Vroeger heb ik als jongen van 12 jaar en afkomstig uit een plattelandsbedrijf, bestaande uit bakkerij, café en winkel altijd al trappist willen worden, en dat kwam omdat ik dat kloosterbier dat zij brouwden zo lekker vond.
Het is er niet van gekomen en dat kwam door een klant uit onze zaak die me vertelde dat hij daar in de prachtige trappistenabdij van Berkel-Enschot (vlakbij Tilburg) wel eens op bezoek was geweest bij zijn 97-jarige broer pater Franciscus, die al weken doodziek op de ziekenzaal in de slotgang van het klooster lag te wachten op een vrij kamertje in de hemel. Klant Willem V was erg vroom en vertelde me dat de trappisten, afgekort OCSO, wat in het latijn betekent dat we te doen hebben met een lid van de ordo Cisterciensis Strictiaris Observantiae. Het is een katholieke kloosterorde genoemd naar de eerste abdij La Trappe in Normandië. Het is een afscheiding van de Cisterciënzerorde. De trappisten wensten weer de oude strenge regel van de H. Benedictus te hernemen. Opvallend in deze orde was de strenge wet van stilzwijgen, alleen voor het noodzakelijke onderbroken, om zo beter het contact met God te onderhouden. We spreken over het jaar 1946/47 dat ik voor priester wou gaan studeren en als een beetje een druk en praatzaam figuur heb ik toen gekozen voor de  kloosterorde waar ik nú lid van ben en dat is de OFP, wat betekent ordo Fratres Pruvorum: op z'n Nederlands: orde van de proefbroeders. Kleding trappisten: witte pij met zwart scapulier (schouderkleed) en leren gordel. Tegenwoordig adviseer ik elke jongeman die priester en elke jongedame die non (trappistin) wil worden in te treden bij de trappisten. Het is er goed vertoeven, gratis een borreltje of biertje op zijn tijd  en de zwijgplicht geldt nog slechts voor enkele uren op de dag en je mag zelf kiezen wanneer; dus wat belet je?   
DE ABDIJ VAN KONINGSHOEVEN TE BERKEL-ENSCHOT

Uiterst rechts Hollands trappistenbier, verder allemaal uit België

30-01-2012 om 17:23 geschreven door Broeder Everard

Het begint kouder te worden en morgen zitten we slechts met 8 personen aan tafel, want de rest van de confraters is vrijwilligershulp aan het verlenen aan Brusselse zwervers die zich met het koude weer nog op straat bevinden en nu heerlijk opgevangen worden in een door ons afgehuurde ruimte ergens in een voorstadje van het drukke Brussel. Gehaald in de super heb ik vandaag een kilo witte bonen, 8 van die kleine knoflookworstjes, een dik pond varkenskrabbetjes, een pond lamsborst, 2 ons spek, een paar grote uien, wat kruidnagels, 1 bosje peterselie, 3 laurierbladeren, tijm uit eigen voorraad, idem 3 knoflookteentjes, wat zout, versgemalen peper en paneermeel. We gaan ermee aan de slag: de witte bonen worden in koud water gewassen, hierna  opgezet, aan de kook gebracht en als dit achter de rug is laten we ze ongeveer drie kwartier afgedekt in dit kookwater staan. Hierna gieten we ze af en gaan ze opnieuw koken. Op de bodem van een grote stoofpot leggen we een stuk spekzwoerd met de vette kant naar boven. Hierop leggen we de bonen met de uien, die bestoken zijn met kruidnagel, de geplette knoflookteentjes, peterselie, laurier, tijm, de varkenskrabbetjes en het spek. Na een half uur gepruttel leggen we ook de knoflookworstjes erbovenop. Ondertussen is het aan stukken gesneden lamsborst in een aparte braadpan met wat roomboter bruin gebraden. We pakken nu een grote aardewerk stoofpot en wrijven deze van binnen in met knoflook. Daarin leggen we de bonen met het vlees, de aan plakjes gesneden worst, het spek en het vlees dat is afgenomen van de varkenskrabbetjes. Hierover strooit men wat paneermeel en wat gesmolten boter en  hierna gaan we dit alles driemaal herhalen en telkens laten we de korst gratineren. Het geheel dienen we op een mooie schotel op en brengen dit op tafel. Een lekker bordje tomatensoep vooraf en als nagerecht wat fruit is op zijn plaats. Bij dit Gasconce hoofdgerecht smaakt een koele rosé of witte wijn uitstekend. Ik zou zo zeggen: ,,Bon appétit en laat het u welgevallen"! 

28-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Op bezoek bij ons zijn de paters Leonardo Roncalli en broeder Everardo de Matseiri uit het Italiaanse  Livorno-klooster Santa Caterina. In Italië wordt tweemaal per dag warm gegeten en met tussendoortjes weten onze confraters daar ook wel raad! Voor broeder Everard is het een drukke week, want wij passen ons steeds aan bij de eetgewoontes van onze  gasten, dus in de keuken is volop werk. De superslanke Engelse soeur Elisabeth heeft mij al medegedeeld dat ze tot vrijdag twee keer per dag een maaltijd overslaat om haar ranke figuur te behouden en zich distancieert van dat Italiaanse keukengedoe. Buiten alle voorafjes en nagerechten hebben we vandaag als hoofdschotel Riccioli Al Salmone op de menukaart staan. Het gerecht is in vele variaties klaar te maken en daarom heb ik voor belangstellende huisvrouwen een mooie Ialiaanse keuken website opgezocht waar u veel Italiaanse gerechten  kunt vinden. Klik La Cusina di Tatina  http://lacucinaditatina.blogspot.com/ Verder vindt u op onze kloostersite een menu dat u kunt afdrukken voor uw recepten cartotheek.  Zoals in ons klooster gebruikelijk wordt er bij elke maaltijd een stukje uit de Bijbel of iets over een bijzonder sociaal persoon verteld, maar als tussendoortje wordt er ook gelachen om de verhaaltjes of moppen die broeder Leo steeds opnieuw weer uit zijn mouw weet te schudden. Buon Appetito!!


Menu boven is ingesteld op 4 personen!

