* Raf Feys @FeysRaf 17m 7dedag: Go-chef Verdyck manifesteert zich tijdens het dat eens te meer als beleidsmaker en niet als vertegenwoordiger van het onderwijsveld en van haar achterban. Vervreemding van de koepels is een groot probleem! #pisa #onderwijs
*Raf Feys @FeysRaf 29m 7de dag De Roover: 'Door tendentieuze term 'waterval' tasten vooral de beleidsmakers zelf de waardering voor tso/bso aan'. idd #pisa #Onderwijs Vlaanderen
*Raf Feys @FeysRaf 32m 7de dag: Smet:'In 20 jaar niets hervormd?' Niet akkoord: nivellerende & gemeenschappelijke eindtermen/leerplannen (1ste gr), planlast, nefaste hervormingen van de lerarenopleiding, enz. (In 1989 is jammer genoeg ook de nefaste 3X2-jaar-structuur van het VSO ingevoerd. Overal is er lagere en hogere cyclus van 3 jaar. Ook volgens Jan Van Damme is dit veel beter, maar Vlaanderen wou cavalier seul spelen - net zoals bij domeinscholen.)
*Raf Feys @FeysRaf 35m 7de dag: De Bruycker: We mogen niet vergelijken met Polen: sprong van 5 naar 8, is gemakkelijker dan sprong van 8 naar 8,5 . Inderdaad. (Ter info: Polen verving 4de graad lager onderwijs door 1ste gr s.o., meer discipline ook ) #pisa #Onderwijs Vlaanderen
*Raf Feys @FeysRaf 37m 7de dag: Smet:" Landen die structureel hervormden boekten alle grote vooruitgang". Omgekeerd! Landen als Finland, Canada ... die Smet en co als te imiteren voorbeeldlanden bestempleden, gingen achteruit! #pisa In Finland, Zweden ... brengt men de PISA-achteruitgang - en nog veel meer de zwakke leerprestaties op nationale tests - in verband met de gemeenschappelijke lagere cyclus.
*Raf Feys @FeysRaf 40m 7de dag: Verdyck brengt niveaudaling wiskunde NIET in verband met nivellerende en gemeenschappelijke leerplannen 1ste gr en constructivistische inslag (cf. evaluatie eindtermen 1ste graad). Ze wil meer constructivisme met 'problemen oplossen'' als abstracte doelstelling #pisa
*Raf Feys @FeysRaf 43m 7de dag: De Bruycker: 'Vlaamse leerlingen voelen zich gelukkig op school= ook positieve PISA-vaststelling' .(Haaks op Masterplan waarin ten onrechte gesteld wordt dat het slecht gesteld is met het welbevinden) #pisa #Onderwijs Vlaanderen
*Raf Feys @FeysRaf 45m 7de dag: Smet:" Lerarenopleidingen worstelen nog steeds met dezelfde problemen als in (rapport Monard) 2001. De eigenzinnige conclusies van Monard stonden haaks op de conclusies van officieel rapport o.l.v. VUB-prof. Volgens officieel rapport en inspectierapport was stage een sterke kant van de geïntegreerde opleidingen, Monard fantaseerde dat het een zwakke kant was. Het officieel rapport stelde terecht dat de docenten van de lerarenopleidingen gekant waren tegen de eenzijdige basiscompetenties en de competentiegerichte aanpak. Monard en co stelden dat de opleidingen de competentiegerichte moesten toepassen. Precies de competentiegerichte aanpak leidde in Nederlandse opleidingen en elders tot een aanzienlijke niveaudaling.
*Raf Feys @FeysRaf 48m 7de dag: Smet: 'We hervormen ook de lerarenopleiding'. Maar Vlaamse leraars eerste graad (regenten) behaalden betere leerlingresultaten dan in landen met universitaire & hervormde opleidingen als Frankrijk, Finland #pisa (In reacties op PISA wijst Finland op problemen met leraars lagere cyclus s.o: moeilijk om masters voor wiskunde, wetenschappen ... te vinden en deze zijn te theoretisch en praktijkvreemd opgeleid.)
*Raf Feys @FeysRaf 51m 7de dag: De Bruycker: niveaudaling ook te maken met diverser worden van de maatschappij: (meer anderst. alloch ..). Structuurhervorming zal weinig effect hebben op ni veau #pisa #onderwijs
*Raf Feys @FeysRaf 54m 7de dag Peter De Roover: niveaudaling heeft niets te maken met de structuur. Deze is dezelfde als in 2003. De voorbije jaren was er jammer genoeg wel minder aandacht voor kennis, meer planlast... Laat de leraars les geven!#pisa
*Raf Feys @FeysRaf 56m 7de dag: zwakkere Pisa-uitslag in Finland, Canada: volgens veel insiders is dit een gevolg van verwaarlozen van wiskunde-kennis (wiskunde als cultuurproduct). Raymonda Verdyck (GO!) beweert net het omgekeerde: teveel aandacht voor kennis binnen ons wiskundeonderwijs #pisa #Onderwijs
*Raf Feys @FeysRaf 3u Modieus wiskundeond= lagere prestaties Canadas (Fl?) fall math-education ranking sets off alarm bells http://fw.to/iPndCig #pisa #Onderwijs
*7de dag Smet pakt tussendoor ook uit met hervorming buitengewoon onderwijs (=BNM-decreet, LAT-inclusie). Jammer genoeg was er blijkbaar geen ruimte voor repliek op deze nefaste hervorming. #Onderwijs Vlaanderen
*Raf Feys @FeysRaf 13m @thebandb Daling PISA-prestatiekloof is niet als positief te bestempelen, eerder negatief (onderpresteren sterkere leerlingen). De kloof-mythe van OESO, Vandenbroucke-VanDamme, beleidsmensen moet worden bestreden #pisa
Onderwijs: VLOR-advies: geen decreet meer over scholengroepen, BNM (inclusie) en loopbaanpact
VLOR-advies: geen BNM-decreet (inclusie), geen decreet scholengroepen, geen loopbaanpact! meer!
