Oefenen op het klappen in lettergrepen, zoals schoor-steen helpt onze kleuters niet meer vooruit om woorden te kunnen splitsen in klanken, zoals z-a-k. Integendeel, het leidt tot verwarring bij de kleuters. Dit blijkt uit het onderzoek van Ukrainetz en haar collegas.
Hun onderzoek lijkt dus aan te wijzen dat we onmiddellijk kunnen starten met taakjes 3, 4 en 5: (begin)klanken laten ontdekken in een woord (klanken isoleren), klanken laten samenvoegen tot een woord (auditi...eve synthese) en een woord opsplitsen in klanken (auditieve analyse). Omdat de onderwijstijd beperkt is, laten we klappen in lettergrepen en lettergrepen samenvoegen tot een woord dus beter achterwege als we onze oudste kleuters een efficiënte stap in de goede leesrichting willen laten zetten.
Commentaar Raf Feys: Basisprincipe: zaken leren die dicht bij echte lezen staan, dus ook in kleuterschool zaken oefenen die dicht staan bij echte lezen (cf. principes van onze 'directe systeemmethodiek') :
*auditieve synthese in kleuteronderwijs is veel belangrijker dan auditieve analyse.
Bij auditieve synthese ook oefeningen als ' aan' en medeklinker ervoor: m-aan en niet louter m-aa-n. *In veel landen worden ook al letters aangeleerd.
*Bij het echte lezen speelt de visuele ondersteuning van letters en lettergroepen de centrale rol. In het eerste leerjaar heeft de loutere auditieve synthese niet veel zin meer.
*In de meeste leesmethodes in Vlaanderen én Nederland worden de principes van onze 'Directe systeemmethodiek' grotendeels toegepast. Zo is het globaal lezen/herkennen van woordjes weggevallen, wordt elk nieuw woord volledig gedifferentieerd, is er meer cumumatieve opbouw en automatisatie (maar kan soms nog beter), soms nog te weinig oefeningen met m-aan i.p.v. enkel m-aa-n ...
Meer weergeven
