Het homohuwelijk is een bedreiging voor het gezin en ondermijnt de toekomst van de mensheid. Dat heeft paus Benedictus XV1 maandag gezegd tijdens een bijeenkomst voor diplomaten. De paus ontbood het diplomatenkorps uit 180 landen om economische en sociale aangelegenheden te bespreken. Volgens de paus is het traditionele gezin, bestaande uit man en vrouw, de belangrijkste bouwsteen van de gemeenschap. Volgens hem is deze samenlevingsvorm niet zomaar een sociale conventie. "Het gezin is van fundamenteel belang voor de opvoeding en de ontwikkeling zowel van individuen als staten." Het regeringsbeleid van landen moet daarop aangepast worden vindt de rooms-katholieke kerkvorst. ,,Er is behoefte aan beleid dat het gezin, de sociale samenhang en dialoog steunt. Een beleid dat deze familieband ondermijnt, bedreigt de menselijke waardigheid en de toekonst van de mensheid zelf". De Rooms-Katholieke kerk heeft altijd geprotesteerd tegen de legalisering van het homohuwelijk in diverse landen. COMMENTAAR: In ons democratisch bestel binnen Nederland en veel andere landen is het homohuwelijk gelegaliseerd, het is voor homo's en lesbische vrouwen heel gewoon dat ze op deze manier samenleven. Technisch kleven hier wel wat bezwaren aan, want je ziet hoe langer hoe meer deze samenlevingsvorm overal oprijzen. Binnen Europa hebben we momenteel te maken met een multiculturele samenlevingsvorm. Vele van deze mensen zijn mohammedaan of anderzijds en staan afzijdig tegen een homohuwelijk of  alternatieve relatievormen. In hun gezinnen ligt het geboortecijfer aanmerkelijk hoger als bij gezinnen die aan geboortebeperking doen of andere samenlevingsvormen hebben. Er moet een zeker evenwicht blijven, want dat is de enige manier dat we naast en met elkaar kunnen leven. De praktijk heeft uitgewezen dat overheersende groeperingen altijd het heft in handen nemen; dit leidt meestal tot tweespalt en onderdrukking. Persoonlijk veroordeel ik op geloofsgebied en relatievorm niemand: ,,Iedereen heeft het recht zijn leven in te delen zoals hij of zij dat verkiest, maar iedereen heeft ook de plicht om  de maatschappij draaglijk voor iedereen te houden"!  

10-01-2012 om 22:37 geschreven door Broeder Everard

Op 22 april overleed de cabaretier, zanger, dichter en kunstschilder Toon Hermans op 83-jarige leeftijd aan een hartaanval. Hij was een van de grote Nederlandse cabaretiers van de jaren 60 en 70. Als eerste in het Nederlandse taalgebied waagde hij zich aan de onemanshow met een geslaagde combinatie van sketches, liedjes, woordspelletjes en 'versjes'. Als geen ander wist hij van niets iets te maken. Wie herinnert zich niet 'de duif is dood meneer' of 'wat ruist er in het struikgewas'? Als schrijver en dichter valt Toon Hermans vooral op door zijn zorgzame aandacht voor en liefdevolle waarneming van de mens zelf. Toon was bovendien geen onverdienstelijk kunstschilder en dat bleek wel na zijn dood toen er een grote vraag was naar de mooie werkjes die hij gemaakt had. Vandaag kwam ik een gedenkwaardig Godsgedicht van Toon Hermans tegen: een gedicht met zinnetjes uit zomaar een willekeurige gedachtegang en even later hierbij een link leggend naar Gods aanwezigheid. Of dit de jeugd van vandaag ook nog aanspreekt weet ik niet, mogelijk nog wel de ouderen en dan kom ik bij de generatie van ver over de 60 terecht. Toon verloor zijn dierbare vrouw Rietje in 1990. Zij overleed aan de alom gevreesde ziekte van kanker. Na zijn dood heeft Toon veel goede dingen achtergelaten en op plaatsen waar hij gewoond en vertoefd heeft zijn er tegenwoordig opvangtehuizen voor mensen die te maken gehad hebben met een huisgenoot, vriend of dierbare, die aan kanker is overleden. 


                         GRAF TOON EN RIETJE IN SITTARD
                   

09-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Door al die nieuwe wijken op het platteland is de notenboom uit het landschap verdwenen. De notenboom hoort thuis in een grote tuin en waar vind je die tegenwoordig nog? Vroeger thuis hadden we een boomgaard met allerlei pruimensoorten en jarenlang heb ik geprobeerd om in een zonnig hoekje een notenboom in de tuin te laten verrijzen, maar het is me nooit gelukt. Uit zaad een boom kweken gaat uiterst langzaam en er gaat bij een notenboom wel een vijftiental jaren overheen eer deze vrucht draagt. Beter is het om een geënt ras op te kweken. Er zijn hierbij rassen bekend die na vier of 5 jaren al vrucht dragen. De notenboom is een oersterke boom en bij een beetje goede oppas nooit ziek. Een zonneparaplu in de tuin kun je achterwge laten, want er is geen schaduwrijker  plek te bedenken dan onder het dikke gebladerte van een notenboom. Om een of andere reden mijden de meeste insecten deze boom, muggen zie je er sowieso al nooit rondzwermen. De walnotenboom is een uit klein Azië (v/d Hymalaya tot Japan) afkomstige boom. Door kweek-en entproeven zijn er diverse notenboomsoorten ontstaan: zo kennen we de Broadview, de Buccaneer, de Rita Coenen en  de Poolse soort Plovdivski. Volgroeid zien we bij de notenboom die bijzondere oneven geveerde bladeren.  De vrucht van de notenboom, de wal-of okkernoot, is om haar oliegehalte zeer belangrijk. Voordat zij rijp is, is zij door een groene, onaangenaam ruikende en smakende schil omgeven. Uit deze schil fabriceert men de bruine houtbeits. Het harde mooi gevlamde hout van gerooide en in houtzagerijen bewerkte bomen  wordt veelal in de meubelindustrie verwerkt. Wat de voedingswaarde van walnoten c/q groene walnoten is en waarvoor deze noten overal voor gebruikt kunnen worden leest u op: http://eten-en-drinken.infonu.nl/producten/83336-alles-over-walnoten.html & voor de echte   specifieke groene walnoten:  http://oogstenzonderzaaien.nl/2007/06/groene-walnoten     en wilt u lezen waarom artsen walnoten en veel andere natuurproducten aanwijzen als oergezond, ga dan naar: http://www.ziekenhuiskrant.nl/5-Voeding.7945.0.html   In deze, tot op heden zachte winter, droomde broeder Everard even weg in een nostalgisch kloosterslaapje over de aloude notenboom uit zijn prille jeugd en kloostertijd.