Kritische passages in VLOR-advies over de beleidsbrief 2013-2014, in het bijzonder over de beleidsplannen inzake BNM(inclusie), scholengroepen en loopbaanpact.
1.Een van de dossiers dat met een gebrek aan tijd kampt, is de vooropgestelde inwerkingtreding van het ontwerp van decreet betreffende maatregelen voor ...leerlingen met specifieke onderwijsbehoeften (M-decreet) op 1 september 2014 (BNM-decreet) Dat is zowel op het vlak van schoolorganisatie als het op het vlak van competentieontwikkeling van leerkrachten veel te snel. Op zon korte tijd is het onmogelijk om een school en haar leerkrachten voor te bereiden op zon ingrijpende veranderingen.
Daarnaast zijn er ook te weinig middelen om een aantal doelstellingen te realiseren. In de lijn van het vorige voorbeeld verwijst de Vlor naar het gebrek aan middelen om de professionalisering van leerkrachten en clb-medewerkers te organiseren. Die professionalisering is net een essentiële hefboom om het M-decreet te doen slagen.
(Commentaar: minister Smet is nog steeds vast van plan het BNM-decreet op te leggen. De ondertekening zou al in januari het geval kunnen zijn. Aangezien de onderwijskoepels geen verzet plegen, roepen we de onderwijsbonden en alle onderwijsmensen en burgers op om dringend in actie te komen tegen dit decreet. Er staat dit keer heel veel op het spel.)
2. Tot slot is er voor een aantal cruciale dossiers onvoldoende tijd om draagvlak te creëren en ze nog in deze legislatuur uit te voeren. Zo bestaan er bij de betrokkenen verschillende visies overbestuurlijke schaalvergroting en rest er onvoldoende tijd om een consensus te bereiken over een decreet. Daarnaast vindt de Vlor het niet opportuun om een dergelijk ingrijpend decreet in sneltempo af te werken. Bovendien zijn de implicaties van de bestuurlijke schaalvergroting op andere dossiers nog onvoldoende doorgedacht.
3. Een tweede (derde?) voorbeeld waarvoor er onvoldoende tijd rest om draagvlak te creëren, is het loopbaanpact.
Onderwijs. Prof. Kr. Van den Branden stelt Vlaamse PISA-topscore en wiskundeonderwijs in vraag!???
Prof. Kris Van den Branden: PISA meet terecht geen wiskunde-kennis, maar het is enkel dankzij hun wiskunde-kennis dat de Vlaamse leerlingen de topscore behaalden!??
1.Situering van debat over PISA & wiskunde-onderwijs
Op de website van ... Duurzaam onderwijs lazen we de bijdrage PISA-resultaten: een uitdaging voor het Vlaams onderwijs? Het gaat om een opiniebijdrage van Kris Van den Branden, professor taalkunde en lerarenopleider aan de KULeuven. Van den Branden en veel van zijn collegas pleitten de voorbije 25 jaar voor eenzijdig taalvaardigheidsonderwijs, voor communicatief/taakgericht taalonderwijs. In onze witboeken over het taalonderwijs toonden we aan dat precies zon visie geleid heeft tot de uitholling van het taalonderwijs (zie Onderwijskrantnummers 153 en 148 op www.onderwijskrant.be).
In zijn bijdrage prijst Van den Branden PISA omdat deze studie geen kennis meet (zie punt 3 over kennis en vaardigheden). Tegelijk stelt hij de Vlaamse PISA-topscore in vraag. PISA meet geen kennis, maar de Vlaamse leerlingen zouden volgens hem alleen maar hoog scoren omdat ze sterk zijn voor kennis en niet voor het toepassen ervan (zie punt 2).
Ons wiskundeonderwijs zou al te veel belang hechten aan wiskundekennis. De kritiek van de wiskundeleraars luidt echter dat er in de nieuwe leerplannen voor b.v. de eerste graad s.o. al te weinig belang gehecht wordt aan de wiskunde als vak met een eigen inhoud, aan wiskunde als cultuurproduct.
In het kader van de opstelling van de eindtermen en leerplannen wiskunde voor het lager onderwijs, hebben we destijds ons uiterste best gedaan om te voorkomen dat veel belangrijke leerstofpunten geschrapt werden. Voor de eindtermen slaagden we er echter niet in te voorkomen dat formules als lengte x hoogte geschrapt werden. De leerlingen moesten volgens bepaalde commissieleden enkel formules voor oppervlakteberekening zelf kunnen construeren. Een Gentse prof. pakte uit met het motto van de constructivistische 'Standards' (1989): Doing mathematics!
2.Vlaamse PISA-topscore vooral gebaseerd op wiskunde-kennis!?
Van den Branden heeft moeite met de Europese topscore van de Vlaamse leerlingen. Hervormers allerhande proberen al sinds 1995 de Vlaamse topscores voor TIMSS & PISA in vraag te stellen. Die topscores stonden haaks op hun pleidooien voor de verlossing van het onderwijs uit al zijn ellende. Taalkundigen als Van den Branden stellen al 25 jaar dat het klassiek taalonderwijs de helling op moest. Kennisonderwijs moest vaardigheidsonderwijs worden, enz.
Van den Branden beweert in zijn PISA-bijdrage dat onze leerlingen enkel sterk zijn voor wiskunde-kennis, maar niet in het toepassen ervan. Hij schrijft: Het is in dit verband uitermate interessant dat onze Vlaamse jongeren het voor wiskundige geletterdheid net lastig krijgen als ze zwaar moeten doordenken en reflecteren op bewerkingen die ze moeten uitvoeren om complexe problemen op te lossen. PISA meet de wiskunde-kennis niet, maar het is enkel dankzij de wiskunde-kennis dat de Vlaamse leerlingen hoog scoren. De logica in dit verhaal is ver zoek.
3.Debat over kennis versus vaardigheden n.a.v. PISA-wiskunde
In zijn opiniebijdrage pleit Van den Branden voor het meer investeren in wiskunde-vaardigheden en minder in wiskunde-kennis. We citeren deze passage.
