Bij eten en drinken komen we niet alleen namen van bedrijven tegen, maar ook van beroemde koks en zelfs van personen. Geboren werd Caroline Otéro Iglecias in 1868 te Spanje (ovl in 1965) en bekend over de hele wereld is zij geworden als actrice, zangeres en danseres. Zij kreeg grote bekendheid met haar optreden in de Follies Bergère te Parijs en veel belangrijke personen waren zo gecharmeerd van haar dat zij naar haar hand dongen. In de theater wandelgangen werd ze betiteld als La Belle (the beautiful) 'Otéro. Vereeuwigd is deze schone dame in het Carlton hotel te Cannes en de Fransen hebben ook een bepaald flensje naar haar genoemd en dat heet de belle Otéro. Crêpes Suzette: Dit zijn ook een soort flensjes en deze zijn zo genoemd toen de prins van Wales, de latere Engelse koning Edward de VII met een schone dame aan zijn zijde een restaurant bezocht en daar wat heerlijke pannenkoekjes verorberde. De restauranthouder heeft op aandrang van de prins de flensjes toen genoemd naar die charmante dame en zo is de naam crêpes Suzette geboren. Ik heb wat oude recepten uit de kast gehaald en vertellen kan ik u dat de moderne Franse keuken attributen als koperen kannetjes, asbestplaatjes en spiritus rechauds afgezworen en vervangen heeft door wat moderne keuken-en tafelattributen. Zonder wijn of likeur werkt geen enkele kok die Franse gerechten klaarmaakt en graag speelt met deze dranken en ook bij het klaarmaken van pannenkoeken horen deze godendranken er zondermeer bij.


 

 

 

 

  

 
                                                Geen Otéro of Suzette voor overste Geert!
 

09-04-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Gisteren hebben we kreeft gegeten, een heerlijk schaalvismenu met allerlei fitness vitaminen. Je hoeft echt geen 10 km hard te lopen, want het eten van dit gerecht geeft dezelfde conditie als dat 'geoefend' hardlopen. Gisteren las ik in een van onze kranten dat hardlopen ook niet alleenzaligmakend is om conditioneel in orde te blijven. Ik weet er alles van en in de missie in Brazilië gaf ik vroeger voetballes en duurtraining aan van die jonge knapen en in feite waren het ook weer de zendelingen, paters en broeders die  daar onbetaald van die talenten gekweekt hebben, waarvan wij hier in Europa het eerst plezier van gehad hebben. De jongens kwamen uit armoedige gezinnen en kwamen hier in de pluche terecht. Niet iedereen heeft dit aangekund en overleefd. Met tranen in de ogen heb ik destijds nog meegemaakt de afgang van Garincha, een van de beste buitenspelers ter wereld.
Voor u staan heb ik vandaag  kreeft à L'Amoricaine. en ook kunt u met permissie van keukenprinses soeur Sofie op http://www.youtube.com/watch?v=Wq4A6wf7hfM   bekijken hoe dit gerecht klaargemaakt dient te worden. 


                              

                              

05-04-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

02-04-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Op de eerste plaats gaan mijn felicitaties uit naar een trouwe bezoeker van onze familieblogs Robert Braam, die vandaag in Huissen de gerenommeerde banketbakkerij van Theo en Ans Gerritsen heeft overgenomen. Hij is geen onbekende in de zaak, want niet alleen liep hij  tijdens zijn opleiding aan de Horeca & banketbakkersschool in Wageningen aldaar stage, maar hierna heeft hij bij bakker Gerritsen ook een aantal jaren als meesterknecht gewerkt. Robert stamt uit de bekende patisserie-en chocolateriefamilie "pralino" uit Gendt (OB) en hem is kort geleden nog de gelegenheid gegeven om een tijdje stage te lopen bij de beroemde Zwitserse patissier Franz Ziegler. In de zaak, gevestigd aan de Langestraat 32 te Huissen, zijn deze week mooie aanbiedingen en op zaterdag 5 april is er zelfs ter opluistering van de festiviteiten een orkest aanwezig. Ik had je graag persoonlijk willen komen feliciteren Robert, maar door mijn chronische kwalen, die weer flink aan het opspelen zijn,  is dit helaas niet mogelijk. Aan elk Horecabedrijf of particulier die wat te vieren heeft kan ik deze banketbakkerij aanbevelen. Het is weliswaar wel vasten, maar toch kon ik het vandaag niet laten ook zelf iets te gaan bakken en voor u heb ik staan een heerlijke kersentaart. Het is nog enkele maandjes wachten voordat er hier weer kersen geplukt worden en als het waar is wat ik zojuist op tv hoorde krijgen we ook nog te maken met wat verlaat winterweer en het zou morgen zelfs gaan sneeuwen. Laten we het maar houden op een aprilmop en is het waar dan kan onze schaatsster Ireen Wüst vast gaan oefenen voor haar nieuwe hobby en sportactiviteit voor de volgende Olympische Spelen  het langlaufen. Bij controle van dit geschreven artikel bleven de toegevoegde foto's van recepten e.a. weg. Morgen hoop ik erachter te komen wat er aan de hand is.    

