Vandaag gaan we een eeuwenoude Franse soep bereiden. Reeds de  Franse keizers, zo bv. de Lodewijkjes, genoten van deze consommé.  Consommé is in feite een ontvette bouillon, waaraan een bepaalde garnituur aan is toegevoegd. We maken vandaag een soep met als toevoegingen kippenpoelet, kalfsschenkel en asperges. Voor u afgedrukt op onderstaande staatjes heb ik staan de ingrediënten die u voor de consommé MontMorency  nodig hebt en uiteraard de bereidingswijze. Met dit voorgerecht kunt u zes soepsommen vullen. Dus voor zes personen ieder een kom en zijt ge met zijn drieën, dan de man 2 volle kommen en dat komt er op neer dat je dan met een licht nagerechtje erbij dan toch genoten hebt van een volledige maaltijd. De echte Franse koks besteden aan de bereiding van consommé heel wat werk en gebruiken hierbij een keur aan ingrediënten. Voor elk van die consommés kennen we aparte namen. Wilt u uw consommé bereiden geheel op z'n Frans en u op een bepaalde consommé uw zinnen zetten, ga dan naar: https://www.youtube.com/watch?v=Ll84t8yYxmM     Bekijk op dit videootje de procedure goed en bij herhaling en ga dan aan de slag. Wilt u het op een wat gemakkelijker manier doen, dan houdt u gewoon het kloosterrecept van broeder Everard aan!


                                                           BEREIDING

20-10-2015 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

KORTE INLEIDING: De druif is de besvrucht van de plant Vitis vinifera. De plant is een klimplant. Naast de wilde soort zijn er veel cultivars die worden verbouwd als druivenstok, ook wel wijnstok of wijnrank genaamd. Van deze in cultuur gebrachte variëteiten worden druiven voor meerdere doeleinden verbouwd. De meeste druiven komen tegenwoordig uit landen en gebieden met een mild tot mediterraan klimaat, bv.  Spanje, Frankrijk, Italië, Turkije en Griekenland. In Duitsland worden o.a. langs de Rijn, de Moezel en de Maine druiven geteeld. Hier ter lande werden vnl. in het Westland en in het Over-Betuwse Huissen druiven geteeld. Het tuinbouwgedeelte van mijn voormalige woon en  geboorteplaats Huissen speelde zich vnl. af op  het Huissen-zand en wat druiven betrof stonden er kassen tot aan de binnenstad van Huissen-stad en ook nog in buitengebied wat toen nog onbebouwd was en gelegen was aan de Loostraat. Na de tweede wereldoorlog (1940-1945) was de schade aan de kassen groot en van de bijna 200 druivenkassen zijn er toen velen zo beschadigd dat ze niet meer bruikbaar waren en gesloopt. Langzamerhand ging het met het Huissens tuinbouwgebied bergafwaarts en dat kwam doordat veel tuinders geen opvolger meer hadden en gebruik maakte van saneringsplannen, die het bouwen van woningen op land en tuinbouwgronden mogelijk maakte. Ook enkele grote tuinders en druiventelers   zoals kwekerij Madoka, de Altena en Mea Vota hielden ermee op.  Ook hun hofsteden hebben een andere bestemming gekregen. In het bedrijf van Mea vota, wat vroeger toebehoorde aan de familie Tonk, is thans een tuinbouwmuseum gevestigd. In de desbetreffende ruimten worden ook van allerlei exposities gehouden. Wel staan er nog enkele druivenkasten en in het seizoen van eind Augustus tot begin oktober kun je daar nog van die lekkere echt Hollandse druiven krijgen. Een bekend soort dat in Huissen door veel tuinders destijds gekweekt werd was de Frankenthaler. In de bebouwde buurt hebben ze er zelfs een straatnaam naar genoemd. Vroeger heb ik ook op de koude grond een druivenstruik staan gehad. Druiven gedijen het beste op arme en kalkrijke grond. Je moet echt heel veel van het vak afweten als je met druiven begint. Tegenwoordig zie ik dat er heel veel gesnoeid wordt met elektrisch gereedschap. Persoonlijk doe ik dit het liefste met een gewoon snoeischaartje, want met dat elektrisch snoeien gaan veel goeie groeiloten naar de knoppen en krijg je al gauw te maken met een verwilderde groei. Wat ook een secuur werkje is dat is het krenten van druiven, waarbij je met een klein schaartje de druiven de kans geeft tot een mooie tros te geraken en die kleine dwarsliggers er tussenuit knipt. De grootste vijand die je als druivenkweker op bezoek kunt krijgen is meeldauw. Er zijn wel middelen om dit te voorkomen, maar zit het er eenmaal in, dan kun je de oogst als verloren beschouwen.  Vroeger waren het bij de tuinders jongedames die de druiven gingen krenten. Het was een mooie bijverdienste voor de uitzet en voor moeder de vrouw, tussen de schooltijd van de kinderen door, om buiten het inkomen van manlief wat extraatjes aan te schaffen. De grootste concurrent van de nog overgebleven kwekers zijn tegenwoordig allerlei landen in Zuid Europa of daar ver buiten en met een vrije wereldmarkt halen onze supers hun groente en fruit daar vandaan. Echt voordeel heeft de consument hierbij niet, want kwalitatief zijn de producten meestal stukken minder dan hier ter lande en hun winst maken ze door deze producten toch nog vrij duur te verkopen. Druiven bevatten niet al teveel vitamine C, wel ontzettend veel vitaminen van de B-groep, verder veel vruchtensuikers en als mineralen kalium en ijzer. Men zegt dat druiven ook heel goed zijn ter voorkoming van aderverkalking. Meer over allerlei soorten druiven en hun gebruiksdoel kunt u lezen op http://www.dewijnhoek.nl/druif.html       

   Blauwe Frankenthaler-zie inzet witte Frankenthaler Hier beneden:
   Het Huissens tuinbouwmuseum 
  