23-01-2012 om 11:11 geschreven door Broeder Everard

Als baby heb ik één jaarlang borstvoeding gehad. In borstvoeding zit veel vitamine D. Moedermelk bevat minimaal 5 tot 136 IU per liter. IU betekent international units en staat voor de maat waarin vitamine D internationaal wordt aangegeven. Baby's hebben per dag 200 tot 400 IU nodig.Vitamine D in moedermelk is in feite geen vitamine, maar een noodzakelijk groeihormoon. Vitamine D voert Calcium en fosfaten in de darm, transporteert het door ons lichaam en zorgt dat onze botten stevig blijven. Het beste vangen we vitamine D op door buiten te lopen en om  in de zomerdag een beetje luchtig of bloot rond te lopen is zo slecht nog niet. Aleen moet je dat niet in de middagtijd gaan doen, want dan is de zon soms te fel en daardoor ontstaat huidverbranding, die met alle zonnecrèmes ten spijt vaak niet te weren is. Voor het slapen gaan kregen we als kind altijd een volle eetlepel levertraan. Heel veel kids vonden dat niet lekker en trokken er hun neus voor  op (zie inzet). In visolie zit het meeste vitamine D. Levertraan is vanaf de jaren 1970 tot aan de eeuwwisseling zo'n beetje in de verdrukking gekomen vanwege het feit dat wereldwijd verkondigd werd dat deze visolie uitsluitend afkomstig is van de beschermde walvis, maar wat de meeste niet weten is dat in de lever van de kabeljauw de meeste en beste visolie gevonden wordt. Ook nu is er volop levertraan te krijgen en vaak wordt daar een smaakje aan toegevoegd om die bittere en rauwe smaak ervan wat te dempen. Vitamine D vinden we behalve in kabeljauw ook in schelvis, paling, makreel, zalm, ongezouten boter, volle melk, rundertartaar, varkensfilet, eieren en verplicht is het op grond van het Margarinebesluit dat het aan margarine en halvarine  wordt toegevoegd. Ook toevoegingen van vitamines D vinden plaats in bak-en braadvet. Kinderen die te weinig vitamine D binnenkrijgen kunnen aan groeiziekten gaan lijden (rachitis) en bij ouderen kan osteoporose (botontkalking) ontstaan. We moeten ook weer niet een teveel aan vitamine D binnenhalen, want hierdoor kunnen hart, nieren en bloedvaten beschadigd worden. Patiënten die dit overkomt zijn misselijk, slaperig, krijgen te doen met verminderde eetlust en ook hun spijverteringsorganen werken slecht, wat zich uit door obstipatie. Door gewoon gezond te leven en te eten halen we voldoende vitamines op om ons lichaam op peil te houden en zal het evenwicht in deze niet gauw verstoord worden. Mensen die veel binnen zitten kunnen op doktersadvies eventueel wat vitamine-supplementen tot zich nemen, maar doe dit beslist niet op eigen houtje!   

20-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Op dinsdag 17 januari overleed na een zware longontsteking op 83-jarige leeftijd Piet Römer. Piet kan gerekend worden tot een van de grootste acteurs die Nederland ooit gekend heeft. Waar Piet ten tonele verscheen ontstond door zijn geweldige uitstraling al meteen een aparte sfeer. De grootste bekendheid bij de tv-kijkers heeft Piet gekregen als rechercheur Jurriaan de Cock in de tv-serie Baantjer. Landelijke bekendheid heeft Piet vergaard  De laatste tijd komzijn veel bekende persoonlijkheden van radidoor jaarlijks als hoofdpiet St. Nicolaas te vergezellen. Wie kent niet Piet's fameuze stukken: ,,'t Schaap met de 5 Poten, Stiefbeen & Zoon e.v.a"? Verder had Piet een hoofdrol in meer dan 20 speelfilms, waarvan de meest bekende waren: ,,Heb Medelij, Jet" ,,Wat zien ik" ,,De Lift" en vele andere creaties. Piet was niet gelovig en omdat ik een echte fan van Piet Römer ben mocht ik van freelance-jounalist mijn tweelingbroer Eef een korte necrologie over deze beroemde acteur schrijven. Het stukje heb ik genoemd naar een mooie uitspraak van Piet,  waarin hij zegt: ,,Terwijl de wereld honger heeft, zijn de dikste mannen monniken"! Als ik hier zo door het klooster ronkijk, heeft hij ook nog gelijk ook. We danken Piet voor alle mooie stukjes die we van hem te zien hebben gekregen en zullen altijd met plezier aan hem terugdenken. Moge Piet rusten in vrede! De laatste tijd zijn veel bekende persoonlijkheden van radio-tv en uit de toneelwereld overleden. Zojuist kwam het bericht binnen dat onze beroemde Nederlandse en wereldbekende choreograaf Rudi van Dantzig op 78-jarige leeftijd na een kortsondige ziekte was overleden. Ook hierbij ons aller medeleven met de nabestaanden en begaan zijn we tevens met iedereen die deze aimabele balletmeester een warm hart toedroeg. 

19-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Vroeger hadden we in ons klooster een prachtige kruidentuin en dan spreek ik over de tijd van 65 jaar geleden, want zo omstreeks 1950 was dat al niet meer. De bebouwing heeft overal een grote vlucht genomen, ofschoon ik moet vaststellen dat nú met die economische crisis alles zo'n beetje stagneert. Hiertegenover ons 'klooster' ligt een door de gemeente opgekocht voetbalveld, dat bebouwd zou worden en de gemeente Lingewaard heeft elders grond opgekocht om dit sportterrein te verleggen. Hier in het dorpje Angeren zijn, voor zover ik weet, 65 huizen te koop, maar van de jongelui krijgt momenteel niemand bij een bank een lening los, dús staan de huizen leeg of zijn ze tijdelijk verhuurd. Door al deze stagneringen van Rijks-en gemeentelijke planningen van jaren terug is door de economische crisis alles vastgelopen en worden alle schuldenlasten doorgeschoven op de gewone burger, die onderhand ook niet meer weet waar hij of zij de centjes vandaan moeten halen. Gelukkig dat er wereldwijd nog overal kruidentuinen zijn en het keukengebruik is in onze multiculturele samenleving eerder toe, dan afgenomen. Als we straks ook nog moeten gaan bezuinigen bij de aankoop van kruiden, dan wordt het toch wel helemaal met alles te gortig. De meeste kruiden ruiken lekker en hebben stimulerende of geneeskrachtige eigenschappen. Een kloosterkok werkt dagelijks met kruiden, maar om u er alles over te vertellen, laat ik over aan een andere organisatie. Klik op http://www.warenkennis.nl/kruiden%20en%20specerijen/inleiding.htm   en u komt op een website met werkelijk alles over kruiden!


Boven Marjolein uit de kruidentuin van mijn zwager in Oud-Beijerland

Boven Origanum-Vulgare "Wilde Marjolein". Inzet is Rozemarijn!

17-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Vastgesteld door de Nederlandse Voedsel-en Warenwetautoriteit is dat er aan het brood in Nederland te veel  zout toegevoegd wordt. Op 1 juli 2009 werd het Broodbesluit in de Warenwet gewijzigd en werd de nieuwe norm, in procenten uitgedrukt, van voorheen 2,5 veranderd in 2,1. 29 Procent van de ambachtelijke bakkers zit dik boven deze norm en in de Supers lag dat percentage op 7 %. Alle zaken die boven de norm zaten hebben van de NVWA een waarschuwing gekregen en bij een volgende algemene controle valt er bij mogelijke foutgangers  onverbiddelijk een procesverbaal. Als hartpatiënt volg ik een zoutarm dieet en voorheen bestelde Soeur Marie bij een bepaalde bakker in Huissen om de veertien dagen enkele zoutarme broden, waarvoor fors meer betaald moest worden dan voor normaal brood. In heel Lingewaard was dit de enige bakker die zoutarm brood bakte. De cardioloog in het ziekenhuis had,  toen ik haar over dat dure brood  vertelde, er geen bezwaar tegen dat ik gewoon tarwebrood at, maar nu dit 'zoutvatverhaal'  over de bakkerswereld bekend is denk ik toch wel dat ze op deze visie terug zal komen. ik volg verder in deze een vrij streng dieet dat bij hartfalen hoort en ik denk dat ik om niet in moeilijkheden te geraken mij daar toch stringent aan moet houden. In 2011 heeft viermaal de ziekenwagen hier op de stoep van de 'kloosterpoort' gestaan en het eerste wat ze in zo'n ziekenwagen doen is je zuurstof toedienen, wat volgens een pas verricht onderzoek ook al niet zo wenselijk is en vooral bij patiënten met een herseninfarct is het oppassen geblazen en is men nog zoekende welke dosering eventueel hiervoor wel wenselijk is; dit alles omdat in het verleden op weg naar het ziekenhuis veel patiënten met een dergelijke aandoening zijn overleden.

13-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Tot op heden is het vanaf november zacht weer geweest. Weliswaar heeft het vanaf december veel geregend, en zijn de wateren volgelopen, maar koning winter heeft zich hier nog niet laten zien. Dit ligt heel anders dan bijvoorbeeld in Oostenrijk, want daar heeft het hier en daar flink gesneeuwd en voor een paar dagen terug was het zo erg dat sommige gebieden onbereikbaar waren. Met het weekend in zicht is het niet uitgesloten dat we ook met sneeuw te maken krijgen. De temperatuur zakt langzaam omlaag en mogelijk krijgen we dan toch nog een winter en eerlijk gezegd is dit voor onze oude botten heel goed. Mijn moeder zaliger zei vroeger: ,,Goed voor het wegjagen van de bacteriën en ze heeft daarmee altijd gelijk gehad"! Na zachte winters gingen er altijd veel oudjes dood en in ons café Lombok in Huissen van vroeger bleven er zondags na de hoogmis dan altijd wat stoelen leeg, die in fikse winters, ondanks de kou buiten, allemaal bezet waren. Tot op heden heb ik hier in het klooster nog weinig winterpotten op tafel gebracht, maar ik denk dat dit volgende week wel anders zal liggen.  Ik raad mijn lezers aan om eens even in mijn archief te gaan neuzen en daar vindt u vast en zeker wel een goede en stevige wintermaaltijd. De hele middag heb ik zitten mijmeren en kwam in mijn hazenslaapje terecht bij ome Hent Roelofs van het postkantoor in Huissen die, vroeger en dan spreek ik over de jaren van vlak na de Tweede Wereldoorlog of even daarvoor, achter de oude stadsmuur een perzikboom en ik meen ook een abrikozenboom had staan. Inmiddels is daar achter alles bebouwd en ik denk dat daar nu geen boom meer te bekennen is. In Oud Beijerland waar een zuster van me woont zie je nog heel veel zeldzame rassen van bepaalde fruitbomen staan en vernomen heb ik dat hier aan de overkant van het Looveer in Groessen ook zo'n kwekerij is waar deze bomen te bewonderen zijn. Van de zomer ga ik daar beslist een kijkje nemen. We gaan het nu hebben over de perzikboom die vroeger bij mijn oom stond. Zijn prachtige  bloesemkleed was vaak al tegen half april te bewonderen en zo tegen half juni kon je de vruchten al plukken. Het vruchtvlees van de perzik was fluweelachtig behaard. Van binnen zat een diep gegroefde pit en als die goed rijp was dan liet het vruchtvlees gemakkelijk los en kon je genieten van deze sappige en lekker smakende perzik. Uit het zaad van vele soorten krijgt men, in tegenstelling tot de meeste andere fruitbomen, goede en aan de moederplant gelijke boompjes. De naam Perzik is afkomstig van het land Perzië.
Wit u meer weten over de perzikboom en alle culinaire mogelijkheden over de perzik uitproberen, ga dan naar http://www.groentenenfruit.nl/veggipedia/perzik/   Ik wens u veel kijkplezier! 

12-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Het homohuwelijk is een bedreiging voor het gezin en ondermijnt de toekomst van de mensheid. Dat heeft paus Benedictus XV1 maandag gezegd tijdens een bijeenkomst voor diplomaten. De paus ontbood het diplomatenkorps uit 180 landen om economische en sociale aangelegenheden te bespreken. Volgens de paus is het traditionele gezin, bestaande uit man en vrouw, de belangrijkste bouwsteen van de gemeenschap. Volgens hem is deze samenlevingsvorm niet zomaar een sociale conventie. "Het gezin is van fundamenteel belang voor de opvoeding en de ontwikkeling zowel van individuen als staten." Het regeringsbeleid van landen moet daarop aangepast worden vindt de rooms-katholieke kerkvorst. ,,Er is behoefte aan beleid dat het gezin, de sociale samenhang en dialoog steunt. Een beleid dat deze familieband ondermijnt, bedreigt de menselijke waardigheid en de toekonst van de mensheid zelf". De Rooms-Katholieke kerk heeft altijd geprotesteerd tegen de legalisering van het homohuwelijk in diverse landen. COMMENTAAR: In ons democratisch bestel binnen Nederland en veel andere landen is het homohuwelijk gelegaliseerd, het is voor homo's en lesbische vrouwen heel gewoon dat ze op deze manier samenleven. Technisch kleven hier wel wat bezwaren aan, want je ziet hoe langer hoe meer deze samenlevingsvorm overal oprijzen. Binnen Europa hebben we momenteel te maken met een multiculturele samenlevingsvorm. Vele van deze mensen zijn mohammedaan of anderzijds en staan afzijdig tegen een homohuwelijk of  alternatieve relatievormen. In hun gezinnen ligt het geboortecijfer aanmerkelijk hoger als bij gezinnen die aan geboortebeperking doen of andere samenlevingsvormen hebben. Er moet een zeker evenwicht blijven, want dat is de enige manier dat we naast en met elkaar kunnen leven. De praktijk heeft uitgewezen dat overheersende groeperingen altijd het heft in handen nemen; dit leidt meestal tot tweespalt en onderdrukking. Persoonlijk veroordeel ik op geloofsgebied en relatievorm niemand: ,,Iedereen heeft het recht zijn leven in te delen zoals hij of zij dat verkiest, maar iedereen heeft ook de plicht om  de maatschappij draaglijk voor iedereen te houden"!  

10-01-2012 om 22:37 geschreven door Broeder Everard

Op 22 april overleed de cabaretier, zanger, dichter en kunstschilder Toon Hermans op 83-jarige leeftijd aan een hartaanval. Hij was een van de grote Nederlandse cabaretiers van de jaren 60 en 70. Als eerste in het Nederlandse taalgebied waagde hij zich aan de onemanshow met een geslaagde combinatie van sketches, liedjes, woordspelletjes en 'versjes'. Als geen ander wist hij van niets iets te maken. Wie herinnert zich niet 'de duif is dood meneer' of 'wat ruist er in het struikgewas'? Als schrijver en dichter valt Toon Hermans vooral op door zijn zorgzame aandacht voor en liefdevolle waarneming van de mens zelf. Toon was bovendien geen onverdienstelijk kunstschilder en dat bleek wel na zijn dood toen er een grote vraag was naar de mooie werkjes die hij gemaakt had. Vandaag kwam ik een gedenkwaardig Godsgedicht van Toon Hermans tegen: een gedicht met zinnetjes uit zomaar een willekeurige gedachtegang en even later hierbij een link leggend naar Gods aanwezigheid. Of dit de jeugd van vandaag ook nog aanspreekt weet ik niet, mogelijk nog wel de ouderen en dan kom ik bij de generatie van ver over de 60 terecht. Toon verloor zijn dierbare vrouw Rietje in 1990. Zij overleed aan de alom gevreesde ziekte van kanker. Na zijn dood heeft Toon veel goede dingen achtergelaten en op plaatsen waar hij gewoond en vertoefd heeft zijn er tegenwoordig opvangtehuizen voor mensen die te maken gehad hebben met een huisgenoot, vriend of dierbare, die aan kanker is overleden. 


                         GRAF TOON EN RIETJE IN SITTARD
                   

09-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Door al die nieuwe wijken op het platteland is de notenboom uit het landschap verdwenen. De notenboom hoort thuis in een grote tuin en waar vind je die tegenwoordig nog? Vroeger thuis hadden we een boomgaard met allerlei pruimensoorten en jarenlang heb ik geprobeerd om in een zonnig hoekje een notenboom in de tuin te laten verrijzen, maar het is me nooit gelukt. Uit zaad een boom kweken gaat uiterst langzaam en er gaat bij een notenboom wel een vijftiental jaren overheen eer deze vrucht draagt. Beter is het om een geënt ras op te kweken. Er zijn hierbij rassen bekend die na vier of 5 jaren al vrucht dragen. De notenboom is een oersterke boom en bij een beetje goede oppas nooit ziek. Een zonneparaplu in de tuin kun je achterwge laten, want er is geen schaduwrijker  plek te bedenken dan onder het dikke gebladerte van een notenboom. Om een of andere reden mijden de meeste insecten deze boom, muggen zie je er sowieso al nooit rondzwermen. De walnotenboom is een uit klein Azië (v/d Hymalaya tot Japan) afkomstige boom. Door kweek-en entproeven zijn er diverse notenboomsoorten ontstaan: zo kennen we de Broadview, de Buccaneer, de Rita Coenen en  de Poolse soort Plovdivski. Volgroeid zien we bij de notenboom die bijzondere oneven geveerde bladeren.  De vrucht van de notenboom, de wal-of okkernoot, is om haar oliegehalte zeer belangrijk. Voordat zij rijp is, is zij door een groene, onaangenaam ruikende en smakende schil omgeven. Uit deze schil fabriceert men de bruine houtbeits. Het harde mooi gevlamde hout van gerooide en in houtzagerijen bewerkte bomen  wordt veelal in de meubelindustrie verwerkt. Wat de voedingswaarde van walnoten c/q groene walnoten is en waarvoor deze noten overal voor gebruikt kunnen worden leest u op: http://eten-en-drinken.infonu.nl/producten/83336-alles-over-walnoten.html & voor de echte   specifieke groene walnoten:  http://oogstenzonderzaaien.nl/2007/06/groene-walnoten     en wilt u lezen waarom artsen walnoten en veel andere natuurproducten aanwijzen als oergezond, ga dan naar: http://www.ziekenhuiskrant.nl/5-Voeding.7945.0.html   In deze, tot op heden zachte winter, droomde broeder Everard even weg in een nostalgisch kloosterslaapje over de aloude notenboom uit zijn prille jeugd en kloostertijd.

