeddhist dient aan te houden: 1 Niet doden. 2. Niet stelen 3. geen seksueel wangedrag 4. Niet liegen 5. Geen alcohol en drugs. Ook is er een verbod dat je bepaalde groentes niet moet gebruiken en dat zijn aubergines, komkommers, wortelen, selderij en aardappelen. Als voeding bij de Boeddhisten staat gerst en de producten daarvan torenhoog op de voedingslijst. Elk boeddhist dient te strijden naar een zekere doel en dat is het Nirwana, een hoogst geestelijke staat van welbehagen. Bij veel godsdiensten gelooft men dat er na de dood nog leven is. De Boeddhisten geloven in reïncarnatie. Bij veel geloven en geestelijke stromingen dient de vrouw onderdanig te zijn aan de man. Vroeger bij een katholiek huwelijk was dit ook min of meer een voorwaarde en er zijn ook geloven of stromingen op de wereld waarbij een vrouw helemaal niets in de melk te brokkelen heeft en de man als het ware het volledig beheer over haar heeft. Boeddhisten vinden vrouwen materialistisch en emotioneel, wat niet wil zeggen dat ze geen respect voor vrouwen hebben. Het is gewoon een soort mening en als een vrouw dood gaat hopen ze dat hun Alida bij reïncarnatie terugkomt als een man. Het Boeddhisme heeft zich als stroming en je mag het ook geloof noemen over de hele wereld verspreid en ook in Nederland zijn veel mensen aanhangers van het Boeddhisme en tevens vind je hier ook enkele boeddhistische kloosters waar je kunt intreden als monnik.Je kunt er ook een bezinningscursus volgen en ik vind het prima om zoiets te ondernemen, want Broeder Everard strijdt naar eenheid en een vredige geloofsbeweging en hij hoopt dat deze wens ooit werkelijkheid wordt. Tegen alle mensen in de wereld zeg ik in het Tibetaans: "Tashi Delek"-, en dat betekent, letterlijk vertaald in het Nederlands "Goede Toekomst."
Zoals u misschien wel weet was Sint Maarten voordat hij zich bekeerde tot het Christendom een militair en bekend van hem was dat hij een sociaal iemand was. Toen hij op weg naar de kazerne met koud weer langs de weg een naakte arme man zag zitten sneed hij een stuk van zijn kleding af ter bescherming van de door de kou bevangen arme drommel. Met Sint Maarten was het vooral in de zuidelijke streken de gewoonte dat ('arme') kinderen met zelf gemaakte lampions in de avonduren langs de deuren van mensen gingen om wat snoep of tegenwoordig wat geld te krijgen om iets leuks te kopen. Het is hier nog geen avond en ik weet niet of ze vandaag nog aanbellen bij onze kloosterpoort. Vorig jaar is er slechts één familie, bestaande uit drie kinderen bij ons langs geweest en ik heb ze eenieder 50 eurocent gegeven, waarvoor je vroeger voor F 1,10 twintig dropveters kon kopen en heden ten dage amper een dun rolletje pepermunt. In onze Overzeese gebiedsdelen vind je ook een land dat voor de helft Sint Maarten heet en voor de andere helft Saint Martin. Ook bepaalde opvanghuizen van maatschappelijk gedupeerden en straatnamen zijn naar Sint Maarten genoemd. Sint Maarten is door de geschiedenis echter niet verzwolgen als een vergeten figuur en dat vind ik heel fijn. In de tegenwoordige tijd wordt er nogal flink aan de geschiedenis geknabbeld en allerlei zeehelden, ontdekkingsreizigers, Sint en Piet en ook veel andere personen worden betiteld als asociale figuren. Als we met ons allen deze trend nog verder doorzetten deugt er binnenkort niemand meer!
