Onze bezorgdheid over het onderwijs is de voorbije 6 maanden enkel maar toegenomen : steeds meer kritiek, onzekerheid en chaos

In het januarinummer van Onderwijskrant ( nummer 180) drukten we onze bezorgdheid uit over de evolutie van het Vlaams onderwijs en over de vele beleidsplannen in het bijzonder. Volgens minister Crevits zouden we de grote doorbraak van de vele hervormingen meemaken. We formuleerden in onze januari-boodschap onze twijfels uit over deze overmoedige uitspraak.

Zes maanden later stellen we vast dat er absoluut nog geen sprake is van doorbraak en dat de onzekerheid en het ongenoegen in het onderwijs enkel maar toegenomen is. Ook Pedro De Bruyckere drukte in ‘De vakantie begint, de problemen blijven’ op radio1.be zijn bezorgdheid uit. Er is ook volgens hem ‘uitzonderlijk veel onduidelijkheid in en over het Vlaamse onderwijs’. Zo schrijft hij: “Het M-decreet en de GON-ondersteuning zijn nu de voorbije weken wel officieel geregeld. Maar de korte termijn waarop de veranderingen moeten worden ingevoerd, zorgde zeker niet voor rust of duidelijkheid. Verder zijn er de eindtermen. Deze hadden er al maanden moeten zijn, tenminste als we die minimumdoelen terdege willen invoeren op 1 september 2018. Door het onhaalbaar lang uitblijven van deze nieuwe eindtermen, staat nu wellicht ook het invoeren van de vernieuwing van het secundair onderwijs onder druk.” Hij wijst ook op het tekort aan leraren wiskunde, Frans… en stelt dat dit tekort nog zal toenemen.

We drukken nog even een aantal passages af uit onze 1 januari-boodschap = tekst tussen aanhalingstekens - en plaatsen er wat commentaar bij omtrent de huidige stand van zaken.

Inleiding 1-januari-boodschap: “Jammer genoeg ziet ook 2017 er niet zo rooskleurig uit voor het onderwijs en voor de leerkrachten en directies. Een aantal bedreigingen waarop we vorig jaar wezen, werden al deels werkelijkheid in 2016. Nog meer dreigen er in 2017 werkelijkheid te worden. Het moet volgens Crevits en Co het jaar worden van de grote doorbraak van de vele hervormingen die al vele jaren op stapel en op stal staan. Op 1 januari 2016 riepen we op om een aantal hervormingen krachtig te bestrijden; voor 2017 zullen we de strijd nog moeten opvoeren. De bedreigingen verbonden aan de voor 2017 geplande hervormingen zijn velerlei. "

1.M-decreet: toename kritiek en ineffectieve ondersteuningsnetwerken. Volgens recent inclusie-rapport van de Unesco kan inclusie maar slagen in totaal geïndividualiseerd onderwijs!?? Minister Crevits negeert de vele kritiek en maakt er zich van af met de uitvlucht: "de bal ligt nu in het kamp van de scholen."

*”M-decreet zal steeds meer problematisch blijken. De kwalen van het M-decreet kwamen het voorbije jaar – 2015 - duidelijk tot uiting en bijna iedereen is het daar over eens. De ontwrichting zal dit jaar enkel maar groter worden – ook in het gewoon onderwijs.”

Commentaar (juli)

Het grote ongenoegen over de ontwrichtende gevolgen van het M-decreet is de voorbije 6 maanden – zoals voorspeld –is nog gevoelig toegenomen. We hebben er in op de blog en facebook van Onderwijskrant de voorbije maanden tientallen bijdragen aan gewijd.

Zelfs Kathleen Krekels (N-VA & lid commissie onderwijs) betreurde in een opiniestuk in De Tijd (6 juli) dat minister Crevits en haar medewerkers geen rekening hielden met de vele kritiek van de praktijkmensen.

