|
Tegenwoordig gaan er nog maar heel weinig mensen naar de kerk om de H. Mis of Dienst bij te wonen, maar vroeger zag je op zondagmorgen in druk loopverkeer mensen richting kerk gaan en was voor de rest van de dag het in alle katholieke en protestantse dorpen zeer rustig. Vroeger op school heb ik nog eens het gedicht van Starinck, niet boer zoekt vrouw, maar de "Hoofdige Boer" van buiten moeten leren en dat ging over een boer die ondanks dat er in zijn gereformeerde dorp een brug over een brede sloot gelegd was hij het zondig vond om daar overheen te lopen en daarom ging hij zoals van oudsher met lieslaarzen aan door het slootwater om ter kerke te gaan.
Als broeder van de O.F.P. had ik vroeger een vriend die dominee was, nog ongehuwd, dús op zoek naar een vrouw.
Als dominee moet je nooit met een arme sloeber gaan trouwen, want dat is helemaal verkeerd en de vrouwen met de beste bruidschat vind je in overwegend strenge protestantse dorpjes zoals Staphorst, Spakenburg en hier het Betuwse Opheusden. In die dorpen moest je 's zondags niet verschijnen per fiets, auto of bus, dus stapten we de bus al ver voor die dorpjes uit en kwamen tegen de late kerktijd even een bezoekje aan zo'n dorp brengen. Ik kon me dit allemaal permitteren, omdat in ons klooster de zogenaamde 'melkersmis' om 5.45 in de ochtend al gelezen werd en wij ons na het ontbijt en breviergebed met stichtende dingen konden bezighouden.
Uiteindelijk slaagde mijn vriend Pim erin om zo'n statige boerin uit Staphorst aan de haak te slaan en het had niet veel gescheeld of ik zou mijn gelofte van kuisheid verbroken hebben als ik ingegaan was op de avances van Marietje Aal uit de Palingstraat, waar niet alleen de koperen deurknop maar ook Marietje op springen stond.
Dit alles speelde in de tijd dat er een strenge scheidsmuur bestond tussen het Katholicisme en het Protestantisme, maar ook in dat tijdperk sprong een enkeling er nog wel eens dwars doorheen als de lusten in het lichaam sterker waren dan alle geboden en verboden van mijnheer pastoor, dominee of zo'n dwars door je ziel kijkende ouderling.
In belang van wederzijdse parochies of gemeentes was het uiteraard wel belangrijk om in de vruchtbaarheidsjaren van de vrouw minstens om de twee jaar een kind op de wereld te zetten en in die periode was het dan ook geenszins vreemd dat er gezinnen waren van 10 tot 15 personen en met een vijftal van zulke huishoudings was al gauw een schoolklas gevuld met een veertigtal leerlingen.
Hoe moest je die mensen allemaal uit elkaar houden? Het was ook de tijd van de vele bijnamen, waarbij bijna de hele dierenwereld aan de orde was. Plant en dierkunde hoefde niet onderwezen te worden, want meestal zat de os, de ezel, de aap, de olifant en de draak allemaal in één klas en kwam je Jan de Muis of Mientje raapsteel tegen, dan zag je ook gelijk zo'n beest of zo'n spinazieachtige voorbij komen.
Nu zijn er steeds professoren en studenten die het wiel opnieuw weer uitvinden en van de week las ik een stukje dat ze op een of andere universiteit de ontdekking gedaan hadden dat vezelstoffen die rijkelijk aanwezig zijn in tarwe, gerst en haver zo goed waren voor de mens en stond er een aansporing bij om vooral veel bruinbrood te eten. Iets totaal nieuws onder de horizon der wetenschap was de boodschap dat moeders die veel groentes en fruit verorberen tijdens de zwangerschap van gezondheid blakende baby's ter wereld gaan brengen. Het is daarom om dezelfde redenen niet vreemd te noemen dat ik op hoge leeftijd hier binnen de kloostergemeenschap de keuken beheer, mijn gezicht wat weg heeft van een ouderwetse sterappel, mijn neus lijkt op een gedroogde abrikoos en mijn benen iets weg hebben van een paar wandelende komkommers.
Hier in het klooster hebben we gisteren ook een nieuwe ontdekking gedaan en dat is, dat bierdrinkers nooit last van nierstenen krijgen en onze imker broeder Vesuvius vertelde dat hij als hoogleraar in de geneeskunde aan de universiteit van Nijmegen de leerlingen in een uitgebreid college verteld had dat hij speciaal was ingetreden bij onze orde, omdat zijn hele familie ten gronde was gegaan aan jicht en reumatiek en er maar een redmiddel ter bestrijding is en dat zijn een paar van die seizoen prikjes van die zoemende vrienden.
Een goed gruismiddel voor nierstenen is ook citroensap en zich onthouden van het gebruik van tafelzout en als men toch zout wil gebruiken is het beter om zeezout te nemen.
Hier voor me ligt een mailtje uit Iran van professor Ali Archimedes van de universiteit van Teheran die ontdekt heeft dat zweetvoeten en verstopping van huidporiën verholpen kunnen worden door zich in eigen water te baden.
Omdat op mijn leeftijd deze productie aan de krappe kant is, heb ik Burgers Dierenpark in Arnhem gebeld en per expres koerier zouden ze me een honderd literstank met geproduceerd niervocht van een olifant komen brengen, zodat ik even vooruit kan. Het zijn allemaal, zeker in deze tijd van welvaartsdaling, nuttige wenken om in je weke hersenmassa op te slaan!
Uit de goede oude tijd voor op een cent na voor een maand voorraad!
Familie van Loon uit Vierlingsbeek, foto geschonken door Zr. Laetitia (Urs)
|