07-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Volgens de Instelling Verslavingszorg (de IVZ) zijn er in Nederland onder de ouderen 12000 alcoholverslaafden en 2000 opiaatverslaafden en dan hebben we het over de groep mensen van 55 jaar of ouder. Onder deze categorie is het hoogst zeldzaam dat iemand de 70 haalt. Dan hebben we ook nog te maken met  de onbekende en niet geregistreerde groep ouderen die dagelijks niet buiten drank kunnen en dus zonder meer ook alcoholist genoemd kunnen worden. Op feestjes zijn het de mensen die in plaats van een pilsje  zich een glas water laten brengen en de hele familie en kennissenkring staan verbijsterd te kijken dat ome Henk of Tante Dien van de drank af is. Komt men thuis, dan wordt de schade ruimschoots ingehaald en zo tegen morgentijd liggen onze  niet-drinkers  geheel voor pampus in bed om hun roes tot ver over de middagtijd uit te slapen. De oudere mens heeft al wat verminderde werking met betrekkking tot lever, nieren en blaas en wat vochthuishouding betreft is alles aan de schrale kant; hierdoor komen nieren, lever, longen en bloedvaten al gauw in nood te verkeren en ook de hersenen worden aangetast. De drugs die ouderen gebruiken zijn meestal goedkope partydrugs, ook wel bekend onder GHD, welke afkorting staat voor gamma-hydroxyboterzuur oftewel ook wel gamma-hydroxybutaanzuur. Er zijn van die handelaren en 'fabrikanten' die deze drugs halen uit stoffen die verwerkt zijn in schoonmaak-en gootsteenontstoppingsmiddelen. In 1960 werd dit middel door de farmaceutische industrie als anestheticum  (narcosemiddel) gefabriceerd en ook gebruikt, maar door te veel nare bijwerkingen is men hier vanaf gestapt en overgegaan op wat meer veiliger stoffen. In de drugwereld is deze wetenschap blijven hangen en maakt men er volop gebruik van!  Niemand weet oorzakelijk te vertellen waarom er zoveel drinkers onder de ouderen zijn. Een mogelijke verklaring is de grote teleurstelling bij ouderen die zich op velerlei gebied in de steek gelaten voelen en dat begint al bij hun eigen kinderen, de buurt, de regering en niet te vergeten de kerkgenootschappen. Ook in tehuizen wordt flink gedronken en niemand kan ome Frits of tante Marie op zijn of haar kamertje tegenhouden zo nu en dan een flinke slok te nemen om in de armen van Morpheus en Bacchus in vergetelheid  weg te zinken. We zullen om van de drank bevrijd te worden allemaal wat meer zelfbeheersing moeten gaan tonen en onze geest beter laten werken, dat is de enige echte en goede oplossing!

05-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Gisteren vierde we de octaafdag van Kerstmis, het feest van de Besnijdenis van de Heer en herdacht werd tevens Maria's Goddelijk moederschap. Op 6 januari herdenken we ook weer zo'n driedubbel kerkelijk feest. Terwijl het Kerstfeest een meer intiem karakter draagt, kan het feest van de Verschijning terecht worden beschouwd als het grote wereldfeest van de katholieke Kerk. Niet alleen de openbaring van de Heer aan de Wijzen wordt hier herdacht, maar ook zijn verschijning bij de doop in de Jordaan en de openbaring van zijn wondere macht bij de bruiloft te Cana. Het feest is van zuivere Oosterse oorsprong, en neemt voor de oosterse kerken de plaats in die het Kerstfeest in de westerse Kerk kreeg. Geleerd op school hebben we dat de Heidense wijzen uit het Oosten koningen waren en bekend zijn onder de naam Caspar, Balthasar en Melchior. Gevolgd hebben zij een ster die stil hield boven de plaats waar het kindeke Jezus geboren is en bij het opstellen van het kerststalletje werden de drie koningen (zie inzetfoto van drie 'moderne'  wijzen) met hun kameel en de drijver altijd aan de oostelijke kant van de kribbe achteraan gezet en op 6 januari waren ze dan op hun lange weg bij de kribbe aangekomen en boden ze het kindeke goud, wierook en myrrhe aan. Vandaag in de rondvraag hier in het klooster wist alleen Soeur Lucia te vertellen wat mirre (zo schrijf je dat tegenwoordig) was. Mirre is een welriekend geneeskrachtig gomhars dat vroeger gebruikt werd voor een geïrriteerde huid. Tegenwoordig wordt deze welriekende gomhars ook verwerkt tot etherische olie, tot mondwater voor slechte adem en gebitsspoeling en als wondstelper bij bloedingen. Ook in de parfumindustrie wordt mirre verwerkt.  Verder staat de maand januari in het teken van veel navieringen van Kerstmis en octaafdagen. Vermeld wordt op 11 januari ook de herdenking van de Heilige Hyginus. Deze paus stierf onder kiezer Hadrianus in het jaar 142 na X de marteldood. Op 17 januari wordt de Heilige Antonius herdacht, op 22 januari schenkt de Kerk aandacht aan de Heilige Vincentius en Anastasius. Bekende kerkelijke feestdagen zijn ook die van de Heilige Franciscus van Sales op 29 januari en van de Heilige Joannes Bosco, beter bekend als Don Bosco en stichter van de congregatie van de Salesianen, op de laatste januaridag.  De kerk herdenkt iedere dag wel een of ander kerkelijk feest en vroeger waren er binnen de parochies mensen die al deze feestdagen uit hun hoofd kenden. In mijn seminarietijd waren er zo'n 30 kerkelijke feestdagen die in het klooster als een zondag werden beschouwd en aan echte katholieke feestdagen in zijn algemeenheid die dit predicaat ook droegen  zaten we ook al gauw aan zo'n 22 dagen. Nú op Eerste Kerstdag 2011 waren er zelfs winkels open en ook die dag werd niet geheiligd. Waar het allemaal naartoe gaat weet ik niet en of de gelovigen met die afschaf van al dit soort dagen er gelukkiger op geworden zijn daar geloof ik ook niet in! Het 'wintervoorjaar'  is zacht begonnen en in de kloostertuin staat de hazelaar al in bloei, maar zojuist even buiten zag ik wolkenvelden laag aan de grond en dit duidt dus op een op komst zijnde storm. Volgens onze ziener pater Chrisostemus krijgen we toch nog te maken met een barre en boze winter die  begint op 15 januari en eindigt op 15 maart; jammer van die vroeg begonnen lente, bloeiende planten, bomen en struiken die terwijl wij direct onze winterjas uit de mottenkast mogen halen hun  mooi, sierlijk jasje weer moeten uittrekken.