07-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Volgens de Instelling Verslavingszorg (de IVZ) zijn er in Nederland onder de ouderen 12000 alcoholverslaafden en 2000 opiaatverslaafden en dan hebben we het over de groep mensen van 55 jaar of ouder. Onder deze categorie is het hoogst zeldzaam dat iemand de 70 haalt. Dan hebben we ook nog te maken met  de onbekende en niet geregistreerde groep ouderen die dagelijks niet buiten drank kunnen en dus zonder meer ook alcoholist genoemd kunnen worden. Op feestjes zijn het de mensen die in plaats van een pilsje  zich een glas water laten brengen en de hele familie en kennissenkring staan verbijsterd te kijken dat ome Henk of Tante Dien van de drank af is. Komt men thuis, dan wordt de schade ruimschoots ingehaald en zo tegen morgentijd liggen onze  niet-drinkers  geheel voor pampus in bed om hun roes tot ver over de middagtijd uit te slapen. De oudere mens heeft al wat verminderde werking met betrekkking tot lever, nieren en blaas en wat vochthuishouding betreft is alles aan de schrale kant; hierdoor komen nieren, lever, longen en bloedvaten al gauw in nood te verkeren en ook de hersenen worden aangetast. De drugs die ouderen gebruiken zijn meestal goedkope partydrugs, ook wel bekend onder GHD, welke afkorting staat voor gamma-hydroxyboterzuur oftewel ook wel gamma-hydroxybutaanzuur. Er zijn van die handelaren en 'fabrikanten' die deze drugs halen uit stoffen die verwerkt zijn in schoonmaak-en gootsteenontstoppingsmiddelen. In 1960 werd dit middel door de farmaceutische industrie als anestheticum  (narcosemiddel) gefabriceerd en ook gebruikt, maar door te veel nare bijwerkingen is men hier vanaf gestapt en overgegaan op wat meer veiliger stoffen. In de drugwereld is deze wetenschap blijven hangen en maakt men er volop gebruik van!  Niemand weet oorzakelijk te vertellen waarom er zoveel drinkers onder de ouderen zijn. Een mogelijke verklaring is de grote teleurstelling bij ouderen die zich op velerlei gebied in de steek gelaten voelen en dat begint al bij hun eigen kinderen, de buurt, de regering en niet te vergeten de kerkgenootschappen. Ook in tehuizen wordt flink gedronken en niemand kan ome Frits of tante Marie op zijn of haar kamertje tegenhouden zo nu en dan een flinke slok te nemen om in de armen van Morpheus en Bacchus in vergetelheid  weg te zinken. We zullen om van de drank bevrijd te worden allemaal wat meer zelfbeheersing moeten gaan tonen en onze geest beter laten werken, dat is de enige echte en goede oplossing!

05-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Gisteren vierde we de octaafdag van Kerstmis, het feest van de Besnijdenis van de Heer en herdacht werd tevens Maria's Goddelijk moederschap. Op 6 januari herdenken we ook weer zo'n driedubbel kerkelijk feest. Terwijl het Kerstfeest een meer intiem karakter draagt, kan het feest van de Verschijning terecht worden beschouwd als het grote wereldfeest van de katholieke Kerk. Niet alleen de openbaring van de Heer aan de Wijzen wordt hier herdacht, maar ook zijn verschijning bij de doop in de Jordaan en de openbaring van zijn wondere macht bij de bruiloft te Cana. Het feest is van zuivere Oosterse oorsprong, en neemt voor de oosterse kerken de plaats in die het Kerstfeest in de westerse Kerk kreeg. Geleerd op school hebben we dat de Heidense wijzen uit het Oosten koningen waren en bekend zijn onder de naam Caspar, Balthasar en Melchior. Gevolgd hebben zij een ster die stil hield boven de plaats waar het kindeke Jezus geboren is en bij het opstellen van het kerststalletje werden de drie koningen (zie inzetfoto van drie 'moderne'  wijzen) met hun kameel en de drijver altijd aan de oostelijke kant van de kribbe achteraan gezet en op 6 januari waren ze dan op hun lange weg bij de kribbe aangekomen en boden ze het kindeke goud, wierook en myrrhe aan. Vandaag in de rondvraag hier in het klooster wist alleen Soeur Lucia te vertellen wat mirre (zo schrijf je dat tegenwoordig) was. Mirre is een welriekend geneeskrachtig gomhars dat vroeger gebruikt werd voor een geïrriteerde huid. Tegenwoordig wordt deze welriekende gomhars ook verwerkt tot etherische olie, tot mondwater voor slechte adem en gebitsspoeling en als wondstelper bij bloedingen. Ook in de parfumindustrie wordt mirre verwerkt.  Verder staat de maand januari in het teken van veel navieringen van Kerstmis en octaafdagen. Vermeld wordt op 11 januari ook de herdenking van de Heilige Hyginus. Deze paus stierf onder kiezer Hadrianus in het jaar 142 na X de marteldood. Op 17 januari wordt de Heilige Antonius herdacht, op 22 januari schenkt de Kerk aandacht aan de Heilige Vincentius en Anastasius. Bekende kerkelijke feestdagen zijn ook die van de Heilige Franciscus van Sales op 29 januari en van de Heilige Joannes Bosco, beter bekend als Don Bosco en stichter van de congregatie van de Salesianen, op de laatste januaridag.  De kerk herdenkt iedere dag wel een of ander kerkelijk feest en vroeger waren er binnen de parochies mensen die al deze feestdagen uit hun hoofd kenden. In mijn seminarietijd waren er zo'n 30 kerkelijke feestdagen die in het klooster als een zondag werden beschouwd en aan echte katholieke feestdagen in zijn algemeenheid die dit predicaat ook droegen  zaten we ook al gauw aan zo'n 22 dagen. Nú op Eerste Kerstdag 2011 waren er zelfs winkels open en ook die dag werd niet geheiligd. Waar het allemaal naartoe gaat weet ik niet en of de gelovigen met die afschaf van al dit soort dagen er gelukkiger op geworden zijn daar geloof ik ook niet in! Het 'wintervoorjaar'  is zacht begonnen en in de kloostertuin staat de hazelaar al in bloei, maar zojuist even buiten zag ik wolkenvelden laag aan de grond en dit duidt dus op een op komst zijnde storm. Volgens onze ziener pater Chrisostemus krijgen we toch nog te maken met een barre en boze winter die  begint op 15 januari en eindigt op 15 maart; jammer van die vroeg begonnen lente, bloeiende planten, bomen en struiken die terwijl wij direct onze winterjas uit de mottenkast mogen halen hun  mooi, sierlijk jasje weer moeten uittrekken.