01-04-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Rog met bruine boter: Op vrijdag eten we hier in het klooster nog altijd vis en gedurende de vasten beperken we ons tot twee maaltijden per dag. Ooit heb ik eens gegeten in een boeddhistisch klooster ergens op de Veluwe. De monniken daar waren uiterst sober gekleed en droegen afgedragen kleding, maar dat kon je niet van het eten zeggen. In tegenstelling tot bv. de bedelmonniken in Tibet en Thailand, die met een bedel pannetje  in afwachting zijn van een langskomende barmhartige Samaritaan zat ik daar aan een weliswaar eenvoudige houten dis, maar wat er allemaal op tafel kwam was van uitstekende kwaliteit. Alles bij elkaar heb ik daar twee uur aan de eettafel doorgebracht en bij overste Geert heb ik gebiecht gezondigd te hebben tegen het zevende en tiende gebod van de Tien Geboden; door mijn overdreven eetgedrag had ik mijn naaste in de ontwikkelingslanden mogelijk benadeeld en dat valt onder het gebod van ,,Gij zult niet stelen en niets begeren wat uw naaste toebehoort"! De kost verdiende de brave monniken met de verkoop van kaarsen, wierookstokjes en bidsnoeren. De wereld is modern geworden: overal op het platteland en de steden zie je de winkels verdwijnen en gekocht op internet worden de sloffen van opa, het doorkijk bloesje van Thea en het aangepaste schoeisel van oma met haar jubeltenen. Tegenwoordig is alles pin duur en het enige wat tegenwoordig nog een beetje bij prijs is in de super is de zogenaamde plofkip, die het aardse leven in combinatie met de ingeademde lucht met van allerlei verontreinigde stoffen. danig weet te bekorten. Bij ons in het klooster eten we er goed van en de gemiddelde leeftijd ligt hier op 80 jaar. In de kloostergangen hebben we verse luchtroosters staan en een zogenaamde hapin installatie die alle verontreinigende stoffen inslikt en omzet in hapklare brokken voor de vele wolven die momenteel ons land bevolken en waarvoor we sinds kort gewaarschuwd zijn hoe we deze beestjes benaderen moeten. In de dertiger jaren van de vorige eeuw hadden de vissers het niet breed. Zo'n rogje kocht je vroeger voor minder dan een gulden en de vis werd hiermede slecht betaald. Dat ligt nu wel anders, maar terwijl in alle andere landen van de wereld de visregels met voeten getreden worden, wordt hier in Holland ieder teveel gevangen visje vernietigd om aan de quota-eisen te voldoen en daarom is de vis hier 10 keer duurder dan bv. in Frankrijk. Hier in Nederland zijn de kloosters dunbevolkt en als slimme Hollandse confraters nodigen we hier steeds broeders en  paters uit andere landen uit die met koffers vol artikelen ons bevoorraden met alles wat hier door ons arme kloosterlingen niet meer betaald kan worden. Onze participatiemaatschappij ligt een deurtje verder dan hier de voedselbank en voor ons was de rog met bruine boter en kappertjes vandaag echt niet te duur om op deze vasten vrijdag toch lekker te eten.

28-03-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Gisteren las ik een artikel, waarbij een voedingsspecialist alle moeders, die in verwachting waren aanraadde om tijdens de draagtijd veel verse groentes, vis, en lever te eten en veel te werken met margarine. In al deze producten is vitamine A aanwezig. Het is een stof die aan je lichaam veel energie geeft en opbouwstof herbergt die zowel aan moeder alsmede het nieuwe leven wat ze in zich draagt kracht geeft om bedreigingen van buitenaf te weerstaan. Het is echt niet nieuws onder de zon, want voor meer dan een halve eeuw terug heb ik dit ook al geleerd toen ik onder de hoede stond van de Italiaanse meesterkok broeder Grigetti. Van oorsprong zat er vroeger in de margarine geen vitamine A, maar deze is destijds door onze regering verplicht voorgeschreven toen men gestopt is met de levertraan. Vroeger kregen we van ons moeder zo'n lepeltje van die walvistraan toegediend en erbij werd er gezegd dat je daar sterk van werd. De toekomstige moeder op kantoor of in de winkel heeft geen tijd meer om vers eten te koken en om eerlijk te zijn weten heel veel moeders ook weinig af van voedingsleer. Op de kloosterwebsite van de (gediplomeerde) broeder Everard valt alles te lezen over voeding in het algemeen en ook wijst deze broeder u op een vriendelijke manier de weg naar de hemel, want eerlijk gezegd is die hier op aarde waar ze elkaar steeds proberen op een onsportieve manier te bejegenen echt nergens te vinden. Gisteren waren er gemeenteraadsverkiezingen en veel kloosterlingen hebben gestemd op de niet Roomse SP, die veel sociale punten in hun programma hebben staan. De tijd heb ik nog meegemaakt dat de bisschoppen bij verkiezingen ons schreven dat we die rooie rakkers (SDAP en nadien PvdA) flink bestrijden moesten en ik herinner me nog een preek van pater Borromeus de Greeve waarin hij iedereen die niet op de KVP (zo heette het CDA van nu vroeger) stemde hel en verdoemenis toewenste. Ook in die tijd hield ik me wel aan de gebedsvoorschriften, maar lapte als missiebroeder al die andere flauwekul aan mijn laars. Voor mij is solidariteit met de verdrukte medemens een pre om te leven en op een goede dag afscheid van dit tijdelijke aardse leven te nemen.

