Vandaag is het Palmzondag. Op een ezeltje is de Heer Jezus door de straten van Jeruzalem gegaan en hij kreeg een geweldig onthaal van de bevolking en velen bejubelden Hem als de nieuwe Joodse koning. Toen dit ter ore van de Romeinse landvoogd Pilatus kwam werd  Jezus lopend in het stadspark, dat bekend stond als de Hof van Olijven, gearresteerd. en voorgeleid. Voordat dit allemaal plaats vond was er nog het laatste avondmaal, die hij met zijn discipelen hield en de idee heb ik dat  deze bijeenkomst niet plaatsgevonden heeft in een tempel, herberg of lux verblijf, maar mogelijk bij een bevriende relatie ergens achteraf. Veel kunstschilders hebben het laatste avondmaal beschreven en in beeld gebracht en als je sommige van die schilderijen of drieluiken bekijkt, dan krijg jet het idee dat er uitbundig gegeten en gedronken werd. Aan de tafel zat ook nog een volgeling van De Meester die zich om had laten kopen door een Joodse Hogepriester die heulde met de Romeinse bezetter en de Heer Jezus bij de landvoogd aangeklaagd had als een valse profeet en oplichter. Zijn naam was Judas Iscariot. Op Witte Donderdag, zo noemen we die herdenkingsdag van het laatste avondmaal uit die tijd, kennen we ook nog de voetwassing, een ceremonie van nederigheid waarbij de Meester de voeten van zijn knechten of volgelingen waste. Symbolisch zien we binnen de Roomse Kerk dat een parochiegeestelijke van een twaalftal personen, voorstellende de apostelen en volgelingen van Jezus, op die dag de voeten wast. Toen Jezus,  wandelend in het stadspark en verraden door Judas, plotseling door een legereenheid gearresteerd werd en voorgeleid bij de landvoogd werden er op die dag meer veroordelingen uitgesproken. Toen Jezus door Pilatus ondervraagd werd kon deze keizelijke gezaghebber geen enkele overtreding bespeuren waaraan de Heer Jezus zich schuldig gemaakt had, máár de  door de Joodse Hogepriester opgeruide menigte riep om wraak.  Tussen al die voorgeleiden waren ook een drietal vrijheidsstrijders die vochten voor een vrij Judea n.l. Zoathon, Chamatta en Barabbas, die omdat ze Romeinse soldaten vermoord hadden ook terecht stonden. De in het nauw gedreven Pilatus liet het volk een keus maken en riep terug: ,,Wie zullen we vrijlaten Barrabas of Jezus"? Massaal klonk vanuit de menigte Barrabas, Barrabas en kruisig die Jezus! En om in een goed blaadje te blijven bij de bevolking liet Pilatus terrorist Barrabas vrij en werd de onschuldige Jezus tot de kruisdood veroordeeld. Bij het uitspreken van zijn veroordeling liet hij zich een bak gezegend water aanreiken en waste zijn handen in onschuld. Op Goede Vrijdag is Jezus gekruisigd en volgens de geschriften hierover na drie dagen uit de dood verrezen. Het hoogfeest van Pasen  is binnen de christelijke wereld het belangrijkste liturgisch gebeuren dat we kennen. Zonder verrijzenis van de Heer was het christelijke geloof niet compleet geweest. In de Roomse geschiedenis zien we dat na Christus vertrek naar de Hemel, wat we enkele weken na Pasen vieren,   de apostel Petrus die 's Herentaak heeft overgenomen. Evenals de Heer Jezus werd Petrus in 64 gekruisigd, eveneens de kruisdood stierf de apostel Andreas, Mattheus werd met een zwaard gedood,  Markus kwam om het leven door hem achter een koppel paarden door de straten van Alexandrië te slepen, Lucas werd opgehangen, James doodgeknuppeld, Jacobus onthoofd, Barthlomeus met zweepslagen bewerkt en doodgeslagen, Thomas werd gespiesd, Matthias (vervanger Judas) gestenigd en onthoofd, over Simeons lot is niets bekend.  Discipel Paulus en zijn vriend Barnbas (niet verwarren met terrorist Barrabas) zijn  gestenigd en onthoofd. Over Judas die spijt van zijn daad had, wordt gezegd dat hij zich verhangen heeft, in andere geschriften duikt hij later als prediker bij een of andere inlandse stam op (is dit dezelfde Judas of naamgenoot?) en zou hij door deze inlanders met pijlen gedood zijn. Johannes, de lievelingsleerling van Jezus, werd in kokende olie geworpen maar wonder boven wonder zou hij deze gruwelijke moorddaad overleefd hebben en als een oude man ergens in Turkije gewoon gestorven zijn. Vanaf de prilste tijd van alle geloofsvervolgingen, niet alleen van Chistenen, maar ook van Mohammedanen, Joden, Jehova-Getuigen en andere leden van geloofsgenootschappen, tot zelfs in deze moderne tijd aan toe, was het de geloofshaat en het ontwaakte wilde beest in de mens die met wreedheid anderen beletten om voor hun geloofsovertuiging uit te komen en in vele gevallen hele gemeenschappen vermoord, uitgeroeid of nog plannen in die richting hebben.  Om te blijven volharden in het geloof en als Chisten of anderzijds volgeling te blijven van de Heer, Allah of een ander opperwezen waarin we geloven, krijg je vaak heel wat te verduren, maar op de duur door eerlijk, liefdevol en rechtvaardig te leven in gemeenschap met elkaar er toch iets moois voor terug! 




    Drieluik uit 1621 met links dat schooiertje dat op een houtje bijt
    hangt in centraal museum te Utrecht

                              OP MIDDENPANEEL ZIET U VEEL DETAILS!