02-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Aan de westzijde van de machtige grijze kathedraal van Reims zien we een ranke, gothische engel, elegant en maagdelijk met stijve krulletjes en een spits, ietwat spottend, maar ook behaaglijk gezichtje. Deze engel glimlacht raadselachtig en toch heel lieflijk. Er valt heel wat te lachen in Reims, want onder deze kathedraal en bijna onder alle straten van deze oeroude stad liggen kilometers lange gangen, gegraven in krijtrots, de crayères, waar miljoenen flessen champagne rusten, die onder stof en zwartfluwelen schimmels hun moment suprême afwachten. Die Engel daar, gebeeldhouwd op de kathedraal, noemt men  'de glimlach van Reims'. De wijn onder de kathedraal noemt men de 'glimlach van Frankrijk'. De naam Champagne betekent 'kalkgrond'' . Het is de kalkgrond, waarop de druiven onder de Franse zon hun rijping krijgen,  die de droom heeft voortgebracht welke speels en ongrijpbaar zingt  in de wijnen van Champagne, zodra deze bevrijd worden van kurk en fles. Het was de grote kunst die droom te vangen en te bewaren, en van de droom een daad te maken. Dat heeft Dom Pérignon gedaan, een zeventiende-eeuwse keldermeester van de abdij Hautvillers, boven het dal van de Marne. Dom Pérignon hield tot volle tevredenheid van de abt de kloosterboekhoudig en de biblotheek op orde en als keldermeester maakte hij van allerlei wijnen en experimenteerde ermee. Men zegt wel dat dom Pérignon de uitvinder van de champagne is en de belletjes in  deze wijn te danken zijn aan de eerwaarde  pater Pérignon. Dat is niet juist. Die belletjes maakt de wijn zelf. Dom Pérignon heeft wel de beste manier gevonden om die belletjes in de wijn te bewaren. Hoe heeft hij dit nu voor elkaar gekregen? Er lag in die tijd in de buurt van Hautvillers een nonnenklooster, waarvan de abdis niet alleen mooi was, maar ook intelligent en zelfs ietwat behaagziek. Zij kwam van tijd tot tijd in de abdij van Hautvillers op bezoek en dronk met dom Pérignon een glas in zijn koele kelder. Hoe het toen gebeurd is weten waarschijnlijk geen andere stervelingen dan alleen de abdis en dom Pérignon, maar op een schone lentemorgen verloor de abdis haar schoentje met een hoge hak van kurk, naar de laatste Spaanse mode; deze kurkhak zou de droom voor eeuwig vasthouden: deze hak was de eerste champagnekurk, door dom Pérignon met ijzerraad op een fles vastgebonden. Onder deze kurk beleefde de wijn het tumult van zijn tweede gisting en vormde koolzuur, dat in de wijn gevangen bleef tot de dag dat het ijzerdraad zou worden doorgesneden en de wijn uitbundig schuimend en de kurk knallend van de fles verdween. Toch moest er nog een probleempje worden opgelost, want zo'n fles wijn onder de kurk had een druk van vijf atmosfeer en in die begintijd was het niet ongewoon dat in zo'n champagnekelder nog wel eens wat flessen uit elkaar spatten. Dit gevaar is bezworen en ook de depotproblemen in de fles wist Dom Pérignon te bezweren door de flessen wijn op een houten rek met de hals naar beneden te leggen en regelmatig te keren: Hierdoor zakte het bezinksel en nestelde zich als een dichte prop tegen de kurk. Deze kurk liet men na een poosje eraf vliegen, waardoor de wijn geheel geklaard was en door onmiddellijk een nieuwe kurk te plaatsen behield de wijn voldoende koolzuur en drinken we volgens deze procedure heden ten dage een geheel helder glas champagne'.
Veel grootheden uit de geschiedenis waren verzot op Champagne. Napoleon ging op zijn veldtochten altijd even langs Reims om een glas champagne te drinken bij Jean-Remy Moët, op de goede afloop. Behalve één keer, toen hij zich hiervoor geen tijd gunde. Dat was op weg naar....Waterloo! Champagne is een vrij dure drank, maar ik zal als kloosterling u een geheim verklappen en dat is dat Champagne-brut beschouwd kan worden als een hele goede afslanker. Veel mannen en vrouwen kopen dure producten of volgen een of ander dieet. Als je daarvoor in de plaats champagne kiest, dan is deze godendrank echt niet duur en het beste middel om uw gezondheid op peil te houden. Wie slim is geweest heeft het vuurwerk uit zijn huis gehouden en heeft daarvoor in de plaats een drietal flessen champagne bij de slijter gehaald. Verwen uw gasten en laat de kurken maar omhoog schieten! Wilt u alles over   diverse soorten champagne weten, klik dan op: http://www.wijnkennis.be/index.php?option=com_content&task=view&id=569   Ik wens u allen, mede namens de hele gemeenschap hier, een zalig uiteinde en een goed begin van het nieuwe jaar! 


Tussen al die flessen champagne het verloren schoentje van de abdis


                             

27-12-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Ik denk dat deze vraag deze maand in verschillende gezinnen aan de orde geweest is. Overal is alles al in volle kersttooi gebracht en iedereen is nu al in feeststemming. Als je meer dan driekwart eeuw op deze aardbodem rondgelopen hebt, dan roept Kerstmis je steeds weer terug naar dat arme kind in de kribbe en waan je jezelf in een of ander Afrikaans of Aziatisch land waar kinderen in bittere armoede moeten leven en berichten komen er ook uit voormalige Oostbloklanden waaar voornamelijk oude mensen met een schamel pensioentje het met weinig of niks moeten doen om rond te komen. Ook in Nederland zijn er heel veel gezinnen die het moeilijk hebben. Voor al deze mensen wordt er met kerstmis geen feestdis gedekt. Terug ga ik in deze naar de seminarietijd waar we tijdens  de vastentijd ook minder te eten kregen en ik als echt hongerig mens moeite had om overeind te blijven; daarbij gold in die boetetijd tevens op bepaalde uren een spreekverbod wat voor mij persoonlijk al helemaal de deur dicht deed. Wat, beste mensen te denken van al die rampen die in 2011 wereldwijd aan hele bevolkingsgroepen dood en verderf gebracht hebben? Pas achter de rug hebben we die vreselijke storm Washi op de Filippijnen. Door overstomingen stonden wat laag gelegen huisjes geheel onder water en werden de mensen in hun slaap uit de ramen gesleurd en meer dan duizend mensen vonden de dood. Stil moeten we ook staan bij die hunkerende familieleden die nog steeds lopen te zoeken naar hun vermiste kinderen, opa, oma, moeder, vader, broers en zusters. De vraag is: ,,Wat kunnen wij of moeten wij daar aan doen"? Het is allemaal zover van huis, maar beste mensen, morgen kan het ook ons overkomen. Ik denk hierbij aan de Watersnood van 1953 toen wij ook van alle kanten hulp gekregen hebben en nog iets verder terug aan de Marshallhulp van vlak na de oorlog 40-45. Ik merk dat veel mensenharten versteend zijn en ook onze politieke partijen nemen een houding aan door mensen een rad voor de ogen te draaien door leiders ten tonele te voeren die zich populair  maken met kwinkslagen en oppervlakkige opmerkingen die de lachspieren van mogelijk  de 'graaiers'  in beweging brengen maar kwetsend overkomen bij  bepaalde bevolkingsgroepen die het momenteel moeilijk hebben. Hoe kunnen we als humaan mens toch een fijne kerstmis vieren? Doe in uw eigen buurt wat sociaal werk. Help met woord en daad uw plaatsgenoten die niet weten waar ze het zoeken moeten! Wat u ervoor terugkrijgt is voldoening en dat is het mooiste geschenk dat uw hart met deze kerstdagen  in ontvangst kan nemen. We wensen iedereen een zalig Kerstfeest! Door de multiculturele samenleving is het moeilijk om een specifiek kerstdiner te lanceren. Op rechts heb ik een rubriek staan van internationale specialisten op culinair gebied en ook op deze site van Broeder Everard zijn voldoende recepten te vinden om tijdens de kerst op tafel te brengen; doe er uw voordeel mee!

