Mijn naam is broeder Everard en ik ben broeder van de bekende Belgische congregatie van de "Ordo Fratrum Pruvorum". De afkorting die hiervoor staat is O.F.P. Deze naam dragen we nog steeds omdat we vroeger een speciaal soort gezondheidsbier brouwden en ons klooster een toevluchtsoord was van zwervers die gratis tweemaal per dag bij ons konden komen eten. De Belgen noemden ons de fienprüffrères.
Vanwege de wereldwijde economische crisis heb ik samen met mijn steun en toeverlaat die zich Soeur of Sister Mary noemt met dispensatie en gedoogsteun van Rome, mijn intrek genomen in het klooster 'De Pauw' te Angeren.
Ondanks dat we beiden bejaard zijn en slecht ter been ben ik hoofd van de keuken geworden en Maria, met permissie van gedoog-overste pater Geert Wilderman, mijn keukenhulp. De muziek op dit blog wordt verzorgd-zet muziek aan-door Soeur Elise.
Nostalgische kloosterfoto uit 1953 ziet u rechtsboven op deze site staan. Het logo hierboven vertegenwoordigt onze voortdurende hoop op solidariteit en vrede. Ons streven is dat in liefde en vertrouwen in elkaar dit doel ooit bereikt zal worden.
We wensen u een aangenaam verblijf op dit blog en nodigen u uit het dikwijls te komen bezoeken.
Een van de bekendste paters Redemptoristen is Gerardus Majella. Hij was een echte priester met oog voor de noden van de medemens, en daarbij heel vroom.
Tijdens zijn leven werd hij al 'Santo' genoemd, wat "Heilige betekent" Op 11 december 1904 werd hij door Paus Pius X heilig verklaard en veel mensen komen naar Wittem (Ndl-Limburg) om te bidden en hem gunsten te vragen.
Veel wonderen hebben er in Wittem plaats gevonden en soms zijn er mensen genezen van kwalen waar de artsen geen raad mee wisten.
Broeder Everard met Kloosterrecepten
Het blog voor Broeders & Zusters van alle Gezindten
31-12-2013
VAN OUD NAAR NIEUW
Hier in het klooster is het een drukte van belang en af en toe wordt het geroezemoes hier binnen de kloostermuren verstoord door luide knallen van voorbijtrekkende jongelingen die nu het oude jaar al aan het uitschieten zijn. Het afschieten van vuurwerk is vanouds een ritueel om de boze geesten die hier en daar nog rondlopen te verjagen. Oudjaar wordt hier gevierd met oliebollen, appelflappen en als tussendoortjes van alle andere hapjes, een in Duitsland gehaald borreltje (het is hier allemaal te duur geworden) en een fles champagne op tafel. De hier in ons huis vertoevende Trappisten hebben uit hun moederhuis in Vleteren een paar kratjes heerlijk kloosterbier laten aanrukken en dat bier schijnt ook een uitstekende gezondheidsdrank te wezen! Vandaag wordt tevens herdacht de heilige Silvester, die de Katholieke Kerk van 314 tot 335 als opperherder bestuurde en dus 21 jaar lang paus is geweest. Oudejaarsavond wordt ook wel Silvesteravond genoemd en vanavond op de Duitse TV is het Silvester-Abend en zo na het luiden van de nieuwjaarsklokken gaan op de televisie de programma's wat luchtiger worden en dit vindt onze overste Geert de juiste tijd om naar de kapel te gaan en daar te bidden om de goede gunsten van hierboven. Toen we nog in Vlaanderen zaten, aten we na de nachtelijke kerkdienst met nieuwjaar altijd choucroute, op z'n Duits Sauerkraut en hier zeggen we zuurkool met spek. Deze traditie hebben we meegenomen naar Holland. Men zegt dat dit geluk brengt; in ieder geval wel voor mij, want als kloosterkok hoef ik de kerkelijke nachtdienst niet bij te wonen. Wist u dit?De Engelse ontdekkingsreiziger James Cook liet de scheepskok twee keer per week zuurkool bereiden. In zuurkool zit enorm veel vitamine C en B. Ook heeft zuurkool een hoog ijzergehalte en is het aan boord van zo'n lang op zee varend schip een uitstekende pot tegen scheurbuik en veel andere ziektes. Een saaie dag is oudjaar in ons klooster beslist niet en ook hier merk je dat sommige zusters, paters of broeders flink aan Bacchus geofferd hebben. Uiteindelijk is het maar één keer per jaar oudjaar en ook wij mogen dan iets meer, dan normaal gebruikelijk is, en ik geloof niet dat in de hemel zich iemand daaraan stoort.
