Mijn naam is broeder Everard en ik ben broeder van de bekende Belgische congregatie van de "Ordo Fratrum Pruvorum". De afkorting die hiervoor staat is O.F.P. Deze naam dragen we nog steeds omdat we vroeger een speciaal soort gezondheidsbier brouwden en ons klooster een toevluchtsoord was van zwervers die gratis tweemaal per dag bij ons konden komen eten. De Belgen noemden ons de fienprüffrères.
Vanwege de wereldwijde economische crisis heb ik samen met mijn steun en toeverlaat die zich Soeur of Sister Mary noemt met dispensatie en gedoogsteun van Rome, mijn intrek genomen in het klooster 'De Pauw' te Angeren.
Ondanks dat we beiden bejaard zijn en slecht ter been ben ik hoofd van de keuken geworden en Maria, met permissie van gedoog-overste pater Geert Wilderman, mijn keukenhulp. De muziek op dit blog wordt verzorgd-zet muziek aan-door Soeur Elise.
Nostalgische kloosterfoto uit 1953 ziet u rechtsboven op deze site staan. Het logo hierboven vertegenwoordigt onze voortdurende hoop op solidariteit en vrede. Ons streven is dat in liefde en vertrouwen in elkaar dit doel ooit bereikt zal worden.
We wensen u een aangenaam verblijf op dit blog en nodigen u uit het dikwijls te komen bezoeken.
Een van de bekendste paters Redemptoristen is Gerardus Majella. Hij was een echte priester met oog voor de noden van de medemens, en daarbij heel vroom.
Tijdens zijn leven werd hij al 'Santo' genoemd, wat "Heilige betekent" Op 11 december 1904 werd hij door Paus Pius X heilig verklaard en veel mensen komen naar Wittem (Ndl-Limburg) om te bidden en hem gunsten te vragen.
Veel wonderen hebben er in Wittem plaats gevonden en soms zijn er mensen genezen van kwalen waar de artsen geen raad mee wisten.
Broeder Everard met Kloosterrecepten
Het blog voor Broeders & Zusters van alle Gezindten
04-07-2011
CONTROLE OP EET-EN DRINKWAREN MOET ANDERS!
Wat ik tegenwoordig in veel grootwinkelbedrijven, die vallen onder een bepaalde gezamenlijke inkooporganisatie of hierbij aangesloten zijn, zie is dat met het vervoer, de bewaring de opslag en de de aanbieding van de producten vaak van alles en nog wat mis is. We beginnen met de groenten: Zelden kom ik winkels tegen waarvan je zeggen kunt dat op de groenteafdeling er alles puik uitziet en dit komt omdat 's morgens deze groenten niet meer vers aangevoerd worden van een veiling uit de omgeving maar vaak met grote partijen door de winkelketen ergens opgekocht worden, te lang opgeslagen en dan pas in de winkel terecht komen. Het traject van in en verkoop is te lang en in die tussentijd gaat de kwaliteit achteruit en het risico van bacteriologische besmettingshaarden of anderzijds liggen voor de hand. Wat me tevens opval is dat bepaalde winkeliers meerdere zaken eropna houden en oude voorraden van de ene winkel naar de andere transporteren, en dit meestal naar kleine dorpjes waar maar één winkel is die veelal door ouderen bezocht wordt en waar klachten zelden of nooit bij de controlerende instanties gedeponeerd worden. Ik weet waarover ik praat, want vroeger hadden we bij ons thuis een driedubbel bedrijf, bestaande uit café, bakkerij en kruidenierswinkel. Voordat ik 'het klooster' ingetreden ben was ik in militaire dienst, nadien betrokken bij het zakenleven en ik ben tevens een tijdje controleur geweest om al die plaatsen van eet-en drinkwaren te inspecteren. Als hobby heb ik jarenlang een stukje land bewerkt waarop ik voornamelijk fijne groenten kweekte. We gaan naar de vlees en vleeswarenafdeling: In sommige zaken is er van alles mis met deze producten en tref ik nog wel eens vleeswaren aan die ondanks de aangegeven verpakkingsdatum er niet erg fris meer uitzien. In feite stelt die uiterste bewaardatum niets voor. Mij gaat het erom te weten hoe het afgelegde traject was, voordat deze producten in de winkel aangeboden werden! Wanneer dit alles niet volgens goede richtlijnen gebeurt kan er veel mis gaan en is het zelfs niet uitgesloten dat al op de eerste dag bepaalde producten ten dele bedorven zijn. Nog steeds wordt er gesjoemeld met de bewaardatum en als voormalig 'etikettenspecialist' zie ik dit op de eerste oogopslag! Kip en kiproducten: Hiermee moet u helemaal voorzichtig zijn! Kijk, bij de controlediensten weet men alle mankementen te traceren waar goede onderzoeksmethoden worden aangegeven, maar net als bij de drogeringscontrole bij de wielrenners (prestatiedrugs) weten slimmeriken altijd wel een verboden camouflage middeltje of kleurtje te gebruiken dat niet direct getraceerd kan worden. Dit zijn voornamelijk middelen die bederf tegen houden en onhygiënische behandeling van de waar versluieren. Grote voorraden van dit soort producten betrekken we uit Aziatische landen. Voor nog geen euro leveren ze daar een mooi ingepakte kip die hier voor het vijfvoudige verkocht wordt. Openbreken van verpakkingen: Hier, in ons land vertoevende buitenlanders hebben nog wel eens de gewoonte om in winkels de verpakkingen open te breken en wat doet die kruidenier? die durft niets te zeggen, want dan wordt hij mogelijk beschouwd als iemand die discrimineert. Wat doet de bediende op last van zijn chef wel? Hij of zij plakken alles weer netjes dicht zodat de klant er weinig of niets van merkt. Kijk, ook met dit soort handelingen kan er een bacteriologische besmetting van bepaalde waren optreden! Alternatieve controles op eet-en drinkwaren: Doordat we hoe langer hoe meer megabedrijven krijgen, en alles zowel door de zakenman alsmede door de controlediensten op de oude manier van een of twee controles per jaar niet meer te overzien is, en dit ook de gezondheid van de consument in gevaar brengt stel ik een andere inspectie op levensmiddelen voor. In elke grote zaak, pakweg met een omzet boven de 500.000 euro, moet dagelijks een controleur van de Warenwet aanwezig zijn om visie te houden op het hele hygiënische traject van het winkelgebeuren. Zo'n controleur moet ook de bevoegdheid hebben (onbezoldigd politieagent) om klanten die overal aan voelen, verpakkingen open maken e.d. na twee waarschuwingen vooraf en bij herhaling te kunnen verbaliseren. Vroeger moesten we als zakenman of winkelbediende overal onze diploma's voor hebben en op een examen moest je van a tot z alles van een bepaald product afweten. Tegenwoordig werken grootwinkelbedrijven met vnl. jong personeel en wordt er meer gelet op de omzetcijfers en kostenbesparing en is warenkennis in hun ogen van geen enkel belang. Alle bedrijven die onder de Warenwet vallen zijn ingeschreven en betalen retributiekosten. Mijn voorstel is om ook daarvoor een andere regeling te gaan treffen waarbij kleine bedrijven, die nog wel aparte controles krijgen, gewoon dezelfde retibutierechten betalen, maar voor die grote winkelketens geldt dat de helft van het salaris van de daar aanwezige zijnde controleur door de winkelorganisatie betaald wordt en/of door de zaakbeheerder die tevens mogelijk de eigenaar van het bedrijf is. Uiteraard is de keurmeester volgens wettelijke regeling in rijksdienst en legt zijn verantwoording af door wekelijks een rapport van bevinding te schrijven en op grond daarvan heeft deze rijksdienst de bevoegdheid om ter besherming van de volksgezondheid passende maatregelen te nemen en in te grijpen, indien dit noodzakelijk is.
Boven: ouderwetse groenteboer met allemaal verse producten Van vervoer zien we weinig, maar we eten het allemaal wel!
04-07-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Benauwd en klefferig weer kan spierpijn veroorzaken. We kunnen ons daartegen beschermen door in warme periodes driemaal per week soep op tafel te brengen en beste mensen wat is er dan makkelijker om bij de super zo'n zakje of pakje soep te halen, de hoeveelheid in een soepkom te doen en er dan heet water aan toe te voegen; goed roeren en klaar! Wij gaan vandaag zelf soep bereiden en wat hebben we nodig voor een heerlijke bouillonsoep, bereid met runderschenkel of gewoon met anderhalve pond soepvlees aan een stuk? De ingrediënten hebben we al in huis en zetten een soeppan met daarin ruim 2 1/2 liter water op en brengen dit samen met het vlees aan de kook. Na de kook doen we daar wat blokjes aardappelen in, wat ringetjes prei, een paar geraspte stukjes wortel, wat peterselie en 2 takjes selderij. We draaien het gas wat omlaag en laten het geheel 2 1/2 uur op een laag pitje trekken. Is dit gebeurd dan halen we de schenkel of het stuk soepvlees eruit en snijden dit in stukjes. De verkregen bouillon kunnen we hierna zeven en alles overgieten in een andere pan, voegen wat zout en geplette peperkorrels toe, doen de brokjes vlees er weer bij en laten het geheel nog eens flink koken totdat alles ingedampt is tot een hoeveelheid van plm. 1 1/2 liter zuivere bouillonsoep en klaar is alles. We kunnen ook een andere bereidingswijze toepassen, waarbij we het vlees laten trekken, afschuimen, soepballetjes of wat maggiblokjes toevoegen etc. Het soepvlees eten we dan apart met wat mosterd en zó zijn er veel manieren te bedenken om soep te trekken en op te dienen; één ding is zeker dat bij warm weer ook hete soep hoort! We willen allemaal in de zomerdag graag een gebruind tintje hebben en dat krijgen we door vlak voor het middageten een half uurtje te zonnen en na de soep worteltjes met wat gebakken krieltjes of gekooke aardappeltjes op tafel te brengen. Bij wortelen kennen we de bos of waspeen, de Nantes, de winterpeen en de Parijse broei. We houden het simpel en noemen de kleine wortelen hier zomerworteltjes en die grote dikke winterwortelen. In wortelen zit de zogenaamde bètacaroteen (6 mg), een stof die zich in het lichaam omzet in vitamine A en in combinatie met de afgegeven D-vitamine van de zon de huid sneller bruin kleurt. Wat bevatten wortelen verder nog? Op een hoeveelheid van 100 gram verse wortelen treffen we aan 6 gram aan koolhydraten, 1 gram eiwit, 0,2 gram vet, 5 mg vitamine C, 0,07 mg vitamine B 1 & 0,03 mg vitamine B 2, aan calcium (goed voor de botten) treffen we in worteltjes 40 mg aan en aan ijzer is 0,5 mg aanwezig. Als nagerecht adviseer ik wat fris fruit en uitstekend hiervoor is een watermeloen die bij een diner van 4 personen gevierendeeld kan worden en vind je zo'n stukje te groot, dan breng het hier maar naartoe, want onze kloosterhond Tayler eet tegenwoordig ook mee aan tafel en is dol op meloen en wat kersen betreft is zij helemaal gecharmeerd van het aloude kersenras 'De Varikse Zwarten"! Beste mensen. ik wens u goed vakantieweer, de thuisblijvers en werkenden veel eet & slaapgenot en werkplezier en de mensen die chronisch ziek zijn, waartoe ik ook behoor en die de deur niet uit kunnen veel genoegen met hun hobby en dat kan zich óók op een heel breed vlak uitstrekken tot het schrijven van stukjes, het mailen met vrienden, het lezen van boeken of iets moois construeren of gewoon met anderen door de telefoon een praatje maken.
29-06-2011 om 11:11
geschreven door Broeder Everard
Sacramentsdag werd in het Belgische Luik in 1246 voor het eerst gehouden en er was ook een ommegang bij, dat wij tegenwoordig processie noemen. In 1264 werd het als een officiële kerkelijk feest ingewijd door Paus Urbanus 1V. Sacramentsdag valt altijd op de tweede donderdag na Pinksteren en word kerkelijk gevierd op de tweede zondag na Pinksteren. In overwegend katholieke landen houdt men nog steeds de donderdag aan. In veel gemeentes met een overwegend katholieke bevolking worden er processies gehouden, waarbij een of meerdere priesters onder een draaghemel het allerheiligste sacrament ronddragen in een monstrans en daarmee telkens zegeningen geven aan de processiegangers en omstaanders. Het hele kerkelijk gebeuren op dit gebied gaat uit van een speciale stichting of Schuttersgilden. In Nederland kwam er na de Beeldenstorm van 1566 een eind aan al die openbare processies en tot 1983 was er een wettelijk straatverbod. In het stadje Huissen, gemeente Lingewaard kent men sinds 1560 een processie die door verschillende straten van de gemeente trok en bekend staat als de Huissense Umdracht. Dit jaar gaat men met de gewijde hostie, waarin vertegenwoordigd is het lichaam en bloed van Christus in de Monstrans al voor de 451ste maal rond door de straten. Huissen was langte tijd Kleefs en Duits gebied en pas na het Wenercongres is het officieel overgedragen aan de Staat der Nederlanden. Nadien is er een traditioneel gedoogbeleid op Huissen toegepast en de Huissenaren hebben hun geliefde Umdracht altijd kunnen houden. In Breda houdt men al een ommegang sinds de officiële instelling van het feest van het Allerheiligste Sacrament en in 2014 gaan ze op grootse wijze het 750-jarige bestaan hiervan vieren. In de loop der jaren heb ik van veel processies foto's gemaakt en deze afgestaan aan plaatselijke historische kringen. De inzetfoto heb ik voor een aantal jaren terug genomen op Brakkensteyn te Nijmegen, waar gevstigd is een klooster van de paters van het HH. Sacrament, waarvan de stichter deze kloosternaam bedacht heeft en gegeven aan een orde die zich gewijd heeft aan de verering van dit eucharistische sacrament wat binnen de Rooms Katholieke Kerk zo'n belangrijke plaats inneemt. Ik wens morgen alle processiegangers en belangstellenden in alle landen waar Sacramentsdag gevierd wordt een fijne familiedag met extra devotie tot ons aller Heer, waar veel gelovigen, ondanks de woelige tijd waarin we leven, alle hoop op gevestigd hebben. Wij hebben alle vertrouwen erin dat zij door de Heer gezegend en beloond worden!
25-06-2011 om 14:34
geschreven door Broeder Everard
Iedereen raad ik aan om het vleespakket voor uw barbecue bij de echte vakman te kopen en dat is bij de slager. Er zijn er in kleine dorpjes bijna geen meer en mogelijk zit er in de plaatselijke super een echte en heuse slagerij. Heel belangrijk is om ook op de barbecue te proberen het vlees goed te garen. Bovendien buiten met barbecuen is hygiëne van groot belang. Zorg dat de barbecue goed schoon is en vooral het rooster is hierbij belangrijk. Zorg dat je met schone handen het vlees op de barbecue legt en moet je tussendoor 'Tante Betje' bezoeken, was dan goed je handen! Denk om de veiligheid van uzelf, uw gasten en uw buren en stel de barbecue zodanig op dat er geen brandgevaar is. Niet alleen thuis maar ook op de camping is het zaaks om na het barbecuen alles weer netjes op te ruimen en er geen rotzooitje van te maken! We gaan aan de slag Zaaks is het om de barbecue tenminste 1 uur van tevoren in werking te stellen en dat doen we met houtskool of briketten met er tussendoor aanmaakblokjes. Als de houtskool of de briketten aan het gloeien slaan verspreiden we met een pookje het vuur over de gehele vuurbodem. Pas wanneer de vlammen gedoofd zijn is het rooster goed verhit en kunnen we aan het grillen beginnen. Makkelijk is hierbij een barbecue met een verstelbaar rooster, want dan heeft u de mogelijkheid om de temperatuur te regelen door het rooster hoger of lager te zetten. Zaaks is het om bv. op een houtskool-barbecue het vlees dat de meeste hitte nodig heeft als eerste op het rooster te leggen en dat is het geval met de biefjes en ander rundvlees, kalf-en lamsvlees aan het spies volgen, vervolgens varkensvlees en papillottes en dan de voorgegaarde producten, zoals worstjes, spareribs, kip en kebabs. Waar moet je bij het roosteren speciaal op letten? Dep gemarineerd vlees voordat u het op het rooster legt goed droog. Strooi om het vlees mooi te bruinen er geen zout op en roer het om het geroosterde vlees pittiger te maken door een sausje. Wil je het vlees sappig consumeren, dan moet je met een strijkje, terwijl het vlees ligt te roosteren, er telkens wat bakolie opsmeren. Gebruik geen vork, maar een tangetje om het vlees op het rooster te leggen; dit voor het bewaren van de vleessappen! Mocht er wat vlees aan het rooster blijven kleven, trek dit dan niet los, maar wacht even tot dit uit zichzelf gebeurt. Om het vuur aan te houden moet je wel tijdig nieuw stookmateriaal aanvoeren of kolen om de zaak op dreef te houden. Het is nu geen barbecu weer, maar morgen misschien wel. Ik wens u veel roosterpret en denk aan uw lijn door af en toe ook eens een beetje door de tuin of het park te wandelen en frisse lucht houdt bovendien uw longen schoon; vooral als het vlees bijna op is, de barbecue aan het doven en hierna wat rook aan het verspreiden is. Goed bevriend met je buren blijf je om ze bij elk barbecue feest uit te nodigen en bedenk daarbij dat de afstand naar de buren groter wordt naarmate de afrastering hoger wordt. Zorg om prettig te leven dat dit zowel figuurlijk als letterlijk nooit gebeurt!