02-01-2012 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Aan de westzijde van de machtige grijze kathedraal van Reims zien we een ranke, gothische engel, elegant en maagdelijk met stijve krulletjes en een spits, ietwat spottend, maar ook behaaglijk gezichtje. Deze engel glimlacht raadselachtig en toch heel lieflijk. Er valt heel wat te lachen in Reims, want onder deze kathedraal en bijna onder alle straten van deze oeroude stad liggen kilometers lange gangen, gegraven in krijtrots, de crayères, waar miljoenen flessen champagne rusten, die onder stof en zwartfluwelen schimmels hun moment suprême afwachten. Die Engel daar, gebeeldhouwd op de kathedraal, noemt men  'de glimlach van Reims'. De wijn onder de kathedraal noemt men de 'glimlach van Frankrijk'. De naam Champagne betekent 'kalkgrond'' . Het is de kalkgrond, waarop de druiven onder de Franse zon hun rijping krijgen,  die de droom heeft voortgebracht welke speels en ongrijpbaar zingt  in de wijnen van Champagne, zodra deze bevrijd worden van kurk en fles. Het was de grote kunst die droom te vangen en te bewaren, en van de droom een daad te maken. Dat heeft Dom Pérignon gedaan, een zeventiende-eeuwse keldermeester van de abdij Hautvillers, boven het dal van de Marne. Dom Pérignon hield tot volle tevredenheid van de abt de kloosterboekhoudig en de biblotheek op orde en als keldermeester maakte hij van allerlei wijnen en experimenteerde ermee. Men zegt wel dat dom Pérignon de uitvinder van de champagne is en de belletjes in  deze wijn te danken zijn aan de eerwaarde  pater Pérignon. Dat is niet juist. Die belletjes maakt de wijn zelf. Dom Pérignon heeft wel de beste manier gevonden om die belletjes in de wijn te bewaren. Hoe heeft hij dit nu voor elkaar gekregen? Er lag in die tijd in de buurt van Hautvillers een nonnenklooster, waarvan de abdis niet alleen mooi was, maar ook intelligent en zelfs ietwat behaagziek. Zij kwam van tijd tot tijd in de abdij van Hautvillers op bezoek en dronk met dom Pérignon een glas in zijn koele kelder. Hoe het toen gebeurd is weten waarschijnlijk geen andere stervelingen dan alleen de abdis en dom Pérignon, maar op een schone lentemorgen verloor de abdis haar schoentje met een hoge hak van kurk, naar de laatste Spaanse mode; deze kurkhak zou de droom voor eeuwig vasthouden: deze hak was de eerste champagnekurk, door dom Pérignon met ijzerraad op een fles vastgebonden. Onder deze kurk beleefde de wijn het tumult van zijn tweede gisting en vormde koolzuur, dat in de wijn gevangen bleef tot de dag dat het ijzerdraad zou worden doorgesneden en de wijn uitbundig schuimend en de kurk knallend van de fles verdween. Toch moest er nog een probleempje worden opgelost, want zo'n fles wijn onder de kurk had een druk van vijf atmosfeer en in die begintijd was het niet ongewoon dat in zo'n champagnekelder nog wel eens wat flessen uit elkaar spatten. Dit gevaar is bezworen en ook de depotproblemen in de fles wist Dom Pérignon te bezweren door de flessen wijn op een houten rek met de hals naar beneden te leggen en regelmatig te keren: Hierdoor zakte het bezinksel en nestelde zich als een dichte prop tegen de kurk. Deze kurk liet men na een poosje eraf vliegen, waardoor de wijn geheel geklaard was en door onmiddellijk een nieuwe kurk te plaatsen behield de wijn voldoende koolzuur en drinken we volgens deze procedure heden ten dage een geheel helder glas champagne'.
Veel grootheden uit de geschiedenis waren verzot op Champagne. Napoleon ging op zijn veldtochten altijd even langs Reims om een glas champagne te drinken bij Jean-Remy Moët, op de goede afloop. Behalve één keer, toen hij zich hiervoor geen tijd gunde. Dat was op weg naar....Waterloo! Champagne is een vrij dure drank, maar ik zal als kloosterling u een geheim verklappen en dat is dat Champagne-brut beschouwd kan worden als een hele goede afslanker. Veel mannen en vrouwen kopen dure producten of volgen een of ander dieet. Als je daarvoor in de plaats champagne kiest, dan is deze godendrank echt niet duur en het beste middel om uw gezondheid op peil te houden. Wie slim is geweest heeft het vuurwerk uit zijn huis gehouden en heeft daarvoor in de plaats een drietal flessen champagne bij de slijter gehaald. Verwen uw gasten en laat de kurken maar omhoog schieten! Wilt u alles over   diverse soorten champagne weten, klik dan op: http://www.wijnkennis.be/index.php?option=com_content&task=view&id=569   Ik wens u allen, mede namens de hele gemeenschap hier, een zalig uiteinde en een goed begin van het nieuwe jaar! 


Tussen al die flessen champagne het verloren schoentje van de abdis


                             

27-12-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Ik denk dat deze vraag deze maand in verschillende gezinnen aan de orde geweest is. Overal is alles al in volle kersttooi gebracht en iedereen is nu al in feeststemming. Als je meer dan driekwart eeuw op deze aardbodem rondgelopen hebt, dan roept Kerstmis je steeds weer terug naar dat arme kind in de kribbe en waan je jezelf in een of ander Afrikaans of Aziatisch land waar kinderen in bittere armoede moeten leven en berichten komen er ook uit voormalige Oostbloklanden waaar voornamelijk oude mensen met een schamel pensioentje het met weinig of niks moeten doen om rond te komen. Ook in Nederland zijn er heel veel gezinnen die het moeilijk hebben. Voor al deze mensen wordt er met kerstmis geen feestdis gedekt. Terug ga ik in deze naar de seminarietijd waar we tijdens  de vastentijd ook minder te eten kregen en ik als echt hongerig mens moeite had om overeind te blijven; daarbij gold in die boetetijd tevens op bepaalde uren een spreekverbod wat voor mij persoonlijk al helemaal de deur dicht deed. Wat, beste mensen te denken van al die rampen die in 2011 wereldwijd aan hele bevolkingsgroepen dood en verderf gebracht hebben? Pas achter de rug hebben we die vreselijke storm Washi op de Filippijnen. Door overstomingen stonden wat laag gelegen huisjes geheel onder water en werden de mensen in hun slaap uit de ramen gesleurd en meer dan duizend mensen vonden de dood. Stil moeten we ook staan bij die hunkerende familieleden die nog steeds lopen te zoeken naar hun vermiste kinderen, opa, oma, moeder, vader, broers en zusters. De vraag is: ,,Wat kunnen wij of moeten wij daar aan doen"? Het is allemaal zover van huis, maar beste mensen, morgen kan het ook ons overkomen. Ik denk hierbij aan de Watersnood van 1953 toen wij ook van alle kanten hulp gekregen hebben en nog iets verder terug aan de Marshallhulp van vlak na de oorlog 40-45. Ik merk dat veel mensenharten versteend zijn en ook onze politieke partijen nemen een houding aan door mensen een rad voor de ogen te draaien door leiders ten tonele te voeren die zich populair  maken met kwinkslagen en oppervlakkige opmerkingen die de lachspieren van mogelijk  de 'graaiers'  in beweging brengen maar kwetsend overkomen bij  bepaalde bevolkingsgroepen die het momenteel moeilijk hebben. Hoe kunnen we als humaan mens toch een fijne kerstmis vieren? Doe in uw eigen buurt wat sociaal werk. Help met woord en daad uw plaatsgenoten die niet weten waar ze het zoeken moeten! Wat u ervoor terugkrijgt is voldoening en dat is het mooiste geschenk dat uw hart met deze kerstdagen  in ontvangst kan nemen. We wensen iedereen een zalig Kerstfeest! Door de multiculturele samenleving is het moeilijk om een specifiek kerstdiner te lanceren. Op rechts heb ik een rubriek staan van internationale specialisten op culinair gebied en ook op deze site van Broeder Everard zijn voldoende recepten te vinden om tijdens de kerst op tafel te brengen; doe er uw voordeel mee!