19-10-2015 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Mormonen noemen zich de kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.  Volgens velen staat er over de Mormonen in vele geschriften over deze leer opgetekend dat het een sekte is.  Deze is in het begin van de 19de eeuw in Amerika gesticht door een zekere Joseph Smith. Aan  J. Smit en zijn volgelingen is de economische ontsluiting van het gebied rondom het grote zoutmeer dal in het westen van de Verenigde Staten  en de stad Salt Lake City te danken. Grondslag van hun leer ligt bij de profeet Mormon, die omstreeks 400 v. Chr. geleefd zou hebben. Zijn leer werd vastgelegd in het Boek van Mormon, dat in 1830 verscheen en waarvan het bestaan door een engel aan Smith zou zijn te kennen gegeven. In iedere leer van bepaalde geloven zijn er wel zaken te herkennen die elkaar tegenspreken en filosofisch gezien zijn die leerstellingen moeilijk te verdedigen, maar daar is het ook een geloof voor. Theologisch worden de stellingen gemerkt als echt gebeurd en worden op het grond van de genoteerde stellingen verdedigd. De mormonen kennen, bv. zoals wij katholieken beweren, geen erfzonde, ook de kinderdoop is hun vreemd en bepaalde onrechtvaardigheden door hen gepleegd kunnen niet opgebiecht worden en vergeven. Zij geloven wel in Jezus Christus en volgens de huidige theologische opvattingen van ons katholieke geloof moeten wij als Christenen de mormonen beschouwen als onze broeders en hun leer niet bestrijden. Sinds 1948 zijn de Mormonen ook in Nederland vertegenwoordigd en veel van onze medeburgers hebben zich verenigd met hun doelstellingen. Mormonen zijn vaak nijvere mensen en in Amerika hebben ze zelfs boeken geschreven waar bijna alle wereldburgers in zijn opgetekend. Ook hebben hun leden veel voor hun kerk over en terwijl bij ons katholieken veel kerkdeuren gesloten worden, hebben zij een levendige gemeenschap van kerkgangers, die nog steeds groeiende is.

14-10-2015 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Morgen maken we een perengerecht klaar en wel het gerecht Poires à L' Orange.  Daarvoor gebruiken we rijpe handperen. Hier in de kloosterserre hangen nog lekkere handperen en wel van het soort Bonne Louise d 'Avranches. U mag er ook Conference of Doyenne du Comice voor nemen. Tegenwoordig zijn handperen langdurig verkrijgbaar en dit komt omdat, we net als  onze groente,  veel van ons fruit tegenwoordig ook uit andere landen afnemen. Voor de supers zijn deze afneemlanden vaak aanmerkelijk goedkoper. Wie we er wel mee duperen zijn onze eigen fruittelers en nog overgebleven tuinders. Tegenwoordig is de handel internationaal en bedrijven met grote broeikassen die we vroeger hier ook in onze buurt tegenkwamen zijn veelal verdwenen. Ik moet er niet aan denken als door al die nare oorlogen die we tegenwoordig ver van ons huis voeren binnenkort ook alles overslaat naar onze contreien en de infrastructuur plat komt te liggen. Tijdens de oorlogsjaren 1940-1945 waren veel artikelen gerantsoeneerd verkrijgbaar en gold hiervoor een bonnenstelsel. In onze streek hebben we geen voedselschaarste gehad. Alleen toen we in oktober 1944 op last van de Duitse Weermacht moesten evacueren zijn sommige inwoners in het westen van het land beland waar wel voedselschaarste heerste. Wij brachten die tijd door in Friesland waar we ook niets tekort zijn gekomen. Het moge gek klinken: ''Het Drentse plaatsje Oranje bracht me op het idee morgen als nagerecht Poires À L 'Orange op tafel te brengen." Dit plaatsje van 140 inwoners herbergt al 700 vluchtelingen en erbij komen er nog eens 700. Een spreiding van naar grootte van een gemeente lijkt me verstandiger en dit is goed te overzien en controleerbaar. Men gaat er in Nederland van uit dat de vluchtelingen hier allemaal verblijven totdat het in hun land op korte termijn weer wat rustiger geworden is, maar ik denk dat dit niet het geval zal wezen en we hier niet op mogen rekenen. Een hele groep van onze bevolking is niet gediend van al deze vluchtelingen en dat komt, omdat de Nederlandse regering het vluchtelingenprobleem onderschat heeft en vaak zonder enig overleg de vluchtelingen in gemeenten herbergt die al veels teveel vluchtelingen herbergen en tevens in gemeenten waar het overgrote gedeelte van de inwoners daarvan niet gediend is. Laten we hopen dat er een goede oplossing komt die zowel de vluchtelingen alsmede het Nederlandse volk weet te waarderen. Hoe het ook zij, morgen genieten we wel van ons nagerecht Poires à L 'Orange, waarvan ik op onderstaande staatjes heb vermeld wat voor ingrediënten u nodig heb en ook hoe u dit nagerecht het beste kunt bereiden. Nog een prettige avond verder en tot een volgende keer maar weer! 