20-03-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Sinds Paus Franciscus het bestuur van de Katholieke Kerk heeft overgenomen, probeert hij de mensheid, door zelf een voorbeeld te geven, zodanig te bewerken dat ze begrip en respect voor elkaar hebben. Deze aansporing tot nieuwe gedachten is nog niet helemaal tot Nederland doorgedrongen, want hier overheerst nog altijd het kapitalisme van een kleine bovenlaag van egotrippers die met allerlei leugenachtige uitspraken, waaraan ook christelijke geloofsgenoten deelnemen, het volk proberen te verlakken.
Ook binnen de Kerken hier in Nederland heerst grote verdeeldheid en onze aartsbisschop kardinaal Eijk durfde uit een soort schaamtegevoel het niet aan om Paus Franciscus hier in Nederland te ontvangen. Men kan het wel onder stoelen of banken steken, maar hier in Nederland heerst er wel degelijk vreemdelingenhaat en vooral op  mensen die moslim zijn, heeft iedereen het niet begrepen en ik vind deze haat net zo sterk als in de oorlogsjaren van 1939-1945 toen men het hier in Europa ook niet op mensen van Joodse aflomst begrepen had.
Heel veel mensen zijn ervan overtuigd dat de Islam uitsluitend een verderfelijke godsdienst is en met alle middelen bestreden moet worden. Omgekeerd zijn er ook fanatieke moslims die christenen vervolgen. Onze kerk heeft in het verleden altijd gedacht dat wij katholieken het uitsluitend bij het rechte eind hadden en alle andere godsdiensten niet echt waren of gesticht door valse profeten. Jeruzalem was vroeger en ook nu voor veel godsdiensten een heilige stad en eeuwenlang trokken mensen als pelgrim hiernaartoe.
Het is voor ons christenen ook de stad waar Christus gekruisigd en begraven is. Sinds 638 was Jeruzalem in handen van de moslims die in die tijd Saracenen genoemd werden. Niet één muzelman was tegen de pelgrimagetochten van de christenen. In de elfde eeuw nam het aantal bedevaartgangers fors toe en werd de sfeer in de stad wat grimmiger. Er braken, net zoals wij nu wereldwijd ook weer zien, rellen uit tussen christenen en moslims. Tijdens het concilie van Clermont in 1095 riep Paus Urbanus II de gelovigen op tot een kruistocht ter bevrijding van Jeruzalem. De Paus kreeg de kruistochtgangers in 1096 zover dat zij als herkenningsteken een kruis gingen dragen en gaf de strijders de garantie dat, als zij voor de goede zaak eventueel sneuvelden, ze van zonden bevrijd waren en Petrus hierboven meteen klaarstond om ze binnen te laten in het hemelse paradijs. De belangstelling voor de kruistochten was overweldigend. Na een barre tocht van meer dan drie jaar door Klein-Azië en Syrië kwamen ze in Jeruzalem aan. Van de 100.000 kruisvaarders was de helft van kommer en kwel onderweg al omgekomen. Toen die ruige bonken in Jeruzalem aankwamen hebben ze een weergaloos bloedbad aangericht. Gedacht werd dat die Saracenen goud in hun buik hadden zitten en met getrokken zwaard sneden de strijders de buiken van iedereen die ze tegenkwamen open of ze keelden hun tegenstanders en niemand werd gespaard. Huizenbezitter: De eerste die een huis binnendrong mocht het huis of paleis bewonen en bezitten, met alles wat hij erin vond. De kruisvaarders veroverden nadien een kuststrook van ruim 500 kilometer waar ze vier staatjes stichtten. Lang heeft de katholieke kerk ook grote gebieden in Europa beheerd doordat veel katholieke machthebbers en vorstenhuizen aan hun kant stonden Na de Tweede Wereldoorlog was deze macht volop getaand en bij de kruistochten mag dan het devies geweest zijn: ,,Het doel heiligt de middelen"! Tegenwoordig is het: ,,De middelen heiligen het doel"! Heden ten dage noemen we iedereen die het gezag tracht te ondermijnen een terrorist en of ze nu wel of niet een geloof belijden als wapen gebruiken ze anno 2014 nog steeds het geloof waarin en waarmee ze elkaar belagen en bestrijden. Veranderd in de wereld is er nog weinig of niets en hedendaags zijn miljoenen mensen op de vlucht en meer dan de helft van de wereldbevolking is ondervoed. Doordat landelijke en gemeentelijke overheden wereldwijd falen is deze toestand, zeker binnen deze wereld waar het verschil tussen rijk en arm zo groot geworden is, momenteel onhoudbaar geworden en staan we op de drempel van een nieuwe oorlog die mogelijk leidt tot een totale ondergang van de mensheid. Paus Franciscus bedoelt het goed, maar zijn stem wordt alleen aanhoord door de rechtvaardige die solidair is met de medemens in nood. Hierbij gaat het niet om  het geloof maar om menselijkheid onder elkaar en daar gaat het om. Zo is het en niet anders! Na eeuwenlang gekibbel is de weg weg terug naar een andere en betere wereld van saamhorigheid hoe langer hoe meer een utopie geworden.