Zo'n schotel smaakt in de vroege morgen van Nieuwjaar uitstekend! !
31-12-2013 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Nog een paar dagen en we zitten aan Oud & Nieuw. Een aloude gewoonte is om dan oliebollen te gaan bakken. Er zijn weinig mensen die zich ooit afgevraagd hebben waar die traditie vandaan komt. De Spaanse inquisitie begon in 1478. Veel Spaanse Joden vluchtten naar Portugal, maar daar waren ze ook al niet veilig en het waren de Portugese Joden die bijna allemaal naar Nederland gevlucht zijn. Als traditie bakten deze Portugese Hollanders op het einde van het jaar in olie gebakken koeken. In hun bakermat Jeruzalem werd de tempel verlicht met eeuwigbrandende olielampen. Olie was voor de joden de brandstof van hun heilig vuur. In Amsterdam waar veel joden hun verblijfplaats hadden gevonden waren het de Joodse koekbakkers die de jodenkoeken een modern jasje gaven door een mengsel van aangemaakte bloem in olie te bakken. De poedersuiker over die bollen is wat later gekomen en geboren in de zestiende eeuw toen er veel winters waren met sneeuw en bovendien maakte de poedersuiker de oliebol wat zoeter en smakelijker. De poedersuiker staat dus symbool voor de Hollandse sneeuw die zo eind december vaak ons landschap siert. Tegenwoordig worden er elk jaar wedstrijden gehouden met als sponsor het Algemeen Dagblad. Richard Visser uit Rotterdam was al acht keer oliebollenkoning, alleen vorig jaar niet. Anno 2013 ging hij met de 'oliebollenkrans' strijken en is wederom de beste oliebollenbakker van Nederland. Hieronder afgebeeld heb ik een oud Hollands oliebollenrecept staan en dat moet u dit jaar maar eens gaan uitproberen. Bij oliebollen bakken moet je het vet en/of olie constant op een hoge temperatuur houden (185/195 graden C). Doe je dat niet, dan trekt al het vet in de oliebol. Ben je voor een vereniging aan het bakken, verwissel dan tijdig van olie of vet, want een te langdurig gebruik leidt tot ontleding. Hergebruik van oliën en vetten is met een korte bewaartijd mogelijk, maar laat je hier bv. een week overheen gaan, dan is het vet ranzig geworden en niet meer bruikbaar.
28-12-2013 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
We gaan weer bewogen dagen tegemoet en de meeste mensen spreken van fijne feestdagen en staan er niet bij stil wat we precies herdenken. De eerste kerstdag herdenken we de verjaardag van onze Heer Jezus Christus die als kind geboren werd ergens op de vlakten van Bethlehem. Gehouden werd een volkstelling en Maria en Jozef moesten om zich te melden van Nazareth naar Bethlehem afreizen. Het was erg druk in de stad en nergens kon het stelletje onderdak krijgen. Maria verkeerde in gezegende toestand en elk ogenblik kon zij bevallen. Jozef stelde voor om ergens buiten Bethlehem in een of andere herdershut of grot onderdak te zoeken. En zo geschiedde het dat Jezus geboren werd in een herdersstal waar ook een ezel en os op stal stonden. In doeken gewikkeld werd Jezus in een voerkrib gelegd waaruit normaliter het vee graasde. Bij de koude op de vlakte werd hij warm gehouden door de warme wasem die de os en ezel na hun ademhaling uitbliezen. Op Tweede Kerstdag herdenken we de sterfdag van de Heilige Stephanus die de marteldood stierf. Een heel onbekende dag voor de meeste mensen is 28 December, de sterfdag van een groot aantal kinderen die op last van koning Herodes vermoord werden. De historicus Flavius Josephus heeft het een en ander daarover opgetekend en vermeld wordt dat de Romeinse Vazalkoning Herodes (37 v.Chr.tot 4 na Chr.) vernomen had dat er onder zijn Joodse onderdanen een koning geboren was. Nu zo'n concurrent duldde hij niet; dus gaf hij zijn soldaten opdracht alle geboren jongetjes tot de leeftijd van twee jaar te vermoorden. Jezus ontliep deze afslachting, omdat zijn pa en ma gewaarschuwd waren en daarom gevlucht naar Egypte. Hebben we het over 28 december, dan herdenken we dus de sterfdag van onnozele (onschuldige) vermoorde kinderen. Tegenwoordig gebeurt dit ook nog volop door vreseljke etnische oorlogen in Azië en Afrika. Elke minuut sterven er drie kinderen van de honger en twee door oorlogsgeweld. Nee, een reden tot feestvieren, ook met Oud op Nieuw, is er in feite niet. In 2013 hebben we buiten al dat oorlogsgeweld tevens te maken gehad met vreselijke natuurrampen en veel families werden hierdoor getroffen. Passend herdenken mogen we als mens zijnde ten allen tijde en ook best een beetje vreugde maken, maar laat die dan meer uit je hart komen en geef u niet over aan buitensporige uitspattingen. Op deze manier kunnen we ook afscheid nemen van 2013 en laten we bidden en hopen dat we in ieder geval in 2014 gespaard blijven van veel ellende en we in goede conditie blijven, waarbij een goede gezondheid het kostbaarste bezit is wat we van Hierboven toebedeeld kunnen krijgen.