08-10-2015 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Dit is een voorgerecht dat we overgenomen hebben van de Italianen. De Italianen hebben wat andere eetgewoontes dan wij en eten twee keer per dag warm. Hier in Holland is het 's morgens wat fruit een boterhammetje en een kopje thee. In kleine gezinnen (veelal bij ouderen) is het 's middags noenmaal en 's avonds een boterham en in veel streken is het ook nog de gewoonte om voor het naar bed gaan een bordje pap naar binnen te werken. Werkenden die tegen 6 uur 's avonds allemaal thuis zijn, maken meestal maaltijden klaar die vlug gereed zijn of  soms is er een gezinslid bij die thuis blijft,  het huishoudelijk werk verzorgt en als iedereen na gedane arbeid thuis komt een uitgebreid maal op tafel brengt. Momenteel is de bevolking van Nederland aangewassen met veel mensen uit landen en streken met hele andere eetgewoonten en bij veel van deze volkeren wordt anders gebakken en gegeten, waarbij bij de meeste spijzen veel meer kruiden verwerkt worden dan in de puur Hollandse keuken. De winkels hier moeten daar op inhaken, want straks is er vraag naar spijzen en dranken waar we nog nooit van gehoord hebben. In Nederland hebben we momenteel te maken met een honderdtal asielzoekerscentra en  over een poosje worden deze mensen over heel Nederland verspreid en ook hun winkelwensen zijn zeer verschillend. Wij Nederlanders kennen onze artikelen en we halen het niet in ons hoofd om bij het kopen vooraf alles grondig te inspecteren en in de winkel verpakkingen aan te breken om te zien wat voor 'vlees' we in de kuip hebben; Veel buitenlanders doen dit wel en houdt dit als winkeluitbater maar eens tegen! In grote zaken zou een winkeladviseur die diverse talen spreekt niet overbodig zijn. 
Wat hebben we nodig voor het bereiden van varkenshaas Tonnato?  Twee varkenshaasjes, 1 blikje tonijn, wat olie, drie ansjovisfilets, 2 eetlepels mayonaise, een limoen, twee eetlepels crème fraîche, zout en peper, 1 eetlepel kappertjes en 1 bosui.
De maaltijd is in combinatie (Zie inzet: varkenshaas vitello en salade) of apart te completeren met een Italiaanse koude pasta salade, waarbij we als ingrediënten nodig hebben 300 gram fusilli of andere pasta, 200 gram gerookte kipreepjes, anderhalve eetlepel pesto (dressing), 16 cherrytomaatjes, 2 bolletjes mozzarella, pijnboompitjes, 2 volle handjes rucola, een snufje zout, wat peper en eventueel ook nog wat geraspte kaas.
Bereiding: Je begint met een pan water, snijd de cherrytomaatjes in vieren en de twee bolletjes mozzarella in kleine stukjes. Als de pasta na 10 minuten koken klaar is, giet je deze af en spoel deze koud met koud water uit de kraan. Doe hierna de pasta in een grote kom, voeg als eerste de pesto (dressing) toe, roer de pasta goed door elkaar, voeg daarna de cherrytomaatjes, de stukjes mozzarella, de kipreepjes, de rucola en de pijnboompitten toe. Meng alles goed en breng vervolgens eventueel de pastasalade op smaak met Parmezaanse kaas, verder met een snufje zout en peper. Bewaar de pasta salade een poos  in de koelkast tot de tijd dat je deze wilt gaan serveren.
Nagerecht:  wat vers fruit of Griekse yoghurt


Hier een foto van de klaargemaakte varkenshaas Tonnato

Nodig voor Italiaanse koude pasta salade en daaronder de klaargemaakte schotel

01-10-2015 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Voor een poosje terug heb ik een vijftal artikelen geschreven over mosterd en mosterdgerechten. Vandaag is het buiten lekker weer, weliswaar met een windje erbij maar toch goed te houden. Oudjes die nog goed ter been zijn, raad ik aan om vanmiddag een fikse wandeling te maken of wat ook fijn is om een eindje te fietsen. Ben je eenmaal vastgeroest in het Horeca vak, dan is er weinig tijd om te gaan wandelen of fietsen. Je tippelt om alles klaar te maken voortdurend door de keuken en in restaurants dit vaak tot ver over het middernachtelijke uur. Hier in het klooster begint de dag om 5 uur met de lauden en hierna in de cuisine al vroeg en om 's avonds 7 uur is de keuken gesloten. Hierna  is het bidden in de kapel, een uur recreatie en na het bidden van het rozenhoedje liggen we om uiterlijk 22.30 uur allemaal in Morpheus 'armen. Onze wandelende en fietsende confraters wacht vanavond een pittig diner dat begint met twee soorten mosterdsoep, hierna wortelenstamppot met rookworst en als toetje na wat fruit, waarbij men kan kiezen uit een lekkere handpeer of appel en voor hartpatiënt zuster Borgia heb ik ter aanvulling van haar kalium wat kiwi's op de fruitschaal gelegd. Als je een  rubriek zoekt hoe wortelenstamppot het beste bereid kan worden, ga dan naar het archief rubriek 4 van de diverse gerechten en lees artikel hierover d.d. 13 september 2012! 

29-09-2015 om 14:22 geschreven door Broeder Everard

Vroeger in de Oost was het bijna elke dag rijst eten, maar dat ging zeer gevarieerd en de Indische rijsttafels smaakten dan ook voortreffelijk. Ik heb nog niet zolang geleden een rijstnagerecht op dit blog gebracht en vandaag heb ik voor u staan een volledig rijstgerecht voor 4 personen met alles erop en eraan staan. De gehele bereidingswijze staat op een staatje en als u vanavond of morgenvroeg naar de buurtwinkel stapt kunt u de benodigde ingrediënten vast in huis halen en maak u voor morgenmiddag ook zo'n heerlijk rijstgerecht klaar. Misschien heeft u uit de winkel maar enkele spulletjes nodig en heeft u sommige vruchten of anderzijds nog in u diepvrieskast zitten. Hier in het klooster slaan we s 'zomers van allerlei gewassen in de vriesruimte op en nu vandaag met het begin van de herfst en straks in de winter profteren we daar uitgebreid van. 

21-09-2015 om 17:39 geschreven door Broeder Everard

Vandaag, nu het wat kouder is geworden, gaan we een lekkere en vitaminrijke stoofpot klaarmaken. De ingrediënten heb ik al klaar liggen en dit alles heb ik voor mijn actieve keukenvrienden-en vriendinnen op een paar staatjes staan die u vrij kunt kopiëren en als u een link van broeder Everard op uw website als favoriet blog heeft staan, dan vindt u onder de gerechtenrubriek dit recept ten alle tijde terug. Makkelijk is ook om een aantekening van de diverse gerechten te maken en hierop alle data te noteren van het ingebrachte recept, zodat u dit recept direct terug weet te vinden als u stoofpot klaar wenst te maken. Veel succes met de bereiding en tot een volgende keer maar weer!