21-12-2011 om 18:22 geschreven door Broeder Everard

Onze paters, broeders en zusters hebben allemaal veel levenservaring en zijn afkomstig uit allerlei landen. Vroeger heb ik een tijd doorgebracht in  Brabant en verbleef ondermeer in steden als Breda, Bergen op Zoom en Boxtel. Brabant was vroeger voor 90 procent katholiek en zijn dit mogelijk nu voor 60 procent. Bij een onderzoek is vastgesteld dat 86 procent van de Brabantse gelovigen zich afgekeerd heeft van de Katholieke Kerk, dus mogelijk nog wel geloven maar met het instituut Kerk niets meer te maken willen hebben. Debet hieraan zijn de seksuele uitspattingen van religieuzen die door de kerkelijke leiders jaren verzwegen zijn en onder de dekmantel gehouden. De Kerk als instituut heeft hierdoor zijn aanzien verloren. Als gelovige is er maar één weg en dat is het naleven van de Tien Geboden Gods en strak in de leer zijn. Doe je dat niet, dan heeft geloven echt geen zin meer! In de oorlogstijd zaten we geëvacueerd in Friesland en in die provincie zijn veel mensen protestant en het gekke is, hoe kleiner de gemeenschap van gelovigen, des te hechter in saamhorigheid en geloof. In Dordecht met zijn veel verschillende geloofsgemeenschappen heb ik ook een tijdje doorgebracht en ook daar was er een kleine katholieke gemeeenschap die trouw was in kerkbezoek en zeer aan elkaar gehecht. Hier in Angeren is ongeveer 80 procent van de bevolking katholiek en zijn de protestanten dik in de minderheid; ondanks dit vormen zij een hechte gemeenschap, dit in tegenstelling tot ons katholieken, waarbij ik moet stellen dat het geloof wat verwaterd is en men ook weinig belangstelling meer heeft voor het kerkelijk gebeuren.

Gisterenavond zaten we met een kleine club in de recreatiezaal en deden we mee met het Groot Dictee der Nederlandse Taal. De gouden kloosterpen was dit jaar voor broeder Heinrich uit het Beierense Bayreuth die drie fouten in zijn dictee had staan. Bij het landelijk dictee waren er twee eerste prijswinnaars, namelijk Marret Kramer (53) uit Haarlem en de Vlaamse VRT nieuwslezer Freek Braeckman, elk met 4 fouten. Een gedeelde tweede prijs  met 5 fouten in het dictee hadden de Vlaamse schrijver Yannink Dangre (24) en de Hollandse freelanceredacteur Wouter Blok (27) uit Amsterdam. Van de staande uitdrukking ten huidigen dage had ik nog nooit gehoord en ik twijfel nog steeds of dat wel juist is! Overigens was het dictee heel wat gemakkelijker dan vorig jaar, toen het gemiddelde foutenaantal op 32 lag en dit jaar slechts op 13.

15-12-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Vroeger bij ons thuis hielden we altijd konijnen en met feestdagen zoals Pasen en Kerstmis aten we een gebakken konijn. Hier in het klooster hebben we tot plusminus het jaar 2000 altijd konijnen gehouden en de door broeder timmerman gefabriceerde hokken waren allemaal bevolkt. Zelf heb ik jarenlang nog geslacht, maar als ik eerlijk mag zijn ben ik op mijn oude dag zo weekzerig georden dat ik Willem de vlieg die me op mijn kamertje steeds loopt te plagen zelfs nog met rust laat. Toch smaakte zo'n konijntje (zie inzet Vlaamse Reus) heerlijk en dol was ik op hun pootjes en inderdaad goed klaargemaakt kan ik me geen lekker vlees voorstellen als tam of wild konijn (zie recept in bijlage!). Tegenwoordig wordt er veel buiten de deur gegeten en heel veel gezinnen maken gebruik van maaltijden die ze aan huis laten bezorgen. Wegens ziekte heb ik ook een tijdje verstek laten gaan en betrokken we het eten van buitenaf, maar hier in het klooster was iedereen zo verwend dat ik met behulp van een paar soeurs alles weer zelf klaarmaakt. Vroeger werd in het klooster om precies middernacht de nachtmis gelezen en om half twee zaten we allemaal in de refter en aten we gebraden verse worst met jus en brood en vooraf was er een kopje koffie met een beschuitje met muisjes. In de kloosterhal stond een hele hoge kerstboom en beneden was er een groot houtvuur, waaromheen het kerststalletje stond. Verder waren alle kloostergangen in kerstsfeer gebracht. Echt romantisch!
Hier in het klooster vertoefde een zekere pater Gregorius en als botanicus kreeg hij het voor elkaar dat tijdens de nachtmis rondom de kribbe allerlei kleurrijke bollen uitkwamen en je als student dacht dat er een wonder plaatsvond en uiteindelijk met de geboorte van onze Heiland is dat werkelijk ook zo! Buiten een heerlijk konijntje of wat boutjes op tafel krijgt de Kerst weer zijn oude sfeer terug en je kunt daarbij gebakken aardappeltjes serveren met appelmoes en diverse groenten. Als voorgerecht kun je denken aan een heldere bouillonsoep en als nagerecht lijkt me een heerlijke chipolatapudding niet misstaan.

Bijlagen:
178 Gebraden konijnenbouten.jpg (68.4 KB)   