11-03-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Destilleren: Niet in Holland, ook niet in België, maar door de Grieken is in de 13e eeuw het destilleren uitgevonden. Vervolmaakt is dit proces door de alchimist Arnoldus de Villanova. Hij noemde de zuivere alcohol, die hij uit wijn destilleerde, aqua vita (levenswater). In de 15e eeuw werd in het Franse Gascogne volgens zijn werkwijze al op grote schaal gedestilleerd. Lofzangen over wijn: Madame de Pompadour heeft over champagne ooit gezegd en dan schrijf ik het op in het Frans: ,,Champagne est le seul vin qui garde une femme belle après boire"! Bismarck was een groot liefhebber van champgne. Toen iemand uit zijn omgeving op zijn Franse voorkeur voor wijnen een aanmerking durfde te maken, antwoordde de ijzeren kanselier: ,,Vaderlandsliefde houdt op waar champagne begint". God schiep het water, maar mensen maakten de wijn: Deze uitspraak is afkomstig van  de Franse schrijver, dichter, essayist en staatsman Victor Hugo (1802-1885). Kardinaal Richelieu: Hij was adviseur aan het hof van koning Lodewijk XIII en XIV (zonnekoning) en van hem is het gezegde: ,,Als God verboden had om te drinken, zou hij dan de wijn zo goed hebben gemaakt"? Gelezen over Louis XIV (1638-1715) heb ik ooit iets over zijn eetgewoontes en ik citeer: ,,Als de zonnekoning met bepluimde hoed en pijpenkrullenpruik zich aan de tafel zette werd er opgediend: Vier soorten soep, een hele fazant, een patrijs, verschillende groenten, ham, schapenvlees met knoflook, taart, en als afwisseling enkele op verschillende manieren bereide eieren. Na zijn dood bleek dan ook, aan de niet weinig verbaasde artsen, dat zijn maag driemaal zo groot was als die van een normaal mens. Mosselen en oesters: Al in de oudheid was bekend dat mosselen gezond waren voor vrouwen en voor iedereen die lijdt aan geelzucht, jicht en opgeblazenheid en dan hebben we het over de Romeinse ouderling, schrijver en wijgeer Plinius (23-79 na X) die dit al heel vroeg ontdekte. De meest luxueuse manier van oesters eten is als volgt: Neem oesters en hun vocht uit de schelp. Spreid in de schelp een bedje van Russische kaviaar, vlij daarop een oester, druppel er wat van het vocht op en een drupje citroensap en geef de oester een waasje grof gemalen witte peper. De Amerikaanse manier van bereiding: Bedruppel oesters met citroensap en stuif er paprika op, wikkel elke oester in een plakje bacon en rooster ze onder de grill: Angels on horseback. Doe hetzelfde met mosselen, waaraan u nog wat Engelse mosterdpoeder en een waasje cayenne toevoegt, en u hebt Devils on horseback. Witte wijn: Laatst kreeg ik in een winkel het advies om de witte wijn bij thuiskomst in de koelkast te zetten. Helemaal fout! Inderdaad drinkt men een witte wijn koel, maar ga in naam van alle wijnliefhebbers een witte wijn nooit of te nimmer  koelen. Dit is mishandeling,  die het boeket voor eens en altijd vermoordt. De ideale temperatuur voor een grote witte wijn ligt tussen de 10 en 12 graden Celsius. Dit is de gemiddelde keldertemperatuur. In een koelkast is het meestal slechts 4 graden Celsius. De meeste rode wijnen kan men op kamertemperatuur bewaren. Bestek: Vorken kwamen in gebruik aan de koninklijke tafel omstreeks 1588 en dit dankzij koning Henri III, die hoopte, door met een vork te eten, zijn kanten kraag wat langer schoon te houden. Kardinaal Richelieu voerde, bijna een halve eeuw later, het tafelmes met afgerond lemmet in. In de loop der tijd ontstonden er allerlei geperfectioneerde attributen die het eten aantrekkelijker maakte. Ik heb de tijd nog meegemaakt dat bij boerenfamilies in kleine dorpjes in het midden van de tafel een grote pot stond en eruit gegeten werd met een lepel of gewoon met de hand. Dat zie je tegenwoordig nergens meer. Wat me tegenwoordig wel opvalt is dat vroeger de tafel wat gezelliger gedekt werd als tegenwoordig en laatst op huisbezoek trof ik een familie die met een bord boerenkool op de schoot tv aan het kijken waren. Catharina de Médici (1519-1589)-: Zij was koningin van Frankrijk van 1547 tot 1569. Het was een tante die nergens voor schroomde en had ze een hekel aan je, dan werd je uit de weg geruimd. Toch heeft ze wat mooie dingen achtergelaten. Deze beruchte en geduchte koningin is de uitvindster van de coctail. Er zijn verscheidene van haar favoriete recepten bewaard gebleven, zoals: Popule: d.i. wijnalcohol met rozenwater, suikersiroop en Italiaanse wijn; Rossoli: d.i. brandewijn met kaneel, suiker en Spaanse wijn; Aqua aurei: samengesteld uit anijslikeur, kaneellikeur en amber. Frederik de Grote (1712-1786): Hij was van het huis Hohenzollern en vanaf 1740 tot zijn dood koning van Pruisen. Frederik de Grote was een groot kunstenaar en kunstkenner, maar ook een heel ijdele man die persoonlijke roem boven zijn land stelde en daardoor een zeer omstreden vorst was. Van hem is de mooie culinaire uitspraak: ,,De filosofie van een volk blijkt het beste uit zijn kookkunst, zoals de Franse geest en gastronomie bewijzen: beide zijn onvergelijkelijk"!

07-03-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Onlangs werd in België een nieuwe  euthanasiewet aangenomen, waarbij zelfs jonge kinderen die ziek zijn of het leven niet meer zien zitten zelf over hun leven kunnen beslissen. Ook veel christelijke politici hebben voor deze wet gestemd.

België is hiermee het eerste land die een dergelijke wetgeving ingevoerd heeft. Als christelijke politici vroeger een dergelijke wet gesteund zouden hebben, dan zouden ze binnen de Katholieke Kerk uitgesloten worden van het ontvangen der sacramenten  en ook leden van een christelijk protestantse kerk zouden als lid van hun kerk geroyeerd worden.  Niet alleen binnen de burgermaatschappij worden de wetten met voettreden overschreden ook politici doen dit op allerlei terreinen. Politieke partijen, waar ook ter wereld die de naam dragen van iets dat wijst naar het verhevene, zoals CDA, GPV, Christenunie, Christelijke Volkspartij, Christelijk Vlaamse Volksunie etc. dienen ook uit te stralen die algemene christelijke bepalingen die vastgelegd zijn in de Kerkelijke Wetten en geen steun te verlenen aan wetten waarin vooroordelen over andere geloven uitgesproken worden, armen niet ontzien worden of vreemdelingen als monsters behandeld. Opgevallen is me dat hier binnen Nederland door Christelijke partijen steun verleend is aan Partijen die uitsluitend de rijken ondersteunen, het geld bij de onderkant van de maatschappi weghalen en waarvan de leden het niet erg nauw nemen met wetten die ze zelf opgesteld hebben. We kennen uit de bijbel allemaal het verhaal van de steden Sodom en Gomorra, waar alle inwoners op een enkeling na een zeer losbandig leven eropna hielden. Christus gaf de vrome familie Lot een vrijbrief om dit gebied te ontvluchten, onder voorwaarde dat ze niet om zouden kijken als door Gods toorn deze steden vernietigd zouden worden. Uit nieuwsgierigheid was het Lots echtgenote die dat toch deed en onmiddellijk in een zoutzuil veranderde. Vroeger in het klooster zongen we bij de openstaande kist van een van onze confraters het Dies Irae en kijkend naar het gelaat van de dode kwam zijn hele levensloop op je af.  Het is niet onze taak om over een dode ons oordeel uit te spreken. Gelovig of ongelovig, hij of zij zal zich voor zijn of haar levensdaden persoonlijk moeten verantwoorden, ook religieuzen en opvoeders die zich schuldig gemaakt hebben aan seksueel misbruik. Wie als Farizeeër, huichelaar of zich als wolf in schaapsklederen gedragen heeft zal veroordeeld worden en, zoals ook in de bijbel verwoord, is het makkelijker voor een kameel  door het oog van de naald te kruipen dan voor een rijke onverlaat die zich aldoor ten koste van zijn naaste zich voortbewogen heeft op de weg die destijds ook de Sodomieten bewandeld hebben.