Prof. Wim Van den Broeck drukte eveneens zijn ongenoegen uit over de recente evolutie. Enkele maanden geleden had hij nog gehoopt dat het M-decreet aangepast zou worden, maar dit was niet het geval en de regionale ondersteuningsnetwerken brengen geen soelaas.

Er is geen passende ondersteuning/opvang voor de meeste inclusieleerlingen. Meer leerlingen die eerst een tijd moesten verkommeren in het lager onderwijs, stapten de voorbije maanden over naar het buitengewoon onderwijs. In het secundair onderwijs is vooral het beroepsonderwijs de dupe van de inclusie. Het buitengewoon onderwijs zelf werd verder ontwricht. In september 2018 wordt een Brugse type-8-school met naam en faam zelfs gesloten. De resterende leerlingen verhuizen dan naar een vroegere type-1-school. Het type basisaanbod krijgt nu leerlingen van het type 8, 1 en 2 (vanaf IQ van 60) en leerlingen van type 3 die moeilijker toegang krijgen tot type 3. De heterogeniteit in het basisaanbod is veel te groot en daardoor minder aantrekkelijk voor specifieke type-8 leerlingen.

Crevits en Co stelden vast dat de vigerende ondersteuning weinig effectief was en improviseerden dan maar een uitweg door de problemen naar de lokale scholen en leerkrachten door te schuiven. Minister Crevits negeert de kritiek op de ondersteuningsnetwerken en maakt er zich van af met 'de bal ligt nu in het kamp van de scholen!" We wijzen er al sinds 1996 (!) op dat er geen passend onderwijs mogelijk is voor kinderen die in een klas van 20 tot 30 leerlingen grotendeels een individueel curriculum moeten volgen. We stelden tevens dat het dan gaat om exclusie binnen de klas. In Finland b.v. zitten die leerlingen – en de leerlingen die ernstige gedragsstoornissen vertonen in aparte en kleine klasjes met een stevige omkadering.

De Unesco blijft pleiten voor inclusie in een gewone (geïntegreerde) klas, maar geeft in het recent rapport ‘A guide for ensuring inclusion in education’ wel toe dat dit slechts mogelijk is als men radicaal afstapt van het huidige systeem met klassieke leerplannen en groepsinstructie. “In this changed view, the teacher’s role becomes one of guiding and facilitating engagement and learning, rather than instructing. The students need not to be at the same point in their learning, or receive the same instruction from their teacher. They can work at their own pace and in their own way, within a common framework of objectives and activities.” Inclusief onderwijs zou dus maar mogelijk zijn als het gewone onderwijs totaal ontwricht wordt. Hieruit blijkt eens te meer dat de zgn. inclusie-experts van de Unesco en van de VN afstaan van de klaspraktijk.

Eind 2016 werden we geconfronteerd met pleidooien voor meer radicale inclusie, met inbegrip van het opdoeken van de gespecialiseerde scholen buitengewoon onderwijs in de de Consultatienota van Crevits en in de inclusie-visietekst van de katholieke onderwijskoepel die beide de scholen buitengewoon onderwijs wilden opdoeken. Er kwam gelukkig veel verzet vanwege de praktijkmensen; als Onderwijskrant deden we hier volop aan mee. de zgn. Voorlopig ziet het er naar uit dat die voorstellen opgeborgen werden.

Er kwam/komt veel en scherpe kritiek op de recente geïmproviseerde regeling van de ondersteuning via regionale ondersteuningsnetwerken.