22-06-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Vandaag vierde de H. Kerk het feest van de Heilige Drievuldigheid: Vader, Zoon en Heilige Geest: volgens het katholieke geloof één in wezen, maar vertegenwoordigend drie personen. Dit is een geloofsgeheim dat we met ons kleine verstand niet ontsluieren kunnen. Evenals de eeuwigheid die vergeleken kan worden met een zandloper of zoals de H. Augustinus het uitdrukte met een persoon die bv. aan het strand te Bredene vandaag alle zandkorrels aan het tellen is. Over 100.000 jaar is hij mogelijk allang uitgeteld maar heeft hij nog niet eenhonderdste deel van al die korrels kunnen tellen. Diverse theologen hebben getracht achter dit geheim te komen, maar zijn gestrand op een halve waarheid en dat is dat ze onze God zien als een persoon die zo betrokken is bij al het menselijk gebeuren dat hij zelfs in zichzelf niet alleen is maar, maar geestelijk met meerdere personen in zijn directe nabijheid. Onze broeders, de Islamieten, hebben voor God, hun Allah, zelfs 99 namen bedacht en dat hadden er nog meer mogen zijn: De Koran zegt hierover dat God zo groot is, dat wij niet al zijn namen kunnen kennen en weten. Wij Christenen drukken de grootsheid van God uit met drie namen en noemen hem Vader, Zoon en Geest. Wij zouden er ook een paar aan toe kunnen voegen en Hem noemen onze vertrouwensman, grote vriend of toeverlaat en zo zijn er nog heel veel te bedenken. De Drievuldigheid van God is dan geen theologisch raadsel meer, maar gewoon een lofzang op Gods veelzijdige aanwezigheid. Ik wens u nog een prettig vervolg van deze zondag en tot een volgende keer maar weer! Vandaag las ik een wijsgerig gezegde, ik citeer: ,,Mensen die nooit tijd hebben, doen het minste" ! Ik hoop overigens wel dat ze elke dag wel, even tijd hebben om een dagelijks gebed uit te spreken en als dat er evenzo niet af kan moeten ze wel bedenken dat hun tijd er mogelijk ten spoedigste opzit en wat dan?
19-06-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Vandaag een visrecept en een verhaaltje over de H. Alexius
Over de Heilige Alexius zijn ons zeer weinig historische gegevens bekend. Er is wel een hele mooie en bijzondere legende over deze heilige. Geboren werd hij uit een zeer rijke Patriciërs familie. Vervuld door de spirituele kracht van de Heilige Geest verliet hij op zekere dag zijn huis, liet zijn bruid, familie en rijkdom achter om een pelgrimstocht te ondernemen. Hij bezocht hierbij alle beroemde wereldkerken. Zijn reizend leven brak hij na 17 jaren af en keerde terug naar zijn ouderlijk huis. Als een zwerver en vreemdeling werd hij hier opgenomen. Ook hier bracht hij zeventien jaar door onder een hol onder de trap. Pas na zijn dood werd hij door zijn vader herkend als de verloren zoon. Hij werd te Rome op de Aventijn begraven. Dit verhaal brengt mij op de gedachte van onze 'vaderlijke' regeringsleiders die de nood onder bepaalde bevolkingsgroepen ook niet herkennen en deze burgers in kommer en kwel laten zitten. Mogelijk worden deze 'zwervers' na hun dood door de Heer hierboven wel herkend, maar niet onze leiders die deze mensen in de kou hebben laten staan. Onlangs heb ik de oud-bisschop van Breda Tiny Muskens beluisterd, een man met aandacht voor de medemens, die geen verschil ziet tussen belijdende Mohammedanen en vroeger als missiebisschop en nadien ook als kerkleider van zijn bisdom Breda omgang had met alle geloofsgeledingen en hierbij zegt dat onze God ook Allah genoemd mag worden. Aan hield hij dat katholieke extremisten in de Congo net zo zulke wrede moordenaars waren geweest als nu de geloofsextremisten die gemakshalve allemaal maar betiteld worden als verderfelijke Islamieten. Bisschop Muskens was ook de man die ooit eens met zwervers op pad is geweest en 's nachts in de openlucht geslapen heeft. Een uitspraak van monseigneur Muskens was ook: ,,Als je honger hebt en echt geen geld meer om een brood te kopen, mag je er gerust een stelen"! Ja beste mensen, vandaag heb ik een recept van zeewolf staan en erbij vertellen moet ik dat deze vis vrij duur is en het al een aantal jaren geleden is dat wij hier in het klooster een dergelijk maal op onze wekelijkse vasten-en onthoudingsdag vrijdag hadden staan. Ik moet er zelf weer van watertanden dat ik dit recept vandaag op mijn site van kloosterrecepten heb gebracht. Kunt u het zich veroorloven, maak het maal dan eens op een goeie dag klaar en geniet van dit heerlijke diner!
