Nog veel open vragen over invoering M-decreet. Dit bleek ook tijdens de vergadering van de Commissie voor Onderwijs van 12 februari 2015

In de commissie onderwijs werden kritische vragen gesteld - vooral over het uitblijven van uitvoeringsbesluiten voor het M-decreet  met betrekkingt tot de verantwoordelijkheid van de CLB’s en de Begeleidingsdiensten. In contacten met scholen, CLB-mensen en begeleiders stellen we vast dat zij ook niet echt weten welke hun taak is en zich afvragen waar ze tijd vandaan zullen halen.

Jo De Ro (Open Vld): Tijdens de bespreking van de begroting en de

beleidsnota is herhaaldelijk verwezen naar een protocol tussen de verschillende

pedagogische begeleidingsdiensten om, na het afschaffen van het

Samenwerkingsverband Netgebonden Pedagogische Begeleidingsdiensten

(SNPB), toch nog een aantal belangrijke zaken samen te doen en te

documenteren. Op het veld hoor ik ongerustheid over de concrete ondersteuning

die nu door het SNPB wordt gedaan en die momenteel niet zou worden opgepikt door

de pedagogische begeleidingsdiensten. Minister, is dit protocol tussen de pedagogische begeleidingsdiensten nu al effectief afgesloten? Zo ja, op welke terreinen zal er worden samengewerkt?

Minister Hilde Crevits: Op uw vraag kan ik vandaag nog niet

veel zeggen. Morgen zitten we samen met het CLB, met de pedagogische

begeleidingsdiensten en met de inspectie om de laatste afspraken over het Mdecreet

en de precieze taakverdelingen te maken.  In april is er het volgende overleg, enkel met de pedagogische begeleiding, endat gaat ook over die samenwerking. Morgen zouden we normaliter volledig dooralle afspraken met betrekking tot het M-decreet moeten komen. Als alles goedgaat, zal de Vlaamse Regering ook het in te vullen formulier behandelen. Dan

hebben we eigenlijk alle bouwstenen om te kunnen starten.

De ondertekening van het akkoord zalvoor begin april zal zijn. Dat is eigenlijk nog op tijd, maar men moet een aantal zaken ophelderen. Ook die detacheringen moeten nog worden opgehelderd.

Er is snel ongerustheid. Dat heb ik ook al gemerkt. Ook met betrekking tot het

M-decreet.  Ja, maar ze moeten ook actie durven ondernemen. Nogmaals, en ik heb het al

een paar keer aan de voorzitter gezegd: ik vind dat de CLB’s ter zake een

schitterende taak krijgen. Ze moeten tonen dat ze dat willen doen. Ze willen dat

ook daadwerkelijk wel doen, en dat zal ook lukken, maar morgen moet natuurlijk

dat formulier (voor CLB-advies) definitief worden vastgesteld. Dat komt er dus aan.

Normaliter zaldat morgen door de regering worden behandeld. Dat heeft de procedure

doorlopen. Jullie zullen dan ook al informatie krijgen. Dan wordt er

gecommuniceerd ten behoeve van de scholen. Ik vond dat ook een goed

moment: het is nu krokusvakantie en na de vakantie zullen ze dan eigenlijk alle

bouwstenen ook hebben. (Commentaar: dat lijkt ons toch behoorlijk laat, te laat eigenlijk!).

Jo De Ro (Open Vld): Minister, in dezen is er niet zozeer

ongerustheid. Alleen, scholen worden vaak geconfronteerd met zeer dwingende

deadlines. In dit kader van het M-decreet moetenze bijvoorbeeld tegen een bepaalde datum, en niet later, laten weten of ze een school van type 9 willen worden. Willen ze meer voorbereidingstijd? Ze krijgen die niet.  Ik kan zo een hele lijst geven van heel directe deadlines waarmeescholen worden geconfronteerd. Hier is over dat protocol  (mete begeleidingsdiensten) al diverse keren ietsgezegd. Ik wil maar zeggen dat scholen ook verwachten dat in Brussel deadlines worden gehaald.

Minister Hilde Crevits: Het zijn wel de pedagogische begeleidingsdiensten die

het protocol moeten sluiten, niet ik. U moet ook de verantwoordelijkheid leggen

waar ze ligt.