2. Nieuwe eindtermen zullen nog lang op zich laten wachten & oplaaiende neomanie dreigt kwaliteit nog verder aan te tasten

*(januari)”In zeven recente en dure rapporten/adviezen over de toekomst van het onderwijs en over de nieuwe eindtermen duikt steeds het refrein op dat het onderwijs en de klassieke didactische aanpakken hopeloos verouderd zijn. Uit PISA-2015 bleek nochtans dat precies landen met een meer klassieke, leerkrachtgestuurde aanpak veruit het best scoren. Veel beleidsverantwoordelijken & nieuwlichters willen de nieuwe eindtermen/leerplannen & curricula aangrijpen voor een nefaste kanteling van ons zogezegd ’hopeloos verouderd’ onderwijs - in de richting van ontwikkelend, constructivistisch & competentiegericht leren, learning parks, 21ste eeuwe skills, vage raamleerplannen en skeletmethodes die nog weinig houvast bieden, sterke toename i.p.v. beperking van niet-cognitieve doelen en maatschappelijke taken. Ook de ZILL-leerplanoperatie van de katholieke koepel pleit voor dit soort nieuwlichterij en zal het opstellen van degelijke leerplannen & methodes en instructie bemoeilijken.”

Commentaar (juli)

Ook Dirk Van Damme (OESO) drukte op twitter op 9 juni zijn bezorgdheid uit over debat over de eindtermen. Hij schreef: “Het debat over eindtermen gaat voorbij aan essentie, namelijk dat veel eindtermen ontworpen werden vanuit vandaag achterhaalde onderwijskundige concepten: constructivisme, overtrokken pedagogisch optimisme, naïeve visie op abstractie, te radicale verwerping van kennis ... In een reactie sloot ook prof. Wil Van den Broeck zich aan bij de bezorgdheid van Van Damme.

Ook de voorbije maanden bleven beleidsverantwoordelijken, prof. Kris Van den Branden, … poneren dat ons onderwijs hopeloos verouderd is. Ze blijven in de context van de nieuwe eindtermen aansturen op een omwenteling in het onderwijs; de neomanie was manifester dan ooit.

Tijdens de zevende dag van 8 juni stelde ook de voorzitster van de commissie onderwijs Kathleen Helsen: “Nieuwe eindtermen zijn nodig om de jongeren beter voor te bereiden op het functioneren in de 21ste eeuw De overheid moet de skills vastleggen voor een samenleving die snel verandert.” Helsen en ook andere commissieleden wekten ook de indruk dat leerplannen en methodes overbodig waren.

In het recent opiniestuk ‘Schrijf onderwijs old school niet te snel af’ (De Tijd, 7 juni) namen ook vier docenten hoger onderwijs afstand van de neomanie. Ze schreven: “ Een stroom van hippe termen als generieke, content-vrije’ 21st century skills, probleemoplossend werken, kritisch denken, creativiteit… mondt uit in het al even hippe problem-based learning, flipping the classroom, inquiry learning… Directe instructie en eenvoudige kennisoverdracht zijn, u raadt het, old school. Deze manier van denken wordt onder druk van invloedrijke opiniemakers zonder veel kritische reflectie overgenomen. Het klinkt ook allemaal stoer en cool en vernieuwend, maar wat zeggen de cijfers? Wel, in de GEM-studies over ondernemingszin b.v. lezen we dat landen die daar sterk op inzetten geen significant betere resultaten vertonen voor de verschillende ondernemingsparameters.” Ze leggen vervolgens uit dat die hypes haak staan op wat de cognitieve leerpsychologie ons leert. De nieuwlichters houden ook geenszins rekening houden met het feit dat niet enkel uit ¨PISA-2015, maar ook uitrecente studies gebleken was dat de veelal verguisde leerkrachtgestuurde aanpak vrij effectief is.