Moeten we meer investeren in kennis? Vreemde conclusie, want PISA meet eigenlijk geen kennis. PISA tracht te meten wat leerlingen met kennis kunnen doen. Tussen kennis hebben en kennis efficiënt gebruiken gaapt een wijde kloof. Het is het verschil tussen weten dat een auto vijf versnellingen heeft en minder verbruikt bij laag toerental (kennis) en efficiënt schakelen in complexe verkeerssituaties om veilig én energiezuinig te rijden (kennis gebruiken). Het is het verschil tussen weten dat een kwadraat het product is van een getal vermenigvuldigd met zichzelf (kennis) en kunnen beslissen of je een kwadraatsbewerking moet uitvoeren, en op welke term je dat moet doen, om te kunnen bepalen hoe een verpleegster ervoor kan zorgen dat haar druppelteller dubbel zo snel dubbel zoveel dosis geneesmiddel kan toedienen aan een patiënt. PISA legt aan studenten complexe vraagstukken rond druppeltellers voor.
In verband met de vraag of het in het wiskundeonderwijs meer gaat om vaardigheden dan om kennis, laat ik even een Canadese wiskunde-leraar aan het woord. Hij reageert op de uitvlucht van Canadese verantwoordelijken die de zwakkere PISA-score minimaliseren met de stelling: Were teaching them to think, rather than just remember
Leraar Popsiq stelt : While thats a laudable objective? Its like teaching an Architect who has never actually hefted a hammer or nailed two boards together he may be good, but his work wont stand without an engineering department. Mathematics IS a way of thinking. It has a language all its own and a set of tool skills which, if not virtually automatic, will definitely hamper the understanding of more conplex thinking, or the ability to self-check. Thinking is fine but obviously most 14 year olds arent quite there yet and if theyre not taught to remember some things, they have to repeat simple operations every time.
De Canadese leraar Dieter HH gaat akkoord met de reactie van zijn collega en voegt er aan dat de academici die vooral wiskunde als critical thinking beklemtonen have no clue what they are thinking about ( e.g. typical STEM issues ) but they have their university degree hanging on the wall, so it must be true ..
Zeker ook in wiskunde is er geen strikt onderscheid tussen vaardigheden en kennis. Dit is ook de stelling die we met Onderwijskrant en O-ZON steeds verdedigd hebben.
4 Besluiten
*PISA-2012 gaf in veel landen aanleiding tot een debat over het onderwijs en over het wiskundeonderwijs in het bijzonder. Vooral ook de modieuze constructivistische wiskunde die weinig aandacht schenkt aan wiskunde als vakdiscipline, als cultuurproduct, krijgt het hard te verduren. Terecht o.i.
*Toonaangevende taalkundigen als Kris Van den Branden stelden o.i. de voorbije 25 jaar ten onrechte de vele sterke kanten van ons taalonderwijs in vraag. Zij pleitten voor eenzijdige communicatieve/taakgerichte aanpak waarbij de leerling zoveel mogelijk zijn eigen kennis/vaardigheid construeert. Zij bepaalden ook in sterke mate de nivellerende eindtermen. Veel van hen stelden ook het belang van de standaardtaal in vraag. Het Steunpunt NT2 van Van den Branden ontving ook 500 miljoen BFR om tot de stelling te komen dat intensief NT2-onderwijs overbodig was.
Reactie prof. W. Van den Broeck op uitspraak Klasse over conservatieve leraars
Reactie van prof. Wim Van den Broeck op Pieter Lesaffer (Klasse) die oudere leerkrachten als conservatief bestempelt
Pieter Lesaffer (Klasse) schreef vandaag op de Klasse-website een bijdrage over het feit dat te veel beginnende leerkrachten na enkele jaren uit het onderwijs verdwijnen: De waterval aan het schoolbord. We citeren eerst even een belangrijke passage waarin Lesaffer de indruk wekt dat de jonge en dynamische leerkrachten gekortwiekt worden door de oudere conservatieve leraars die niet willen vernieuwen. Daarna citeren we de o.i. terechte reactie van prof. Wim Van den Broeck.
1. Pieter Lesaffer: Verandering is niet nodig volgens oudere leraars
Als het over jonge leraren gaat, wordt er te gemakkelijk van uitgegaan dat ze afhaken omdat de vaste benoeming zolang op zich laat wachten. Maar dat is lang niet het grootste struikelblok. Veel startende leraren geraken in de eerste plaats gedemotiveerd door de schoolcultuur en het gebrek aan begeleiding. Tenzij je begeleiding vertaalt in lastige klusjes, zoals de moeilijkste klassen overnemen, administratieve taken uitvoeren, het vervelendste toezicht. Wij hebben dat ook zo moeten doen, luidt de motivatie. Jongeren haken af omdat ze niet als een professional worden bekeken die nieuwe ideeën, inzichten en methodieken binnenbrengt. Maar wel als groentje dat zo snel mogelijk gekneed moet worden in de heersende schoolcultuur: We doen dat hier al zolang met succes, verandering is niet nodig.
2. Reactie van prof. Wim Van den Broeck
Hoe doe je dat, een analyse maken van de demotivering van leerkrachten, zonder de belangrijkste oorzaak te noemen? Die is dat leerkrachten in de steek gelaten worden door de overheid door alles wat verkeerd gaat in het onderwijs op die verdomd conservatieve leerkrachten te steken. Het is bijna pathologisch aan het worden en zo wereldvreemd. De leraar is de vijand, schreef onlangs iemand.
Waar is de tijd van de maatschappijkritiek? Nu is het omgekeerd, het onderwijs moet zich maar aanpassen aan de maatschappij, zonder dat een spatje van kritiek op die maatschappij getolereerd wordt. Hier wordt slim, maar toch zo doorzichtig, een tweespalt gecreëerd tussen jonge, dynamische leerkrachten en oudere, vermolmde leraren. De werkelijkheid is meestal helemaal anders, maar die past niet in het ideologisch straatje van Klasse.