19-09-2015 om 12:56 geschreven door Broeder Everard

Vandaag op Prinsjesdag hebben we een eenvoudige maaltijd staan met kalfskever met appel en aardappelpuree. Op een staatje hier beneden vindt u de benodigdheden voor de kalfsschotel en uiteraard de bereidingswijze. Aardappelpuree is vlug klaar te maken door de aardappels te koken, af te gieten en onder toevoeging van wat melk en een flinke klont roomboter fijn te stampen mooi gevormd op een schotel te brengen en hierna te bestrooien met wat paprikapoeder. Ook onze Belgische vrienden kijken vandaag naar de rijtoer van onze koning en charmante koningin door onze hofstad Den Haag. Het schijnt vanmiddag wat winderig te worden en broeder Leonard hier uit ons klooster, die vandaag op de eretribune langs de feestroute zit, heeft zo'n ouderwets oranje feesthoedje opgezet met een elastiekje onder de kin om een onverwachte windvlaag te kunnen trotseren. Het is ook de laatste keer dat men de Gouden Koets kan bewonderen, want gehoord hebben we dat deze na opgeknapt te zijn alleen nog te bewonderen valt in het hoofdstedelijk museum in Amsterdam of mogelijk in het oude paleismuseum van Het Loo. Vandaag hier in het klooster wordt tijdens het diner ook een oranjebittertje genuttigd. We zitten vanmiddag met 12 confraters aan tafel en ingekocht heb ik bij de slijter vier flessen van die koninklijke drank. Ik denk dat we na een uurtje aanzitten alleen nog lege flessen aantreffen. Vroeger stond alles nog op statiegeld en mocht  ik van overste Geert na inlevering het statiegeld voor mezelf houden. Hiermee ging ik elk jaar op vakantie naar mijn oude missiegebied in de Congo, maar dat is al jaren verleden tijd.

15-09-2015 om 11:30 geschreven door Broeder Everard

Rundervinken kun jezelf maken, maar het is weinigen gegeven om dit te doen. Tegenwoordig hebben de stedelijke supers en ook in wat grotere dorpen een eigen slagerij binnen de muren en ook bij de keurslager kun je nog steeds voor je vleesinkopen terecht. Wie de tijd ervoor over heeft, haalt zijn vlees bij de gewone slager en als het om wild of gevogelte gaat en er is een poelier bij u in de buurt, stap daar dan eens binnen. Mogelijk is alles wat duurder dan in de super, maar verzekerd ben je dan wel van kersvers spul  en dat is een grote plus. Vandaag heb ik voor u staan een oud recept van vlees uit de pan zoals grootmoeders van vroeger dat allemaal wisten te bereiden. Hier beneden op staatjes heb ik staan wat u voor ingrediënten nodig hebt en tevens wat richtlijnen hoe u alles het beste kunt bereiden. Schroom niet en ga er maar eens mee aan de slag! 

11-09-2015 om 17:51 geschreven door Broeder Everard

Tegenwoordig heb je wereldwijd van allerlei organisaties die opkomen voor het dierenwelzijn. Voor elkaar hebben ze het al gekregen dat het optreden van dieren in een circus verboden is. Circus Herman Renz heeft zijn dieren al verkocht en ondanks de mooie circusnummers die ons geboden worden, komt er in dierenarme circussen bijna niemand meer kijken en draait hier in Nederland bijna elk optredend circus met verlies. Ook de gemeentes kleden de circussen uit met torenhoge staangelden. Hetzelfde is het geval  bij het aloude volksvermaak de kermis. Over Sinterklaas en zwarte Piet zullen we het maar niet hebben, want ook dit volksfeest wordt onderhand al door instanties zoals de VN veroordeeld als een zottenfestijn van discriminanten. Lang hebben we vergaderd over het menswaardig slachten van dieren en onze aloude slachtwet, waarbij het wettelijk verplicht is dat dieren voordat ze geslacht worden verdoofd moeten worden, ook al afgeschaft, want momenteel is in elke super halal vlees van onverdoofd geslachte dieren verkrijgbaar. We hebben momenteel te maken met een grote volksverhuizing die tot stand gekomen is door oorlogen waaraan we vaak zelf schuldig zijn of onze medewerking verlenen door leveranties van wapens, banken die zelfs winst maken op de beurs door de florerende wapenindustrie en verder leveren we overal waar gevochten wordt manschappen en bemoeien doen we ons met iedere strijd en dit alles onder het motto van vrede en veiligheid. Wat het vluchtelingenvraagstuk betreft zijn de meningen verdeeld. Ik ben ervoor dat de mensen geholpen worden, maar als dat niet op de goede manier gebeurt en erin Nederland veel mensen zijn die daar niet achter staan, dan gaat het op de duur volledig mis. Doordat Nederland een zeer gemêleerd land is geworden van een heleboel verschillende geloven en mensen met gebruiken die we hier niet kennen, ligt er voor de industrie wel een weg open tot het bereiden van  allerlei speciale dranken en eetwaren. Wild zwijnenvlees en bouten van moeflons en herten zien we al heel veel op tafel. Ook struisvogelvlees krijgt hier al enige bekendheid. In Australië stikt het van de vele kangoeroes  en ontelbare skipy's belanden als vleesmaaltijd op tafel. Voor mensen die varkens en rundvlees te vet vinden, is wild en gevogelte een ideale cholesterol-en caloriearm dieet.  Ook het vlees van blesbokken, impala's (zie inzet) en springbokken is echt heerlijk mager vlees. Eveneens bizonvlees is ontzettend lekker van smaak; dit is me ooit door een Amerikaanse confrater verteld en vroeger in de missie in Afrika kregen we zelfs ratelslang 'op tafel' en ook een stukje rug of achterpoot van een krokodil was daar gewone kost.  Ontdaan van hun huid is krokodillen-en slangenvlees goed te bakken en te grillen. Krokodillenvlees smaakt naar kip en slangenvlees heeft wel iets weg van paling. Tegenwoordig gaat het bij krokodillen en slangen niet om het vlees maar om hun huid die duur verkocht wordt. Vroeger was het heel gewoon dat we zelf een kip, varken of koe hier in het klooster deden slachten. Al jaren mag dit niet meer en alles wordt betrokken van leveranciers. Geslacht worden al deze dieren in slachtplaatsen die daarvoor een vergunning hebben en het toezicht hiervan staat onder de controle van de Warenautoriteit. Eerlijk gezegd moet ik bekennen, nú ik de leeftijd der sterken bereikt heb, erg teergevoelig ben geworden en zelfs een vlieg kan ik niet meer doden en zet het met de hand gevangen insect buiten te deur, zodat hij weer vrij kan rondvliegen. We kunnen inderdaad overal tegen demonstreren, maar zolang de aarde bestaat, hebben mensen gejaagd en gegeten van alles wat de natuur ons biedt. Wat we wel kunnen is er verstandig en beleidvol mee omgaan. Dit is ook het geval met volksvermaken die  echt niet weg te denken zijn en tot ons erfgoed behoren.