We lazen in De Standaard van 13 juni ‘Hervorming eindtermen maakt vaart’, een o.i. misleidende titel. Ook Pedro De Bruyckere stelt terecht dat er nog niet zoveel vordering gemaakt is. Uit een recent debat in de 7de dag (8 juni) met leden van de commissie onderwijs bleek ook dat dit het geval is. We noteerden ook veel lichtzinnige uitspraken over eindtermen, leerplannen en methodes (zie aparte bijdrage). We vrezen dat de nieuwe eindtermenoperatie eens te meer een stap achteruit i.p.v. vooruit zal betekenen – mede gezien de neomanie die de eindtermenoperatie tot nog toe heeft uitgelokt en blijft uitlokken (zie volgende bijdrage). We stellen in dit verband tot onze verwondering vast dat prof. Kris Van den Branden die op de VLOR-startdag van september 2015 mocht komen verkondigen dat ons onderwijs hopeloos verouderd is, de voorbije maanden op tal van studiedagen die boodschap mocht komen verwonderen. Van den Branden vertelt er we niet bij dat hij en zijn Leuvens taalcentrum verantwoordelijk zijn voor de uitholling van het taalonderwijs en voor het boycotten van de invoering van intensief onderwijs vanaf de eerste dag van het kleuteronderwijs.”

Koen Daniëls (N-VA) verwonderde er zich over dat de katholieke koepel al nieuwe ZILL-leerplannen ter goedkeuring voorlegt aan de inspectie en dit niettegenstaande er nog geen nieuwe eindtermen zijn. Hij stelde op 27 april: “Gezien het feit dat het nieuw leerplan eind 2016 voor goedkeuring bij de Vlaamse onderwijsinspectie zou zijn ingediend, vraag ik me af op basis van welke eindtermen, ontwikkelingsdoelen, referentiekaders en decretale definities de Vlaamse onderwijsinspectie zich zal baseren. Ik vraag me af hoe dit nieuw leerplan dan kan voldoen aan de nieuwe eindtermen, ontwikkelingsdoelen, referentiekaders en decretale definities die momenteel nog in ontwikkeling zijn?” Merkwaardig genoeg bleken minister Crevits en Kathleen Helsen hier geen problemen mee te hebben.

3. Niveaudaling : steeds meer berichten over niveaudaling

*”De verdere aantasting van de inhoudelijke kwaliteit en het niveau van ons onderwijs en de uitholling van de klassieke leerinhouden, die mede dreigen groter te worden als gevolg van de nieuwe eindtermen/leerplannen. PISA-2015 wees eens te meer op de nivellering van de voorbije jaren - mede een gevolg van nivellerende eindtermen & leerplannen van 1998.”

Commentaar (jul)

*De voorbije maanden regende het berichten over de niveaudaling voor tal van leerdomeinen: wiskunde, Frans, Nederlands …. Als reactie op onze O-ZON-campagne-2007 beweerden veel beleidsmensen, de kopstukken van de inspectie en van de onderwijskoepels nog dat er geen sprake was van niveaudaling. Momenteel merken we dat een aantal leden van de commissie onderwijs zich toch bewust worden van het grootste knelpunt in ons onderwijs – de niveaudaling. Ze leggen echter nog geen verband met de vele nieuwlichterij van de voorbije decennia: de nivellerende eindtermen, de uitholling van de (taal)leerplannen, het relativeren van het belang van basiskennis- en basisvaardigheden, …

4. Geen aandacht voor optimalisering kleuteronderwijs, voor streven naar meer gebalanceerd programma

*“In de rapporten/adviezen over de toekomst van het onderwijs en over de nieuwe eindtermen én in het ZILL-leerplanproject van het katholiek onderwijs wordt jammer genoeg met geen woord gerept over de optimalisering van ons kleuteronderwijs, het o.i. belangrijkste aangrijpingspunt voor het verder optimaliseren van de ontwikkelingskansen - en van deze de kansarme leerlingen in het bijzonder. Uit TIMSS-2015 bleek nochtans dat ons kleuteronderwijs eerder zwak is inzake voorschoolse geletterdheid e.d.”

Commentaar (juli)

We noteerden de voorbije maanden in de internationale literatuur heel wat pleidooien in die richting. Er verschenen ook tal van studies (zie b.v. vorige Onderwijskrant). Maar ook in het debat over de nieuwe eindtermen werd hier de voorbije 6 maanden met geen woord over gerept.

