Het onderzoek MARS - Meertaligheid Als Realiteit op School (MARS) - werd  geleid doo 2 ferventste taalachterstandsnegationisten en superdiversiteitsideologen:  Van Avermaet (promotor) en Agirdag (co-promotor)
  *die het belang van de kennis van het Nederlands steeds heel sterk gerelativeerd hebben en
*de invoering van intensief NT2 vaanf de eerste dag van het kleuteronderwijs hebben tegengewerkt.

Een echte schande!

Onderzoeksteam .

MARS

Promotor: Prof. dr. Piet Van Avermaet (Steunpunt Diversiteit & Leren - Universiteit Gent)

Co-promotoren: Prof. dr. Orhan Agirdag (KU Leuven & Universiteit van Amsterdam)

Prof. dr. Stef Slembrouck (Universiteit Gent)

Prof. dr. Esli Struys (Vrije Universiteit Brussel)

Prof. dr. Piet Van de Craen (Vrije Universiteit Brussel)

Prof. dr. Mieke Van Houtte (Universiteit Gent)

Meertaligheid Als Realiteit op School (MARS)

Onderzoek in opdracht van het Vlaams Ministerie van Onderwijs en Vorming

Van Avermaet is een van de ferventste taalachterstands-
negationisten. In 2008 poneerde hij in zijn verzet tegen de taalplannen van minister Vandenbroucke, dat hij het absoluut NIET eens was met volgende stellingen:
*dat migranten-kinderen vanuit hun achtergrond vaak een taalprobleem hebben
*en dat dit een negatieve invloed heeft op hun leerprestaties
*dat men zonder Nederlands onmogelijk goed kan functioneren.
*dat kennis van het Nederlands allerhande mogelijkheden opent die er anders niet zouden zijn.” (Taal, Onderwijs en de samenleving, 2008).

Als propagandist van intensief NT2-onderwijs werden we zelf door de socioloog Orhan Agirdag, prof. Piet Van Avermaet, directeur Steunpunt ‘Diversiteit en leren’ … als conservatief bestempeld en door Hélène Passtoors zelfs als taalracist. Prof. Van Avermaet en zijn Steunpunt ‘Diversiteit en leren’ relativeren al 25 jaar vanuit hun multiculturele superdiversiteitsideologie principieel het belang van echte integratie, kennis van de landstaal e.d.

Project 'Kleine kindere, grote kansen': geen woord over belang van kennis van Nederlands...

Vlaams minister van Onderwijs Hilde Crevits gaf op 29 februari j.l. – samen met de Koning Boudewijn Stichting - het startschot van het zoveelste onder-wijsvoorrangsproject: ‘Kleine Kinderen, Grote Kan-sen’. We lezen over het doel: ‘Wetenschappelijk onderzoek toont het belang aan van kwaliteitsvol (kleuter)onderwijs in de eerste levensjaren. De 14 Vlaamse hogescholen van lerarenopleidingen en de pedagogische diensten engageren zich om alle toekomstige kleuteronderwijzers te leren omgaan met kansarmoede en diversiteit.”
Dit roept grote verwachtingen op. Bij verdere lezing waren we al vlug ontgoocheld. Het verwondert ons vooreerst dat Crevits het zoveelste onderwijsvoorrangsproject lanceerde zonder dat een balans opgemaakt werd van de weinig effectieve projecten uit de periode 1990-2015,en zonder dat daar lessen uit getrokken worden.
We merken dat prof. Piet Van Avermaet en zijn Gents Steunpunt ‘Diversiteit en leren’ de leiding krijgen van dit project. Precies de mensen dus die de voorbije 25 jaar vanuit hun controversiële super-diversiteitsideologie steeds het streven naar integratie van allochtone leerlingen en een hiermee verbonden specifiek voorrangs- en achtersstandsbeleid (ook NT2) gedwarsboomd hebben.