We gaan weer dagen tegemoet dat we onze dierbaren herdenken. Van mijn leeftijd, ik ben nu 89 en word in mei 2023 90 jaar oud, zijn veel mensen heengegaan en ja op het niveau van mijn leeftijd heb ik weinig aanspraak met de jonge garde die er een heel andere denkwijze op velerlei gebied erop nahouden. Door veel aandoeningen overmand kan ik zelfstandig niet meer op reis en afhankelijk ben ik van mensen die me met liefde verzorgen en dat waardeer ik ten zeerste. Toen ik nog redelijk in orde was bezocht ik gemiddeld zo'n vier keer per jaar de graven van de dierbaren en de gewoonte was om de graven steeds bij te houden en het hele jaar door stond er een bloemetje op elk graf dat ik bezocht. De laatste twee jaar heb ik geen kerkhof meer kunnen bezoeken en waren het familieleden die dit gedaan hebben. Vertellen kwamen ze mij dat op elk kerkhof veel graven geruimd waren en de reden was dat de meeste personen dit hebben moeten gedogen, omdat ze niet meer in staat waren de dure kosten van verlenging der grafrechten te betalen. Binnen een gemeenschap moet het toch mogelijk zijn dat we met ons allen die kosten dragen, maar op dat gebied is nooit een regeling tot stand gekomen en niet alleen de gemeentes, maar ook de begrafenisondernemingen en de verzekeringsmaatschappijen hebben deze kosten zodanig opgevoerd dat straks niets meer te betalen valt. Met de oorlog tussen Rusland en Oekraïne is de kapitaalwereld met allerlei foefjes bezig om hunzelf te verrijken en de burger totaal onmondig en straatarm te maken. Ik denk niet dat dit volledig door hen af te maken is en ook dit zal weer leiden tot ongenoegen en mogelijk een wereldoorlog. Moeilijk is het voor iedereen geworden in deze gistende maatschappij prettig te leven, maar wat er ook gebeurt wij levenden moeten verder en hopen dat er een kentering komt. Moge ons aller God ons hierin bijstaan en ons de moed en de kracht geven dit alles te overleven, waarbij we ons geloof in een betere toekomst echt niet moeten verliezen.
Afgelopen maandag van deze week was het wereldmeisjesdag en door de eeuwen heen waren het vooral jonge meisjes die vaak verkeerd behandeld werden door ze al vroeg in te zetten als werkster. Zo heb ik het ooit aan de stok gehad met een rijke dame uit Zuid-Afrika die een werkster in huis had voor een dubbeltje per uur. Ook gesproken heb ik ooit met een dame die dienstbode was bij een baron en gedwongen werd tot seksuele handelingen. Ook heden ten dage worden jongedames en ook vaak vrouwen seksueel misbruikt en zeker vroeger in onze jeugd durfde niemand aangifte te doen, want deed je dat wel dan werd je door de politie niet aanhoord en al gauw stond je zonder getuigschrift op straat en vond je nergens geen werk meer. Het evangelie van deze zondag gaat over een weduwe die Jezus iets vraagt en na lange smeekbeden aanhoord wordt. Het Evangelie is door de Paters Redemptoristen ook gebruikt om aan te tonen hoe moeilijk het destijds was toen Gerardus Majella bij een klooster aanklopte om toegelaten te worden als kloosterling. Uiteindelijk was het Gerardus die in zijn korte leven-want op 29-jarige leeftijd is hij overleden-zich als het ware als een model kloosterling gedroeg en op alle gebied zeer hulpvaardig was. In 1893 werd hij Zalig verklaard en in 1904 Heilig. Veel wonderen zijn op zijn voorspraak gebeurd en bekend binnen de Katholieke Kerk is Gerardus als patroonheilige van de kleermakers, portiers en van vrouwen die in gezegende toestand verkeren.In deze gistende tijd van oorlogsgeweld, rampen en ongeloof moeten we toch proberen onze normen en waarden die we van huis uit meegekregen hebben te behouden en bidden dat we niet ten onder gaan in gramschap door alle ellende wat ons treft. Voor u staan heb ik ook nog wat spreuken uit de tijd van vroeger en beschouw deze wijze raadgevingen als wegwijzer op uw levensweg!