Boven een kudde Gemzen-hieronder een krokodil

Een Struisvogel met een aantal leuke jonkies

Dit zijn blesbokken.

Hieronder zie je de bekende moeflon

Duidelijk te zien dat we hier met een springbok te maken hebben

Dit is Skipy met een jonkie in haar buidel

De bekende ratelslang met zijn mooie huid, maar kijk er maar voor uit!

08-09-2015 om 20:07 geschreven door Broeder Everard

Na de bezetting van Polen in september 1939, brak in mei 1940 ook voor ons land de Tweede Wereldoorlog uit en werden we in een mum van tijd door de Duitse troepen onder de voet gelopen. Toen dit alles plaatsvond was ik 7 jaar en op 20 oktober 1944 werden we uit Huissen, dat toen frontgebied was, door de Duitse Weermacht gedwongen te evacueren. De Geallieerde troepen waren al zo kortbij dat we dachten dat dit van korte duur was. Veelal lopend of op boerenkarren zijn we terecht gekomen in Friesland. Verspreid over van allerlei adressen hebben we tot begin juni 1945 in Friesland vertoefd. Ik was 12 jaar oud toen de Tweede Wereldoorlog was afgelopen en heb dus bewust die hele oorlog meegemaakt. Terecht ben ik gekomen in een stratenmakersgezin, mijn ouders en broer en zusters zaten op een ander adres. Stellen kan ik dat we in Friesland niks tekort kwamen en echt liefdevol ontvangen en verzorgd zijn. De hele reis van Huissen naar Friesland heeft precies 11 dagen geduurd en de tussenliggende nachten hebben we doorgebracht bij diverse burgergezinnen die met ons begaan waren. Mensen die zelf nog nooit van huis en haard verdreven zijn of hebben moeten vluchten, kunnen zich niet voorstellen hoe dit aanvoelt. Hier in Europa hebben we lang sceptisch gekeken naar die vluchtelingenstroom uit in burgeroorlog verkerende Afrikaanse en Aziatische landen die met gammele bootjes over zee en/of geholpen door onbetrouwbare lieden die hiervoor de vluchtelingen zwaar lieten betalen-én-toen na ze volledig uitgekleed te hebben, aan hun lot overlieten. Ook hebben veel landen gefaald in de opvang van deze vluchtelingen. Veel van die stumperds hebben de eindstreep niet gehaald, verdronken op zee, of kwamen al dwalend van de ene plek naar de andere om van kommer en kwel. In België wonen veel Afrikanen die zich gekeerd hebben tegen de staat en zoals men tegenwoordig stelt geradicaliseerd zijn. Ook in Nederland en Duitsland zijn dergelijke groepen bekend. Gesteld kan worden dat dit mensen zijn die al jaren in die landen wonen en niet direct gerekend kunnen worden onder de vluchtelingen van de laatste 10 jaar. Niet alleen de huidige economische status van Europa heeft geleid tot een streng en in mijn ogen onmenselijk stuitend vluchtelingenbeleid door deze mensen aan hun lot over te laten, of ze in kampen en/of gevangenissen op te sluiten, óók het hele regeringsbeleid van de EU en veel aangesloten staten heeft in deze gefaald. Inderdaad is deze grote volksverhuizing een wereldprobleem en in een kort tijdsbestek niet op te lossen, maar dat wil niet zeggen dat we hiertegen niets moeten ondernemen. Gelukkig is na enkele drama's de mentaliteit veranderd en kijkt een groot gedeelte van de mensheid met andere ogen naar dit vraagstuk dat ons allemaal aangaat. Grote bedragen worden momenteel overgemaakt naar hulpinstanties en ook zijn veel particulieren bereid een of meerdere vluchtelingen een tijdelijk onderdak in hun gezin te geven. Wie met liefde hieraan meedoet zal beloond worden en ook de mensen die geholpen worden zullen u eeuwig dankbaar zijn.    

  
       Een religieuze die om mensen te redden barmhartigheid boven alles stelde

Dit is de foto van het Koerdische jongetje Aylan Kurdi die op zee verdronken is en
aangespoeld op het strand van de Turkse badplaats Bodrum.
Het kappersgezin was uit het Syrische Kobani gevlucht en toen de
vluchtelingenboot kapseisde verdronken.

Hier een foto van het lieve ventje, gestuurd door zijn naar Canada gevluchte tante,
die daar een kapperszaak begonnen is en duizenden dollars betaald heeft om de
van huis en haardverstoten familie Kurdi te helpen. 

                             Het is nu zaaks om uw hart te laten spreken!