De eigenlijke sterfdag van Sint Nicolaas was op 6 december in de vierde eeuw na Christus. Nicolaas is geboren in Patara en werd nadien benoemd als Bisschop van Myra. Deze plaatsen vinden we terug ergens in Turkije. Ondanks dat Sinterklaas erg sociaal was en bijna al zijn bezittingen aan de armen gaf werd hij op een gegeven moment toch gearresteerd door mensen die hem vijandig gezind waren en stierf hij de marteldood. Hier in Nederland geven we elkaar op 5 december wat geschenken en ik denk dat de kinderen morgenavond de klomp moeten zetten en zondagmorgen al vroeg moeten gaan kijken wat Sint en Piet door de schoorsteen hebben laten vallen. Broeder Everard is weer een tijdje ziek geweest en was vorige week even op bezoek in de Spaanse hemel en heeft daar met Sinterklaas gesproken: deze vond de kindertjes van deze tijd allemaal erg lief en heeft me beloofd dat ze allemaal leuke geschenken van de Sint krijgen. De Sint was wel wat verbolgen over bazen die dit jaar voor het personeel geen kerstpakket over hadden voor hardwerkende personeelsleden en dit alles onder het mom dat er een financiële crisis is, terwijl ze zelf in het geld zwemmen. Vanuit de hemel had hij ook enkele belachelijke filmpjes gezien van de Sint en de Kerstman. In Amerika werden kinderen op de foto gezet met een Kerstman die een jachtgeweer droeg en ook de kinderjes mochten dit geweer even vasthouden. Vertellen beste kinderen kan ik jullie dat dit niet de echte Kerstman was, want die zit nog steeds in Lapland. Broeder Everard heeft voor alle mensen nog wat leuke plaatjes van bijna honderd jaar terug en hierop kunnen jullie zien hoe de Sint met zijn Pieten in die tijd bij de mensen thuis en op school ontvangen werd! Echt in mijn tijd gingen stoute kindertjes bij Piet in de zak, maar de Sint vond dit maar niks en daarom mogen zijn Pieten dit niet meer doen! Niemand hoeft meer bang voor de Pieten te zijn, want ze zijn allemaal even aardig. 

       

       

 

      
           Broeder Everard was vroeger erg stout en ....
         

02-12-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Gisteren werd in de meeste kerken het  feest van de Heilige Caecilia herdacht, een martelares uit de tweede eeuw na Christus. De eigenlijke herdenkingsdag is morgen op 22 november. Zij is de patrones van de muziek, instrumentenmakers en zangers. Op 26 november herdenkt de kerk de Heilige Silvester (1177-1267) en op dezelfde dag tevens de H.Petrus van Alexandrië (als martelaar gestorven in 311 na X). Op 27 november gaan we al  weer naar de 1ste zondag van de advent. Met de Advent begint het kerkelijk jaar. De adventtijd doet ons hoopvol uitzien naar de komst van de Heer, het is de tijd van verwachting met een hunkering naar het goede, naar vrede en gerechtigheid, een tijd waar we allemaal naar verlangen, maar die meestal verstoord wordt door allerlei nare brandhaarden in de wereld. Het is nu in Syrië waar de mensen in angst en beven de toekomst afwachten en als het ware in een burgeroorlog gewikkeld zijn waar niemand het verloop van kan inschatten. Door de eeuwen heen is er strijd. Is het niet kortbij dan elders in de wereld en het lijkt of er nooit een einde aan komt. We leven ook maatschappelijk in een onzekere tijd en veel mensen moeten met een bescheiden inkomen rond zien te komen. Van de politiek is geen Christelijk heil te verwachten en daarom is het belangrijk om vooral in buurten en gemeenschappen elkaar bij te staan en te helpen. Laat dit de hoopvolle weg zijn die we als mens inslaan op weg naar een fijn Sinterklaasfeest voor de misdeelden op 5 en 6 december, een vreugdevole Kerst voor iedereen en een hoopvol 2012, waarin alles weer wat beter gaat!

21-11-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Ja, ik heb het al eens vaker verteld dat we vroeger zo'n echt plattelandsbedrijf hadden met bakkerij, café en winkel.
Al ruim voor de Sinterklaastijd werd er speculaas gebakken en alles was nog handwerk. We draaiden het deeg hiervoor en de specifieke smaak daaraan toegebracht kwam van de goede en juiste kruiden. Voor de Tweede Wereldoorlog en ook nog een tijdje erna maakten we gebruik van een ouderwetse takkenbosoven. Even nadien was het gebeurd met die takkenbossen en  werd deze oven op temperatuur gebracht door voor de ovenmond een vlammenwerper te plaatsen en in de zestiger jaren kwam er een brikettenoven met op de bakkerijzolder zo'n grote schoorsteen en tegen die wand aan hielden we de speculaas maandenlang vers. Zowel de poppen alsmede de kleine koekjes werden allemaal uit de plank geslagen. Dit waren vormen met mooie sinterklaasfiguren of echt Nederlandse beelden b.v. molens. Deze planken werden met speculaasdeeg gevuld en om een mooie platte achterkant te krijgen trokken we met een dun staaldraadje, een soort ijzerzaag, over de vorm en zette hierna de figuurtjes op de bakplaten. In die tijd bakten we ook nog pondspoppen; dit waren grote sinterklazen of zwarte pieten van speculaas. Buiten de speculaas die verkocht werd op de weg of winkel hielden we tijdens de sinterklaastijd in het café het zogenaamde 'koeklotten'-. Soms waren er op zo'n avond wel 150 bezoekers en werd er gespeeld met 6 stokken speelkaarten, waarvan er één blind uitgespreid op het biljartblad lag en 5 stokken als lot verkocht werden. Bij elke ronde werd er vijfmaal gedraaid en gingen er 25 prijzen uit. Bijna iedereen ging met tassenvol speculaas huiswaarts. Sinterklaas was in de vijfde eeuw de bisschop van Myra en stond bekend om zijn goedgeefsheid. Langzaamaan is de gedachtenis aan die man uitgelopen tot het schenken van leuke verassingen aan de kinderen en werd aan de ukkepukken verteld dat hij een speculator was; deze naam staat voor spieder (spion)! In zijn grote boek schreef hij al het goede en het kwade op. De naam speculaas kan dus afgeleid zijn van de latijnse naam speculator. Het woord zou ook afkomstig kunnen zijn van speculum dat spiegel betekent. Die speculaasjes en poppen die we uit die vormen sloegen waren spiegelbeelden van de sint of anderzijds. Omdat er in speculaas nogal wat kruiden gaan, die afkomstig zijn van specerijen is het ook niet uit te sluiten dat daar de naam van speculaas vandaan komt. Ik heb voor u een goed recept opgezocht hoe u het beste speculaas en pepernoten kunt bereiden. Klik http://zondermeermagazine.blogspot.com/2010/12/speculaas-pepernoten.html. Ik wens u er veel succes mee en doe de gebakken speculaas in zo'n oma's koektrommel en zet die bij de verwarming om de klaaskoekjes vers te houden! 