25-12-2013 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Morgen is het de laatste zondag van de advent en de 25ste zitten we al weer aan het Kerstfeest. Paus Franciscus heeft ons verzocht niet al te verspillend te zijn met voedsel. Er zijn miljoenen hongerige magen in de wereld die dag in dag uit geen eten kunnen kopen en elke minuut sterven drie kinderen op de wereld de hongerdood. Het moeilijke van dit alles is dat we vaak heel ver van deze hongerhaarden af wonen, het transport naar die landen duur is, weinig mensen zich bekommeren wat ver van huis gebeurt en we ongemerkt allemaal ego's zijn die het eerst ons eigen zegenen alvorens achterom te kijken wat verderop aan de hand is. Van de gelden die naar ontwikkelingshulp gestuurd worden, blijft soms een hoog percentage aan de strijkstok hangen en dat weerhoudt ons vaak geld over te maken. Onze Nederlandse hulpverleners werken vaak in de vele vluchtelingenkampen die ontstaan zijn door etnische oorlogen in vooral Aziatische en Afrikaanse landen. Dagelijks worden gironummers doorgegeven en ik kan u verzekeren dat deze gelden met aftrek van geringe onkosten en behuizing voor helpers wel goed besteed worden. Probeer als kerstintentie deze organisaties naar vermogen te steunen en zit niet te klagen over dat we het hier allemaal zo slecht hebben. Er zijn hier in Nederland eveneens arme mensen, maar dat percentage is klein en hier op het platteland weet iedereen wel welke mensen dat zijn en zou buurthulp, gemeente en parochiewerk voldoende participerend kunnen werken door deze mensen te helpen. Jammerlijk wordt daar weliswaar genoeg over gesproken, maar komt ondersteuning vaak te laat. Snipperdagen: Hou je van koken, dan kun je met dit koude weer van de eerste winterdag jezelf uitleven door bv. chocoladetruffels te bereiden of kerstkransjes te gaan bakken. Ik heb hier beneden wat staatjes aangebracht, die vrij te kopiëren zijn. De laatste weken heb ik me ook bezig gehouden met wat heerlijke kerstdiners, waarbij wild en gevogelte het hoofdgerecht vormt. Er rest ons nog 4 dagen om alle benodigde ingrediënten in huis te halen. Ik wens al mijn kookvrienden en lezers van "Broeder Everard" fijne kerstdagen en deze zijn pas echt aangenaam als u hierbij ook eens denkt aan iemand die het wat minder heeft als u. Nodig hem of haar uit om samen met u kerstfeest te vieren of maak een eenzaam persoon blij door hem of haar een kerstkaartje te sturen of een belletje te plegen.
21-12-2013 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Vroeger hadden we in ons klooster een zekere broeder Janus die een expert op kruidengebied was en voor deze confrater hadden we in onze kloostertuin dan ook een hobbykasje staan waarin hij zijn kennis van bloemen, planten en kruiden kon uitleven. Rondom het kasje lag ook nog 2 are grond waarin weelderig van allerlei aparte gewassen verbouwd werden. In het na-en voorjaar was hij voortdurend bezig om de aarde vruchtbaar te maken door deze te vermengen met compost en stalmest. Knoflook: Een heel goed soort is de German Stiffneck. Het is een heerlijke pittige knoflook. We kennen allemaal die knoflookbolletjes en die bestaan uit een aantal teentjes die aan elkaar 'gesmeed' zijn. Veel mensen zijn niet gecharmeerd van de sterke smaak en geur van knoflook, maar toch kan ik u verklappen dat knoflook als het ware de uitlaat is van goed functionerende hart-en bloedvaten. Gebakken, gesmoord of gegrild gaat de scherpe smaak er vanaf en is de geur wat aangenamer. In het Midden-Oosten kan men niet buiten knoflook en ook hier ter lande is het gebruik van knoflook toegenomen, omdat mensen uit allerlei windstreken van de wereld zich hier na de Tweede Wereldoorlog en elders verspreid hebben en wij veel van hun gebruiken overgenomen hebben. Wil je de gerechten wat hartiger van smaak maken, kun je ook in onze westerse keuken bij de bereiding van soep, sauzen, marinades, vlees, vis, gevogelte, wild, salades en groenten niet buiten het gebruik van knoflook. Heb je thuis een hoekje grond of een 'koud kasje'staan, bemest de grond dan zoals broeder Jan dat deed en poot 4 cm diep wat van die teentjes van zo'n knoflook. Oktober of vroeg in het voorjaar is de beste gedijtijd en zonder 'winterjas aan kunnen ze een fikse kou doorstaan. Leer omgaan met knoflook en klik op de volgende link: www.youtube.com/watch?v=4EfjKVqx1hI Zorg dat je met de kerst en oud op nieuw in zicht uw levensklok aan het tikken houdt!