04-09-2015 om 19:12 geschreven door Broeder Everard

Over likeuren heb ik al vaker iets geschreven en ook over het feit dat juist de kloosterlingen de uitvinders waren van diverse wijn en likeursoorten. We kennen allemaal het verhaal van het laatste avondmaal van onze Heer Jezus die met zijn apostelen aan tafel zat, het brood brak en onder zijn leerlingen verdeelde  en de profetische woorden over de wijn sprak dat dit zijn bloed was dat vergoten zou worden tot vergeving van de zonden der mensheid. Even later werd Jezus in de Hof van Olijven gevangen genomen en de dag daarop gekruisigd. In ons dagelijks misoffer herdenken we deze gebeurtenis tijdens de consecratie. Vroeger was bij ons katholieken onze miswijn altijd rood gekleurd, dit ter herinnering aan de als mens geworden bloedkleur van onze Heer Jezus. Sinds 1478 mag bij ons katholieken tijdens het H. Misoffer ook witte wijn gebruikt worden.  Bij de orthodox-Oosterse kerk en de Oriëntaalse Orthodoxe kerk gebruiken ze nog altijd rode wijn en ook onze protestantse broeders houden het bij het avondmaal op rode wijn of tomatensap. Mogelijk heeft dit kerkelijk gebeuren door de eeuwen heen ons kloosterlingen voortdurend geïnspireerd tot het bedenken van allerlei dranken. In onze missiegebieden hadden we vroeger geen kelder met allerlei miswijnen staan en tijdens het H. misoffer werden ook vaak gewoon plaatselijke dranken gebruikt die zelfs met water vermengd enorm sterk waren. Het enige voordeel hiervan was dat je door dit gebruik vaak een daverende en aansprekende preek kon houden. Vroeger hadden we ook missiegebieden in zuid Amerikaanse, Midden Amerikaanse landen en in het Caribisch gebied; bv. in Jamaica was het de drank Tia Maria, wat in het Spaans tante Maria betekent, een likeur die gestookt werd uit Blue Mountain koffiebonen, rietsuiker (rum), vanille en karamel. Ongeveer eenzelfde drank als de Tia Maria is Kahlúa. Het zijn twee verschillende grote drankconcerns die tegenwoordig deze likeur en veel andere sterke dranken distribueren en wel de firma Pernod Ricard en het Italiaanse bedrijf Illva Saronno. Ook in Nederland zetelt een importeur. Inmiddels worden in meer dan 160 landen in de wereld deze likeuren puur of met ijs geserveerd, in cocktails verwerkt en  ook als koffielikeur aangewend. Tia Maria is echt een likeur die je opvrolijkt. Zoals met alle alcoholische dranken het geval moet je niet teveel Tia Maria drinken, want dan begint tante Maria in je hoofd danig op te spelen, maar eentje puur en 'n  scheutje ervan in de koffie of één cocktailtje kan ermee door! Ook 'n hele bekende likeur is Amoretto, gestookt uit amandelen en dissaronno, een likeur die gestookt wordt uit amandelen en perziken. De meeste likeuren hebben een alcoholsterkte van 20 procent. Heel anders ligt dit bij de likeur Chartreuse, die verschillende graduaties kent van White (30 %)-, geel (40 %)-, groen (boven de 55 %),  centenaire (47%) en de Elixir Végétal de la grande Chartreuse waarvan het alcoholgehalte zelfs 69 procent is. De Chartreuse is uitgevonden door een Franse karthuizermonnik en wordt gestookt uit 150 verschillende alpenkruiden. De elixir moet je niet puur drinken, maar is wel ideaal om met kleine beetjes toe te voegen als een soort essence aan bepaalde maaltijden. 

02-09-2015 om 15:34 geschreven door Broeder Everard

Inleiding: Alhoewel het kersenseizoen voorbij is,  zijn er nog altijd kersen die uit het buitenland komen verkrijgbaar. Hier in de Betuwe stonden vroeger veel kersenbomen en bij inschrijving konden belanghebbenden soms zo'n bongerd huren en de kersen eraf plukken. De kersenboer liep hierbij geen enkel risico als er iets met de kersen mis ging. Door bebouwing zijn veel van die bongerds verdwenen en hier in de gemeente Lingewaard vind je nog enkele boomgaarden met deze lekkere vrucht in het dorp Gendt en Angeren. Niet alleen bij mensen was deze vrucht geliefd, ook hele horden met spreeuwen bezochten in de kersentijd die bongerds. Op de lagere school werden in de oogsttijd van groenten en fruit aan jongens van boerenbedrijven landbouwverlof gegeven om de oogst binnen te halen. Ik herinner me nog enkele van die boys die een maandlang spreeuwen ('sprauwen' zeggen we hier) gejaagd hadden en met al dat geschreeuw in de kersenbongerd en het rammelen met ratels hun stem volledig kwijt waren en nadien moeite hadden met schrijven. Vroeger werden er ook bepaalde kersensoorten geweckt of op brandewijn met een kaneelstokje erbij ingemaakt. Ook waren de kersen een geliefde vrucht bij het bereiden van bowl dat met feestelijkheden op tafel kwam. Vandaag heb ik voor u staan een lekker kersennagerecht en de huisman of huisvrouw die graag in de keuken bezig is, vind de benodigdheden voor dit gerecht en de bereidingswijze op staatjes die ik hieronder afgebeeld heb en allemaal vrij gekopieerd mogen worden en nadien opgeborgen in uw cuisine cartotheek.

01-09-2015 om 10:37 geschreven door Broeder Everard

Rabarbermoes: Nodig 1 kg rabarber, 150 gram suiker, eventueel 1 theelepeltje gemalen krijt, plm. 1 afgestreken eetlepel sago of aardappelmeel en erbij hoort ook vanillesuiker, waarvan er 1 à 2 pakjes aan toegevoegd dienen te worden.
Bereiding: Laat de jonge rabarberstelen ongeschild, doch schil wel de oude stelen, snijd ze in stukjes van een halve vinger lengte, was ze en breng ze met wat water aan de kook. Laat de rabarber doorkoken totdat het moes is en voeg hierna het krijt toe (vroeger als besparing op suiker-nu doet iedereen dat vaak niet meer). Maak de sago of het aardappelmeel met een weinig koud water aan tot een dun papje. Bind hierna het moes ermee. Laat het moes wat bekoelen en los er dan pas de suiker en vanillesuiker in op.
Rabarbercompote: Nodig 1 kg rabarber, halve liter water, plm. 150 gram suiker en sago of aardappelmeel.
Bereiding: Breng het water met de suiker in een wijde pan aan de kook, laat het mengsel inkoken tot het enigszins stroperig geworden is, leg er de stukjes rabarber in en laat ze tegen de kook aan, zonder te koken, zacht worden. Schep ze af en toe met een schuimspaan uit het vocht, leg ze in een compoteschaal en laat ze afkoelen. Bind het vocht met aangemengde sago of aardappelmeel en giet het er warm overheen. Dien de compote hierna koud op. Vermeld zij dat bij ons thuis voor zo'n 70 jaar geleden bij de bereiding van rabarbermoes ook altijd wat beschuiten toegevoegd werden. Rabarbermoes en compote kunnen we als bij-en/of nagerecht beschouwen. Zoals ik hier vermeld zijn beide gerechten berekend op 4 à 5 personen. 
 

