De sperzieboon wordt ook wel pricessenboon, slaboon of herenboon genoemd. Het is nu de oogsttijd en er gaat niets boven verse boontjes van eigen land, maar dat is tegenwoordig zelfs op het platteland, niet meer het geval. Een eigen stukje land bij een woonperceel is zeldzaam geworden en hier de tuinders in de streek telen tegenwoordig alleen snel gekweekte producten die ze hier op de markt kwijt kunnen en die goed geld opbrengen. De grootwinkelwinkelbedrijven betrekken veel groenten tegen lage prijzen uit het Midden-Oosten en een hele grote leverancier van slaboontjes is Egypte. De slaboontjes die in Egypte verbouwd worden zijn niets slechter dan die hier uit Holland, maar in een hele hoop Supers liggen ze pas na een goede week in de winkel, hetwelk de kwaliteit niet ten goede komt. Als je een sperzieboon uit de kist bij de groenteman haalt en je buigt deze, dan moet die knakken; zoniet dan is het geen verse boon! De sperzieboon behoort tot de familie van de peulvruchten. Buiten de gewone slaboon kennen we ook een wat hoger opgekweekte boon en dat is de stokslaboon. Oorspronkelijk komt de slaboon uit Zuid-Amerika. Op de ouderwetse manier worden sperziebonen gekookt opgediend net als b.v. asperges, namelijk in gesmolten boter en nootmuscaat, en in de naam sperzieboon vindt je dan ook enige naamsovereenkomst, die terug te voeren is tot de asperge. Vroeger zaten aan de slaboontjes van die lange rangen. Tegenwoordig hoef je alleen aan weerzijden de puntjes maar weg te laten en klaar is Kees. Sperzieboontjes kunnen bezocht worden door bonenkevertjes, onder de bladeren van de bonen kan bonenspintmijt zitten, bonenrot (sclerotiënrot) en berucht is ook de grauwe schimmel. Alle kweekproducten zijn weersafhankelijk en voor bonen moet het niet te broeïerig, vochtig of te overwegend droog zijn, want dat kweekt al die ziektes. Van nature bevatten bonen afweerstoffen die ze tegen ziekten beschermen en wel faseoline, lectinen of phytohemagglutinine; Deze stoffen zijn licht giftig , maar verdwijnen bij het gaar koken. Hier in het klooster laten we de bonen met flink water erbij een goed half uur koken. Als ze gaar zijn en het kookwater is afgegoten, dan zijn alle schadelijke stoffen verdwenen. In sommige kookboeken wordt een kortere gaartijd aangegeven, allemaal prima, maar let erop dat de boon dan ook echt gaar is! Bonen zijn verkrijgbaar in pot, blik en je kunt ook diepvriesbonen kopen, maar niets gaat boven vers. Bonen bevatten weinig caloriën en buiten de aanwezige aminozuren in bonen vind je er ook vitaminen A, B en C. Van bonen wordt men slank en uitgeprobeerd heb ik dit op onze kloosterhond Tayler die 2 kilo te zwaar was en nu weer, dankzij de boontjes, op het juiste gewicht! Boontjes kun je klaarmaken met pijnboompitjes, een uitje, paprikapoeder en citroensap of met champignons met een uitje erdoor en courgette. Als vlees kun je erbij serveren een balletje gehakt, verse worst of een karbonaatje. Wilt u meer weten, ga dan naar http://www.voedingswaardetabel.nl/voedingswaarde/voedingsmiddel/?id=870
|