18-12-2013 om 15:01
geschreven door Broeder Everard
Met de kerstdagen hebben we hier een aantal Benedictijnse confraters uit het Belgische Affigem in huis. Broeder Johannes die daar kok is, heeft me geschreven dat hij uit de voorraadkelder van de abdij de benodigde ingrediënten voor wat heerlijke jachtschotels zal meebrengen en samen verzorgen we hier in ons klooster de feestmaaltijd met de kerstdagen. Die Vlaamse confraters gaat het een stuk beter dan hier in Holland met onze kerken, kloosters en abdijen en die edelmoedige Vlaamse religieuzen hebben heel goed in de gaten hoe het hier in dit lastentopland Holland gesteld is. Afgesproken met mijn oude studiegenoot Jan van bijna driekwart eeuw geleden heb ik dat we volgens een oude gewoonte het wild aan tafel gaan uitserveren. Zojuist heeft broeder Johannes me gemaild dat hij voor die arme sloebers hier in het Angerse Lingewaard zelfs een paar rechaudjes en het nodige uitserveerbestek zal meebrengen. Voor mijn trouwe lezers heb ik vandaag een oud recept staan van hazenrug in roomsaus. Het is de vermoedelijke jachtschotel die we met de kerstdagen op tafel brengen. Bij het uitserveren maken we ieder bordje waarop een stukje reerug komt te liggen prachtig op met kerstmotiefjes en uiteraard houden we het niet alleen bij een jachtschotel maar komt er als voorgerecht ook nog iets heel lekkers op tafel en het nagerecht ditmaal is een heerlijke bavarois met alles wat erin hoort en ook de nodige kerstmotiefjes rondom en op die exclusieve pudding. Mijn trouwe lezers kennen onderhand dit blog en te kust en te keur staan veel lekkere diners vermeld die met een beetje aandacht door iedereen die van koken houdt bereid kunnen worden.
12-12-2013 om 20:33
geschreven door Broeder Everard
De sint stapt vanavond op de boot en de bisschop van Myra (Turkije) reist weer af naar zijn tweede vaderland Spanje. Met de kerstdagen hoort wild en/of gevogelte op tafel. Het bevat weinig dikmakende stoffen en men zegt dat je er bruisend fit van wordt. Het is goed voor je stem en vooral de melodieën "Stille Nacht en De Herdertjes lagen bij nachte" gaan er luider van klinken. Bij wild heb ik de ouderwetse gewoonte eerst alles wat aan te braden in een wildpan om daarna pas alles over te doen in een braadslede om in dit geval het haasje op een niet al te hoge oventemperatuur verder te garen en te bakken. Het voordeel is dat hierdoor alles lekker strak trekt en je die echte wildsmaak blijft ruiken en proeven. Als u buiten de wildschotel het kerstdiner een echt cachet wilt geven, gebruik dan een speciaal kersttafellaken en ook bijpassende servetten, zet een paar mooie kandelaars met kerstkaarsjes erbij en gezellig bij het open haardvuur en uw kamer opgesierd met kerstkribbe en kersboom zal u-zeker weten-in een hemelse sfeer geleiden. Als voorgerecht bij deze wildschotel raad ik u aan een carpaccio, d.i. een schotel van rauwe ossenhaas, mayonaise, worcestersaus, tabasco en witte peper (zie inzet) Als dessert een romige koffie met Christmascake of kersttaart-zet ook een schaaltje kersenbonbons op tafel-en het diner kun je ook afsluiten met een trifle, mousse of een bavarois.