26-08-2015 om 10:16 geschreven door Broeder Everard

Vandaag heb ik voor u staan een visgerecht voor 4 personen. Hier in het klooster halen we bij vis of wildgerechten de vis of het wild bij de echte vakman op dit gebied en dat is dus de viswinkel of de poelier. Zeker bij warm weer is het met alle gerechten tijdens de hondsdagen oppassen geblazen en om alle gezondheidsrisico's uit te sluiten gaat kersvers en snel op tafel boven alles. Op onderstaande staatjes leest u wat voor ingrediënten er gebruikt dienen te worden en de bereidingswijze van het gerede product. 

12-08-2015 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Ik heb nog de tijd meegemaakt dat er grote gezinnen waren van zeven of meer kinderen en vader de kost moest verdienen en moeder de hele dag druk was met werkzaamheden in de huishouding. Als je in die tijd een salaris van zeven gulden in de week verdiende had je het  rijkelijk en kon je met zuinig aandoen het net redden. Alles was in die tijd heel wat goedkoper dan nu: de huur was vaak nog geen gulden per maand, een kg aardappelen kostte toen 3 cent, een kg suiker 11 en een doosje sigaretten 12 cent. Kinderbijslag en BTW waren begrippen die toen niet bestonden; dus met die 7 gulden in de week kon een huisvrouw heel wat kopen, maar met een gezin van 8 kinderen had je wekelijks slechts 70 cent per persoon te verteren. Ongelukkig werd de situatie helemaal als een van de ouders kwam te overlijden en je aangewezen was op de bedeling.
's Morgens was het een snee roggebrood besmeerd met smout en pa die hard werken moest, kreeg een broodtrommel mee met enkele plakken brood met spek erop. Het middagmaal bestond veelal uit gebakken aardappelen en verder niets; de meeste gezinnen hadden te weinig inkomen om groentes te betalen. Pas na de Tweede Wereldoorlog werd alles wat beter en kon de gewone werkman met een wat ruimer loon en vaak ook wat kleinere gezinnen zich wat meer veroorloven en kwamen er ook groentes op tafel. Nadien kwamen er wetten waarbij jonge gezinnen kinderbijslag kregen, werkenden een pensioen konden opbouwen, weduwen en wezen een uitkering en ook de oudere mensen die vroeger aangewezen waren op een van de kinderen een AOW-uitkering. Momenteel zitten we in een verzadigde tijd en met 400 euro in de week kun je nog minder kopen als toen met die 7 gulden. De prijzen rijzen de pan uit en vooral alleenstaanden en mensen die gehandicapt zijn en moeilijk hulp kunnen betalen hebben het niet breed en raken te verkommeren. Het bestedingsniveau van de gezinnen ligt momenteel ver uit elkaar. Dubbelverdieners en mensen met een vet pensioen kunnen zich alles permitteren en ongeveer 40 procent van onze bevolking moet het met heel wat minder doen en leven momenteel volgens de begrippen van deze tijd aan de rand van de armoegrens. Laten we niet te veel afdwalen en het bovenstaande verhaal als een inleiding beschouwen uit de 'goeie oude tijd' en ons begeven naar het verhaal van groentebewerking voor pakweg zestig jaar geleden. Het zijn echt goede richtlijnen die ook vandaag aan de dag nog aan de orde zijn. De moderne huisvrouw heeft aan het fornuis heel wat minder te doen als vroeger en het hakken, snijden, raspen, of anderzijds wordt overgenomen door keukenmachines die in een handomdraai alles op het gewenste formaat weten te brengen. Vroeger werden spijzen bewaard in een kelder of vliegenkast en alles was kort houdbaar. Tegenwoordig maken we gebruik van een combikast waar zowel alles koel in bewaard kan worden of  in de vriezer zelfs voor lange duur. Tegenwoordig zijn er in de Super van allerlei dressings te verkrijgen, maar vroeger waren het allemaal eenvoudige sausjes en kruiden die bij de bereiding van groenten gebruikt werden. Op staatjes hier beneden kunt u lezen hoe dit allemaal zat en ook heb ik voor u een staatje staan waarop vermeld hoe vroeger de andijvie werd klaargemaakt. Ik hoop dat u dit artikeltje interessant vind en ondanks dat we in een hele andere tijd leven mijn lezers er toch iets van weten op te steken.

04-08-2015 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Over het gebruik van mosterd en azijn heb ik diverse stukjes voor u geschreven. Deze keer heb ik voor u staan "varkensvlees in pittige saus." Een stukje vlees aanbraden kunnen we allemaal: wat zout en kruiden erbij en klaar. Je kunt het vlees ook wat pittiger van smaak doen maken door meer toevoegingen. Niet iedereen houdt daarvan, maar mensen die de hele dag buiten in de weer zijn houden wel van goed gekruide en pittige spijzen. Een van die ingrediënten die vlees en veel andere gerechten echt strong maakt dat is die Doesburgsche mosterd. Kijk hieronder maar eens op de staatjes hoe we dit gaan realiseren. Maak een kopietje van de bereiding en berg dit op in uw receptencartotheek; altijd handig om bijdehand te hebben!