Jom Kippoer is voor de Joden de belangrijkste Feestdag van het Joodse Jaar. De Joden gebruiken namelijk de maankalender en vandaag valt Jom Kipoer op 4 en 5 oktober. De Joodse dag begint op zonsondergang en eindigt er tevens op. Voluit heet het geschetste feest Jo-Ha-Kippoeriam. In Liviticus 16 geeft God opdracht om Jom Jipoer-Grote Verzoendag-te vieren. In de tempel betreedt de Hogepriester het Heilige der Heiligen, dus de paats waar de Ark en God zich bevindt. De Ark wordt met bloed besprenkeld van een verzoenoffer die vooraf gebracht is en verder volgt er nog een aantal ceremonies die verband houden met de offergave. 10 Dagen voorafgaande aan Grote Verzoendag hebben de Joden al bedacht wie ze kwaad gedaan hebben of lelijk tegemoet zijn getreden en dat kunnen hun vrienden, buren of familieleden wezen en vooraf hebben ze deze mensen al een kaartje gestuurd waarin ze hun spijt betuigen. Dus Grote Verzoendag is een dag dat je probeert met God en jezelf in het reine te komen. Op zo'n dag draag je geen gouden voorwerpen, want dat geeft te denken aan mensen die vroeger niet God, maar een gouden kalf aanbaden. Op zo'n dag dien je ook te vasten door niet te eten of iets te drinken, ook is het verboden om op Verzoendag elkaar seksueel te benaderen; zelfs elkaar gewoon aanraken mag niet gebeuren! Is de dag voorbij dan wordt dit ten huize aangegeven met de Sjofar-een hoorn van een schaapsram-waar meestal de oudste aanwezige ten huize op blaast. Hierna wordt er weer gedronken en gegeten en een klein feestje gebrouwen. Op dit blog van broeder Everard probeer ik alle geloven in vrede tot elkaar te brengen en al zijn de theologische verschillen niet te overbruggen. Voor mij en mijn volgers is het belangrijk dat de geschillen in geloofspunten niet ontaarden in haat-en nijd gevoelens
Is geloven in God en het hiernamaals nog wel heilzaam
We leven in een gistende wereld van oorlogsgeweld, vervolging en meer dan 5 miljoen mensen die honger lijden en dit alles in een wereld waar zoveel kennis vergaard is over van alles en nog wat, maar waarbij we machteloos zijn tegen het kwade wat momenteel de wereld beheerst. Volgens veel voorspellingen van profeten en helderzienden leven we in een tijd waarbij de antichrist het voor het zeggen heeft en beweerd door bepaalde helderzienden wordt dat de eindtijd niet al te ver meer weg ligt. In veel landen staat het geloof in god en het hiernamaals op een laag pitje en zeker hier in Holland gelooft meer dan de helft van de eertijds gelovigen niet meer in God en ook het respect voor de leiders die ons land besturen is in vergelijking tot een tiental jaren geleden danig verminderd. De oorlog tussen Oekraïne en Rusland heeft heel Europa als het ware in het ongeluk gestort en steeds zakken we verder weg in een dal van ellende en als er een kering komt dan zal het jaren en mogelijk een halve eeuw duren dat begrippen zoals geloof, hoop en liefde voor elkaar weer opleven en we opnieuw een lange periode van rust en vrede tegemoet kunnen gaan, maar jammer genoeg maakt deze generatie dat niet meer mee!
Ik heb altijd in Christoforus geloofd en ik vertrouw nog steeds op hem!
Vandaag is het 75 jaar geleden dat in de Staatsmijn te Limburg een vreselijke mijnramp plaatsvond. Ieder jaar wordt deze mijnramp herdacht en wordt er een H.Mis gelezen voor de familieleden en kennissen van de 13 slachtoffers die toen gevallen zijn. Op 600 meter diepte was in de Hendrikmijn te Brunssum brand uitgebroken en door verschillende factoren die toen speelde bij het reddingswerk werden de helpers verhinderd om iedereen die daar aan het werk was te redden. Vandaag heb ik op verschillende sites commentaar gegeven over het gebeuren en ik heb vanmorgen er ook veel over gelezen en wat me opviel was het verhaal van mevrouw H, een dochter van een van de omgekomen mijnwerkers waarvan de moeder vlak na het gebeuren een kil briefje op de deurmat vond met de tekst: "Uw man is overleden." Een paar weken later bracht een vertegenwoordigster van de Mijnen de moeder van mevrouw H een fles drank en toen ze wegging kreeg de inmiddels overleden moeder van mevrouw H te horen dat ze de lege fles van de geschonken drank binnenkort weer kwam ophalen vanwege het statiegeld. Ja, ik ben zelf ook al op hoge leeftijd en heb het gebeuren uit die tijd bewust meegemaakt en in de Dag-krant De Tijd, waarop mijn ouders geabonneerd waren, werd uitgebreid gewag van deze ramp gemaakt. Het kille gedoe uit die periode was vlak na de Tweede Wereldoorlog vrij normaal, maar bij mij kwam het als een verschrikking over. Hetzelfde wat die verongelukte familieleden van die mijnwerkers meegemaakt hebben, gebeurde ook bij de aanzegging van gesneuvelde militairen in het voormalig Nederlands-Indië, waarbij er iemand van de militaire politie aan de deur kwam om de ouders van die dappere mannen te vertellen dat hun zoon in de strijd voor behoud van onze kolonie voor koningin, volk en vaderland gesneuveld was en met een saluut vertrok de marechaussee weer en verder hoorde de familie gedurende soms zeer lange tijd niets meer van de instanties. Morgen vieren we het feest van Maria Boodschap en op die dag herdenken we dat de Engel Gabriël aan Maria de blijde boodschap bracht van de geboorte van Jezus, dat precies 9 maanden later plaatvond tijdens de volkstelling uit die tijd, waarbij in de herberg geen plaats was en jozef en Maria moesten uitwijken naar het herdersveld waar in een stal te Bethlehem Jezus geboren werd. Laten we met ons allen ook bidden voor de slachtoffers van die vreselijke oorlog tussen Rusland en de Oekraïne en hopen dat de strijdbijl spoedig wordt opgeborgen en we hier in Europa verlost worden van alle onheil om veilig en rustig ons leven te kunnen voortzetten.