In het onderwijs werken heel veel mensen, jong en oud, en die torsen samen de verantwoordelijkheid om de jonge generatie iets bij te brengen waarmee deze de wereld verder vorm kan geven. Dat blijft een mooie, maar ook zware taak in postmoderne tijden. Als er iets gefaald heeft de laatste decennia, dan is het onderwijsbeleid: door een gebrek aan een coherente onderwijsvisie en door zich te laten (des)informeren door mensen die onderwijs vooral zien als een middel om allerlei maatschappelijke problemen op te lossen.
Klasse is altijd al de spreekbuis geweest van het onderwijsbeleid, niet van de leerkrachten. Doe dan niet alsof. (Prof Dr. Wim Van den Broeck)
P.S. Ook in een bijdrage in 'De Wereld Morgen' van september j.l. bestempelde Pieter Lesaffer de leraars als behoudsgezind. Dit zou volgens hem ook de reden zijn van het feit dat ze de geplande structuurhervormingen in het s.o. afwijzen.
Reactie prof. W. Van den Broeck op uitspraak Klasse over conservatieve leraars
Reactie van prof. Wim Van den Broeck op Pieter Lesaffer (Klasse) die oudere leerkrachten als conservatief bestempelt
Pieter Lesaffer (Klasse) schreef vandaag op de Klasse-website een bijdrage over het feit dat te veel beginnende leerkrachten na enkele jaren uit het onderwijs verdwijnen: De waterval aan het schoolbord. We citeren eerst even een belangrijke passage waarin Lesaffer de indruk wekt dat de jonge en dynamische leerkrachten gekortwiekt worden door de oudere conservatieve leraars die niet willen vernieuwen. Daarna citeren we de o.i. terechte reactie van prof. Wim Van den Broeck.
1. Pieter Lesaffer: Verandering is niet nodig volgens oudere leraars
Als het over jonge leraren gaat, wordt er te gemakkelijk van uitgegaan dat ze afhaken omdat de vaste benoeming zolang op zich laat wachten. Maar dat is lang niet het grootste struikelblok. Veel startende leraren geraken in de eerste plaats gedemotiveerd door de schoolcultuur en het gebrek aan begeleiding. Tenzij je begeleiding vertaalt in lastige klusjes, zoals de moeilijkste klassen overnemen, administratieve taken uitvoeren, het vervelendste toezicht. Wij hebben dat ook zo moeten doen, luidt de motivatie. Jongeren haken af omdat ze niet als een professional worden bekeken die nieuwe ideeën, inzichten en methodieken binnenbrengt. Maar wel als groentje dat zo snel mogelijk gekneed moet worden in de heersende schoolcultuur: We doen dat hier al zolang met succes, verandering is niet nodig.
2. Reactie van prof. Wim Van den Broeck
Hoe doe je dat, een analyse maken van de demotivering van leerkrachten, zonder de belangrijkste oorzaak te noemen? Die is dat leerkrachten in de steek gelaten worden door de overheid door alles wat verkeerd gaat in het onderwijs op die verdomd conservatieve leerkrachten te steken. Het is bijna pathologisch aan het worden en zo wereldvreemd. De leraar is de vijand, schreef onlangs iemand.
Waar is de tijd van de maatschappijkritiek? Nu is het omgekeerd, het onderwijs moet zich maar aanpassen aan de maatschappij, zonder dat een spatje van kritiek op die maatschappij getolereerd wordt. Hier wordt slim, maar toch zo doorzichtig, een tweespalt gecreëerd tussen jonge, dynamische leerkrachten en oudere, vermolmde leraren. De werkelijkheid is meestal helemaal anders, maar die past niet in het ideologisch straatje van Klasse.
In het onderwijs werken heel veel mensen, jong en oud, en die torsen samen de verantwoordelijkheid om de jonge generatie iets bij te brengen waarmee deze de wereld verder vorm kan geven. Dat blijft een mooie, maar ook zware taak in postmoderne tijden. Als er iets gefaald heeft de laatste decennia, dan is het onderwijsbeleid: door een gebrek aan een coherente onderwijsvisie en door zich te laten (des)informeren door mensen die onderwijs vooral zien als een middel om allerlei maatschappelijke problemen op te lossen.
Klasse is altijd al de spreekbuis geweest van het onderwijsbeleid, niet van de leerkrachten. Doe dan niet alsof. (Prof Dr. Wim Van den Broeck)
P.S. Ook in een bijdrage in 'De Wereld Morgen' van september j.l. bestempelde Pieter Lesaffer de leraars als behoudsgezind. Dit zou volgens hem ook de reden zijn van het feit dat ze de geplande structuurhervormingen in het s.o. afwijzen.
Finland=out; Shangai=in (Peter De Rover in Doorbraak)
Finland = out; Shangai = in
Submitted by peter.deroover on 3 December, 2013 - 21:19
Finland = out; Shangai = in
Even Snel
Finland als gidsland voor het onderwijs? Gedaan ermee, Pascal Smet bestelde zijn vliegticket naar Shangai al.
- de redactie (03.12.2013)
Ze is er, ze is er! De Pisa-studie. Iedereen in het onderwijs zit er op te wachten, ook de hervormers die niets van punten en rangschikkingen moeten hebben. En toch lijkt de Pisa-studie van de OESO in alles als twee druppels water op zon ouderwets rapport. Progressieve onderwijsmensen zouden die hele Pisa-studie principieel in de vuilnismand moeten kieperen met al die procenten en die concurrentie voor de eerste plaatsen.
Maar het is er nu dus, dat Pisa-rapport. In een eerste reactie vonden de media dat er reden tot bezorgdheid was. Het Vlaams wiskundeonderwijs eindigt dan wel als het beste van Europa maar in Azië doen ze het beter. Pascal Smet zag er, wie zal het verbazen, een duidelijk bewijs in dat zijn hervorming dringend nodig is.
Diezelfde Smet kan niet zwijgen over de weldaden van het Finse onderwijs en niet zo lang geleden ging hij inspiratie opdoen in Canada, het nieuwe onderwijsmekka. Daar kwam hij ook uitermate verheugd van terug want daar werd de weg gewezen.
Wat leert de Pisa-studie van 2012? Finland neemt een stevige duik naar beneden en eindigt nu voor wiskunde (waarop dit keer de klemtoon lag) op de 16e plaats, dus achter Vlaanderen (9e). Canada zit nog een trapje lager, op rang 17.
Hoog tijd dat Pascal Smet en de hervormingslobby het woord Finland beginnen in te slikken en het vliegtuig nemen naar China voor een studiereis. Hij mag kiezen tussen Shangai (1e), Singapore (2e en meerderheid Chinezen), Hong Kong (3e), Taiwan (4e) of Macao (6e). Wil hij wat differentiatie dan zijn er nog Zuid-Korea (5e) en Japan (7e) maar oostwaarts zal het moeten, oostwaarts zal het gaan.
Misschien komt hij dan terug met weer een nieuwe ontdekking: leerlingen presteren beter op school als ze prioriteit geven aan het schoolwerk en bereid zijn zich hard in te spannen. We zijn benieuwd, maar erg vernieuwend klinkt die les niet.
<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen
PISA: interessante bedenkingen van 2 Finse leraars
Interessante bedenkingen van 2 Finse leraars over tegenvallende PISA-score
1. Vooral beleidsmensen (o.m. Pasi Sahlberg) hebben jarenlang uitgepakt met de goede PISA-score, en zijn nu bij een tegenvallende score geneigd om PISA sterk te relativeren.
Reactie van Toby: "Jere hits the nail on the head here. It may well be that PISA scores are a limited marker of achievement of an educational system BUT Finland has been promoting its education system hard for numerous years on the basis of doing well in those very tests. This of course isn't something that teachers in classrooms are doing; but at the state administration level, much has been made of Finland's PISA success in promoting the country. I remember friends working for the Ministry for Foreign Affairs saying there was a specific office within the ministry for arranging visits from foreigners who wanted to study the Finnish education system. Hence on a reputational level at least, there something of a 'live by the sword, die by the sword' problem in these results.
2. Jere: problemen met leerkrachten wiskunde voor de lagere cyclus s.o.
Vooraf: de hoge PISA-score van de Finse 15-jarigen werd in het verleden door de Finse beleidsmakers en Sahlberg vooral ook toegeschreven aan de universitaire opleiding van de leraars lager onderwijs en lagere cyclus s.o. Ook Vlaamse beleidsmakers, Dirk Van Damme (OESO), universitaire lerarenopleiders (Martin Valcke en co), koepelmensen, kranten, Klasse ... namen dit refreintje graag over en suggereerden dat onze leraars - en vooral ook de regenten- veel zwakker presteerden.
Een Finse leerkracht wiskunde wijst er op dat er vooreerst voor de lagere cyclus al te weinig leraars wiskunde voorhanden zijn. Leerkrachten die na de 4 jaar wiskunde kiezen voor de lerarenopleiding doen dit meestal ook maar omdat ze de verdere wiskunde niet aankunnen. Andere waarnemers wijzen er op dat de universitaire opleiding niet afgestemd is op lesgeven in de lagere cyclus: 4 jaar 'hogere' wiskunde waarmee ze weinig kunnen aanvangen in de lagere cyclus en slechts 1 jaar lerarenopleiding. Te weinig praktijk ook en te veel pedagogische hypes.
Leraar Jere drukt het zo uit:
*We can't have it both ways. We can't say "look how great we are doing" when we are at the top in PISA and then say "PISA really don't matter" when we fall from the top"While I agree that standardized tests usually measure only how well students do on standardized tests and little else, we need to own up to the fact that the results have dropped and we have lost some bragging rights. It was a great opportunity to say "even if we don't play by your rules we still win everyone in their own game".
*Also, when it comes to teaching math in Finland, there are real issues. While there's lots of applicants for other teacher positions and training, we don't have enough applicants to apply for study to be a math teacher. This is because you have to go through the university (4 years of high-end theoretical math + 1 year of teacher studies) to be a teacher. Most of people who get selected to study pure math at the uni are people who wanted to study to be a doctor but didn't get in. So they try to apply each year and if they still haven't gotten in, they might change and apply for the 1 year teacher training.
This is why we have some really theoretical and maybe not so social, I'm sorry to say based on my own experience, math teacher coming out of the university and teacher 13+ year olds basic math concepts. There are of course great exceptions and I know some EXCELLENT math teachers but I think generally this is starting to show now."
Niveauverlagende structuurhervormingen om niveaudaling weg te werken!
Niveauverlagende structuurhervormingen s.o. gelegitimeerd door PISA-niveaudaling!? Hervormers s.o. ontkenden steeds niveaudaling, maar misbruiken nu PISA voor hun nivellerende hervormingen!
1. Vlaamse PISA-topscore, maar dalende trend groter dan elders?
Uit PISA-2012 blijkt vooreerst dat Vlaanderen zijn Europese koppositie voor PISA-wiskunde weer heroverde. Maar in de kranten wordt vooral de dale...nde trend beklemtoond en het feit dat die daling in Vlaanderen veel groter zou zijn dan in andere landen. De daling van het gemiddelde van alle Europese landen is echter minstens even groot als in Vlaanderen; de verhoogde score van de Aziatische camoufleert dit feit. De test van 2012 is ook niet dezelfde als deze van 2000 en 2003 en er loopt methodisch veel fout bij de PISA-studie. We kunnen dus niet zomaar uit PISA-2012 afleiden dat Vlaanderen sterk gedaald is en sterker dan de andere Europese landen. Dat er al lang sprake is van een niveaudaling is een andere zaak (zie punt 3). Voor zwak presterende landen is het uiteraard gemakkelijker om geen daling van de score mee te maken. Wie onder bed slaapt, loopt minder kans om er uit te vallen.
2. Vlaanderen scoort beter dan comprehensieve landen met gemeenschappelijke eerste graad
Het goede nieuws dat Vlaanderen zijn Europese koppositie van weleer weer heroverde, wordt veelal niet vermeld. Minister Smet, de beleidsmakers, de onderwijskoepels spannen zich ook om dit goede nieuws te verzwijgen. Op een compliment voor deze prestatie vanwege minister Smet, de onderwijskoepels ... mochten de scholen en leraars uiteraard niet rekenen. Sinds 2000 al leiden deze uit de goede PISA-score af dat ons onderwijs dringend hervormd moet worden. PISA wordt al 13 jaar misbruikt!
Het is eveneens een feit dat de Vlaamse 15-jarigen voor PISA-wiskunde opvallend beter presteren dan in landen met een gemeenschappelijke eerste graad en dat vooral landen met uitgesproken comprehensief onderwijs als Zweden, Finland zwak scoren of flink achteruit gaan. Ook dat verzwijgen de beleidsmakers, onderwijskoepels, sociologen ...Als PISA iets aantoont dan is het dat we in elk geval geen gemeenschappelijke eerste graad moeten invoeren. Ook in Finland wordt de gemeenschappelijke lager cyclus nu in vraag gesteld. In Duitsland scoren de Länder met veel Gesamtschule ook lager. Er is overigens ook geen enkel land ter wereld dat er aan denkt om domeinscholen in te voeren. Zoals er ook nooit een land de 2x3-structuur (lagere en hogere cyclus s.o.) zal inruilen voor onze nefaste 3x2-structuur van het VSO.
3. Ontkenners van niveaudaling misbruiken daling nu voor hun hervorming
De hervormers en onderwijsnetten hebben tot voor kort steeds de niveaudaling ten stelligste ontkend.Als tegenstanders van de structuurhervorming hebben we altijd gesteld dat de hervormers blind waren voor de echte knelpunten als de niveaudaling en het tekort aan niveaubewaking, het nog steeds ontbreken van intensief NT2-onderwijs, het feit dat er in het lager onderwijs steeds meer vakgebieden en maatschappelijke verwachtingen bijkomen ....
De niveaudaling voor wiskunde e.d. is precies het gevolg van nefaste hervormingen als de invoering van nivellerende en gemeenschappelijke eindtermen en leerplannen en van pedagogische hypes als zelfstandig, competentiegericht en constructivistisch leren. Al in 1993 hebben we met Onderwijskrant geprotesteerd tegen de nivellerende eindtermen e.d.
Als we met Onderwijskrant en O-ZON in 2007 een campagne voerden tegen de niveaudaling en ontscholing, dan werd dit door de beleidsmakers, door de koepels van de onderwijsnetten ... ten stelligste nog ontkend. We kregen heel veel kritiek te verduren. Nu maken de ontkenners misbruik van de niveaudaling waarvoor ze mede verantwoordelijk zijn en die ze altijd ontkend hebben, om hun structuurhervormingen te legitimeren.
Die niveaudaling is precies ook een gevolg van hun nefaste hervormingen uit het verleden. Zo voerde de katholieke onderwijskoepel ook nog in 2009 een gemeenschappelijke en nivellerend leerplan wiskunde in dat door de leerkrachten ten zeerste gecontesteerd wordt. Men wou hiermee vooruit lopen op de invoering van een gemeenschappelijke eerste graad.
Pasi Sahlberg over lage leerprestaties Finse leerlingen en PISA
Vrij zwakke prestaties van Finse leerlingen op onderzoeken universiteit Helsinki (2010 & 2012), die deels ook op PISA-2012 tot uiting kwamen -Een reactie van Pasi Sahlberg
Vooraf: Een laattijdige bekentenis van Pasi Sahlberg: National student assessments and academic research in Finland have shown that students knowledge and skills in mathematics have declined since the mid-2000s. A recent study from the University of Helsinki found a significant drop in 15-year-old students learning skills. PISA 2012 accordingly revealed no big surprises in Finland.
Sahlberg verwees in zijn spreekbeurten in de verschillende landen nooit naar de voor het Fins onderwijs tegenvallende en zorgwekkende studies van de universiteit van Helsinki. De laatste dateren van 2010 en 2012. De studie van 2012 was grootschaliger dan deze van 2010, maar bevestigde niet alleen de achteruitgang sinds 2000, maar ook de heel lage leerprestaties van de Finse 15-jarigen voor de verschillende basisvakken. In Onderwijskrant schreven we al een paar jaar geleden over het onderzoek vaan 2010. Omdat PISA niet de resultaten van de door de school gerealiseerde leerresultaten meet, waren de opeenvolgende PISA-resultaten gewoon misleidend.
De universiteit van Helsinki stelde ook heel grote verschillen tussen klassen en scholen vast en een vrij sterke relatie tussen de leerresultaten en b.v. de scholingsgraad van de ouders. Zon - grotendeels evidente - relatie tref je overigens ook aan in de goed scorende Aziatische landen en in Vlaanderen. Volgens egalitaire sociologen en de OESO zou zon relatie enkel wijzen op een grote sociale discriminatie.
De onderzoekers van de universiteit van Helsinki concludeerden ook dat Finland dringend moest onderzoeken of de zwakke leerprestaties en het beperkte aantal toppers niet een gevolg waren van de gemeenschappelijke (weinig differentiërende) lagere cyclus. Ook in de andere Scandinavische (Nordic) landen brengen veel onderwijsmensen de lage scores in verband met de gemeenschappelijke lagere cyclus en het ermee verbonden stellen van te lage eisen.
Bijlage uit The Washington Post van 3 december
Are Finlands vaunted schools slipping? Pasi Sahlberg
Pasi Finland has for years been a leader in education, scoring at or near the top of international assessments and capturing the attention of the world for its successful approach to education. But Finland is no longer at the top of international test rankings (though they havent fallen very far), as newly released results from the 2012 Program for International Student Assessment show. Are Finnish schools slipping? By what measure? Why?
Heres a post on the issue by Finlands Pasi Sahlberg, one of the worlds leading experts on school reform and the author of the best-selling Finnish Lessons: What Can the World Learn About Educational Change in Finland. Sahlberg is director general of Finlands Centre for International Mobility and Cooperation and has served the Finnish government in various positions and worked for the World Bank in Washington D.C. He has also been an adviser for numerous governments internationally about education policies and reforms, and is an adjunct professor of education at the University of Helsinki and University of Oulu.
Pasi Sahlberg
The irony of Finlands successful school system is that the Finns never aimed to be better than anyone else except, it is often humorously claimed, Sweden. Since the announcement of the first results of the Organization for Economic and Cooperation and Developments Program for International Student Assessment, or PISA, in 2001, Finland has been the center of educational attention. Finlands PISA scores topped the charts, and the Finnish approach to educational policy has stood in direct opposition to the path embraced by the United States, England, and much of the rest of the world.
International student assessments, especially the PISA study, have become a crucial source of evidence in national policy-making around the world. Some claim that lower PISA scores cost nations billions in lost labor skills and productivity. Others go even further by insisting that poor PISA rankings are a threat to national security. High-ranking countries South Korea, Singapore, Canada, and Finland have consequently become benchmarks of educational policy-making in many parts of the world.
This begs a question: What happens when global educational models begin to lose their leading places in international student assessments like PISA, as has happened to Finland. What will Finland do?
National student assessments and academic research in Finland have shown that students knowledge and skills in mathematics have declined since the mid-2000s. A recent study from the University of Helsinki found a significant drop in 15-year-old students learning skills. PISA 2012 accordingly revealed no big surprises in Finland. The score in reading dropped 12 points since the last administration of the exam three years earlier, from 536 to 524; math, 22 points from 541 to 519; and science, 9 points, from 554 to 545. National student assessments show that improvement of student learning stagnated and started to slip about five years ago. PISA 2009 showed signs of this shift. Reading slid 11 points from the 2006 results, from 547 to 536; math, 7 points, from 548 to 541; and science 9 points, from 563 to 554. (Commentaar: de vaststellingen in het onderzoek van de universiteit van Helsinki zijn veel belangrijker, betrouwbaarder en zorgwekkender dan deze in de PISA-studie omdat ze veel meer meten wat leerlingen op school leren. Sahlberg zwakt dit af door enkel maar de PISA-uitslag te vermelden en deze van de universiteit van Helsinki te verzwijgen.)
Many may ask: What has gone wrong in Finland? Why have scores dropped? Is it because something that had driven improvement earlier has now disappeared from Finnish schools? Or is it due to changes in Finnish society or homes? Whatever the reasons behind the changes, Finns must adopt smart responses and avoid hasty, false recoveries; analyze past data again; and learn more from other countries, their success stories and failed reforms.
The unexpected position as a global educational leader and role model may have disturbed Finlands previous commitment to continuous improvement and renewal. Some argue that complacency and focus on explaining the past to thousands of education tourists have shifted attention away from developing Finlands own school system. Others contend that the high-profile of PISA have led other nations to alter their curricula. Such observers point to the usage of PISA questions to shape lessons and coaching students to take PISA-like tests. As a norm-referenced test, PISA is graded on a curve. What other nations have learned from Finland and put into practice has necessarily brought down Finlands results. (Commentaar: Shalberg vermeldt niet dat mensen van de universiteit van Helsinki en anderen de lage scores in verband brengen met de nivellerende en gemeenschappelijke lagere cyclus, met te lage eisen, met het ontbreken van niveaubewaking vanwege de overheid...)
O, what will Finland do? Finland should not do what many other countries have done when they have looked for a cure to their ill-performing school systems. Common solutions have included market-based reforms, such as increasing competition between schools, standardization of teaching and learning, tougher test-based accountability and privatization of public schools. Instead, Finns must protect their schools from the Global Educational Reform Movement (GERM) that has failed to help schools to get better in other countries. The better way for Finland is to ensure that schools are able to cope with increasing inequality, that teachers have tools to help students with individual needs, and that all schools get support to succeed.
PISA results are too often presented as a simple league table of education systems. But there is much more that the data reveal. The Finnish school system continues to be one of the most equitable among the OECD countries. This means that in Finland, students learning in school is less affected by their family backgrounds than in most other countries. Schools in Finland remain fairly equal in learning outcomes despite the rapid growth of non-Finnish speaking children in schools.
Finland should also continue to let national education and youth policies and not PISA drive what is happening in schools. Reading, science, and mathematics are important in Finnish education system but so are social studies, arts, music, physical education, and various practical skills. Play and joy of learning characterize Finlands pre-schools and elementary classrooms. Many teachers and parents in Finland believe that the best way to learn mathematics and science is to combine conceptual, abstract learning with singing, drama, and sports. This balance between academic and non-academic learning is critical to childrens well-being and happiness in school. PISA tells only a little about these important aspects of school education.
(Vraag vooraf: waarom verzweeg Pasi Sahlberg de lage leerprestaties van 15-jarige Finse leerlingen volgens onderzoek van de universiteit van Helsinki. Onderwijskrant publiceerde er al een paar jaar geleden over.)
For more than a decade Finland has been lauded as an educational leader because of the countrys stellar performance in the... OECDs PISA assessments. As new results are published on Tuesday, one education expert wants to help the Finnish school system avoid the fate of another fallen national championNokia.
Finlands performance in the PISA scores has been a source of pride for many Finns and has put the spotlight on the countrys unique approach to education. The international media has lauded Finlands high standard of teaching, lack of standardised tests and high-achieving students. (NvdR: meestal weinig toppers, zwakkere prestaties steeds voor TIMSS-wiskunde. De Finse beleidsmakers en Pasi Sahlberg verzwegen blijkbaar de zwakke leerprestaties van hun 15-jarigen volgens studies van de universiteit van Helsinki.)
Teacher, teacher trainer, Director of Finland's Centre for International Mobility (CIMO) and policy advisor Pasi Sahlberg has toured the world explaining the intricacies of Finlands system. His best-selling book Finnish Lessons has been reprinted several times, and his advice is sought by governments worldwide. (Noot Onderwijskrant: onze kranten, Klasse, hervormers s.o., beleidsmakers, Georges Monard, Ides Nicaise, Dirk Jacobs, Mieke Van Houitte ... namen die mooie praatjes van Sahlberg klakkeloos over - en dit niettegenstaande de vele waarschuwingen van Onderwijskrant. We moesten b.v. per se de nivellerende gemeenschappelijke (comprehensieve) lagere cyclus overnemen.)
Much of that is down to Finlands high ranking in PISA tests. The OECDs methodology has been criticised, and there has been some sniping that Finland enjoys certain advantages because of its homogeneity and unique language. Sahlberg rejects that idea.
Homogeneity 'not a factor' (Okrant: de hoge SES en het beperkte aantal anderstalige & allochtone leerlingen speelde wel een belangrijke rol. Sahlberg ontkent het licht van de zon.)
"I dont believe that the PISA results in Finland have anything to do with the language or the fact that Finland is more homogenous than others," observes Sahlberg. "Of course Finland has had fewer non-Finnish speakers or children who were born outside of Finland, but that cannot explain the progress in previous PISA studies or the declining results in maths."
Ahead of new results to be published on Tuesday, Helsingin Sanomat reported that Finland had dropped out of the top ten in Maths. Although he refuses to comment on unpublished results, Sahlberg is concerned Finland may have taken its eye off the ball. (Waarom verwijst Sahlberg niet naar de studies van de universiteit van Helsinki die veel belangrijker en betrouwbaarder zijn dan PISA)
"We havent seen a systematic leadership or school improvement over the last twelve years, Finland has been much more involved in explaining to others why we are doing well in the PISA than on focusing on what we should do next," says Sahlberg. "Its a little bit like the story of Nokia from that point of view." (Sahlberg vertelde overal fabeltjes over onderwijsparadijs Finland!)
The Nokia comparison is telling. Finlands telecommunications giant dominated global mobile sales for a decade, but failed to adjust to the smartphone era and was recently forced to sell its handset business to Microsoft.
Avoiding Nokia's fate
Such a fall from grace is a chastening prospect for Finnish educators. Sahlberg emphasises the need to listen to what former Nokia CEO and chair Jorma Ollila describes as weak signals around the worldspotting what is the next big thing rather than dwelling on past success.
According to Sahlberg, Finnish policy-makers have had access to indications of weakening performance in maths for at least five years. (NvdR: Aangezien we daarover destijds in Onderwijskrant publiceerden, mogen we toch veronderstellen dat ook Sahlberg op de hoogte was. Over de studies van de universiteit van Helsinki zweeg hij over in alle talen.)
He suspects that the problem may lie at the bottom end of the educational spectrum. Increasing income differentials and a lack of financial resources in some municipalities are two possible causes, but the immediate effect is clear: there is a widening gap between the best and worst performing schools and students. (Vooral ook de toppers presteren onder hun niveau, cf; TIMSS 2011).
"The good performance in Finland has always been because we have very few low-achieving schools, says Sahlberg. "And what is likely to happen in the country is that we will have more of those, both students and schools. And that probably explains part of the lower performance."
Sahlberg does reject one possible explanation: immigration. He says that Finnish parents should not fear diverse schools, and that other solutions can be found to ensure that the Finnish schooling system retains its positive image as a poster child of egalitarian education.
That hope is shared by Finnish children, parentsand politicians.
Oorzaken van zwakke prestaties volgens veel waarnemers: nivellerende gemeenschappelijke lagere cyclus, te weinig eisen aan de leerlingen, te weinig lessen, te weinig niveaubewaking door de overheid... In Zweden maakt men een analoge analyse.
Politieke discussie over PISA in Duitsland -dag voor officiële bekendmaking
Politieke discussie over PISA is al gestart in Duitsland, nog dag voor officiële bekendmaking
CDU-triomfbericht in Duitsland over sterke CDU/CSU-PISA-Länder
en kritiek op onderwijsvisie Rot-Grün
Bayern und Sachsen (CDU/CSU-Länder) sichern gutes
Gesamtergebnis Deutschlands bei PISA-Studie
Am Dienstag werden die Ergebnisse der fünften PISA-Studie
veröffentlicht. Die deutschen Schülerinnen und Schüler konnten sich insgesamt
erneut verbessern. Sie liegen nach Vorabinformationen besonders in Mathematik
und Naturwissenschaften auf vorderen Plätzen. Hierzu erklärt der
bildungspolitische Sprecher der CDU/CSU-Fraktion im Deutschen Bundestag, Albert
Rupprecht:
Die Richtung stimmt. Anders als in den meisten anderen
Staaten gibt es bei uns seit dem PISA-Schock 2001 nur eine Richtung: nach oben.
Besonders in Mathematik und Naturwissenschaften gehören unsere Schüler wieder
zu den oberen Zehn. Das ist vor allem ein großes Verdienst der Lehrerinnen und
Lehrer. Unter oft schwierigen Voraussetzungen haben sie seit der ersten Studie
vor zwölf Jahren Beträchtliches geleistet. Ihnen gebühren Dank und höchste
Anerkennung. Damit sie auch künftig auf ihre schwierigen Aufgaben optimal
vorbereitet werden, haben wir die Qualitätsinitiative Lehrerbildung
gestartet. Hierdurch wird die Lehrerbildung an den Hochschulen massiv
aufgewertet, vor allem aber noch praxisnäher gestaltet. Die Ergebnisse werden
wir den künftigen PISA-Runden sehen.
Zum guten Gesamtergebnis tragen vor allem Bayern und Sachsen
bei. Wo CDU und CSU langfristig für die Schulpolitik Verantwortung tragen,
erzielen die 15-Jährigen signifikant bessere Ergebnisse als anderswo. Erst die
letzte IQB-Ländervergleichsstudie von 2012 attestierte den sächsischen
Neuntklässlern in Mathe einen Lernvorsprung gegenüber ihren Altersgenossen aus
Nordrhein-Westfalen von zwei Jahren. Wer
wie Rot-Grün das Leistungsprinzip außer Kraft setzen will, Noten und
Ehrenrunden abschafft, gefährdet nicht nur ein gutes Abschneiden unserer
Schüler beim nächsten PISA-Test, sondern die Zukunftschancen unseres ganzen
Landes.