                        GERECHT VOOR 4 PERSONEN

03-08-2015 om 16:53 geschreven door Broeder Everard

In de provincie Coruña in het noordwesten van Spanje ligt het bedevaartsoord Santiago de Compostella. Veel pelgrims bezoeken daar de kathedraal die gebouwd is op het graf van de Heilige Jacobus de Meerdere. Jacobus de Meerdere was een van de volgelingen  van onze Heer Jezus en omwille van zijn geloof werd hij zo omstreeks het jaar 69 van onze jaartelling onthoofd. Het verhaal gaat dat zijn lichaam per boot is afgevoerd naar Galicië en door twee van zijn vrienden die met dit scheepje meereisden begraven is op de berg Libredón. De Heilige Jacobus is de patroonheilige van Spanje en veel gelovigen reizen te voet af naar deze bedevaartsplaats  om te bidden voor vergeving van hun zonden. Een oude legende zegt dat als je een steen uit je eigen omgeving meeneemt naar dit heilige oord en deze op de steenheuvel aldaar deponeert sowieso al je bedreven zonden gewist worden. Op de vooravond van het Sint Jacobusfeest op 24 juli 2013 vond op het station van Santiago de Compostella een verschrikkelijke treinramp plaats met vele gewonden en doden Op die 25ste juli van dat jaar werden alle festiviteiten rondom de Heilige Jacobus afgelast en vanaf die tijd wordt nu ook de ramp herdacht. Internationaal zijn de bedevaarten naar dit oord en vanuit vele landen gaan de bedevaartgangers niet te voet maar veelal per fiets naar dit heiloord. Voor u staan heb ik enkele beelden uit dit oord en een gebedsstaatje tot deze Heilige.

25-07-2015 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

In de oudheid werd azijn veelal gemaakt uit wijn (wijnazijn), maar ook uit bier en andere geestrijke dranken. Wanneer voor het eerst azijn werd gebruikt is onbekend. Maar zeker is  dat men al spoedig ontdekte, dat wijn in langdurige aanraking met lucht (zuurstof) 'verzuurde' en azijn werd. Tevens ontdekte men al gauw dat azijn een goed conserveringsmiddel is en aangelengd met water een uitstekende frisdrank. Wijnazijn is dus gewoon een verzuurde wijn. De alcohol is onder invloed van azijnzuurbacteriën en zuurstof omgezet in azijnzuur. De Fransen noemen het beestje bij de naam; vinaigre betekent verzuurde wijn. Azijn werd reeds veel gebruikt door  Egyptenaren, Babyloniërs, Phoeniciërs, Grieken en Romeinen enz. De EDIK uit de bijbel is hiervan een goed voorbeeld. Ook de kruisvaders namen op hun tochten veel azijn mee. Eensdeels als conserverings-en ontsmettingsmiddel, maar grotendeels ook als frisdrank. En de geschiedenis herhaalt zich. Vooral appelazijn (gemaakt uit appelcider) en vlierbessenazijn zijn als frisdrank zeer geschikt. Deze azijnen dienen om dienst te doen als frisdrank wel aangelengd te worden met water en gezoet door er honing en suiker aan toe te voegen. Azijn is uit onze keuken niet meer weg te denken en bij veel gerechten wordt azijn gebruikt als smaakmiddel. In de industrie is azijn als conserveringsmiddel onmisbaar en bekend is het als inlegmiddel bij augurken, uitjes, worst, haring enz. Bij azijnmakerij Piperita in Doesburg worden een twintigtal azijnsoorten gemaakt, waarvan ik hieronder-overgenomen uit hun reclamefolder-er een vijftal uitgebreid bespreekt.
Dille Azijn: Deze azijn heeft een frisse smaak en past uitstekend bij krop-, komkommer-en tomatensla. Ook prima te gebruiken bij aardappelsalade, in mayonaise enz. Dille azijn past ook goed in visgerechten, bij schapenvlees en ander gestoofd vlees, verder is het ook geschikt als toevoeging bij de bereiding van kruidenboter, allerlei sauzen en stoofschotels.
Dragon azijn: Een wat zwaardere azijnsoort met veel gebruiksmogelijkheden. Voor liefhebbers is het te mengen in rammenassalade en in waterkersmayonaise. Verder is dragonazijn ook te gebruiken bij gerechten zoals vermeld bij dilleazijn. Het is als het ware een manusje-van-alles onder de azijnsoorten!
Vlierbessenazijn: Een azijn die u niet overal tegen zult komen, maar toch zeer veel mogelijkheden biedt. Van onze vlierbes is gebleken  dat er een zeer smakelijke pittige en mooi gekleurde azijn van te maken is. Bietjes en rode kool kunnen we er prachtig mee op smaak brengen. Ook de goulash en hachee krijgen een scheutje mee. Maar bovenal is onze vlierbessenazijn geschikt voor stoofpeertjes. Men doet de gewassen partjes peer in de kookpan. In plaats van water gieten we 1 dl. vlierbessenazijn  op 1 kg. peertjes en laten het geheel op een laag pitje kleuren en gaar stoven. Verder wat kaneel en suiker als gewoonlijk toevoegen en tot slot het vocht eventueel binden met wat aardappelmeel. Een verrassing op tafel!
Vlierbessenazijn leent zich goed voor een gezonde frisdrank. Naar smaak aanlengen met wat water en wat honing toevoegen. Het is nog lekker ook. Vermeld zij dat vlierbessendranken ook bekend staan als een goed afdrijvingsmiddel van een teveel opgeslagen vochtvoorraad in uw lichaam.
Appelazijn: Gemaakt wordt deze azijn uit appelcider. Het is een zeer frisse en smakelijke azijn die u  overal bij kunt gebruiken. Maar tevens ook een gezonde en verfrissende drank. Wederom naar smaak aanlengen met water (bv. half-om-half) en wat aanzoeten met honing of suiker. Verdunde appelazijn is ook een goed middel voor huid en haarverzorging (glanzend haar). De verhouding is driekwart liter water en een kwartliter azijn!
Knoflookazijn: een zeer smakelijke azijn voor de liefhebber van knoflook. Past heel goed in salades en is zeer geschikt voor het afblussen van stoofvlees. Een scheutje over de lamskoteletten geeft een heerlijke smaak.


Zie bovenstaand geschreven artikel, waarin vermeld veel azijnnieuws

22-07-2015 om 13:39 geschreven door Broeder Everard