02-03-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Bij de verschillende soorten van dranken hebben we het al heel vaak over likeuren gehad en deze keer behandelen we diverse Franse likeuren en aan likeuren verwante dranken.

Niet te hopen is dat ze in deze gezondheidsdrinkende maatschappij ooit de geest uit de fles halen door uit bereide likeuren de alcohol eruit te halen, wat eerst bij bier en nu ook al bij wijn het geval is. Cointreau: dit is een blanke likeur met een fijn en pittig aroma, afkomstig van bittere oranje-appeltjes, sinaasappelen en citroenen. Het is de trots van Angers in Anjou. Zie afbeelding van de destilleerderij aldaar en inzetfoto! Cordial Médoc: ook dit is een pittige likeur, die men daarom wel herenlikeur noemt. Cordial médoc wordt bereid uit gedestilleerde médocwijnen en kruiden, onder meer viooltjeswortel. Crèmes: Dit zijn zeer zoete likeuren. Er zijn veel variaties, zoals crème de menthe, crème de Cacao, crème de rose etc. Grand Marnier: Dit is een likeur met een sinaasappelaroma, welke bereid wordt op cognacbasis. Ze heeft een pittige smaak en geur. Vieille Cure: Dit is een pure kruidenlikeur, die gefabriceerd wordt in Bordeaux. De basis is cognac. De smaak doet wat aan bénédictine denken en dat is niet vreemd, want van oorsprong is is het een echte kloosterlikeur, maar wel minder zoet dan de bekende bénédictine. Behalve likeuren kent Frankrijk nog zijn Eau-de-vie blancs, zoals Kirsch, framboise, mirabelle en poire William uit de Elzas. Deze zijn waterhelder en volkomen droog, met een alcoholgehalte van 40 à 45 procent. Zij worden bereid uit gegiste vruchten die men destilleert. Hun aroma is zeer sterk en men kan hiermee allerverrukkelijkst spelen bij vruchtendranken en desserts. Ik denk niet dat dit het laatste verhaaltje over likeuren is, want er is zoveel over te vertellen dat je er niet over uitgepraat raakt.

24-02-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Echt winter wil het maar niet worden en veel mensen zijn met dit vochtige en slappe weer flink verkouden. Vroeger waren we  blij als het een tijdje vroor en als tussendoortje werd een wit sneeuwtapijt echt gewaardeerd. Bij vriesweer gaan de kwade bacteriën op de vlucht en kon je verzekerd zijn van een gezonde lente en zomer. Je hoeft nu ook niet perse winterse kost te eten om vitaal te blijven en je kunt met alles volstaan. Eet nu wel voldoende fruit om het vitamine C-gehalte in je lichaam op peil te houden. Met deze grijze luchten en weinig zon kun je ook goed eenmaal daags wat vitamine D-tabletjes innemen. Goed weer is het tevens voor een vitaminerijk voorafje en vandaag heb ik hiervoor staan pincho's van zalm. Doe er uw voordeel mee en laat uw gasten met dit voorafje i.p.v. soep of koude schotel culinair genieten van een fijn diner. Zo'n zalmpincho smaakt ook heel best als je vanavond, morgen of overmorgen naar de Olympische Winterspelen op tv zit te kijken.

20-02-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De oorsprong van het recept Chartreuse is niet bekend. In 1605 was het in het bezit van de familie d'Estrées, die het recept aan de karthuizerorde schonk. In de Grande Chartreuse, het moederklooster in de Franse Alpen, werd deze likeur bereid als geneesmiddel, en door de monniken per ezel naar de markten in de omgeving gebracht en daar verkocht ter leniging van vele ziekten en kwalen. Enkele officieren die in de 19de eeuw in het klooster waren ingekwartierd brachten de abt op het idee de likeur op grote schaal te maken en te verkopen en zo is de chartreuse beroemd geworden. Het recept is nog steeds een strengbewaakt geheim en uitsluitend bekend aan de abt en de paters die de leiding van de distilleerderij in Voiron (Isère)-in de buurt van Grenoble-hebben. Er worden 130 verschillende kruiden in verwerkt, waaronder de jonge uitlopers van sparren en een aantal alpenkruiden, die de monniken zelf gaan zoeken op de enige weekdag dat zij mogen spreken: de woensdag. Er is groene chartreuse, zeer kruidig, 55 procent alcohol, en gele, wat zachter, 43 procent alcohol. Voor enkele jaren terug heb ik dit klooster bezocht en op woensdag meegesprokkeld bij het verzamelen van de kruiden. Er waren toen nog maar enkele monniken die goed ter been waren en mij is toen gevraagd ook maar Karthuizer te worden. De ware reden dat ik dit niet gedaan heb is dat ik zo moeilijk mijn mond kan houden, maar aan de abt heb ik een ander verhaal opgedist en verteld dat ik te zeer aan mijn eigen orde gebonden was. Er bestaat ook nog een Elixir Végétal de la Grande-Chartreuse. Dit is een hele sterke gezondheidselixir met een alcoholgehalte van 71 procent. Deze wordt meestal verdund, in puddingen verwerkt of als tic in cola, seven-up of andere frisdranken.