17-11-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De banaan stamt uit Zuid-Azië, maar is tegenwoordig verspreid over de gehele tropen en een deel van de gematigde zone. In de landen waar de bananen groeien, en verwerkt worden in gezoete of gedroogde vorm in allerlei levensmiddelen, beschouwt men de banaan als een groentesoort. In de Oostere winkels, die men toko noemt,  zijn ook verkrijgbaar  gebakken bananen en zelfs bananenchips die men uit banen bereid. In Suriname noemen ze de banaan een bacove,  in Indië een pisang en in Zuid Afrika eveneens, maar dan geschreven als piesang. Hier in Holland beschouwen we de banaan culinair als een nagerecht. Het moge misschien raar overkomen, maar de banaan is geen groente, ook geen nagerecht maar dient gerangschikt te worden onder de kruiden. Op Ambon werd vroeger een kruidenlikeur gemaakt met de naam Ambon Pisang en beste lezers van broeder Everard met Kloosterrecepten:''Ik raad u aan deze heerlijke likeur te serveren zo tegen tienen 's avonds om alvast in dromenland verzeild te raken als aanloopje voor het slapen gaan"! Vroeger in de missie  van de Ivoorkust hadden we een grote bananenplantage met zo'n 500 planten.  Als de zaak aan het bloeien ging wist je niet wat je zag. Zo'n plant wordt wel 10 m hoog en haar bladeren hebben een lengte van soms 6 m. Uit de bloeiwijze ontwikkelt zich een vruchtentros, die vaak wel 50 kg weegt en gekluwd in zo'n tros tref je soms 200 bananen aan. Dat de bananen krom zijn komt doordat de loodzware bloemtros naar beneden hangt. De Ooftbananen worden groen geplukt en in speciale koelschepen of koelruimtes van een vliegtuig naar Europa gebracht. Bij de narijping in  de rijperijen van de importeurs wordt het vruchtvlees wat zoet en de banaan zacht. De meelbananen zijn minder zoet, maar bijzonder krachtig: daarom zijn ze een waardevol voedingsmiddel. Uit de bladstelen van de vezelbanaan wint men het sterke manillahennep dat tot touw verwerkt wordt. Hier in Holland heet de gerijpte banaan de dessertbanaan. De licht of ongerijpte is een uitstekende bakbanaan en de rode en babybanaan is rijk aan vezels. U ziet hier beneden diverse afbeeldingen en een tabel waarop u kunt zien wat er zoal allemaal voor voedingswaarden en vitaminen in een banaan zitten. In 1967 werd dit filmpje in Suriname opgenomen en dat gaat over de tijd dat  mijn confrater pater Herman daar in de bush-bush geposteerd was op een missiepost en de huidige president van dat land Desi Bouterse zijn vaste boy en misdienaar. Klik http://www.youtube.com/watch?v=NztSXgnJ9wM  


        L n R bakbanaan, rode banaan, babybanaan en
        dessertbanaan
        
               PROBEER HET MAAR EENS WAT
               DIE BOY DOET!

                           Gaan we in deze crisistijd
                           allemaal doen!
                

09-11-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

In Drenthe worden de terreinen waarop gejaagd mag worden verzorgd door jachtveldverzorgers. Ofschoon Nederland geen enorm groot land is, zijn er overal nog wel grote gebieden te vinden waar dieren in het wild leven. We kennen hier een prima jachtwet die zorg draagt dat er geen overbevolking van wild ontstaat. We hebben hier ook mensen die tegen alle vormen van jagen zijn en als we die de baas lieten dan zouden we binnenkort echt niet meer op de straat kunnen verschijnen zonder een hert of een rotte zwijnen tegen de komen midden op de dam te Amsterdam of in ons achtertuintje. Dus een beetje een nette regulering van het geheel moet er wezen en jagers moeten zich aan de jachtwet houden. Wilde dieren zoals buizerds, haviken, vossen en dassen eten ook kadavers van dieren die op natuurlijke wijze het loodje gelegd hebben. Een fazant b.v. doet dit niet, want dat is een echte zaadeter (voedt zich ook met kleine insecten, wormen en plantenblaadjes)  en in onze restaurants is fazantenvlees momenteel in! Kennelijk in opdracht van bepaalde jagers die hoofdzakelijk jacht maken op fazanten, die deze zelfs opfokken en uitzetten hebben jachtveldverzorgers het prooi van roofdieren zo b.v. een dode das of konijn vergiftigd om het roofdierenbestand omlaag te brengen. Mogelijk zijn bij deze bizarre methode van roofdierenmoord niet alleen jagers maar ook boeren betrokken die last hebben van kippenroof door de Rode Vos of anderzijds van hun opgehokte dieren. In onze kloosters en zeker bij onze Belgische en Franse confraters uit bosrijke streken komt veel wild op tafel, dat vooraf volgens wettelijk voorschrift is afgeschoten en nadien voor consumptie in nette ruimten verwerkt is. Persoonlijk ben ik een echte dierenvriend en als kloosterkok heb je alle dagen met allerlei soorten vlees te maken. Vroeger hielden we in onze kloosters veel vee en ik heb ook meegeholpen bij de slacht. Veel particulieren hielden voor 60 jaar terug ook  van alle slachtdieren eropna en huisslachting was heel gewoon. Er waren uitwassen, maar op de meeste plaatsen werd humaan geslacht en echt rekening gehouden met het dier. Wat daar in Drenthe gebeurd is dient echt goed onderzocht te worden en de betrokkenen van dit misdadig uitroeien van dieren dienen een fikse straf te krijgen. 


OP AFBEELDING ZIET U EEN HAVIK MET PROOI

HIER EEN BUIZERD DIE IK GISTEREN GEFOTOGRAFEERD HEB

                       Laffe streek om deze dieren te vergiftigen!
                

05-11-2011 om 22:27 geschreven door Broeder Everard

Langzaamaan gaan we naar wat kouder weer toe en dan smaakt een lekker reebiefstukje heel lekker. We werden er gisteren in IJsland op getrakteerd toen we aanzaten met een neef van me die daar pastoor is. Ik heb een receptje meegekregen en hier op deze site ingebracht. Reebiefstuk kunnen we op allerlei manieren bereiden. We kunnen het gewoon bakken met gebruik van 2 kleine sjalotjes erbij, dit alles onder  toevoeging van een snufje peper en zout. Aan reeënvlees voegt je altijd een paar eetlepels rode wijnazijn toe en zonder een paar deciliter wildfond en cranberrycompote kun je zoiets niet op tafel brengen. Bij een wat uitgebreid  jachtdiner horen champignons, asperges en op tafel een vurige madeirawijn. Met  mijn neef Benno, de vrolijke kapelaan Reggides en Bettina de huishoudster zaten we gisteren met vieren aan tafel en ik kan u zeggen dat we niet alleen lekker gegeten hebben maar ook genoten van de interessante tafelgesprekken die we met elkaar gevoerd hebben.


Een foto van reebiefstuk ziet u op de introductiefoto, Wat u hier beneden
ziet is een schouderstuk van een ree en dat heb ik even gefotografeerd toen
ik een oogje in de proviandkast mocht werpen.
                        
