Over likeuren heb ik al vaker iets geschreven en ook over het feit dat juist de kloosterlingen de uitvinders waren van diverse wijn en likeursoorten. We kennen allemaal het verhaal van het laatste avondmaal van onze Heer Jezus die met zijn apostelen aan tafel zat, het brood brak en onder zijn leerlingen verdeelde en de profetische woorden over de wijn sprak dat dit zijn bloed was dat vergoten zou worden tot vergeving van de zonden der mensheid. Even later werd Jezus in de Hof van Olijven gevangen genomen en de dag daarop gekruisigd. In ons dagelijks misoffer herdenken we deze gebeurtenis tijdens de consecratie. Vroeger was bij ons katholieken onze miswijn altijd rood gekleurd, dit ter herinnering aan de als mens geworden bloedkleur van onze Heer Jezus. Sinds 1478 mag bij ons katholieken tijdens het H. Misoffer ook witte wijn gebruikt worden. Bij de orthodox-Oosterse kerk en de Oriëntaalse Orthodoxe kerk gebruiken ze nog altijd rode wijn en ook onze protestantse broeders houden het bij het avondmaal op rode wijn of tomatensap. Mogelijk heeft dit kerkelijk gebeuren door de eeuwen heen ons kloosterlingen voortdurend geïnspireerd tot het bedenken van allerlei dranken. In onze missiegebieden hadden we vroeger geen kelder met allerlei miswijnen staan en tijdens het H. misoffer werden ook vaak gewoon plaatselijke dranken gebruikt die zelfs met water vermengd enorm sterk waren. Het enige voordeel hiervan was dat je door dit gebruik vaak een daverende en aansprekende preek kon houden. Vroeger hadden we ook missiegebieden in zuid Amerikaanse, Midden Amerikaanse landen en in het Caribisch gebied; bv. in Jamaica was het de drank Tia Maria, wat in het Spaans tante Maria betekent, een likeur die gestookt werd uit Blue Mountain koffiebonen, rietsuiker (rum), vanille en karamel. Ongeveer eenzelfde drank als de Tia Maria is Kahlúa. Het zijn twee verschillende grote drankconcerns die tegenwoordig deze likeur en veel andere sterke dranken distribueren en wel de firma Pernod Ricard en het Italiaanse bedrijf Illva Saronno. Ook in Nederland zetelt een importeur. Inmiddels worden in meer dan 160 landen in de wereld deze likeuren puur of met ijs geserveerd, in cocktails verwerkt en ook als koffielikeur aangewend. Tia Maria is echt een likeur die je opvrolijkt. Zoals met alle alcoholische dranken het geval moet je niet teveel Tia Maria drinken, want dan begint tante Maria in je hoofd danig op te spelen, maar eentje puur en 'n scheutje ervan in de koffie of één cocktailtje kan ermee door! Ook 'n hele bekende likeur is Amoretto, gestookt uit amandelen en dissaronno, een likeur die gestookt wordt uit amandelen en perziken. De meeste likeuren hebben een alcoholsterkte van 20 procent. Heel anders ligt dit bij de likeur Chartreuse, die verschillende graduaties kent van White (30 %)-, geel (40 %)-, groen (boven de 55 %), centenaire (47%) en de Elixir Végétal de la grande Chartreuse waarvan het alcoholgehalte zelfs 69 procent is. De Chartreuse is uitgevonden door een Franse karthuizermonnik en wordt gestookt uit 150 verschillende alpenkruiden. De elixir moet je niet puur drinken, maar is wel ideaal om met kleine beetjes toe te voegen als een soort essence aan bepaalde maaltijden.
|