Reeds de Romeinen uit de keizertijd waren al verzot op oesters en gaan we terug naar de prehistorie, dan belandden we in de aloude grotten van het Franse Périgod alwaar men oesterschelpen gevonden heeft van duizenden jaren oud en de mensen die in die grotten verbleven hebben, of ze mogelijk heimelijk als vergaderruimte gebruikten, moeten al op de hoogte geweest zijn dat oesters eetbaar waren. In de oudste democratie  ter wereld, die van Athene, werd door de overheid over regeringsaangelegenheden en bij verkiezingen gestemd door namen te krassen in leeggegeten oesterschelpen uit de Bosporus. Onze gedoogoverste Geert Wilderman heeft een schelp in zijn bezit waar de naam van de vader van Hannibal ingekrast is en duidelijk is, als ik het even van Grieks naar Nederlands mag vertalen, de naam van de vader van Hannibal te lezen die 'Hamilcar Barkas' heette. Hier in het klooster 'De Pauw' zijn we direct geen verwoede oestereters, maar tegenwoordig met allerlei vreemde kwalen, zo b.v. een bepaalde vermoeidheidsziekte, eten we nu eens in de maand oesters. Vorige week vrijdag viel tijdens de completen het orgel stil en troffen we onze organist zuster Michaëla slapend aan. Pater Wilhelmus, die op een moderne manier  les geeft op een middelbare school in Maatschappijleer en Godsdienstonderricht in alle geloofstakken,  vertelde me dat er in voornamelijk  katholieke gezinnen tegenwoordig weinig of geen kinderen meer worden geboren en had in klas 4 van het Matseriaans Lyceum in Bemmel het verhaaltje verteld over keizer Caesar die oesters 'de oortjes' van Venus noemde, omdat bij het aanliggen aan de oestertafel met als tussendoortje een lustspel met de aanwezige dames nadien veel pittige Romeinse jongetjes geboren werden. Weliswaar is de oester een echte hermafrodiet en houden zij en hij, in elkaar verenigd,  zich in hun schelp koest en dat is het hem nou, want juist daarom herbergen die oesters stoffen die ons oppeppen. De dichter Ausonius, die in de vierde eeuw na X een villa bewoonde ongeveer waar nu St. Emilion te midden van wijngaarden ligt, schreef in een brief aan een zekere Paulus du Bois bijzonder enthousiast over de oesters uit het bassin van Arcachon: ,,Ze zijn vet, blank en teder, en aan de zoetheid van hun vocht paart zich een lichte ziltheid, een smaak van de zee." Ausonius savoureerde deze oesters met een lichte droge en witte Bordeauxwijn. Wil je echt genieten van een oester en profiteren van al zijn energierijke stoffen, dan is er maar één manier om oesters te eten: ,,Rauw, op ijs geserveerd, met citroen en grofgemalen peper uit de pepermolen en flinterdunne sneetjes bruin roggebrood met boter; nee, geen toost alstublieft, die smaakt veel te stoffig bij de delicate koelte van de oester! Ik heb hier wat recepten die ik aan u zal verklappen. Ze zijn  af te drukken en ik zou zo zeggen: ,,Pep u in deze moeilijke tijd van rampen en een en al ellende om ons heen eens flink op en ga minstens eenmaal per maand en als uw portemonnee het toelaat elke week oesters eten!"    

Met dit lieve poeske kom ik jou een héle fijne week wensen
Naar het schijnt zal het een mooi weekske worden vol zon, dus genieten maar
Nog véél blogplezier, dit was hier echt reuze leuk Eefje,om alles ne keer bij te lezen hoor.

Een lieve groet voor jou van je blogmateke Rebecca, en ik heb weer genoten van dit mooie blogje hier

Lieve vriend,is alles ok met het "toekomstige moederke"? Verzorg je maar héél goed en ook je vrouwke natuurlijk en breng haar van mij de lieve groetje's over Eefje. Dikke kuzzzzzzzzzzzz uit het Gentse.

04-04-2011 om 07:39 geschreven door Rebecca