17-06-2011 om 11:25
geschreven door Broeder Everard
Zojuist ben ik teruggekeerd vanuit Frankrijk waar ik in een Benedictijnerklooster in de Vogezen op visite was bij mijn voormalige confrater broeder Léonard die daar het toezicht voert op de Cuisine. Op Eerste Pinksterdag is het daar de gewoonte om een schotel te bereiden waar Tong in verwerkt is, en deze oude gewoonte is gebaseerd op de gedachtegang dat op Pinksteren de Heilige Geest zich aan de apostelen geopenbaard heeft in zwevende vurige tongen en ik denk niet dat dit zeevissen geweest zijn; leg je in die richting het symbool, dan krijg je wel lekker eten op tafel en dat is wel af daar in Frankrijk! Wat hebben we nodig om Sole Au Champagne klaar te maken (zie inzetfoto). De meeste gezinnetjes bestaan uit 4 personen; dus daar gaan we zo'n schotel voor bereiden! Wat hebben we nodig? Dat zijn 4 tongen van ongeveer een half pond, verder wat zout, peper. een sjalotje, 2 dl champagne brut of sec, 100 gram boter, twee eierdooiers, een halve dl slagroom en 1 blikje truffels. We kunnen het geheel ook nog omringen met wat gekookte aardappelen (gebruik hiervoor Biltse Boer) ertussendoor zo'n 3 ons gebakken champignons en ter opsiering doe je er wat peterseliestruif overheen (platte peterselie) en enkele geconcasseerde tomaten (zie op rechts website keuken handigheidjes en bijlage). Dit alles geeft de schotel een mooi aanzien! We gaan aan de slag: Maak de tongen goed schoon, maar laat de graat erin zitten (de graat geeft namelijk smaak aan het geheel). Leg de tongen in een beboterde vuurvaste schaal, strooi er wat ragfijn geraspte sjalot op en zout en peper. Leg hier en daar een klontje boter. Giet er de champagne over en zet de schotel, afgedekt met een stuk aluminiumfolie, in de oven om de tongen zachtjes gaar te trekken en de tijd die daar voor staat is plm een half uur. Leg de tongen dan op een schotel en houd ze warm. Klop de rest van de boter luchtig en romig. Klop de eierdooiers los, voeg er de slagroom bij en blijf doorkloppen tot dit zich mengt. Voeg ook dit, nog steeds goed kloppend, bij de losgeroerde boter. Voeg er tenslotte ook het gezeefde stoofvocht bij. Goed kloppen is echt nodig, het kan met de mixer, maar ook met de garde. Het vereist wat handigheid en een goede slag. Wie niet zo ervaren is in deze hogeschool der kookkunst, kan het als volgt doen: Zeef het stoofvocht van de tong en zet dit op een klein vuurtje met een kookplaatje eronder. Klop de eierdooiers los, voeg er voorzichtig wat van het warme, maar niet kokende, stoofvocht bij en roer dit weer door het geheel van het stoofvocht. Roer er dan de gesmolten maar wat afgekoelde boter door en tenslotte de half opgeklopte slagroom. De saus moet ongeveer lauwwarm zijn. Giet wat van de saus over de tong en geef de rest er apart bij. Snijd van de truffels uit het blik eerst plakjes en daarvan sierlijke figuurtjes en leg deze op de tong. In het bovenstaande heb ik aangegeven dat er ook nog een mogelijkheid bestaat om de schotel wat uitgebreider te maken en dat zou ik zeer zeker doen als er wat kinderen bij zijn in de puberleeftijd en dan kun je er gemakkelijk met zessen van eten. Drink er een champagne brut of sec bij en voor de kinderen wat priklimonade of wat ook kan een glaasje seven-up! Als voorgerecht zou een bordje koninginnen-of juliennesoep (zie culinaire rubriek op rechts) niet misstaan en als nagerecht roomijs met vruchten! Ik wens u smakelijk eten en volgende week is het de eerste zondag na Pinksteren en mag u het ook klaarmaken en smaakt het allemaal evenzo uitstekend. Ik wens al mijn bezoekers verder nog een gezellige Tweede Pinksterdagavond en tot een volgend bezoek maar weer!
Pinksterfeest of Pentecostes (de vijfstigste dag na Pasen) is het feest waarop de eerste volgelingen van de Christus, na vijftig dagen leven in de schaduw van verborgenheid en verwachting, overstroomd door het Licht van de H. Geest, die over hen nederdaalde, en de Nieuwe Wet van Jesus voor het eerst aan de wereld hebben gepredikt. Dit feest is als het tweede hoogtepunt na de paasviering, waarvan het de vervulling is. Met Pinksteren werd van oudsher de geestelijke verrijkingsoogst gevierd. De oogst van Jezus leven en sterven was zijn inspirende geest De H. Geest is als het ware een helper van God de Vader, die in ons de inspirende kracht geeft om goede dingen tot stand te brengen en te beschermen om verkeerde daden te verrichten of beslissingen te nemen die asociaal overkomen en en niet door de beugel kunnen. Zoals verwoord in de geschriften daalde de Heilige Geest met een gedruis uit de hemel, daalde neer op de apostelen, die daardoor zo vervuld werden met woordenkennis dat ze als eenvoudige vissers eropuit trokken om de boodschap van de Heer van liefde en weldadigheid en sociaal gevoel met de medemens in nood nadien wereldwijd gingen verkondigen. Kloosterlingen, wereldgeestelijken en allen die zich volgelingen van de Heer noemen, ook leken en Christelijke wereldleiders hebben de plicht om dit uit te dragen aan de gemeenschap. Ongeloofwaardig worden die priesters of regeringsleiders die zeggen tot een geloofsgroep te behoren en zich scharen achter mensen en organisaties die alleen voor hun eigen belang of groepering opkomen en hun medebroeders vervloeken of tot de bedelstand brengen. In Jezus huis moet plaats zijn voor iedereen, ook voor andersdenkenden. Je hoeft persé geen christen te zijn om evenzo een goed mens te wezen. In mijn leven heb ik van allerlei mensen ontmoet zelfs atheïsten, personen die geen enkel geloof aanhingen, maar die puur uit menselijke intuïtie humaan stonden tegenover hun medemens. Wat is de boodschap van Pinksteren anno 2011? Om de wereld in deze gistende en moeilijke tijd, en volgens mij in de overgang naar een nieuw tijdperk, draaiende te houden is het zaaks dat we elkaar beter gaan begrijpen en niet gaan hameren op allerlei pietluttigheden. Eeuwenlang ziijn we bezig om dit doel te bereiken, maar bereikt hebben we dat driekwart van de mensheid in bittere armoede leeft en dit alles omdat de nodige hervorming alleen bereikt kan worden als alle mensen die het goed hebben eerst zichzelf gaan hervormen en daarom hoop ik dat in velen de geest van Christus, de Heilige Geest, over hen nederdaalt. In mijn recepten vindt u ongetwijfeld wel een goed diner en u mag best aanzitten aan een mooie feestdis met een extraatje op tafel, maar kunt u zich dit allemaal veroorloven, denk dan ook aan uw medemens. Nodig in uw eigen buurt of gemeente mensen ter tafel uit die dit niet kunnen en viert met hen gezamenlijk het Pinksterfeest. Ik wens u allen prettige Pinksterdagen!
09-06-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Met al die narigheid over groenten die besmet is met de Ehec bacterie daar geloven ze in Frankrijk niet in. De Fransen eten graag visgerechten en wild en gevogelte en overal aanwezig is een wijntje. Niet alleen in de gerechten wordt wijn verwerkt, maar ook op tafel staan de heerlijkste wijnsoorten, waarmee u de bacteriën verjaagt en uw tong streelt. Wat hebben we nodig om deze kalkoenschotel te bereiden? Op de eerste plaats een kalkoenkuiken van ongeveer 3 kg, vanzelfsprekend wat zout en peper, 1 blikje truffels. wat Franse cognac (geen vieux) 500 gram kastagnes, magere bouillon, 1 onsje spek, 200 gram boter, een winterpeentje, een ui, wat selderij, peterselie, tijm en laurier, 40 gram boter en idem 40 gram bloem en een glas madeira om aan het geheel toe te voegen.
DE BEREIDING: Schuif tussen huid en borstvlees van de kalkoen wat dunne plakjes truffel die een uurtje gemarineerd zijn in cognac, hetgeen wat Franse esprit geeft. Stop vervolgens kastanjes, die u hebt ingekruist, daarna in de oven hebt doen openspringen, gepeld en in een zeer geurige, kruidige, maar magere bouillon gaargekookt in de buik. Steek de kalkoen dicht met houten prikkertjes, wrijf hem in met zout en peper en bind hem wat speklapjes om de borst, want anders droogt deze te snel. Smelt de boter in de braadslede en fruit daarin geurige groenten. Leg daarop de kalkoen, giet er wat boter over en schuif hem in de vooraf goed voorverwarmde oven. Laat hem zó bij vooral niet al te grote hitte in ongeveer 2 uur gaarbraden, waarbij u hem veel en toegewijd bedruipt en ook een bakje water in de oven zet om die dreigende droogte te voorkomen. Neem tegen het einde van de braadtijd het vet uit de braadslee en zeef hierna het kruidige vocht dat overblijft. Vul het met magere bouillon aan tot een halve liter. Smelt die 40 gram apart gelegde boter, fruit daarin de bloem goudbruin en voeg het braadvocht toe, zodat er een gebonden saus ontstaat. Laat die even doorkoken, voeg dan, van het vuuraf, nog wat fijngesneden truffel en de madera toe. Eet de kalkoen zo, met de saus en de kastagnes en verder niets. Als u de kalkoen toch te kaal vindt, maak dan wat SALADE VIGNERONNE aan die de wijn niet benadeelt: breek een krop sla in stukken en voeg bij dit zachte groen wat druiven, ontveld en ontpit en wat fijngehakte noten. Maak een sausje van 2 delen olijfolie, 1 deel citroensap, ietje Franse wijnmosterd en wat vers gemalen peper en zout. Maak hiermee het slaatje vooral losjes aan. PLATEAU DE FROMAGE: Kies bij grote wijnen het liefst een roquefort, een pont l'évêque, een reblochon of een brie, en dan verder het allerneutraalste brood! Eet smakelijk en tot een volgende keer. Dankbaar ben ik onze broeder bibliothecaris die uit de Provence afkomstig is en mij gewezen heeft op dit recepentboek wat hij toegevoegd heeft aan onze grote verzameling op kookgebied. Ik ga er beslist vaker gebruik van maken!