5. Steeds meer anderstalige leerlingen, maar nog steeds geen intensief NT2 vanaf eerste dag kleuteronderwijs : toename verzet van tegenstanders NT2 en degelijk OKAN-onderwijs

*”Uit PISA en TIMSS bleek ook dat er nood is aan intensief NT2-onderwijs voor ’alle’ anderstalige leerlingen en dit vanaf de eerste dag van het kleuteronderwijs. Wegens het vele verzet vrezen we dat dit niet voor dit jaar zal zijn.”

Commentaar (juli)

Minister Crevits pakte in de maand maart nog eens uit met een dringende taaloproep – ook naar de ouders van anderstalige leerlingen. Taalachterstands-relativisten als Piet Van Avermaet, Orhan Agirdag, Kris Van den Branden … reageerden verontwaardigd en stelden dat Crevits geen rekening hield met hun visie- deze van de zgn. wetenschappers (zie vorige Onderwijskrant). Ze relativeerden eens te meer het belang van de kennis van het Nederlands en van intensief NT2-taalonderwijs.

We stellen vast dat er is nog steeds geen sprake is van intensief NT2 -onderwijs voor alle anderstalige leerlingen en dit vanaf de eerste dag van het kleuteronderwijs- vanaf de leeftijd dus van 2,5 jaar.

In een recent rapport over OKAN-onderwijs drongen universitaire onderzoekers tevens aan op het sterk beperken van het OKAN-onderwijs in de tijd.

6. Bestuurlijke schaalvergroting in slop. Onzekerheid neemt toe. Grootschalige scholengroepen tasten de ziel/bezieling onderwijs aan en de betrokkenheid van de praktijkmensen

*”De dreigende aantasting van de ziel en bezieling van ons onderwijs en van de betrokkenheid van de leerkrachten, ouders en de vele lokale bestuurders, als gevolg van de invoering van grootschalige en bureaucratische scholengroepen. Bestuurlijke optimalisering zou vooral moeten zijn: *dat men het besturen van een school opnieuw eenvoudiger maakt i.p.v. steeds ingewikkelder; *dat men de betrokkenheid van de praktijkmensen bij het schoolgebeuren verhoogt i.p.v. verder aan te tasten. “

Commentaar (juli)

We voorspelden dat het decreet over de bestuurlijke optimalisering nog lang op zich zou laten wachten wegens de grote onenigheid en het feit dat men de grondwet inzake het vrij kunnen oprichten van scholen moet respecteren.

Vele vragen zich nu zelfs af of er wel een decreet komt. Maar ondertussen is de onzekerheid al vele jaren troef. De dreiging met 6.000 en later 2.000 leerlingen per scholengroep zetten scholen en schoolbesturen onder druk om fusiepartners te zoeken. Her en der werden fusies doorgevoerd zonder inspraak van de betrokkenen – zelfs vaak van directies. Zo’n optimalisatieplan leidde b.v. in Roeselare tot massaal protest van leerkrachten en ouders – en een paar directeurs namen ontslag.

7.Hervorming secundair onderwijs nog steeds in het slop

* “We vrezen de verdere toename van de fantasierijke en ongecoördineerde invulling van de opties in de eerste graad secundair onderwijs en van zgn. domeinscholen. De eerste nefaste gevolgen van de geïmproviseerde hervormingen in het s.o. zijn al zichtbaar. Sterke daling van het aantal leerlingen in het tso als gevolg van de geïmproviseerde invoering van STEM in het aso. En dat is nog maar een begin van de ellende voor het tso en de zo belangrijke VTI's. De vele waarschuwingen werden straal genegeerd; minister Crevits en de koepelkopstukken lieten maar begaan. We vrezen voor vrijheid & blijheid in eerste graad s.o. i.p.v. het huidige eenheidstype. De geplande structuur-hervormingsplannen s.o. geraken maar niet uit het slop. Het onderwijsveld wijst radicale structuurhervormingen af, maar de onderwijskoepels blijven er op aandringen. “

Commentaar: (juli)

We vreesden blijkbaar ook terecht dat de concrete uitwerking van de hervorming op zich zou laten wachten – o.m. omwille van het nog lange tijd uitblijven van de eindtermen en van de concrete invulling van het curriculum (nieuwe vakken e.d.). Intussen wordt er te velde verder geïmproviseerd. Zo zijn we ook benieuwd naar de invulling van STEM in de tweede graad s.o.

