|
Bij de aanvang van het nieuwe jaar hebben we al onze familieleden, vrienden en kennissen een goede start toegewenst en voor onszelf goede voornemens genomen: de een houdt op met roken, weer een ander heeft zich op een vermageringsdieet gesteld en te hopen is ook dat er mensen zijn die aan het geestelijk leven wat meer aandacht willen besteden. Bij goede voornemens blijft het meestal en heel moeilijk is het om op te houden met vastgeroeste slechte gewoonten. Tot 1986 was ik altijd een felle roker en na een bezoek aan de hartspecialist dokter van Lommel te Arnhem, die me hooguit nog één jaar te leven gaf, ben ik van de een op de andere dag met roken gestopt. Eraan overgehouden heb ik longemfyseem en in 2009 kreeg ik weer met hartklachten te maken, in 2011 en 2012 een hartinfarct, nadien overgegaan in hartfalen en dit alles werd hierna nog aangevuld met een totaal vergane gal en galwegen die verwijderd zijn, verder prostaat-en nierklachten (in een ver verleden al eens aan geopereerd), een paar plekjes besmet met huidkanker en voor een goed jaar terug werd ik ook nog getroffen door reumatoïde artritis. Dagelijks gebed verlicht mijn pijnen en wat ook het geval is dat zuster Maria mij goed verzorgt en hier bijna de hele keuken regelt. Ik ben nooit zo'n sterke kerel geweest, want in mijn prille jeugd ben ik ook al tweemaal geopereerd en tijdens de periode van de Mao-griep stond ik met ruim 40 graden koorts al op de stoep bij Petrus, maar die had op dat moment geen plaats voor me in het hemelrijk. Al met al hoop ik over een paar maanden toch 83 te worden en ondanks al die hinderlijke kwalen ben ik geenszins van plan om op te stappen. De hemel mag weliswaar dan prachtig mooi wezen, maar ik heb er nog nooit iemand van terug zien komen die me dat is komen vertellen. Misschien is daarom juist ons geloof zo mooi, want je kunt ook de rollen omdraaien en zeggen: ,,Het is daar in de hemel zo goed vertoeven dat niemand ook maar enkele moeite doet om weer terug te gaan naar de aarde." Wat bij geloof ook goed past is de menselijke humor, want als je daar niet voldoende van in voorraad hebt, valt het leven zwaar en heb je zolang je leeft een moeilijke weg te bewandelen. Op dit blog maak ik nogal eens gebruik van moppen en vertelsels uit de Gerarduskalender. Al jaren hebben we die hier in onze cuisine hangen en niet alleen in Nederland is er veel vraag naar deze kalender, ook bij veel van onze Belgische vrienden in Vlaanderen zie je hoe langer hoe meer deze mooie kalender uit het bekende klooster van de redemptoristen uit het Limburgse Wittem hun huiskamer opsieren. Vandaag op Nieuwjaar herdenken we ook de besnijdenis van Jezus en op weg naar de stal van Bethlehem zijn nog steeds de Oosterse koningen Caspar, Melchior en Balthasar, waarvan we op 6 januari aanstaande de feestdag van herdenken.
Foto van de Oisterwijkse driekoningen: een Brabants gebruik waarbij
verklede kinderen al zingend door de straten trekken
|