06-06-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Ik geloof dat de Elzasser keuken nog altijd het beste wordt getypeerd door een uitspraak van Goethe, die zekere Elzasser schoonheden-en dan niet alleen aan tafel....zeer wist te appreciëren: ,,Der deutsche Teig hat etwas von de französischen Hefe." Het is de Franse gist, de Franse geest, die de Elzassers en de Elzasser keuken hun charme geeft, en die zo lijkt mij, is gepersonifieerd in de esprit van de Elzasser wijnen. Tussen de Vogezen in het Westen en de Rijn in het oosten, noordelijk begrensd door Straatsburg, zuidelijk door Mulhouse ligt het grote Franse wijngebied van de Elzas. Elzasser wijnen dragen zelden of nooit de naam van een wijngaard of kasteel (chateau). Elzasser wijnen dragen de naam van hun druivensoort, met daarbij meestal het dorp van herkomst. Zes wijnstokken zijn er van oudtijds, zes druivensoorten, ieder met een geheel eigen karakter en persoonlijkheid. Als men een enkele druif van één der soorten kneust, dan proeft men welke wijn hij zal geven. De wijn ligt immers als een belofte binnen de bedauwde huid van de druif. In de Elzas begint men met een Sylvaner, die licht is, fris en jong en zo aardig de mond op de wijn weet te brengen, zonder aan de smaak te blijven hangen. Sylvaner komt uit de omgeving van Barr en de Elzassers drinken hem om de dag mee te beginnen en het slaperige gevoel uit de mond te spoelen. Het is ook de wijn om een maaltijd mee te beginnen, als bescheiden preludium op het spel der grote wijnen. Ook een Pinot blanc of noir heeft dat jonge, dat dartele en frisse; men denkt er eindeloos van te kunnen doordrinken, maar hij is wat breder en struiser dan de ranke Sylvaner. Men trekt een Pinot open bij een gebakken visje, of bij een 'Mischtkrätzle, het jonge zo bijdehante braadkuikentje dat zo pinnig in de mestvaalt krabt en zo krokant op het bord verschijnt. En als wij dan bij deze wijnen de tong even plezierig hebben voelen tintelen, dan kunnen wij ruim baan maken voor de groten, de Riesling, de Tokay, de Muscat en de Gewürztraminer. Ietwat geserveerd, mannelijk en fier en zéér aristocratisch is de Riesling, le roi des vins d'Alsace, wiens wijnstokken groeien om de oude stadjes Riquewihr en Ribeauvillé. Groenachtig-goudglanzend , met een eindeloos gevarieerd boeket dat de hele kamer kan vullen, ook al zijn er maar drie glazen ingeschonken, is hij de wijn voor het hoogtepunt van de Elzasser kookkunst, de choucroute, de malse, sappige, kruidige en blonde zuurkool, die in de Elzas geen gerecht is, maar een instelling. En hij is tevens de wijn voor de Elzasser kip in een ronde, donzige saus van Riesling en room, voor de tedere, blauwe-gerookte forel of de zilver-en-roze rijnzalm, die al lang niet meer uit de Rijn komt, maar onder Elzasser handen wel de glorie van de rijnzalm weet te bestendigen. Een Tokay d'Alsace, die met de Hongaarse Tokajer alleen maar een verre verwantschap van de druivensoort heeft, is de temperamentvolle wijn , die zacht bloost in zijn gouden gloed, de geurige-fruitig en rond-met een vurig, onderhuids temperament, een der zéér, zéér zeldzame witte wijnen die men kan drinken bij wildbraad. Ook is deze hemelse wijn een groots escorte voor de Straatburgse ganzenlever. De Muscat is de meest opvallende persoonlijkheid. Bééndroog, met een kruidig en pittig muskaatparfum. Een moeilijke wijn om passend gezelschap bij te kiezen, want hij is altijd degene die alle aandacht tot zich trekt. Hij is echter een voortreffelijk aperitief, die de tong prikkelt en nieuwsgierig maakt. En men zou zijn zijn knisperig, droge kruidigheid eens kunnen voegen bij de smeltende, rulle pikkanterie van een wel gekruide pâté. En dan is er nog de Gewürztraminer, overrompelend en capricieus, en zó rijk, dat het is of men alle geuren van de hoorn des overvloed vol bloemen en fruit tussen tong en gehemelte heeft. Het is de wijn der voleinding. Een wijn, die zelfs staande blijft bij de hevige weelde van een Munsterkaas en die men kan schenken bij een zoet dessert. De Elzas is doordrenkt van wijn. En de kookkunst à l'Alsacienne is onbestaanbaar zonder die wijn, jong, blond en speels tegelijk, die zoals ergens op een gevel in Kiensheim staat: 'bessert böse Herzen.' De Elzas is een van grootste wijngebieden ter wereld en buiten deze opgesomde wijnen kennen we daar ook nog de Chasselas, Knipperlé en de Auxerrois blanc. Direct een hele dure wijnsoort is de Elzasser niet en veelal is hij hier in het klooster in de refter aan tafel ter opluistering van veel diners aanwezig. Ik hoop dat we als 'arme' kloosterlingen nog lang mogen genieten van dit heerlijke gistende nat van deze wijnsoort. Gisteren las ik in een der kranten een artikel waarin melding gemaakt wordt van het feit dat op elke honderd huishoudens er wel één is waar de heer des huizes miljonair genoemd kan worden, 50 huishoudens hebben een modaal inkomen, 35 procent kan redelijk rondkomen en 15 procent weet niet meer waar ze het zoeken moeten. Vroeger gingen we als kloosterling de boer op en de mensen waren zo gelovig dat ieder bezoekje bracht een knaakje in het laatje. Voor de misdeelde medemens gingen we rond met de armbuidel en we wisten daarmee alle noden binnen de gemeenschap in te dammen, zodat iedereen wel rond kon komen. Tegenwoordig worden de kerken afgebroken en die er nog over zijn krijgen weinig bezoek en die langskomen zijn vaak ongewenste gasten, die zelfs de offerblokken niet met rust kunnen laten. Ondanks alle kommer en kwel hebben we toch nog vrienden waarin we ons vertrouwen hebben gesteld en hun aanwezigheid is nog steeds voelbaar en elke dag als ik wakker word zeg ik, niet met het glaasje wijn, maar met met het glaasje water in de ene hand en een vijftal pillen in de andere: ,,Proost tegen deze vrienden van Hierboven en voel me opgewekt dat ik nog levend en redelijk gezond de dag weer tegemoet mag gaan"!
