De kerstdagen zijn weer achter de rug. Onze proviandkast, de diepvriezer en de koelkast zitten nog tjokvol van alles wat we met de kerstdagen ingeslagen hebben. Vandaag was het hier in het klooster kliekjesdag en dat verschilde met alles op tafel weinig dan met Eerste en Tweede Kerstdag. Al jaren heb ik de gewoonte om voor de kerst en vlak erna op de weegschaal te gaan staan. Ervoor woog ik 82 kg en vandaag 84 kg. Persoonlijk vind ik het niet zo erg, maar hier aan de kloosterpoort sprak ik vandaag wat dames die hetzelfde waren aangekomen en dit verschrikkelijk vonden. Uit medelijden heb ik ze om af te vallen een vegetarisch dieetvoorschrift meegegeven en ze de garantie gegeven dat ze dit vier maanden dienen aan te houden om die twee kg eraf te krijgen. Ja, wij eten er wat vanaf met ons allen en dan te bedenken dat er elke dag nog mensen sterven met als doodsoorzaak ondervoeding. Bij ons thuis hadden we vroeger een winkel, bakkerij en een horecabedrijf en mijn moeder was erg sociaal voelend. Werd er geslacht dan genoot de hele buurt ervan en uiteraard werd ook er ook een hutspot voor mijnheer pastoor gereserveerd. Wijzelf aten elke dag brood met smout en spek. In de tent, zo noemde we in die tijd de aan de horecagelegenheid gekoppelde feestzaal, of gewoon bij ons aan de eettafel zaten dikwijls wat zwervers of jongelui van grote en arme gezinnen die 's middags gezellig met ons meeaten. Ook stond er in huis of in het café een missiebus en een knikengeltje voor de 'zwartjes' zoals we die missiekinderen in die tijd noemden. Vroeger op het seminarie was, wat eten en drinken betrof, ook alles prima in orde. Niet alleen mijn ouders stuurden steeds vleespakketten, maar bij ons zaten ook veel studenten van boerenafkomst en hun ouders stuurden soms een halve koe naar Boxtel. In feite was dit allemaal overbodig, want uitgezonderd in de vastentijd was er in elk klooster genoeg te eten. Een klooster was in die tijd een dorp op zich met paters die in het onderwijs zaten en broeders die allemaal een vak geleerd hadden en het waren de leerlingen die de linnenkamer verzorgden, de gebouwen schoon hielden en de broeders hielpen op de boerderij, de tuin mee bijhielden en de piepels jasten en ik heb daar geleerd hoe je met mooie 'ruitjes' je sokken kon stoppen. Geleerd heb ik op het seminarie ook te geven en dat ben ik heel mijn leven blijven doen en hoop ooit in de hemel te komen, waarin veel burgers en zelfs enkele confraters niet meer in geloven. Ondanks mijn leeftijd van 85 jaar en een tiental ernstige kwalen studeer ik me elke dag suf, houd er drie blogs op na, zit op twee forums en mijn dag telt meer dan 15 uur. Het afgelopen jaar heb ik ook te maken gehad met mensen die in opperste ellende verkeerden. Voor zover mogelijk heb ik ze geholpen, maar ergens raken de centen hier in het dure Nederland ook gauw op en kom jezelf gesjochten te zitten en ja niet altijd komt de hulp van Hierboven je uit de nood helpen. Ja, mijn kloosterverhaal is wat langer dan het eetrecept van morgen en wel Zalm Curry met Paksoi; dus, ik zou zo zeggen: "doe er uw voordeel mee en tot een volgende keer maar weer!"

Van harte kom ik jou en al je dierbaren een spetterend begin wensen van
het Nieuwe Jaar 2019, Veel liefde, geluk en gezondheid wens ik jou
en we gaan er opnieuw een gezellig "blogjaartje" van maken. Enorme
dank voor de warme vriendschap, de mooie wensen en steun, alsook de
vele bezoekjes. Warme Nieuwjaarsknuffels van Rebecca, je blogvriendinnetje. xxxx
Hopelijk hebben jullie gisteren toch wat kunnen genieten van het Eindejaar, zonderal teveel pijn lieve Riake en Eefje. Héél blij ben ik lieve vriend, dat ik jou heb lerenkennen via onze zo mooie blogwereld, en onze vriendschap is zekers niet pril meer, maaris gegroeid tot iets prachtigs, wat voor mij onbetaalbaar is Eefje.Draag zeker goed zorg voor elkander en je weet dat ik echt enormveel denk aan jullie. Betty, jullie vriendinnetje uit het grijze Gent. xxxxxxxxxxxx

01-01-2019 om 12:56 geschreven door Rebecca

Dag lieve vrienden, 2018 is bijna ten einde, mooie dingen
kwamen op ons pad. Hopelijk brengt 2019 jullie veel geluk
en liefde, dan kan dit jaartje niet meer stuk !!! Enorm veel dank voor
de talloze bezoekjes en wensen, telkens met vriendschap en
liefde aan mij gegeven. Grote dikke Eindejaarsknuffels van
Rebecca, jullie blogvriendinnetje, veel plezier en tot in 2019.

xxxxxxxxxxx
Schitterende reportage beste Eefje, die ik met véél plezier heb gelezen.

Ik ga zeker denken aan jou en Riake morgenavond en HOPELIJK kunnen jullie,ondanks al jullie kwalen en pijn toch iets of wat genieten van de Feesten, zelfgaan John en ik dit ook proberen lieve vriend van mij.Hopelijk is je Riake met haar suiker toch ook al wat beter zeg.Draag goed zorg voor elkander en van je vriendinnetje voor het leven Betty,krijgen jullie dikke welgemeende Eindejaars kussen. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

30-12-2018 om 08:48 geschreven door Rebecca

30-12-2018 om 00:55 geschreven door Lenie