                          geen kloostermop maar een ouderwetse vakbak
                        

03-11-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

De afgelopen week waren er herdenkingen op de Poolse Erevelden in Nederland. In totaal zijn er in Nederland 500 dappere Poolse bevrijders gesneuveld en gisteren en eergisteren waren er herdenkingen in Ginniken (zie inzet) waar op het Poolse Militair erehof  aan de Vogelenzanglaan 80 en op het ereveld aan de Ettensebaan te Breda 160 kameraden en dierbaren rustten. Doordat ik lijd aan een zware long en hartkwaal waarbij het met mijn gezondheidstoestand bij tijd en wijle niet zo best gesteld is, kon ik als lid van de Poolse Eerste Pantserdivisie die dag niet aanwezig zijn bij de 67ste Bevrijdingsdag van Breda en heb ik niet kunnen deelnemen aan de verschillende plechtigheden, zoals de gezongen Heilige Poolse mis in de Laurentiuskerk (Pater Kolbekerk) te Ginniken, de diverse gedenkingen,  en de samenkomst voor genodigden in de Prinsentuin aan de Tuinzigtlaan. Met mijn gedachten ben ik die dagen er wel intens bij geweest en heb gebeden voor de gesneuvelde helden. Een korte beschrijving hoe het Breda in de oorlogsjaren vergaan is, totdat de stad door de 1ste Poolse Pantserdivisie onder leiding van generaal Maczek bevrijd werd, heb ik ontleend aan de uitgebreide uitnodiging die me werd toegezonden. Dit verhaal dient iedereen te kennen om een verband te vinden waarom enerzijds juist in Breda de aandacht voor de Poolse medeburgers en anderzijds inmiddels allemaal Nederlanders tot stand is gekomen. Morgen is het Allerheiligen, vroeger een zondag met alles in het Wit, morgen beslist de Tweede Kamer op die dag of die 18-jarige jongeman uit Angola die al meer dan een decennium binding heeft hier met Nederland en liefdevol in een pleeggezin hier is opgenomen, wel of niet mag blijven. Moge het voor Mauro Manuel en voor heel het CDA geen zwarte dag worden! Het zou onchristelijk zijn en een zonde tegen de Heilige geest, dus onvergeeflijk, als Christelijke politici hier hun akkoord niet voor gaven. Morgen is het ook de dag dat op alle graven op de katholieke kerkhoven en tegenwoordig ook op vele graven van andersdenkenden een bloemstukje gelegd wordt of enkele mooie witte of gekleurde chrysanten geplaatst worden. Ongetwijfeld rustten er op onze kerkhoven die we best wel ook erevelden mogen noemen veel onbekende heiligen en dan heb ik het over mensen die altijd hard gewerkt en netjes geleefd hebben. Heiligen zijn geen bijzondere wezens, maar gewoon personen die ons de weg wijzen, die ons moed inspreken bij  het nemen van beslissingen, die ons kracht geven om te blijven vechten voor het goede doel en die ons uitnodigen om edelmoedig te zijn vóór en solidair met de medemens in nood. Ook onder de vele Poolse jongemannen die tijdens de tweede Wereldoorlog hun leven gegeven hebben tegen de Duitsers en Russen in de oorlogsjaren 1939-1945 zaten ongetwijfeld Heiligen die als militair in het spoor van de Heilige Eustachius of Sebastianus eveneens voor het goede doel hebben gestreden en wat te denken van de Heilige Longius van Caesarea, die als honderdman Christus aan het kruis doorboorde, hiervan spijt kreeg en zich nadien bekeerde tot het Christendom en door de eeuwen heen als heilige vereerd is. Op de tweede november gedenken we onze dierbaren die weliswaar lijfelijk er niet meer zijn, maar wel met hun ziel en geest in onze herinnering blijven voortleven. Gisterenavond zag ik op tv een bewogen stuk, waarbij een zekere Bart de dood boven zijn door kanker en niet meer te verdragen pijnen en verwoest leven verkoos. De beide ouders en een broer respecteerden Bart zijn keuze, maar hadden het er emotioneel heel moeilijk mee. Het stuk heeft me ook tot in het bot beroerd en nog steeds ben ik er persoonlijk en mogelijk vele andere kijkers er nog steeds mee bezig. Ofschoon de Katholieke Kerk als instituut sceptisch tegenover een vroegtijdige levensbeëindiging staat veroordeel ik deze mensen, die onder ondraaglijke pijnen lijden,  niet om hun genomen besluit. Daarom, laten we alle dierbaren, die van ons zijn heengegaan en alle zielen op reis naar de Hemelse Vader, blijven gedenken en dit zolang we zelf nog in voorspoed, geluk en goede gezondheid op deze aarde mogen vertoeven. 





              

31-10-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Opgezocht heb ik 500 individuele personen die met ekaar meer bezitten dan al de andere 7 miljard medeburgers, die deze aarde bevolken. Als we aan bezit  geldelijk alles zouden verdelen, dan had iedere wereldburger een eigen huis en hadden we allemaal driemiljard euro op onze bankrekening staan. Steek ik de hand in eigen boezem, dan bezit ik persoonlijk weinig of niets, maar ons kergenootschap de katholieke Kerk als instituut, die zwemt ook in de miljarden en gaan we naar het allerrijkste geloofsgenootschap, dan kom ik in Amerika terecht bij de Mormonen die een getaxeerd bezit hebben van 220 miljard dollar. Vandaag kreeg ik onder mijn ogen een bericht binnen van een zekere mijnheer Mukesh Ambani uit India, een oliemagnaat en beheerder van veel industrieën. De man is miljardair en zijn persoonlijk vermogen wordt geschat op 29 miljard dollar. In de plaats Mumbai heeft hij een torenflat met 27 verdiepingen laten bouwen met de benaming Antilia. Deze behuizing heeft hem 740 miljoen dollar gekost en alles is superlux ingericht en onder dit geheel is zelfs een garage waar 200 luxe wagentjes staan om mijnheer Ambani te vervoeren. In het gebouw is een restaurant, een ontvangzaal, bioscoop, er zijn verschillende luxe badgelegenheden en als hoofd badjuffrouw had Ambani onze ex topturnster Verona van de Leur willen benoemen, maar dit alles gaat niet door op grond van de Vastu-shastra. Nog sterker: mijnheer Ambani gaat er niet in wonen en laat alles zo staan al het nu is, want de aloude leer van de Vastu-Shastra bepaalt dat aan de oostzijde van dit bouwwerk volop de ochtendzon moet kunnen binnendringen en dat is bij dit gebouw niet het geval. Op tv zag ik onlangs hoe duizenden mensen uit India in de katoenindustrie en naaiateliers met dag en nacht werken onder uiterst onhygiënische omstandigheden hun schamel kostje moesten verdienen en dat in India nog steeds het kastenstelsel eropna gehouden wordt. Nog altijd lopen er  miljoenen paria's rond die denken dat ze op grond van een of andere leer voor eeuwig als slaaf geboren zijn en dit ook moeten blijven! De meeste mensen denken niet verder dan hun neus lang is en hier in Nederland laten we ons ook van alles wijs maken door een gedoogregering, door een verdwaald CDA  en  een zogenaamd Euro-akkoord tussen de EU-landen, maar alles mooi en wel beste burgers: ,,Het geld moet ergens vandaan komen en wel uit de portemonnee van de gewone man en daaronder reken ik u en mij brave mensen en niemand anders"! Het zakkenvullen onder de miljonairs gaat gewoon door en die worden van onze armoe binnenkort net als mijnheer Ambani miljardair! 