17-02-2014 om 14:25 geschreven door Broeder Everard

Het Tibetaanse Boeddhisme is op het einde van de 7e eeuw vanuit India Tibet binnengestroomd. Er zijn in de loop der tijden een drietal stromingen ontstaan. We kennen het Mahayana, het Vajrayana en het Bön-Boeddhisme. Korte geschiedenis: Tibet is een land in Centraal-Azië. Het heeft een oppervlakte van 1,15 miljoen vierkante kilometer en het land ligt op een gemiddelte hoogte van 5000 meter boven de zeespiegel. Het is het land van de blauwe luchten en witte bergtoppen. In het zuiden ligt de Himalaya met de Mount Everest (8800 m), de hoogste bergtop van de aarde. Tussen de bergketens liggen uitgestrekte plateaus van steppen, zand-en rotswoestijnen. Tot 1950 was Tibet een priesterstaat. Aan het hoofd stond de Dalai Lama. Het was het land van priesters en monniken, de lama's. Van elke vijf Tibetanen behoorde er een tot de lama's. Tibet telde in de bergen meer dan drieduizend boeddhistische kloosters. Het land had in 1950 1,3 miljoen inwoners. De hoofdstad is Lhasa. In 1950 werd Tibet door communistisch China overweldigd. De Dalai Lama week uit naar India en veel Tibetaanse boeddhistische monniken zijn naar andere landen gevlucht. De Chinese machthebbers hebben veel kloosters platgebrand en ook veel monniken vermoord. China heeft om haar eigen straatje schoon te houden in Tibet veel vuile industriën gehuisvest en omwille van het toerisme zijn enkele tempels weer opgebouwd. Hierin wonen een handjevol monniken die de schijn op moeten houden dat Tibet onder Chinees beleid een prachtstaat is, waar het goed vertoeven is. Wat misschien tegen alle westelijke geloofsstromingen ingaat is dat het Tibetaanse boeddhisme  de geestelijke staat van een monnik superieur acht tegenover de gewone leken. Deze gedachtegang overheerst nog steeds. Na bijna 65 jaar overheersing door China (beter is het er niet op geworden) wil de autonome en onderdrukte bevolking van Tibet nog weer terug naar de oude staatsvorm en streeft men nog steeds naar een onafhankelijk Tibet.

                                





                   

11-02-2014 om 21:59 geschreven door Broeder Everard

Toen jezus op een gegeven moment in Kanaän aanwezig was op een bruiloftsmaal bleek er plotseling geen wijn meer te wezen Op tafel stonden wel een paar kruiken met water en door deze te zegenen, veranderde het water in wijn. Wij kloosterlingen beschouwen bier, wijn en andere alcoholische dranken als een soort gezondheidsmiddel en net als met koffie en thee moet je deze dranken met mate gebruiken. Overvloed schaadt! Zo is het met alles. Door kloosterlingen is er veel bekend geworden over de natuur en alles wat er zoal in Gods schepping aanwezig is. Van oudsher zijn er kloosters die gezondheidsdrankjes bereiden en over de Nederlandse grens vind je veel abdijen waar bier gebrouwen wordt of druiven gekweekt waar wijn van gemaakt wordt. Op visite in het klooster is de Franse broeder Geraldo die uit Normandië 12 flessen heerlijke Bénédictine heeft meegebracht. Afgesproken met onze overste Geert heb ik dat bij elk gouden medaille wat in Sotsji uitgereikt wordt wij  enkele flessen van die likeur gaan openen. Bénédictine is een pittige kruidenlikeur met een alcoholpercentage van 40 procent. Het wordt bereid uit 27 soorten kruiden die tussen de krijtrotsen hier in de buurt van het Normandische Fécamp weelderig groeien. Het was de Benedictijnerbroeder Dom Bernardo die dit heerlijke elixer het eerst samenstelde en het had nadien grote aftrek in de wat elitaire kringen. Toen de Franse revolutie uitbrak werden deze kringen uitgeroeid en was het ook meteen gebeurd met de verkoop van Bénédictine. Een van de familieleden van Dom Bernardo verstopte het recept in een boek in zijn bibliotheek.  In 1863 was het een zekere Alexandre Le Grand, een verre nazaat van de Familie van onze Dom Bernardo die het recept weer boven water haalde. Sinds jaar en dag is de abdij van Fécamp er niet meer; wel overeind gebleven is de klooosterkerk die gewijd is aan de Heilige Drieëenheid. In het vissersplaatsje en nu ook vrij luxe badplaats staat een nieuw gebouw waar deze Bénédictine nog steeds gestookt wordt. Het gebouw draagt de deftige naam van Le Palais Bénédictine de Fécamp. Hier in Holland mag je voor eigen gebruik wel wat bier en wijn maken, maar voor de fabricage van sterke dranken boven een bepaald percentage moet je een vergunning hebben. Niet in alle landen van de EU is dit het geval en daarom heb ik voor die mensen die voor eigen gebruik wat sterke drank willen stoken een site gevonden waar u alles te weten kunt komen hoe je een eigen borreltje of likeurtje kunt fabriceren. Ga hiervoor naar http://home.zonnet.nl/nvvoorst