Prachtig zicht op wijngaarden tegen de heuveltoppen In de Elzas vindt men voornamelijk witte druivensoorten
03-06-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen) Categorie:WIJNEN, LIKEUREN EN ANDERE DRANKEN
Iedereen heeft wel ooit eens last van buikgriep gehad en na een paar dagen diarree was alles weer achter de rug. Op het ogenblik zijn er in Nedersaksen nog zo'n 300 mensen, voornamelijk vrouwen ziek en overleden zijn er negen. Buikgriep wordt met een geleerde naam aangeduid als gastro-enteritis. Coli-bacteriën kunnen we vinden in alle rauwe producten en berucht in deze is rauw vlees, onvoldoend verhit vlees en rauwe melk. Ook bij slagers die het niet zo nauw nemen met het schoonmaken van hun hakblok kunnen we deze bacteriën in vlees aantreffen. Wat is er nu in Duitsland aan de gang? Tot op heden zijn er een tiental varianten bekend van deze bacterie. De beruchtste is de eschericia, aangeduid als de Ehec-bacterie. Sinds 1885 is men door de bacterioloog Theodor Escherich al bekend met deze bacterie en de afleidende naam is dan ook gekoppeld aan zijn ontdekking. In 2005 hadden we er hier ook in Nederland mee te maken en zijn er ook enkele mensen overleden. Ontdekt is inmiddels dat de bacterie (als de meest gevaarlijke ook wel genoemd de Ehec-bacterie) aanwezig was op komkommers, afkomstig van een Nederlandse teler in het Spaanse Malaga. Nu is het zo dat we met komkommers min of meer ons bevinden in een zuurmilieu, waar bacteriën meestal een hekel aan hebben, maar je ziet dat in de bacteriënwereld niets vreemd is en overal mutaties plaatsvinden die een heel ander beeld van de gang van zaken ontwikkelen dan wij ons voorgesteld hadden. Moeten we nu maar geen komkommers meer eten? Tegenwoordig is rauwkost in en ligt er in onze koelkast nog een komkommer, schil deze goed en een paar keer wassen doet wonderen. Doe dit met alle rauwe groenten en nu in deze barbecue-tijd adviseer ik iedereen om een deugdelijke barbecue aan te schaffen, waarbij het vlees van alle kanten en ook aan de binnenkant goed gaar gemaakt kan worden, hetzelfde is ook het geval met de magnetron. Beruchte verschijnselen bij een E.coli-besmetting zijn de venijnige buikkrampen, waarbij vooral de dunne darm het te verduren krijgt en de mogelijke nierschade die zich uiten kan door een acuut nierfalen. De incubatietijd van het eten van besmet voedsel en de verschijnselen daaraan gekoppeld is vrij snel en meestal binnen de 24 uur. Kunnen we ons tegen al die ziekten beschermen? Belangrijk is dat we ons elke dag goed wassen en na een bezoek aan het wc vooral onze handen. Met voedselproducten moeten we voorzichtig zijn. Prik met een vork steeds in vlees als je vermoedt dat het nog niet goed gaar is en was alle groenten enkele malen met schoon water. Het is niet alleen zaaks om dit nú te doen, maar blijf goede gewoonten aanhouden en dan heeft u aan alle preventieve voorwaarden voldaan die noodzakelijk zijn om gezond te blijven! Zojuist krijg ik over de 'Echec-bacterie' het bericht binnen dat er in Duitsland 1000 geregistreerde besmettingen zijn en er ook in Nederland en Denemarken al gevallen bekend zijn. Je zou kunnen zeggen dat hierdoor onderhand het epidemisch effect aan de hoge kant is komen te liggen en we ons echt ongerust moeten gaan maken. Over aandoeningen in deze in België en Luxemburg heb ik nog niets vernomen.
28-05-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
De laatste tijd krijgen we niets dan droevige berichten binnen. Binnen mijn familie is het wel helemaal raak en tot in de verste uithoeken van de wereld heeft het noodlot toegeslagen en zijn we geconfronteerd geworden met veel leed ziekten en ellende. Wanneer menselijke hulp niet meer mag baten dan doen we een beroep op de hulp van Hierboven. Ik weet dat veel mensen twijfelen aan het geloof. Nog niet zolang geleden vertoefde ik in het ziekenhuis en in gesprek met een geestelijke verzorgster kwamen veel ellendige gebeurtenissen binnen de Katholieke Kerk ter sprake en ook werd er gesproken over veel mensen die geen vertrouwen meer hadden in de geestelijkheid en hierbij voornamelijk doelden op het pedofiel gedrag van priesters. Binnen dit kerkelijk gebeuren mogen we felle kritiek spuien op al die misdragingen, maar het mag nooit een reden zijn om de deur gesloten te houden voor de Heer Jezus Christus zelf; neem maar van mij aan dat deze priesters zichzelf tegenkomen en hun verdiende straf niet zullen ontlopen. Vandaag breng ik enkele gedichten die het diepste levensbesef in ons wakker schudden, goed bedoeld zijn en een krachtbron mogen wezen op onze levensweg.
Onverwacht kunnen we allemaal getroffen worden door ziekte, een ongeluk of anderzijds. Niet alleen wezelf komen hierdoor vaak in een diep dal terecht, maar ook onze naaste familieleden, vrienden of kennissen die van ons houden delen in dit leed. We ontsteken wat licht en vandaag zijn onze gedachten bij al die mensen die het moeilijk hebben.
23-05-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
In België probeert men voor de zesde maal een nieuwe regering te vormen en als ik alles op een rijtje ga zetten dan is de wereld nog eerder vergaan. Er loopt een voorspelling dat het medio November 'bijna' of mogelijk helemaal gebeurd is. We wachten het maar af. Gisterenavond keek ik TV en in het programma werd er druk gesproken over zedenmisdrijven van hooggeplaatsten. Eindelijk is er gerechtigheid en durft men de zaken aan te pakken en dit zonder aanzien des persoon. Vroeger als student stond ik achter de bar en hoorde nog wel eens verhalen uit een ver verleden, dat kennelijk nog steeds tot het heden behoort, van aangerande dienstmeisjes die op schandalige wijze door een of andere prominent waren misbruikt. Raakte zo'n kind in verwachting, dan werd ze nota bene ook nog de straat opgeschopt en kwam om aan de kost te komen vaak in de prostitutie terecht Vroeger was een getuigschrift van goed gedrag heel belangrijk en als je die als werknemer niet kon tonen bij verwisseling van functie, dan werd zonder meer aangenomen dat je die vorige dienst slecht vervuld had, je had misdragen of gestolen en kwam je nergens meer terecht; slimme prominenten maakten daar misbruik van. Heel Nederland zou instorten als ik op dat gebied namen prijs zou geven en iedereen zou het onmiddellijk geloven, maar vertellen kan ik het niet en dit louter en alleen omdat ik als eenvoudige broeder van de "Ordinis Fratres Pruvorum" dit niet kan hardmaken als ik aan de Groene Tafel gebracht zou worden. Vanuit het Torentje uit Den Haag vernemen we ook al niet te veel goeds, want bezuinigd wordt er voornamelijk bij de mensen die toch al niet veel te makken hebben en te hopen is dat dit niet zo erg gaat worden dat er duizenden families hun huis en haard moeten opgeven en samengeschoold moeten gaan wonen in slechte behuizingen of motels.Vandaag gaan we een Torentje klaarmaken voor enkele bejaarde missiepaters die met hun AOW in Zimbabwe zich beter kunnen redden dan hier een Middenstander met een halve ton aan inkomen.Toch zo eens in de 5 jaar komen ze een maandje naar ons klooster om op verhaal te komen en zoals reeds verteld betrekken we van een cateringbedrijf ons eten, maar maken bij aankomst van vreemdelingen of medebroeders een uitzondering. Linksboven heb ik zo'n Italiaans Torentje staan, maar ik doe er vandaag voor mijn lezers een recept bij, zoals ik dit direct ga bereiden. Doe er uw voordeel mee!
Om de schik erin te houden, ook nog even een mopje!
17-05-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Nog steeds is de mooie klooster-keuken een plaatje om te zien, maar er worden geen diners meer bereid. Afgesproken is dat er alleen nog maaltijden bereid worden als er plotseling vanuit een of ander missieland een of andere zuster broeder of pater plotseling ons klooster aandoet. Nu ik door mijn hartaandoening geen zware werkzaamheden meer kan verrichten en we dagelijks het eten betrekken van een cateringbedrijf ben ik weer eens teruggevallen op een oude hobby, waarin ik vroeger nog les gegeven heb en dat is de Gregoriaanse mis. Of je nu als missionaris in de Congo, in Brazilië of gewoon hier in Nederland vertoefde overal hoorde je wereldwijd dezelfde gezangen en was het latijn een soort Esperanto dat overal verstaan werd. We gaan er ons weer eens extra in verdiepen, omdat onze Paus Benedictus een enorme voorstander is om naast de moderne kerkelijke gezangen van deze tijd op hoogtijdagen weer terug te vallen op de Gregoriaanse gezangen en het zijn alleen nog de zestigers en ouder die er vandaag aan de dag nog mee om kunnen gaan. Als je wat dichterbij de hemelpoort komt staan word je wat gevoeliger en val je terug op oude waarden en normen. Toch hoop ik ook wat jongeren met mijn muzikale Gregoriaanse lessen te bereiken en ik heb ze zodanig in elkaar gestoken dat het voor iedereen begrijpelijk is. Doe er uw voordeel mee!
11-05-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Iedereen in het klooster hier was weer blij dat ik het ziekenhuis verlaten heb. Met Pasen in de Ambulance stond ik oog in oog met Petrus, die zo druk was met de hemelse paasviering dat hij me niet ontvangen kon. Mijn hart heeft weliswaar een flinke opdonder gehad en overgelaten ben ik aan Hierboven die moeten beslissen of ik nog een poosje op deze aarde mag vertoeven. Mijn grote dank gaat uit uit naar iedereen die gevochten heeft om mij het leven te laten behouden en de uitstekende verzorging van het verplegend personeel. Uit het ziekenhuis heb ik meegenomen een drietal recepten. Alles is zoutarm bereid en de gebruikte sausjes waren samengesteld uit plantaardige stoffen. Omdat ik nogal veel vocht vasthoudt en dit is door de hoge hypertensie al jaren zo, is zout en vet uit den boze en eet ik ook al jarenlang zoutarm brood en als boter gebruik ik margarine die goed is voor hart en bloedvaten. Zuster Marie heeft hier in het klooster de zaak goed bijgehouden, maar gedoog-overste Geert Wilderman heeft besloten dat de klooster-keuken voorlopig gesloten wordt en wij als communiteit met ingang van 9 mei de maaltijden betrekken van cateringsbedrijf " De Gevulde Mond" uit Ressen.
Veel lezers van mijn site hebben me tijdens het verblijf in het ziekenhuis ook een hart onder de riem gestoken en ook aan hen gaat mijn grote dank uit.
06-05-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Als katholiek word je dagelijks geconfronteerd met handelingen van priesters die niet stroken met de leer der kerk en hierdoor krijgen voor veel gelovigen hoogtijdagen, zoals Kerstmis, Pasen en Pinksteren, een bijna benauwende betekenis. Binnen mijn familie en kenniskring hebben veel gelovigen niet alleen het instituut Kerk de rug toegekeerd, maar zijn ze ook volledig van het geloof afgestapt. Uit de verhalen die men dan hoort kan opgemaakt worden dat men zeer teleurgesteld en verbitterd is over het gedrag van religieuzen. Als kloosterling leg je de gelofte af van gehoorzaamheid aan het kerkelijk gezag, armoede, kuisheid en trouw aan het celibaat. In de opleiding naar het beoogde doel, b.v. het priesterschap, kun je altijd de studie afbreken en weer terugkeren naar de lekenmaatschappij. Bekijk ik mijn eigen Bisdom en dat is Utrecht, dan zie ik dat daar ook handelingen plaats vinden die absoluut niet door de beugel kunnen en dan doel ik op het door de aartsbisschop zonder enig overleg sluiten van een tehuis waar je tot priester opgeleid kunt worden, het sjoemelen met financiële middelen die voor andere doeleinden gebruikt werden waarvoor ze bestemd zijn en het asociaal omgaan met mensen die je ten dienste staan en óók nog notabene door al dat ontactisch optreden van de hoogste kerkelijke gezagsdrager hier in Nederland zwaar overspannen zijn geraakt. Verder zie ik dat er wereldwijd steeds meer gevallen naar voren komen van priesters, broeders en kloosterzusters die onoorbare onkuise handelingen verricht hebben met aan hun toevertrouwde pupillen. Het oppergezag van de Kerk verloochent in deze de eigen leer door deze priesters te beschermen en de slachtoffers in de kou te laten staan. Ik ben geen wereldverbeteraar en tevens geen mooiprater, maar ik kan deze onverlaten wel de garantie geven dat ze bij onze Meester, de Heer Jezus Christus, niet binnengeroepen zullen worden om in zijn Hemelse glorie te delen. Religieuze leiders die zich in hun ambt vergrepen hebben en overgegeven aan zware onkuise handelingen met hun pupillen of anderzijds hebben een dubbele zonde bedreven en deze twee vergrijpen zijn nauwkeurig vastgelegd in de Tien Geboden Gods en in de geschriften, waarin gesproken wordt over zonden tegen de H. Geest die onvergeeflijk zijn. De Heer Jezus Christus sprak aan het kruis vlak voordat hij stierf tegen de mensen die hem deze dood bezorgd hadden en verzocht zijn Hemelse Vader: ,, Heer, vergeef het hen, want zij weten niet wat ze doen"! Deze woorden zal onze Hemelse Vader niet spreken tegen die onverlaten van priesters, broeders en zusters die onvergeeflijke zonden bedreven hebben en ook nog via de media deze nog goed proberen te praten. Beste goedwillende religieuzen over de hele wereld en ook alle mensen met een humane inslag tot de medemens van wat voor geloofsgemeenschap ook: ,,Ik wens u hier vanuit 'De Pauw' met het feest van de wederopstanding van onze Heer, die als God mens geworden is en de kruisdood gestorven tot vergeving van onze zonden, zalige & vreugdevolle Paasdagen met mooi lenteweer"! Bedenk tevens dat, als u streeft naar het goede, een ontspoorde wereld op vele terreinen geen reden mag zijn om zelf een verkeerde afslag naar 'Emmaüs' te nemen door de Heer Jezus Christus ook helemaal uit uw gezichtsveld te laten verdwijnen! Nagekomen bericht: Doordat broeder Everard plotseling getroffen is door ernstige gezondheidsproblemen is hij voorlopig niet in staat om wekelijks zijn kloosterrecept op deze site te brengen. Hier binnen de gemeenschap worden zijn werkzaamheden tijdelijk overgenomen door Soeur Marie.
21-04-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Vanaf Allerzielen 1944 tot ongeveer half juni 1945 zaten we geëvacueerd in Friesland en daar heb ik een hoop dingetjes geleerd die we bij ons in het Betuwse Huissen niet kenden, zoals hardrijden op de schaats, paardrijden, koeien melken, ringsteken en fierljeppen (polstokspringen) Niet alleen de boeren, maar ook de particulieren deden zelf boter maken en na flink schudden met melk zo uit de koe in een weckfles kwam er boter en de afloopmelk was de karnemelk. Als je een beetje Fries kent, kun je met trots zeggen dat je tweetalig bent. De evacuatietijd ben ik niet vergeten en zo heb ik tevens onthouden hoe ze potstro maken en dat ga ik vandaag hier in het klooster ook eens klaarmaken en vooraf doen we het met een lekker bordje tomatensoep met tomaatjes door het zeef en flink wat half om half balletjes erdoorheen; soeur Marie heeft er ook nog graag rijst inzitten, maar dat heeft ze overgehouden van haar langdurig verblijf in Vietnam. Onze communiteit bestaat vandaag uit 24 personen en dat is dus 6 keer de hoeveelheid die je voor een klein gezinnetje van 4 personen nodig hebt en dat recept van potstro breng ik nu op de site: Benodigd is hiervoor 200 gram boekweitgrutten, 1 liter melk (liefst vers uit de koe), nodig is ook wat zout, roomboter, stroop en een paar ons doorregen spek dat we in stukjes snijden, het bakken en hierna toevoegen aan de postro.We gaan aan de slag: Breng de melk met een beetje zout aan de kook, voeg de grutten langzaam toe en roer de brij in het begin goed door. Na een tijdje wordt de brij zo stijf (tsjûk) dat ze niet meer te roeren is en als het zover is, dan zet je de potstro op een laag pitje op het fornuis en laat het geheel een kwartiertje sudderen. Bij de familie Wolfs in De Blesse had men speciale potstro pannen met van binnenuit zo'n soort tulbandvorm. Als de brei klaar was werd er met de bolle kant van een pollepel een mooie ronde kuil in het midden gemaakt en deze werd dan opgevuld met stroop en gesmolten boter. Ook kon men bij de Friese slagers uit die tijd een meelspijs saus krijgen die bereid was uit schapenmelk waarin verwerkt zat roomboter en stroop. Deze saus werd op zijn Fries "lollemansstip" of 'lollumerstip" genoemd. Aan de potstro werden tevens nog de gebakken spekblokjes toegevoegd. Ook vrouw Wolfs at het op zondag en vast pandoer met een bordje soep vooraf. Als we terugkwamen uit de evacué-mis in Steggerda, zo tegen half een in de middag, dan werd deze maaltijd opgediend. Potstro wordt in het Fries ook wel "boekweitenjanke" genoemd. Van "perfiten-potstro" spreekt men als i.p.v. gewone melk karnemelk gebruikt wordt. Hierbij moet je om klont of vlokvorming te voorkomen al meteen de boekweitgrutten aan de koude karnemelk toevoegen. Ook hier laat men na het koken de zaak op een laag pitje rustig gaar worden en er tussendoor blijf je wat roeren. Potstro kan ook i.p.v. met melk of karnemelk klaar gemaakt worden in gewoon water en daar hebben de Friezen leuke namen voor bedacht, zoals "Grobbejak" "gleonmoal" "gleondouwe" of 'loaaiwivekost." Ik zou zo zeggen: ,, Eet smakelijk en oant sjen"!