06-12-2013 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Voorafgaand aan de komst van het Jezuskind zijn er vier adventszondagen. De eerste adventszondag valt altijd tussen 27 november en drie december. De liturgische kleur is op de zondag van levavi en Populus Sion paars en staat voor boete en inkeer. Op de zondag van "Gaudete" en dan hebben we het over de derde zondag van de advent mag eventueel gebruik gemaakt worden van het liturgisch roze. Een prachtig gezang is het Rorate (zie afbeelding)-, de introïtus op de laatste zondag van de advent. Het is als het ware het welkomstlied voor de Heiland die als mens en verlosser van onze zonden zich vanuit de moederschoot van Maria laat bejubelen. Ons katholieke geloof zit mooi in elkaar en als iedereen zich aan onze geloofsvoorschriften hield dan zou de wereld er hemels uitzien. Vroeger als seminarist zat je gedurende de adventstijd heel veel in de kapel en werd er geoefend op de Gregoriaanse gezangen. Het was de tijd van bezinning en ook de periode waarin onze weldoeners het klooster kwamen bezoeken om te luisteren naar de zoetgevooisde klanken die in ons moederhuis te beluisteren vielen. Als jongeling vind je dit alles prachtig, maar toen ik de kloosterpoort verlaten had en losgelaten werd in de wereld was ik teleurgesteld in al die narigheden die ik tegenkwam. Het enige wat ik behouden heb is de hoop dat het ooit een beetje anders zal worden en we solidair worden met de mensen in nood en ook deze laten profteren van onze welstand. Uiterlijk Betoon: In Amerika ging de mormoonse bisschop David Musselman in zijn eigen parochie als zwerver verkleed voor zijn eigen kerkdeur staan. Zijn parochianen herkenden de undercover bisschop niet en alle kerkgangers betoonden weinig medelijden met de kreupele en wartaal sprekende zwerver. Eerst op vriendelijke toon en even later op onvriendelijke toon werd hij gesommeerd te verdwijnen. De zondag erop verscheen hij als bisschop in vol ornaat op het spreekgestoelte en deelde zijn parochianen mede dat hij die week daarvoor de bewuste zwerver bij de kerkdeur was. De Verloren Weg: Deze is moeilijk terug te vinden als je verdwaald bent in een land waar de helft van de mensen het goed hebben en de andere helft niet weet waar ze het zoeken moeten. Laat uw inzet deze keer wezen mogelijk uw buurman of een goede kennis die het financieel moeilijk heeft, al jaren chronisch ziek, nooit gevraagd wordt om ook eens een keer een uitstapje te maken en loop met uw goede baan, pensioen en AOW niet te kankeren dat je het zo slecht hebt, want dat slaat werkelijk nergens op. Open uw ogen, uw hart, oordeel wat milder en laat de medemens niet in de steek en laat de hoop van de verdrukten werkelijkheid worden. Ik wens u allen een hele fijne decembermaand!
Dauwt hemelen van boven, gij wolken beregene de rechtvaardigen opdat de aarde zich zal openen en de Heiland er uit zal ontspruiten
03-12-2013 om 17:08
geschreven door Broeder Everard
Afgelopen week was ik op uitnodiging op bezoek in de Cisterziënzer abdij van La Trappe, gelegen in het Normandische dorp La Trappe Soligny. In Normandië zitten veel boeren en de patrijs voelt zich dan ook uitstekend thuis op al die akkers waar deze vogel zijn voedsel vandaan haalt. Hier in dit klooster heb je een speciale wapenkamer waar de paters en broeders hun jachtgeweren bewaren. Hartelijk werd er gelachen toen ik vertelde dat we hier in Nederland een speciale dierenpartij hadden en het in Holland zelfs verboden is om met een proppenschieter op een duif te richten. Op jacht in hun uitgestrekte landerijen werd me ook zo'n jachtgeweer in de hand gedrukt, maar verteld heb ik daar dat mijn ogen het niet meer toestonden op een bepaald doel te richten en dat ik bij mijn laatste echte jachtpartij in plaats van een haas de punt van de neus van broeder Pinokkio er bijna afgeschoten had. In werkelijkheid zijn we hier in Holland allemaal zo weekzerig geworden dat we in ons klooster in Angeren een knecht aangenomen hebben die 's zomers alles wat rondvliegt vangt en weer naar buiten terugbrengt in de natuur. Dit alles heeft er niet toe geleid dat de hele religieuze wereld vegetarisch is geworden. Alleen in de vastentijd en op de vrijdagen onthouden we ons van het eten van vlees en zijn zelfs blij dat we dan een lekkere visschotel op tafel zien staan. Dus echt vasten is er niet bij! We praten er maar niet verder over en gaan gauw naar onze heerlijke patrijsschotel; aleen al van die heerlijke baklucht geniet je al tenvolle!
01-12-2013 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