Boven de abdijkerk, beneden Le Palais Bénédictine de Fécamp

06-02-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Met de Olympische Winterspelen in Sotsji voor de deur moeten we kijkend naar de tv-beelden ook wat smakelijke voorafjes of wat snacks op ons menu hebben staan. Met dat kijken naar sport dienen onze maagjes eveneens goed verzorgd te worden. Met wat lekkere hapjes op tafel worden niet alleen de smaakpapillen geprikkeld, maar 't  is ook goed voor de spijsvertering. Het energieverbruik ligt door de spanning aan de hoge kant en daarom hoef niemand bevreesd te zijn dat bij deze unieke sportgebeurtenis, die eens in de vier jaar plaatsvindt, al die hapjes plotseling dikmakertjes van ons maken. Terwijl de ijsmachines hun werk doen stap je eventjes naarbuiten om een fris luchtje te scheppen of de hond uit te laten. Hierna is het weer lekker onderuitgezakt op de bank plaatsnemen om naar dit mooie gebeuren te kijken. In ons klooster huizen van allerlei nationaliteiten en terwijl Broeder Bas Kramer naar een overwinning juicht is het de Belgische zuster Agnes die Bart Swings liever ziet winnen. Dit keer heb ik voor u aan appetizers Flan met courgette en paprika staan. Op bezoek in onze communiteit hebben we de Franse Pater Ferdinand die wat courgetjes voor ons meegebracht heeft. Hier beneden ziet u een kist met onze paprika's uit de voorraadkelder staan en afgebeeld heb ik voor u ook de benodigde ingrediënten en de bereidingswijze opgetekend. Gauw aan de slag en doe dit op momenten dat er even niks te doen is of in de pauzes van de diverse sportevenementen. Wilt u wat anders klaarmaken, raadpleeg dan even het culinaire archief van broeder Everard. U vindt er alles naar uw gading!

05-02-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Tot de meest gangbare  koolsoorten hier in onze contreien behoren bloemkool, broccoli, spitskool, witte kool, savooiekool, groene kool, rode kool en spruiten. Op de koolsoort broccoli na (deze groente was vrij laat in Holland bekend) hebben we vroeger op onze landerijen deze vitaminerijke koolsoorten allemaal verbouwd en zo had ik tegen rupsenvraat, het grote & kleine koolwitje, de kooluil, de koolbladroller en de koolmot, mijn eigen bestrijdingsmiddelen uitgevonden  De groenten van ons land behoorden tot de beste van de hele omgeving. Het verhaal gaat dat de eerste koolsoorten aangetroffen werden in het zilte kustgebied van Turkije. Koolsoorten zijn wind en zoutminded. Het zijn nitraatrijke groenten en buiten vitaminen C, ijzer mangaan en veel nuttige mineralen bevatten bloemkool, broccoli en spruiten ook veel glucosinolaten. Dit zijn stoffen die het lichaam ontgiften en men beweert dat deze stoffen ook preventief werkzaam zijn tegen mogelijk kankerverwekkende stoffen, (carcinogenen) die mogelijk ons lichaam binnendringen. Tijdens het kauwproces van koolsoorten ontstaan ook isothiocyanaten; dit is een soort chemisch proces dat zich voltrekt tijdens het overbrengen in ons lichaam van al die nuttige stoffen die koolsoorten bevatten en die tevens zorgen voor een prima spijsverteringsproces. Zeker als winterse kost dient u een paar keer per week een koolsoort op tafel te brengen, waarbij ik speciaal de nadruk leg op broccoli, want dat is de groente met het hoogste gehalte aan glucosinolaten. Zoals ik al reeds aanhaalde ontgiften laatsgenoemde stoffen in gekookte toestand het lichaam. Niet raadzaam is om deze groenten rauw te eten, wat sommige mensen nog wel eens doen bij bv. bloemkool. Wetenschappelijk is vastgesteld dat dit niet goed is voor onze schildklier; pas daarvoor op! Afgebeeld hier beneden heb ik nog wat oude foto's van frisse groenten uit onze kloostertuin van destijds.  

02-02-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

In de periode van 1965 tot 1975 zat heel Nederland aan de Kingcorn. Thuis hadden we een ambachtelijke bakkerij en verwerkte vroeger per week 32 balen meel. Alle dagen werd het brood bij de klanten aan huis bezorgd. Het was ook in de periode dat bij iedereen een televisietoestel in huis stond en de mensen erg gevoelig waren voor de reclames die gemaakt werden. Het was de meelfabrikant Meneba uit Rotterdam die na een Zweeds voorbeeld hier in Holland enkele door hen beherende broodfabrieken de distributie van Kingcorn in handen gaf. In onze bakkerij waren we niet gerechtigd King corn te bakken en betrokken dit broodmerk van broodfabriek Roording uit Nijmegen. Zienderogen ging ons eigen productieproces hierdoor verloren en het uitventen werd hierdoor zo duur dat de kosten de baten overschreden. Veel ambachtelijke bakkers zijn hierna met hun vak opgehouden, hebben ander werk gezocht of hun productieproces over een andere boeg gegooid. Persoonlijk ben ik nooit zo gecharmeerd geweest van dit broodsoort; Wel was het uitstekend visvoer en bleef het lekker aan het angeltje plakken en hier in het klooster hebben we in die tijd dan ook heel veel vis gegeten. Speltbrood: Vroeger kwam al het graan veelal uit Amerika en Canada. Het waren graansoorten met veel gluten. In de oorlogstijd, en dan hebben we het over de jaren van 1940 tot 1945, waren we overgeleverd aan graansoorten veelal uit eigen land en ook van erwtenmeel werd brood gebakken. Tegenwoordig wordt nog steeds graan betrokken uit Amerika, Canada of Rusland, maar ook uit heel veel andere landen en uiteraard ook van eigen bodem. Ingeburgerd bij de consument is op het ogenblik speltbrood dat gebakken wordt van een tarweras uit Afrika. Het brood bevat 40 % minder fytaten, 10 tot 25 procent meer eiwit, zit boordevol B-vitaminen en ook aanwezig in dit broodsoort zijn veel onverzadigde vetzuren. Het is een broodsoort die alom aangeprezen wordt als het beste gezondheidsartikel dat ooit uitgevonden is. Als je zo'n brood koopt, dan koop je evenals bij andere broodsoorten wel een beschermd artikel die aan verschillende eisen moet voldoen. Is alleen speltbrood zaligmakend? Nee alle andere broodsoorten zijn eveneens goed te eten en alleen bij bepaalde aandoeningen zal een dokter of diëtist (e) u een dieet voorschrijven, waarbij bepaalde broodsoorten u ontraden worden. Voeding en spijsvertering hebben ook vaak te maken met de werkzaamheden, sport of andere inspanningen die u verricht. Mensen die veel lichamelijke en zware arbeid verrichten kunnen in gezonde toestand bijna alles eten en op te veel zout, vet en suiker na is alles heel snel verteerd. Fytaten & Fytinezuur: Wilt u daar meer van weten, klik dan op de volgende link; http://www.leefbewust.com/themas/fytinezuur.html