8. Toename i.p.v. afname werk- en planbelast

*”De extra-problemen en belasting voor de leerkrachten: als gevolg van: - de toename van het aantal LAT-inclusie-leerlingen die geenszins het gewone curriculum kunnen volgen, - de voortdurende hervormingen en onzekere toekomst, ... Het is geen toeval dat het aantal zieke leerkrachten en burnouts gevoelig aan het toenemen is.”

Commentaar (juli)

De voorbije maanden kwam tot uiting dat het aantal zieke praktijkmensen en het aantal leerkrachten & directies met burn-out sterk gestegen is. Ook binnen de commissie onderwijs kwam dit probleem ter sprake.

Bij leerkrachten met inclusieleerlingen nam de werk- en planlast nog toe. Het is geen toeval dat de voorbije maanden meer inclusieleerlingen overstapten naar het buitengewoon onderwijs.

Ook de recente invoering van regionale ondersteuningsnetwerken brengt heel wat werk- en planlast met zich mee. Zo stelden we de voorbije maanden ook vast dat directeurs van b.o.-scholen al te veel tijd moesten stoppen in de vele vergaderingen en regelingen omtrent de ondersteuning van de inclusieleerlingen. Dit is ook nadelig voor de goede werking van de b.o.-scholen. Voor gewone scholen en leerkrachten betekent de opvang van inclusieleerlingen ook een zware last. Het is geen toeval dat meer inclusieleerlingen de voorbije maanden terugkeerden naar het buitengewoon onderwijs.

9 Loopbaanpact in het slop

*”Een aantal voorstellen in het kader van het loopbaanpact dreigen het lerarenberoep nog minder aantrekkelijk te maken. Tast a.u.b. de intrinsieke motivatie en passie van de leerkrachten niet aan door de invoering van allerhande extrinsieke controle/disciplinering, brede schoolopdracht, 38-urenweek, ... De respectloze wijze waarop minister Crevits zich begin dit schooljaar uitliet over de vele rotte appels in het onderwijs, bevordert ook geenszins de (her-) waardering. Zo spreekt een minister niet over mensen die minder goed presteren – vaak ook omdat ze de dupe zijn van de voortdurende hervormingen en de steeds verder stijgende planlast. Nog dit: voor het stoppen van de financiële uitbuiting van de (belangrijke) interimarissen & andere ingrepen moeten we niet wachten op een globaal loopbaanpact.”

Commentaar (juli)

het loopbaanpact dat van meet af aan verkeerd werd aangepakt zit –zoals voorspeld - eind juni meer dan ooit en voor lange tijd in het slop.

10. Toekomst lerarenberoep ziet er somber uit & straks nog minder kandidaat-leerkrachten

*”De toekomst voor het lerarenberoep en voor de lerarenopleidingen ziet er somber uit. -Verdere afname van het aantal kandidaat-leraars omdat het leraarsberoep steeds minder aantrekkelijk wordt. Begin september 2016 stelde men vast dat er beduidend minder kandidaat-leerkrachten waren. “

Commentaar (juli-

De voorbije maanden werd veel gelamenteerd over het tekort aan leraren wiskunde, fysica, Frans … Dit tekort zal per 1 september nog een stuk groter worden aangezien b.v. veel licentiaten wiskunde op pensioen vertrekken en er weinig of geen opvolgers zullen zijn.