20-04-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard
Na jaren experimenteren met de zogenaamde 'Aliëns telefoon' is het me gisteren gelukt verbinding te krijgen met buitenaardse wezens van de bewoonde planeet Matseiro. Na een veertigtal talen uitgeprobeerd te hebben, lukte het om met het Huissens dialect mij verstaanbaar te maken. We zijn weliswaar met onze communiteit gevestigd in het klooster 'De Pauw' te Angeren, maar helaas het dialect uit Angeren verstonden die Aliëns wezens niet. Ze vroegen me hoe het ging met de 9 broeders van de 'Ordinis Fratres Pruvorum' die in de X-tijd, van pakweg bij ons het jaar 1950, door hoge straling van vemoedelijk een Amerikaanse radarpost, in het gehuchtje Roswell in de staat Californië van de USA met hun schotels waren gecrasht. Ik had wel eens ooit gehoord dat er Ufo's boven de aarde waren waargenomen, maar dat er een drietal van die vliegende schotels waren neergestort dat toch nooit. Ze wilden graag contact met mij blijven onderhouden en wilden zelfs langs komen, maar een grote zendmast met veel straling weerhield hen te landen op het voetbalveld hier achter het klooster. Gezegd heb ik dat ik nog deze week contact zal opnemen met de technische dienst van de Gemeente Lingewaard met het verzoek deze mast te verplaatsen of te verwijderen. Gemerkt aan de lijn heb ik wel dat daar op Matseiro uiterst pientere wezens wonen. Ze wisten alles over de aarde. Gesproken is over de Tsunami in Japan, de lekkende kernreactoren, diverse andere rampen tot het slechte beleid in psychogeriatische opvanghuizen voor ouderen en de verzorging daar aantoe! Zo hadden ze het ook over een 'Halaloorlog' en echt ik begreep er geen syllabe van. Van het heelal, wat we hier 'loch' noemen, had ik wel eens gehoord, maar halal nee! Ouden van dagen kenden ze daar op Matseiro niet, want eenmaal geboren waren ze binnen drie weken volwassen en bleven er eeuwig jeugdig uitzien en nú komt het grote geheim: ,,De Aliëns hadden ook een 50-tal familieleden van onze familie, die al jaren overleden waren, daar opgenomen (is daar misschien de hemel?) en toen ik hen vroeg of er voor al die wezens wel plaats was, kreeg ik te horen dat er bij hen ruimte ten over was en als het hier of daar te druk werd paste men de Aliëns metamorfose toe en veranderde men zich in een geest. Van politiek hadden ze nog nooit gehoord en ook het woord graaiers. dat zij daar en wij hier 'bietsers' noemen was hen eveneens onbekend. Leden van onze orde waren al vroegtijdig als 'Ingelen' daarboven in de 'loch' opgenomen en helemaal ondersteboven viel ik toen ik vernam dat de eerste broeders van onze orde door hun oppergod Vesuvius hier naar de aarde waren gestuurd en tot leven waren gekomen onder de lavastroom van Pompeï, tweeduizend X-jaren geleden. Op 27 mei 2011 zou er vanuit hun rijk een zendeling naar de aarde gestuurd worden en het was niet uitgesloten dat hij in ons klooster zijn intrek nam; ze waren daar op die zuurstofrijke planeet nu nog te druk met het bereiden van balkenbrij wat als diner op tafel komt op de bruiloft van de Engelse prins William met Kate Middleton op 29 april a.s. en ook het construeren van een stralingsbeschermde Ufo om naar Engeland af te reizen had zijn tijd nodig. Doorgezonden is me een recept van die balkenbrij en u kunt het vinden door hierop te klikken en als u wenst terug te gaan naar mijn site even met rechtermuisknop pijl linksboven klikken!
Apfelstreusel is specifiek Duits eten en daarom zet ik het recept hier in het Nederlands en druk uit een Duits kookboek dit recept ook nog even voor u af, zodat u het zo kunt overnemen. We gaan uit van een dessert voor 4 personen en hoe maak je nu die Apfelstreusel? 3 of 4 Goudreinetten schil je en snijdt ze dan in schijfjes. Nodig heb je een vuurvaste Quichevorm met een doorsnee van 26 cm. Die schijfjes verdeel je over de met boter ingesmeerde bodem, strooit er twee eetlepels suiker overheen en een eetlepel kaneel. We gaan met gebruik van een half pond bloem, 120 gram roomboter en een onsje suiker een deeg maken, hieraantoe voegen we een snufje zout en met onze handen en vingers verkruimen we die massa en verdelen al die kruimels tussen de appelschijfjes op de bakschaal. Het geheel gaat nu in de oven en na 25 tot 30 minuten haal je de schaal eruit. Je kunt het geheel koud laten worden en opdienen met lekker stijf geslagen suikerloze slagroom eroverheen, maar je kunt het ook warm opdienen. Als je de Apfelstreusel warm op tafel brengt moet eenieder er maar eens een bolletje kaneelijs overheen scheppen: ,,Das smeckt wunderbar"! De Apfelstreusel kan ook met warme toffeesaus geserveerd worden en hoe maak je die dan? Nu, heel eenvoudig! 150 gram bruine basterdsuiker vermeng je met 2 eetlepels stroop, 25 gram roomboter en 4 eetlepels slagroom dat je heb laten smelten. Eventjes opkloppen of in de mixer en klaar is kees! De vraag is: ,, Word ik daar niet te dik van van al dat Duitse eten"? Iemand die de hele dag handenarbeid verricht hoeft in de regel nergens naar te kijken en kan maar raak eten, maar beste mensen: ,,Beweeg je wat minder, eet dan ook iets minder en dan heb je daarvan echt geen hinder"!
Ik denk dat op die aanhanger allemaal schalen met Apfelstreuser stonden en ja zo iets lekkers neem je mee, maar gelukkig hebben ze het`originele duitse recept (zie bijlage) ongemoeid gelaten!
Goed Eetadvies voor Wielerfans Ronde van Vlaanderen
Morgen start de 95ste editie van de Ronde van Vlaanderen en onze Vlaamse pater Leo Van der Brande en Soeur Bernadette, beiden geboortig uit Geraardsbergen, zijn helemaal al in de sfeer van deze klassieker. De kijktafel staat al klaar en ik reken op zo'n 20 personen die dit spektakelstuk komen bekijken. Van Soeur Sonia die bevriend is met de Braziliaanse dokter Paulo Ubiratan uit Porte Alegre ontving ik een dieetlijst voor mensen die niets dan pillen slikken, dag en nacht lopen te klagen en jaarlijks een halve ton uitgeven voor allerlei dieetvoeding en zich op die manier alleen maar het leven vergallen. Ik ben zo vrij deze hier af te drukken en die te laten zien aan echte Vlamingen die alle wielerkoersen afsjouwen en, ondanks het frietje en pintje onderweg, er patent uitzien. Zelf heb ik vroeger ook veel gefietst en voor zestig jaar terug bijna de Ronde van Vlaanderen op mijn palmares bij kunnen schrijven, maar op de Patersberg reed ik lek en die twee tubes om mijn nek had een of andere onverlaat met een scheermesje bewerkt. Twee minuten nadien reed de hele meute me lachend en wijzend voorbij en weg was mijn illusie. Iets om nooit te vergeten! Linksboven ziet u mij koersen en aan die gespierde benen kun je wel zien dat ik die jongens van toen allemaal het nakijken gegeven had als me die ellende bespaard was gebleven. Klik voor een voorbeschouwing http://www.rondevanvlaanderen.be/
02-04-2011 om 00:00
geschreven door Broeder Everard