21-12-2011 om 18:22 geschreven door Broeder Everard

Onze paters, broeders en zusters hebben allemaal veel levenservaring en zijn afkomstig uit allerlei landen. Vroeger heb ik een tijd doorgebracht in  Brabant en verbleef ondermeer in steden als Breda, Bergen op Zoom en Boxtel. Brabant was vroeger voor 90 procent katholiek en zijn dit mogelijk nu voor 60 procent. Bij een onderzoek is vastgesteld dat 86 procent van de Brabantse gelovigen zich afgekeerd heeft van de Katholieke Kerk, dus mogelijk nog wel geloven maar met het instituut Kerk niets meer te maken willen hebben. Debet hieraan zijn de seksuele uitspattingen van religieuzen die door de kerkelijke leiders jaren verzwegen zijn en onder de dekmantel gehouden. De Kerk als instituut heeft hierdoor zijn aanzien verloren. Als gelovige is er maar één weg en dat is het naleven van de Tien Geboden Gods en strak in de leer zijn. Doe je dat niet, dan heeft geloven echt geen zin meer! In de oorlogstijd zaten we geëvacueerd in Friesland en in die provincie zijn veel mensen protestant en het gekke is, hoe kleiner de gemeenschap van gelovigen, des te hechter in saamhorigheid en geloof. In Dordecht met zijn veel verschillende geloofsgemeenschappen heb ik ook een tijdje doorgebracht en ook daar was er een kleine katholieke gemeeenschap die trouw was in kerkbezoek en zeer aan elkaar gehecht. Hier in Angeren is ongeveer 80 procent van de bevolking katholiek en zijn de protestanten dik in de minderheid; ondanks dit vormen zij een hechte gemeenschap, dit in tegenstelling tot ons katholieken, waarbij ik moet stellen dat het geloof wat verwaterd is en men ook weinig belangstelling meer heeft voor het kerkelijk gebeuren.

Gisterenavond zaten we met een kleine club in de recreatiezaal en deden we mee met het Groot Dictee der Nederlandse Taal. De gouden kloosterpen was dit jaar voor broeder Heinrich uit het Beierense Bayreuth die drie fouten in zijn dictee had staan. Bij het landelijk dictee waren er twee eerste prijswinnaars, namelijk Marret Kramer (53) uit Haarlem en de Vlaamse VRT nieuwslezer Freek Braeckman, elk met 4 fouten. Een gedeelde tweede prijs  met 5 fouten in het dictee hadden de Vlaamse schrijver Yannink Dangre (24) en de Hollandse freelanceredacteur Wouter Blok (27) uit Amsterdam. Van de staande uitdrukking ten huidigen dage had ik nog nooit gehoord en ik twijfel nog steeds of dat wel juist is! Overigens was het dictee heel wat gemakkelijker dan vorig jaar, toen het gemiddelde foutenaantal op 32 lag en dit jaar slechts op 13.

15-12-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Vroeger bij ons thuis hielden we altijd konijnen en met feestdagen zoals Pasen en Kerstmis aten we een gebakken konijn. Hier in het klooster hebben we tot plusminus het jaar 2000 altijd konijnen gehouden en de door broeder timmerman gefabriceerde hokken waren allemaal bevolkt. Zelf heb ik jarenlang nog geslacht, maar als ik eerlijk mag zijn ben ik op mijn oude dag zo weekzerig georden dat ik Willem de vlieg die me op mijn kamertje steeds loopt te plagen zelfs nog met rust laat. Toch smaakte zo'n konijntje (zie inzet Vlaamse Reus) heerlijk en dol was ik op hun pootjes en inderdaad goed klaargemaakt kan ik me geen lekker vlees voorstellen als tam of wild konijn (zie recept in bijlage!). Tegenwoordig wordt er veel buiten de deur gegeten en heel veel gezinnen maken gebruik van maaltijden die ze aan huis laten bezorgen. Wegens ziekte heb ik ook een tijdje verstek laten gaan en betrokken we het eten van buitenaf, maar hier in het klooster was iedereen zo verwend dat ik met behulp van een paar soeurs alles weer zelf klaarmaakt. Vroeger werd in het klooster om precies middernacht de nachtmis gelezen en om half twee zaten we allemaal in de refter en aten we gebraden verse worst met jus en brood en vooraf was er een kopje koffie met een beschuitje met muisjes. In de kloosterhal stond een hele hoge kerstboom en beneden was er een groot houtvuur, waaromheen het kerststalletje stond. Verder waren alle kloostergangen in kerstsfeer gebracht. Echt romantisch!
Hier in het klooster vertoefde een zekere pater Gregorius en als botanicus kreeg hij het voor elkaar dat tijdens de nachtmis rondom de kribbe allerlei kleurrijke bollen uitkwamen en je als student dacht dat er een wonder plaatsvond en uiteindelijk met de geboorte van onze Heiland is dat werkelijk ook zo! Buiten een heerlijk konijntje of wat boutjes op tafel krijgt de Kerst weer zijn oude sfeer terug en je kunt daarbij gebakken aardappeltjes serveren met appelmoes en diverse groenten. Als voorgerecht kun je denken aan een heldere bouillonsoep en als nagerecht lijkt me een heerlijke chipolatapudding niet misstaan.