Minister Crevits hoopt ook ten onrechte dat de geplande invoering van een educatieve master hier voor een oplossing zal zorgen. Maar zo’n educatieve master zal o.i. weinig of geen bachelors wiskunde e.d. aantrekken. Ook steeds meer lerarenopleiders geraakten het voorbije jaar gedemotiveerd door de hervormingen en werkonzekerheid, en zochten elders werk. Opnieuw een aderlating voor de lerarenopleidingen.

11. Toenemende vervreemding & macht van kopstukken onderwijskoepels en minder inspraak & (zelf)censuur van betrokkenen. name censuur en zelfcensuur in het onderwijs.

*”De toenemende vervreemding van de machtige kopstukken van de onderwijskoepels, die zogezegd in naam van hun achterban keuzes maken die veelal ingaan tegen de visie van de overgrote meerderheid van de leerkrachten, directies en schoolbesturen. Tegelijk neemt de censuur en zelfcensuur in het onderwijs toe. Denk aan: de structuurhervormingsvoorstellen voor het s.o. met brede eerste graad en gekunstelde domeinscholen; de voorstellen voor radicaal inclusief onderwijs en afschaffing van de gespecialiseerde b.o.-scholen - en dit ook in naam van de katholieke dialoogschool, aan de nivellerende ZILL-leerplanoperatie van de katholieke onderwijskoepel, de voorstellen voor grootschalige scholengroepen, de enerverende loopbaanpactvoorstellen, het zwarte-pietenpact, , het toelaten van hoofddoeken e.d….”

Er is dringend nood aan meer inspraak en democratie in het onderwijs, maar de censuur en zelfcensuur van de leerkrachten en directies neemt enkel maar toe. De meeste directies, leerkrachten & bestuurders durven zelfs niet openlijk meer hun gedacht zeggen.”

Commentaar (juli)

Met betrekking tot de regionale ondersteuningsnetwerken voor inclusieleerlingen kwam er veel kritiek op de opstelling van de onderwijskoepels.

De voorbije maanden merkten we ook dat beleidsmakers, kopstukken onderwijskoepels e.d. leerkrachten/directies meer dan ooit onder druk zetten om hun kritiek op beleidsmaatregelen als het M-decreet te censureren, niet in de pers te brengen… Kritische leerkrachten en scholen werden telefonisch onder druk gezet van kabinetsmedewerkers. Er werd zelfs gedreigd met ontslag van een leerkracht die op facebook het groot ongenoegen over de gang van zaken i.v.m. het M-decreet uitdrukte. Veel leerkrachten en directies durfden slechts een M-decreet-petitie steunen op voorwaarde dat hun naam niet werd vermeld.

12. Stemmingmakerij tegen onderwijs en leerkrachten nam niet af!

*”De voortdurende stemmingmakerij tegen het onderwijs en de leerkrachten: bijna elke dag noteerden we in 2016 stemmingmakerij in de media, vanwege beleidsmakers e.d. De burgers hebben volgens VRIND nog steeds het hoogste vertrouwen in het onderwijs, maar de stemmingmakerij vanwege beleidsverantwoordelijken en de vele nieuwlichters is groter dan ooit.

Commentaar

De stemmingmakerij nam de voorbije 6 maanden niet af, integendeel. Leraar X voelde zich geroepen om in een opiniestuk ter reageren tegen al die stemmingmakerij.

Niettegenstaande Europese topscores voor TIMSS-wiskunde (vierde leerjaar) en PISA (15-jarigen) wezen die studies volgens beleidsmensen, de VRT, bepaalde kranten, sociologen … eens te meer op het failliet van het Vlaams onderwijs en op het feit dat onze onderwijzers en regenten te weinig opgeleid zouden zijn voor hun taak.

De inspectie gaf onlangs ongezouten veel kritiek op de leerkrachten derde graad lager onderwijs die niet akkoord gaan met de ook door de inspectie gepropageerde communicatieve aanpak. In reacties wezen twee professoren Frans in Knack erop dat precies de eenzijdige communicatieve methodiek niet deugt en verantwoordelijk is voor de niveaudaling.