Inzet: Speltkoeken. Ook de Duitsers hebben hun eigen speltbrood

29-01-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Nog niet zolang geleden werd de abdij van Sion te Diepenveen gerestaureerd en dat kostte bijna 4 miljoen euro. De aloude abdij wordt bewoond door een contemplatieve kloosterorde, d.w.z. dat zij een beschouwende levenswijze eropna houden: Deze bestaat uit veel gebed dat al begint in de nachtwake om 4.15 uur, de lauden (ochtendgebeden), de terts (3e uurs gebed), de sext (zesde uursgebeden), de noon (middaggebed), de vespers (avondgebed) en als afronding het late avondgebed de completen. De meeste van deze gebeden zijn psalmen, lofgebeden die in koorzang gezongen worden. Als tussendoortje ben je tevens druk met het breviergebed en zoals je weet leest elke priester ook elke dag de Heilige Mis. In ons klooster werd vroeger voor het slapen gaan, staande in de kloosterhal ook nog het rozenhoedje gebeden.
Bij bepaalde contemplatieve kloosterorden geldt op gezette uren een zwijgplicht en is het verboden om een gesprek te voeren. Het noopte mij vroeger altijd om dit zwijgen te 'wreken' en te verbreken door in een volle kloosterkerk op zondag zo'n ouderwetse donderpreek te houden en ik moet zeggen dat er in die tijd weinig gelovigen zich te buiten gingen door het plegen van zware zonden. Ja, als je tegenwoordig in een klooster geen brouwerij hebt, of een bezinningscentrum, dan ben je door te weinig roepingen wel verplicht om de boel op slot te gooien. Het wordt steeds moeilijker om dergelijke gebouwen die vroeger berekend waren op een honderdtal priesterstudenten en een groot aantal monniken met een handjevol confraters overeind te houden. De 12 nog in Diepenveen verblijvende monniken in de Sion-abdij willen verhuizen naar Schiermonnikoog. Abt Alberick Bruschke vermeldt dit in het tijdschrift de Kovel dat speciaal het wel en wee van het kloosterleven in Nederland en Vlaanderen belicht.

28-01-2014 om 21:53 geschreven door Broeder Everard

Over erwtensoep heb ik al veel stukjes geschreven. Met het weekend krijgen we winters weer, dus tijd voor de erwtensoep. Tegenwoordig kun je in elke super een erwtensoeppakket bekomen, maar toch ga ik voor de vleesingrediënten liever even bij de slager langs, zeker als het gaat om een varkenspoot of oor die in de ouderwetse erwtensoep altijd gebruikt werd en nu door de huisvrouw of huisman die verknocht is aan grootmoederspot ook nog steeds.
Voor erwtensoep gebruiken we gewone erwten en of spliterwten. Ouderwets is ook om die erwten  een nachtje in het water te laten staan om te weken. Een heel goed recept voor erwtensoep is die Lentse 'boerenbruloferwtensoep', waarbij als ingrediënten gebruikt worden spliterwten, hamschijf, spekblokjes, mergpijpjes, bouillonblokje, knolselderij, winterpeen, aardappels, bladselderij, peterselie, rookworst en peper en zout. De recepten staan hier allemaal beneden en ook de benodigde ingrediënten om een lekker bordje eigengemaakte erwtensoep op tafel te brengen.
 












 

24-01-2014 om 17:33 geschreven door Broeder Everard

In Spanje noemen ze deze appetizers Pincho's. Het belangrijkste product dat bij het maken van pincho's gebruikt wordt is het kwartelei. Kwartels: Het zijn kleine fazantjes en onder de hoenders is het de enigste trekvogel uit die orde. Vroeger hielden we in onze kloostervolières er hoenders op na die als corveeër de bodem van de kooien schoon hielden. Bovendien waren het ijverige leggers en in het vermenigvuldigen was zo'n  koppeltje ook erg goed in. Geslacht heb ik vanwege de band die ik met die beestjes had zo'n  hoendertje nog nooit, maar dit gebeurt nog volop en men zegt dat zo'n kwarteltje uitstekend smaakt.Op deze culinaire website heb ik veel recepten op allerlei gebied ingebracht en ook het spirituele aspect kwam vaak aan de orde. Het blog broeder Everard wordt dan ook overal zeer op prijs gesteld en dat vind ik in deze jachtige tijd heel fijn.
Ik hoop ook dit jaar, waarin door toedoen van onze regering veel ongunstige economische besluiten genomen zijn, toch nog een gaatje te vinden om dit blog te kunnen blijven handhaven. Ook een handicap op 8 april aanstaande is dat provider Window's het besturingselement van XP niet meer ondersteunt en we mogelijk een andere computer moeten aanschaffen.




BEREIDING; Laat de ansjovisfilets een half uur weken in een
kommetjemelk en laat ze uitlekken in een vergiet. Kook de
kwarteleitjes gaar in circa twee minuten. Spoel ze af onder de koude
kraan en pel ze. Rijg aan elk cocktailprikkertje een eitje met een
ansjovis erom gewikkeld en steek er vervolgens losjes de
dubbelgeklapte ham door. Leg er ter afsluiting nog een reepje
Spaanse peper op en garneer de pincho's eventueel met mayonaise.

          
                            KWARTELEITJES
           

20-01-2014 om 00:00 geschreven door Broeder Everard