28-10-2011 om 15:13 geschreven door Broeder Everard

De Rozenkransmaand is weer bijna achter de rug en voor de deur staat aanstaande zondag het feest van Christus koning en op 31 oktober zitten we op het vigilie van het feest van Allerheiligen, op 1 november viert de Kerk het Hoogfeest van Allerheiligen en 2 november op Allerzielen gaan we onze dierbare overledenen herdenken. In de meeste landen zien we een opbloeïende katholieke kerk en hier in Nederland en de hele Benelux zien we het geloof steeds verder afzakken en dit alles in een niet te stuiten stroomversnelling. In radioprogramma's, via kranten en tegenwoordig volop op tv wordt het geloof belachelijk gemaakt. Voor de echte gelovige maakt dat niet veel uit, want hij of zij zal onze grote vriend de Heer Jezus Chistus nooit in de steek laten! Hier in het klooster telt iedere mens en bidden we dagelijks voor het zielenheil van alle mensen! We gaan weer eens iets opzoeken om de inwendige mens te versterken en in conditie te houden. We zitten de laatste tijd op de Oosterse toer en binnen onze multiculturele samenleving gaan we steeds meer over tot buitenlandse etenswaren. Op markten en in de winkels is op dit gebied van alles en nog wat te kus en te keur in de aanbieding. Het voordeel hiervan is dat we heel wat gemêleerder eten dan b.v. ons voorouders van een eeuw terug. Wel schrikken we de laatste tijd van de vele prijsstijgingen en om mensen hun koopkracht te laten behouden  adviseer ik de regering om hiervoor een regelgeving op te stellen en zeker voor die producten die we dagelijks nodig hebben.


       HIER EEN GROTE AKKER MET DE GROENTE PAKSOI

                    Oosterse schotel, iets uitgebreider dan in recept
                   
                   VANDAAG MAAR WEER EENS EEN LEUKE MOP

25-10-2011 om 20:50 geschreven door Broeder Everard

We weten allemaal dat de huidige president van Frankrijk Nicolas Sarkozy van Hongaarse afkomst is en zijn familie een goed onderkomen vond na de Hongaarse opstand in de vijftiger jaren toen ze onze goede vriend, bisschop en martelaar kardinaal Mindzenty gevangen gezet hadden. De man was uit het goede Franse hout gesneden en wist zich als vluchteling op te werken tot de hoogste baas van Frankrijk. Als charmeur wist hij een schatrijke vrouw van Italiaanse afkomst, die grote bekendheid in de modewereld had, te veroveren en nu anno 2011 is het zover gekomen dat zijn Italiaanse vriendin Carla Bruni een kindje gekregen heeft met de schattige naam Giulia. Vooral onze in Italië geboren kloosterzusters lopen me de hele dag aan de kop te zeuren of ik nog steeds geen foto kan tonen van Giulia. In de kloosterwereld wordt beweerd dat de goed katholieke Carla Bruni haar kindje, om haar schatje mogelijk bij een niet in te schatten calamiteit in het voorgeborchte te zien belanden, heeft laten dopen in een OFP-klooster te Parijs en foto's van deze doop voor onze Hollandse confraters gezonden zijn naar ons klooster en in de kloosterkluis op de kamer van gedoogoverste Geert Wilderman bewaard worden. In niet één krant heb ik een foto van Giulia met papa Nicolas en mama Carla  kunnen vinden, maar ze hebben toch buiten mijn kloostervernuft gerekend. Mijn tweelingbroer, oorlogscorrespondent en onderzoeksjournalist Eef, is naar Parijs geweest en zag uit het ziekenhuis La Muette (betekent dat niet de doofstomme) te Parijs een in boerka geklede vrouw het lazaret verlaten en gedachtig de adviezen op onze Hollandse tv pakte hij onmiddellijk zijn mobieltje en maakte meteen een foto. Tot zijn verbazing zag hij onder de boerka de contouren van een baby en zeker weten een flits van het gezicht van niet meer en niet minder....Carla  Bruni. Dus we hebben toch een wereldprimeur en broeder Léonard onze beeldspecialist weet met een stralencamera over mogelijk een jaar te ontsluieren hoe dat kind onder die boerka eruit ziet en ik zal niet nalaten om mijn lezers hier onverwijld over in te lichten.   

23-10-2011 om 00:00 geschreven door Broeder Everard

Ondanks dat bijna de hele wereld in een economische crisistijd verkeert hebben de meeste mensen binnen Europa nog dagelijks wat te eten. In oorlogstijd, en dan heb ik het over de Tweede Wereldoorlog, hebben we hier in de Overbetuwe en nadien geëvacueerd in Friesland geen honger geleden. Daarentegen in het Westen van het land wel en dagelijks kwamen mensen om van de honger.  Het lijkt me verschrikkelijk om zo uit het leven te moeten stappen. Anno 2011 heeft eenderde van de wereldbevolking, en we lopen binnenkort naar de zeven miljard, geen dak boven hun hoofd en zijn er tevens nog landen en streken in de wereld waar volop honger geleden wordt. Vroeger konden de kloosters als rijke communiteiten door druk kerkbezoek en veel  weldoeners hun toebedeelde missiestreken met alles en nog wat helpen en werden de nodige gebruiksartikelen en goederen met massa's naar de missiegebieden gezonden. Als broeder of missionaris ging je vroeger naar de Congo om die zwartjes te bekeren, maar mij is dat nooit gelukt. Ik heb daar meer met bezweet bovenlijf rondgelopen om van allerlei klusjes te doen en zelfs de tijd ontbrak me om dagelijks mijn brevier te bidden. Om die natuurmensen af te houden van zonden, zoals vloeken en er meer dan één vrouw op na te houden en hun vijanden een kopje kleiner te maken, is allemaal niks van terecht gekomen. We hebben ze alle vakken die we hier in België en Holland kennen geleerd en de vrouwtjes daar hebben we vertrouwd gemaakt met de naaimachine om hun eigen gezinskleding te maken,  die er wat schaarser uitzag dan we toen hier gewend waren. Tegenwoordig is dit andersom, maar de tijden veranderen! Vandaag kwam ik een mooi gezegde tegen dat luidde: ,,ETEN ZAL ER STEEDS ZIJN EN ARMEN OOK, MAAR ETEN VOOR ARMEN ALLEEN ALS WIJ DELEN"! Ik wens u hier vanuit het klooster morgen een fijne zondag met dat rijkelijk geestelijk gevoel van vroeger en "au bon marché" meegenomen is daarbij die prachtige te verwachten mooie en droge herfstdag, waarbij het heerlijk dolen is in de wonderlijk geschapen natuur om ons heen. 


   HET ZIET ER ALLEMAAL EVEN LEKKER UIT EN MOGELIJK

    VERDIENEN WE DAT OOK, MAAR BEDENK WEL DAT ER
    
                 HEEL VEEL MENSEN ZIJN DIE HIERVAN
         
          VERSTOKEN ZIJN EN VAN HONGER OMKOMEN
         

22-10-2011 om 16:16 geschreven door Broeder Everard