De heer Jo De Ro (Open Vld): Absoluut. Alleen is er, toen we de vragen vorige keer hebben gesteld, gezegd dat dit protocol was afgesloten. Misschien stond dat verkeerd in het verslag. Niet alleen ik lees het verslag, of hoor ervan. Scholen, leerkrachten of directies volgen deze commissie met net iets meer aandacht dan sommige andere commissies in het Vlaams Parlement worden gevolgd door doelgroepen. Ze vragen me dan of ze dat mogen hebben, of we dat zullen krijgen, of dat nu alaf is. Dat ongeduld van scholen is reëel, omdat ze erop rekenen dat men echt

een aantal begeleidingstaken op zich zal nemen die nog niet werden opgenomen.

Minister, ze rekenen er ook op dat andere organisaties, en dan heb ik het niet

over u, maar over de pedagogische begeleidingsdiensten, ook wel eens met de

tijd worden geconfronteerd, zoals scholen regelmatig daarmee worden

geconfronteerd. Scholen hebben dus lukraak gekozen deadlines, maar ik krijg

vaak van hen te horen dat zij ervan langs krijgen of iets niet krijgen als ze een

dag te laat zijn, terwijl ze hier echt wel op wachten omdat ze vooruit willen.

Er zijn toch wel wat scholen, die niet de paniekerige scholen zijn, die echt met

vragen zitten met betrekking tot ondersteuning, bijvoorbeeld qua taal,

bijvoorbeeld met betrekking tot het M-decreet, en die in de contacten die ze tot

nu toe hebben gelegd, eigenlijk redelijk tot zwaar ontgoocheld zijn over de

ondersteuning die ze tot nu krijgen. Ze moeten dus zelf op zoek gaan naar

andere ondersteuning, en dat vind ik spijtig. In dezen vind ik dat de

pedagogische begeleidingsdiensten echt wel sneller hun taken moeten opnemen.

De voorzitter: Mevrouw Meuleman heeft het woord.

Mevrouw Elisabeth Meuleman (Groen): De verantwoordelijkheid zomaar

doorschuiven naar de pedagogische begeleidingsdiensten, zomaar zeggen dat het

de CLB’s zijn die handelingsverlegen zijn, dat lijkt me toch ook een beetje kort

door de bocht. De jongste tijd zijn er toch wel een aantal aanzienlijke veranderingen gebeurd. Er was het M-decreet, waarover lange tijd onduidelijkheid is geweest. Zeer recent waren er de besparingen, was er het programmadecreet, met een aantal structurele aanpassingen ook voor de Samenwerkingsverbanden Netgebonden Pedagogische Begeleidingsdiensten(SNPB’s), en voor de CLB’s wat de besparingen betreft. Er was het feit dat men daar toch bezig was met die evaluatie en die hervorming, die al zo lang aansleept

en die verschrikkelijk veel werk met zich mee heeft gebracht. Die registratie

heeft ook voor planlast gezorgd, terwijl er eigenlijk misschien wel betere en

gemakkelijkere manieren van evaluatie waren en zo.

Nu zomaar zeggen dat de sector een beetje onredelijk is, dat die van de overheid

te snel instructies verwacht, lijkt me niet helemaal fair. De implementatie van dat

M-decreet staat immers voor de deur, en er is nog wel veel onwetendheid, en er

zal toch wel wat ondersteuning nodig zijn. Ik dacht dat er in deze commissie een

consensus was dat de ondersteuning al helemaal niet zo veel soeps is wat de

implementatie van het M-decreet betreft.

Ik vind het dus niet echt correct om te zeggen dat men ter zake wat

handelingsverlegen is, dat men wat meer het heft in handen zou moeten nemen.

Ik denk dat er in de sector ondertussen een bereidheid is, of een berusting – laat

ik het zo zeggen – dat men daarmee aan de slag moet. Ik meen dat de overheid

op dat vlak nu echt wel maximaal moet ondersteunen als ze wil dat dit geen

chaos wordt, dat die implementatie van dat decreet een vlot verloop kent. Ik

vond de teneur van daarnet dus toch niet helemaal correct.

Hilde Crevits: Collega’s, het is natuurlijk niet helemaal de vraag van

de heer De Ro, maar ik denk dat het M-decreet te belangrijk is om er woorden

zoals ‘berusting’ of ‘angst’ voor te gebruiken. Ik geloof echt in dat decreet, maar

ik geloof evenzeer dat het geen aardschok zal teweegbrengen, en ook geen

aardschok mág teweegbrengen. De heer De Ro had het daarnet over type 9. Ze zijn allemaal goedgekeurd. U moet het aantal ingediende dossiers en de screenings die moeten gebeuren, nietonderschatten. We hebben geprobeerd zeer zorgvuldig te handelen. Als er nog

witte vlekken zijn, dan zullen we nagaan hoe we die kunnen oplossen. Daarmee

tonen we aan dat het buitengewoon onderwijs een sterke poot zal blijven in de

toekomst.

Er moet wel een goede taakafspraak zijn over wat het CLB doet, hoe de inspectie

ermee omgaat, hoe de pedagogische begeleidingsdiensten en de CLB’s

samenwerken enzovoort. Ik ben soms verrast. Als ik in scholen voor

buitengewoon onderwijs kom, wordt me gezegd dat type 1 basisaanbod wordt en

vragen ze me wanneer het decreet over het basisaanbod komt. Dan antwoord ik

dat er geen decreet komt over het basisaanbod. (Commentaar: en zo weet niemand echt hoe het basisaanbod er moet uitzien en welke de gevolgen zullen zijn voor de vroegere aanpak van type 1- en Type-8-leerlingen.)

Ik voel dat er nog heel watzaken zijn waarvan men denkt dat er een nieuw besluit of regelement zal komen.Klasse heeft al goede communicatie gevoerd. Er zijn ook afspraken gemaakttussen de diensten over wie wat zal doen. Daarover wordt nu ook in functie van

de krokusvakantie gecommuniceerd.

Het protocol is een initiatief van de betrokken begeleidingsdiensten.

Zodra het gesloten is, zullen ze het bezorgen maar er zijn nog een aantal punctuele zaken niet uitgeklaard. Ik vermoed dat het april zal zijn als het protocol effectief wordt

getekend. Dat overschrijdt geen deadline. Ik ben wel gevoelig voor uw

opmerking dat scholen ontgoocheld zijn over de begeleiding die ze krijgen. Dat is

de verantwoordelijkheid van de pedagogische begeleidingsdiensten die ze ten

volle moeten opnemen. Ik ga met die opmerking aan de slag en zal dit met hen

bespreken.

Het M-decreet is nog niet van toepassing. Het wordt van toepassing. Ik kreeg in

het weekend de opmerking van ouders wier kind in buitengewoon onderwijs zit,

dat dit niet meer zal kunnen. Wie verspreidt dat? Dat is onjuist. Kinderen die een

plaats hebben in het buitengewoon onderwijs, behouden die. Voor kinderen die

de overstap maken, zal op een zorgzame wijze worden gekeken naar de

belangen van het kind. Dat is eigenlijk het enige waarmee we rekening moeten

houden, uiteraard ook de plaats in de school, de draagkracht, enzovoort. Ik ben

daar allemaal erg gevoelig voor. Ik ben soms verrast over dingen die ik hoor die

helemaal niet in het decreet staan. Die onrust moeten we wegnemen. Ik zal me

daar op de best mogelijke manier voor engageren.

De begeleidingsdiensten moeten de scholen natuurlijk informeren. Elke school

heeft wel contact met de plaatselijke begeleidingsdienst, maar ik neem uw

opmerking zeker mee.De evaluatie van de pedagogische begeleidingsdiensten onder leiding van de heer Monard in februari 2014 heeft overtuigend aangetoond dat meer samenwerking

voordelen heeft. Ze hebben daar geen structuren voor nodig. Ze moeten het

gewoon doen en dit op een goede manier verankeren. Ik hou mijn engagement om de overeenkomst asap aan u te bezorgen, maar ik moet ze eerst krijgen. Ik zie ze morgen, en er is een volgende exclusieve

bijeenkomst met de pedagogische begeleiding gepland in april.

De heer Jo De Ro (Open Vld): Minister, ik dank u voor uw antwoord. Door het

afschaffen van de vzw SNPB en de besparing van 20 procent, is er 80 procent

van de middelen overgebleven. U hebt daar duidelijk over gecommuniceerd. Dat

gaat naar de pedagogische begeleidingsdiensten. We moeten er met zijn allen

over waken dat dit snel wordt ingezet en optimaal gebruikt voor diegenen die

begeleiding nodig hebben, namelijk de leerkrachten. De begeleiding moet er

komen waar die nodig is, en dat is in de klas en in de school.

Minister Hilde Crevits: Ik zou het niet duidelijker kunnen zeggen.