We weten allemaal dat Christus geboren is in een stal te Bethlehem en zijn wiegje aldaar was de kribbe waaruit de schapen van de herders aten. Het verhaal uit de overleveringen van het kerstverhaal is dat drie wijze mannen uit het oosten in de geschriften gelezen hadden dat er een koning van de Joden geboren was en deze mannen kregen het idee om deze koning te gaan bezoeken. In die tijd was er nog geen landkaart of iets dergelijks om nauwkeurig te bepalen waar die koning geboren was en af ging men in die tijd veelal op de sterren aan de hemel. Het was een ster aan het firmament die aangaf waar ze wezen moesten en daar aangekomen troffen ze de nieuwe koning die weliswaar niet in een paleis woonde, maar geboren was ergens op de vlakte te Bethlehem waar het vee graasde van de herders en in die periode van eeuwen geleden waren dat veelal schapen. Als geschenken hadden ze meegebracht goud, wierook en mirre. In de zevende en achtste eeuw waren het de monniken uit christelijke landen die de heidenen in de wereld gingen bekeren en ook in Nederland woonden in die tijd mensen die volgens hen afgoden vereerden en dus niet het ware geloof bezaten en het was in die tijd dat de drie wijzen koningen genoemd werden en een naam kregen. Zie de foto's onder het geschreven stukje over het gebeuren anno zo'n 21 eeuwen geleden en alles wat erover is opgetekend. In de Christelijke wereld wordt op 6 januari het feest van Drie Koningen gevierd.
Het stadje Kevelaer vindt u in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen Bij plaatsen als Nijmegen en Venlo staan al verkeersborden die u de weg wijzen. Hieronder op een landkaart vindt u het mooie en schilderachtige stadje met zijn vele gebedshuizen en prachtige kapellen en overal in die kerkjes vindt u van allerlei mooie wandborden van allerlei broederschappen die daar in Kevelaer op bedevaart geweest zijn. In Kevelaer wonen 28000 inwoners en het zijn allemaal vriendelijke Duitsers die u graag ontvangen in een van de mooie restaurants of café's. Ja, nu met de wereldwijde pandemie van het coronavirus zijn er net als bij ons in Nederland ook enkele strenge voorschriften waar u zich aan dient te houden. Met mijn grote toeverlaat soeur Mary en destijds met een echtpaar uit de buurt zijn we ooit op bezoek geweest in Kevelaer en aangegrepen werd ik door de vroomheid van al die personen die we daar ontmoet hebben. Het zal geweest zijn in het begin van de zeventig jaren van de vorige eeuw toen alles er daar heel anders uitzag als nu. Ik herinner me dat ik daar ook gebiecht heb en per ongeluk was ik beland bij een biechtvader die een taal sprak waar ik geen woord van verstond. Ik brabbelde maar wat mee in mijn seminarietaal van vroeger en wat voor penitentie deze priester mij heeft opgelegd weet ik echt niet. Buiten de bidkapel hebben wij toen met ons vieren een achttal kaarsen opgestoken en op zo'n knielbank voor die buitenmuur heb ik even mijn oogjes gesloten om een tientje van de rozenkrans te bidden en toen ik mijn kijkers weer opensloeg zag ik een jongeman op een bakfiets die onze kaarsjes al weer opgeladen had om naar de smeltoven te vervoeren. Ja, ook toen al wisten ze daar van wanten als het om de commercie ging, maar ja dat is tegenwoordig de normaalste zaak van de wereld. Net voor de eeuwwisseling ben ik met Mary samen toen we daar ergens in Limburg op een camping zaten naar Kevelaer gefietst en hebben op gezellige wijze daar de dag doorgebracht en in een kapel waar we zaten te bidden kwam smekend op haar knieën vooruitschuivend naar het Maria-altaar een jongedame voorbij die de Heilige Maagd aanriep dat ze zo graag een baby wenste te bekomen en het was juist in een periode dat hier ter lande abortus schering en inslag was.Ja op dat moment pikte ik wel een paar traantjes weg, want dat greep me echt aan! Hieronder op een staatje leest u in het kort de geschiedenis van dit bedevaartsoord en als u er nog nooit geweest bent, raad ik u aan om toch eens een bezoekje aan dit Duitse buurstadje te brengen.
Mariadevotie net over de Grens bij het Drielandenpunt te Vaals
Persoonlijk vind ik dat de Mariaverering hier in Nederland sterk verminderd is. Toch zijn er van 50 Rooms-Katholieke kerken hier in Nederland na sloop of andere bestemming tien kerkgebouwen overgebleven die aan Maria gewijd waren, en als we er al die Mariakapelletjes bijtellen dan zijn er zo'n 150 gebouwen die ons uitnodigen om tot deze Heilige en moeder van Jezus te komen bidden. Niet alleen door de uitbraak van de pandemie van het Coronavirus is de geloofsbelevenis op een laag pitje komen te staan, maar ook door verminderd geloofsleer onderwijs op basisscholen en ver doorgedrongen leerstellingen op universiteiten waar men als redenering vaak het ongeloof in alles predikt en Johannes, Petrus, Matheus, Chistianus Onnozel, zoon uit een katholieke familie, zich na het behalen van de bul cum laude zo verheven en geleerd voelt dat hij het geloof de rug toegekeerd heeft en alleen nog gelooft in de God van de Mammon gewijd aan de commercie. Vinden we over de grens meer christenen dan hier in Nederland? Nee ook daar is alles op geloofsgebied aan het minderen en zij die nog gelovig zijn, vinden de troost in de zin die Jezus ooit uitgesroken heeft bij een bepaalde gelegenheid: "Velen zijn geroepen en weinigen uitverkoren"-, en daar bedoelde Hij dus niet alleen mee onze priesters die als taak hebben het geloof uit te dragen, maar ook de leden van het Christelijke geloof en alle ongelovigen die de noodlijdende mens in volle verdraagzaamheid behulpzaam zijn in de noden van deze tijd. Vandaag heb ik voor u staan een bedevaartsoord vlak over onze grens in het Limburgse Vaals en de naam van die plek is Moresnet-Chapelle. U vindt er alles over op een bijgevoegd staatje onder dit geschreven stukje.
H. Franciscus stichter van een kloosterorde en groot dierenvriend
Franciscus werd geboren te assisi op 16 juli 1182 en is overleden op 3 oktober 1226. Hij was als jongeling min of meer een vrijbuiter en raakte aan het zwerven, maar in zijn doen en laten was hij een persoon die hulpvaardig was, veel bezig was met zijn christelijk geloof en overal bekendheid genoot en op een gegeven moment had hij zoveel volgers dat hij een kloosterorde stichtte die nu nog steeds bestaat en vooral in zijn geboorteland nog steeds de meeste aanhangers heeft. Hier in Nederland zijn er heel weinig personen die nog intreden bij een of andere kloosterorde of congregatie. Veel kloosters en kerken hebben andere bestemmingen gekregen en ook zijn er kerken en kloosters afgebroken of verbouwd tot appartementencomplex. Doordat Franciscus zoveel tijd van zijn leven heeft doorgebracht in de vrije natuur doet het verhaal de ronde dat hij voortdurend in gesprek was met dieren en vandaag 4 oktober is het dierendag en deze feestelijke dag ter ere van Franciscus wordt een dag na zijn sterfdag gehouden. Heilig wordt binnen de katholieke kerk een persoon als er op zijn voorspraak wonderbaarlijke genezingen of anderzijds hebben plaats gevonden. Nu dat waren er in het begin na zijn dood al velen en op 16 juli 1228 werd Franciscus heilig verklaard. Door ons aller Heer Jezus Christus werd Franciscus beloond met de stigmata, de verwondingen die Jezus had opgelopen bij zijn kruisiging. Overal zijn er wereldwijd kerken die naar de H. Franciscus genoemd zijn, verder ook straatnamen en diverse katholieke instellingen die zijn naam dragen. Gaat u met vakantie naar Italië, bezoek dan zijn graftombe in de Franciscus basiliek in Assisi en richt tot deze heilige in uw gebed het verzoek om u, uw gezin, vrienden en kennissen te zegenen. Ongetwijfeld geeft dit een goed gevoel tot het houden van een leuke vakantie!