Bijlagen:
178 Gebraden konijnenbouten.jpg (68.4 KB)   

De eigenlijke sterfdag van Sint Nicolaas was op 6 december in de vierde eeuw na Christus. Nicolaas is geboren in Patara en werd nadien benoemd als Bisschop van Myra. Deze plaatsen vinden we terug ergens in Turkije. Ondanks dat Sinterklaas erg sociaal was en bijna al zijn bezittingen aan de armen gaf werd hij op een gegeven moment toch gearresteerd door mensen die hem vijandig gezind waren en stierf hij de marteldood. Hier in Nederland geven we elkaar op 5 december wat geschenken en ik denk dat de kinderen morgenavond de klomp moeten zetten en zondagmorgen al vroeg moeten gaan kijken wat Sint en Piet door de schoorsteen hebben laten vallen. Broeder Everard is weer een tijdje ziek geweest en was vorige week even op bezoek in de Spaanse hemel en heeft daar met Sinterklaas gesproken: deze vond de kindertjes van deze tijd allemaal erg lief en heeft me beloofd dat ze allemaal leuke geschenken van de Sint krijgen. De Sint was wel wat verbolgen over bazen die dit jaar voor het personeel geen kerstpakket over hadden voor hardwerkende personeelsleden en dit alles onder het mom dat er een financiële crisis is, terwijl ze zelf in het geld zwemmen. Vanuit de hemel had hij ook enkele belachelijke filmpjes gezien van de Sint en de Kerstman. In Amerika werden kinderen op de foto gezet met een Kerstman die een jachtgeweer droeg en ook de kinderjes mochten dit geweer even vasthouden. Vertellen beste kinderen kan ik jullie dat dit niet de echte Kerstman was, want die zit nog steeds in Lapland. Broeder Everard heeft voor alle mensen nog wat leuke plaatjes van bijna honderd jaar terug en hierop kunnen jullie zien hoe de Sint met zijn Pieten in die tijd bij de mensen thuis en op school ontvangen werd! Echt in mijn tijd gingen stoute kindertjes bij Piet in de zak, maar de Sint vond dit maar niks en daarom mogen zijn Pieten dit niet meer doen! Niemand hoeft meer bang voor de Pieten te zijn, want ze zijn allemaal even aardig. 

       

       

 

      
           Broeder Everard was vroeger erg stout en ....
         

02-12-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Gisteren werd in de meeste kerken het  feest van de Heilige Caecilia herdacht, een martelares uit de tweede eeuw na Christus. De eigenlijke herdenkingsdag is morgen op 22 november. Zij is de patrones van de muziek, instrumentenmakers en zangers. Op 26 november herdenkt de kerk de Heilige Silvester (1177-1267) en op dezelfde dag tevens de H.Petrus van Alexandrië (als martelaar gestorven in 311 na X). Op 27 november gaan we al  weer naar de 1ste zondag van de advent. Met de Advent begint het kerkelijk jaar. De adventtijd doet ons hoopvol uitzien naar de komst van de Heer, het is de tijd van verwachting met een hunkering naar het goede, naar vrede en gerechtigheid, een tijd waar we allemaal naar verlangen, maar die meestal verstoord wordt door allerlei nare brandhaarden in de wereld. Het is nu in Syrië waar de mensen in angst en beven de toekomst afwachten en als het ware in een burgeroorlog gewikkeld zijn waar niemand het verloop van kan inschatten. Door de eeuwen heen is er strijd. Is het niet kortbij dan elders in de wereld en het lijkt of er nooit een einde aan komt. We leven ook maatschappelijk in een onzekere tijd en veel mensen moeten met een bescheiden inkomen rond zien te komen. Van de politiek is geen Christelijk heil te verwachten en daarom is het belangrijk om vooral in buurten en gemeenschappen elkaar bij te staan en te helpen. Laat dit de hoopvolle weg zijn die we als mens inslaan op weg naar een fijn Sinterklaasfeest voor de misdeelden op 5 en 6 december, een vreugdevole Kerst voor iedereen en een hoopvol 2012, waarin alles weer wat beter gaat!

21-11-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Ja, ik heb het al eens vaker verteld dat we vroeger zo'n echt plattelandsbedrijf hadden met bakkerij, café en winkel.
Al ruim voor de Sinterklaastijd werd er speculaas gebakken en alles was nog handwerk. We draaiden het deeg hiervoor en de specifieke smaak daaraan toegebracht kwam van de goede en juiste kruiden. Voor de Tweede Wereldoorlog en ook nog een tijdje erna maakten we gebruik van een ouderwetse takkenbosoven. Even nadien was het gebeurd met die takkenbossen en  werd deze oven op temperatuur gebracht door voor de ovenmond een vlammenwerper te plaatsen en in de zestiger jaren kwam er een brikettenoven met op de bakkerijzolder zo'n grote schoorsteen en tegen die wand aan hielden we de speculaas maandenlang vers. Zowel de poppen alsmede de kleine koekjes werden allemaal uit de plank geslagen. Dit waren vormen met mooie sinterklaasfiguren of echt Nederlandse beelden b.v. molens. Deze planken werden met speculaasdeeg gevuld en om een mooie platte achterkant te krijgen trokken we met een dun staaldraadje, een soort ijzerzaag, over de vorm en zette hierna de figuurtjes op de bakplaten. In die tijd bakten we ook nog pondspoppen; dit waren grote sinterklazen of zwarte pieten van speculaas. Buiten de speculaas die verkocht werd op de weg of winkel hielden we tijdens de sinterklaastijd in het café het zogenaamde 'koeklotten'-. Soms waren er op zo'n avond wel 150 bezoekers en werd er gespeeld met 6 stokken speelkaarten, waarvan er één blind uitgespreid op het biljartblad lag en 5 stokken als lot verkocht werden. Bij elke ronde werd er vijfmaal gedraaid en gingen er 25 prijzen uit. Bijna iedereen ging met tassenvol speculaas huiswaarts. Sinterklaas was in de vijfde eeuw de bisschop van Myra en stond bekend om zijn goedgeefsheid. Langzaamaan is de gedachtenis aan die man uitgelopen tot het schenken van leuke verassingen aan de kinderen en werd aan de ukkepukken verteld dat hij een speculator was; deze naam staat voor spieder (spion)! In zijn grote boek schreef hij al het goede en het kwade op. De naam speculaas kan dus afgeleid zijn van de latijnse naam speculator. Het woord zou ook afkomstig kunnen zijn van speculum dat spiegel betekent. Die speculaasjes en poppen die we uit die vormen sloegen waren spiegelbeelden van de sint of anderzijds. Omdat er in speculaas nogal wat kruiden gaan, die afkomstig zijn van specerijen is het ook niet uit te sluiten dat daar de naam van speculaas vandaan komt. Ik heb voor u een goed recept opgezocht hoe u het beste speculaas en pepernoten kunt bereiden. Klik http://zondermeermagazine.blogspot.com/2010/12/speculaas-pepernoten.html. Ik wens u er veel succes mee en doe de gebakken speculaas in zo'n oma's koektrommel en zet die bij de verwarming om de klaaskoekjes vers te houden! 

17-11-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard