Ze is er, ze is er! De Pisa-studie. Iedereen in het onderwijs zit er op te wachten, ook de hervormers die niets van punten en rangschikkingen moeten hebben. En toch lijkt de Pisa-studie van de OESO in alles als twee druppels water op zo’n ouderwets rapport. Progressieve onderwijsmensen zouden die hele Pisa-studie principieel in de vuilnismand moeten kieperen met al die procenten en die concurrentie voor de eerste plaatsen.

Maar het is er nu dus, dat Pisa-rapport. In een eerste reactie vonden de media dat er reden tot bezorgdheid was. Het Vlaams wiskundeonderwijs eindigt dan wel als het beste van Europa maar in Azië doen ze het beter. Pascal Smet zag er, wie zal het verbazen, een duidelijk bewijs in dat zijn hervorming dringend nodig is.

Diezelfde Smet kan niet zwijgen over de weldaden van het Finse onderwijs en niet zo lang geleden ging hij inspiratie opdoen in Canada, het nieuwe onderwijsmekka. Daar kwam hij ook uitermate verheugd van terug want daar werd de weg gewezen.

Wat leert de Pisa-studie van 2012? Finland neemt een stevige duik naar beneden en eindigt nu voor wiskunde (waarop dit keer de klemtoon lag) op de 16^e plaats, dus achter Vlaanderen (9^e). Canada zit nog een trapje lager, op rang 17.

Hoog tijd dat Pascal Smet en de hervormingslobby het woord Finland beginnen in te slikken en het vliegtuig nemen naar China voor een studiereis. Hij mag kiezen tussen Shangai (1^e), Singapore (2^e en meerderheid Chinezen), Hong Kong (3^e), Taiwan (4^e) of Macao (6^e). Wil hij wat differentiatie dan zijn er nog Zuid-Korea (5^e) en Japan (7^e) maar oostwaarts zal het moeten, oostwaarts zal het gaan.

Misschien komt hij dan terug met weer een nieuwe ontdekking: leerlingen presteren beter op school als ze prioriteit geven aan het schoolwerk en bereid zijn zich hard in te spannen. We zijn benieuwd, maar erg vernieuwend klinkt die les niet.

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen