|
Er zijn van de week drie boeken uitgekomen, die gaan over misstanden binnen de Katholieke Kerk en de aanpak daarvan door de huidige paus Benedictus. Bij uitgeverij ten Have verscheen het boek van Alan Posener met de titel "De Kruistocht van Benedictus"-; dit boek gaat hoofdzakelijk over seksueel misbruik binnen de kerk en de nieuwe koers van de Paus die op elk gebied geen stap maar een hele sprong teruggaat naar de oude waarden en zelfs zwaar bekritiseerde instellingen binnen de Kerk, zoals de Pius Broederschap en allerlei andere oude begrippen, weer in ere hersteld heeft. Dit boek geeft een zure en negatieve kijk op het hele vaticaan, het pauselijk beleid en zelfs op de hele kerkgemeenschap. Nergens is er een gaatje te bespeuren in positieve zin. Voor mensen die echt geen greintje respect meer hebben voor het katholieke geloof is dit echt een boek dat wegleest, maar voor hen die nog enige hoop en vertrouwen hebben, dat alles nog een keer goed komt, bezorgt het lezen van dit boek toch wel een wat verlaten en bittere nasmaak.
Uitgeverij Bert Bakker komt met een uit het Italiaans vertaald boek naar het Nederlands dat gaat over financiële wanpraktijken van de Vaticaanse Bank en hierin is te lezen hoe het Vaticaan omgegaan is met de door de gelovigen verstrekte gelden en krijgt u schokkend nieuws over de vele verkwanselde miljoenen dollars en de plaatsen waar deze gelden beland zijn. Binnen de kortste keren waren er van dit boek met de titel "Vaticaan BV" 200.000 exemplaren, alleen al in Italië, verkocht.
Joep Dohmen is de auteur van "Vrome Zondaars" en in dit boek komt heel goed tot uitdrukking hoe door priesters misbruikte mensen zich voelen en legt hierbij niet de nadruk op de melding of het feit dat iemand misbruikt is, maar schrijft hierover dat seksueel misbruik voor de betrokkenen, die dit ondergaan hebben een persoonlijk niet weg te drukken trauma is.
Veel gelovigen hebben zich afgekeerd van de kerk en ook nú met de actie Kerkbalans komt dit tot uitdrukking, waarbij voorheen trouwe gelovigen geen cent meer over hebben voor hun plaatselijke kerk. Als je echt niets kunt missen, doordat u hierdoor uw huishouding benadeelt, daar zeg ik een begripvol ja tegen, máár ik vind het onsportief om uitgaande van de verkwanselde gelden in het Vaticaan dit op te hangen bij uw plaatselijke kerkgemeenschap. Als gelovige dient ge u te houden aan de grondwet van de kerk en dat zijn de Tien Geboden Gods en òf er nu wel òf geen hel of hemel bestaat op een of andere manier wordt goedheid vroeg of laat beloond en het kwade gestraft en ook pauzen, bisschoppen, priesters en deze zondige broeder Everard die alleen maar luistert naar de stem van zijn geweten kunnen, als ze helemaal over de scheef zijn gegaan net als slechte gelovigen, ook in de hel terecht komen.
We beginnen hier in het klooster met alles last te krijgen van de economische crisis en van de week zijn onze groenten uit het Midden-Oosten, die we een jaar vooruit betaald hebben niet aangekomen. Zojuist ben ik afgedaald naar een lege kelder en de vrieskast en koelkast zijn ook compleet leeg. We hebben nog drie blikken tomatensoep van de Aldi staan en enkele kilootjes aardappelen, bij de buren heb ik een liter melk geleend en een pakje roomboter. Om klokslag zes uur vanavond wordt er gegeten en op tafel komt een schraal kommetje soep en wat aardappelpuree bestrooid met paprikapoeder. Gelukkig gaan we morgen met de hele communiteit naar een bekende gevangenis hier in de buurt om daar een uitvoering te geven van ons beroemde toneelstuk: "In de gevangenis zit je niet in de nor, máár zit het wel snor" We krijgen daar een diner aangeboden, maar wacht eens even : "Ik moet Willem de kok daar wel even bellen dat we nog steeds op vrijdag ons onthouden van varkens en rundvlees en ook geen jus daaruit onttrokken tot ons mogen nemen"! Als we in zo'n gevangenis opgetreden zijn, dan gaat onze knapste zuster en dat is Élise altijd met de pet van broeder Everard langs en zeker weten dat we met de inhoud daarvan de maand februari weer ruimschoots doorkomen.
|
