Mensen denken soms dat dat hier allemaal grijze straten en lanen zijn. Welneen, Jette en Ganshoren zijn tamelijk groene gemeentes. Op sommige dagen zoals nu is het hier heel rustig, omdat er velen met vakantie zijn. Wij zouden wij niet zijn als we de zon niet zouden opzoeken en een frisse neus halen in het groen van de nabije gemeente Ganshoren. De tocht voerde ons langs de mooie witte villahuisjes, de rustige aarden dreef naast het natuurreservaat waar de vogels uit volle borst zongen en het mooie landelijke gebied naast het Laarbeekbos en de zeer grote kinderboerderij.
Een Turkse vrouw gooide haar stok naar een appelboom en de appeltjes vielen eruit. De kinderen die haar vergezelden raapten de appeltjes op. "Compote, compote, c'est pour ma(n)ger" riep ze tegen mij en ik antwoordde : "Bon appétit alors..." De boom is vrij bereikbaar dus het zal toch wel toegelaten zijn zeker...
Dageraad is niet voor zulke dingen te vinden : "Tantôt ils donnent encore des amendes à la commune..."
2 weken geleden werd er op onze deur een tag gespoten - niet alleen op de onze, op alle gevels en poorten in de buurt - en een week geleden kregen we een brief van de gemeente, dat we 54 euro moeten betalen als we de tag niet verwijderen. Op gevels verwijdert de gemeente de tag, maar niet op geschilderde oppervlakken of deuren in speciaal materiaal... We hebben het vlug herschilderd. Uitleg van de gemeente : om een proper beeld te geven van de gemeente, maar eigenlijk vind ik het zakkenvullerij. Ze hebben vermoedelijk centen nodig en zouden zij niet beter waken over dergelijke zaken? Misschien door middel van buurtwachters maar ja, die mogen 's avonds niet op pad zeker. Maar goed, we hebben het herschilderd, dus de 54 euro zal nog niet voor morgen zijn.
Ik merkte als tag overal "Els" op - niet in onze buurt maar elders.
Misschien is er iemand verliefd op ene Els en is ze onbereikbaar.
Wie weet?

27-07-2008 om 20:35 geschreven door tosca  

Bedankt Gedachtenkronkelingen en 2complex2understand voor het stokje.
Mercikes!
Ja, het doet plezier.
Laat ons zeggen dat jullie de "kern van mijn blog" goed gevat hebben.
Ik waardeer àlle blogs, ik lees àlle blogs als daar tenminste tijd voor is. Met àlle blogs bedoel ik de blogs die ik nu sinds november 2006 heb leren kennen alsook andere blogs waarop mijn oog valt.
Mijn blog is als een beker water waarin zich verf vermengt, het is als een aquarel waarin de kleuren oplossen.
Met mijn blog ga ik verder tot ik het aardse met het eeuwige ruil, dus heel lang nog.
Mijn leven is nogal gevuld wat het huis-keukenvlak betreft, een tuin heb ik niet, alleen een mooi oud dakterras met planten en natuurlijke blauwe seringen. Gemakkelijk heb ik het niet - ja, Annemiek, want ik zwem - zoals jullie wel weten - niet in het geld - maar ik ben zéér gelukkig en gezond. Misschien vinden jullie mij raar, maar ik ben doodnormaal en heb een zeer actief leven. Af en toe zet ik de close-up op mensen die in de schaduw van het leven leven zoals het dametje die de petit-beurrekoekjes oppeuzelde, minder fortuinlijke mensen... omdat ik van oordeel ben dat daar ook schoonheid in schuilt. Humor is part of life...
Of all people, ik hou van jullie allemaal... Ik ben zeer warmhartig, iets wantrouwiger dan toen ik jong was. Maar volgens de kinderen véél te goed, véél te soft, een tikkeltje naïef.
Als men mij of mijn blog maar niks vindt, kan mij dat weinig schelen. Ik doe mijn ding en weet exact waar ik naartoe wil. Iemand vond ooit dat ik zijn of haar blog naar beneden haalde en ja, dan is dat maar zo...
Iedereen is verschillend en verschillen verrijken het leven.

27-07-2008 om 15:05 geschreven door tosca  

Geïnspireerd door ene mijnheer Jozef Baets, topwandelaar (zie Laatste Nieuws van dit weekend), trokken mijn dochter en ik de wandelsloefen aan (geen tongs voor de gelegenheid) om naar Laken te gaan alwaar we de Maria Christinastraat bezochten. Voor sommigen de Bronckx, voor ons gewoon een exotische straat met heel veel toffe exotische winkeltjes, uitgebaat door de medemens van zwarte, Noord-Afrikaanse of oud-Belgische oorsprong.
Tientallen talen door elkaar. Heel veel mooie stoffen gezien, schitterende dingen op de kop getikt voor een prikje (schildermateriaal en dergelijke). Echte rhassoulshampoo gekocht, een soort Marokkaanse klei-achtige shampoo die de hoofdhuid volledig zuivert en het haar gezond maakt en doet glanzen. De arganolie zou dan weer goed zijn als kosmetische massageolie. Ideaal overigens voor de behandeling van jeugdpuistjes. De weergoden waren ons gunstig gezind en we hebben een mooi kleurtje gekregen.
Of hoe vakantie in eigen streek ook leuk kan zijn...

26-07-2008 om 23:05 geschreven door tosca  

Zoon vanavond nog richting zee vertrokken met een paar vrienden. Ik legde hem nog het nare voorval uit dat zich in de Kapellestraat te Oostende had voltrokken (een achtentwintigjarige man werd aangevallen door een bende, liep een schedelbreuk op enzovoort...), maar zij vertrokken richting Oostduinkerke. Ze zullen bij een vriend kunnen blijven overnachten. Ik zorg altijd dat er een Go Pass in huis is. Ondertussen stopte ik zijn zak vol proviand (chips, sandwiches, appels, water, cola, lekkere chocoladekoeken van den aldi) want hij zal pas morgenavond terugkeren. Op dit uur zullen ze wel kunnen zitten op de trein.
Hij heeft er wel een lange (studenten)werkweek op zitten maar volgende week heeft hij vakantie vanaf vrijdag. De oudste dochter gaat morgen met haar vriendin op stap, zodat het een onderonsje wordt tussen mijn jongste dochter en mijzelf. Dageraad moet werken in de voormiddag maar ik hoop eens uit te kunnen slapen.
Het is al een bijzonder rare chaotische julimaand geweest tot nu toe. Met af en toe super momenten.
Het is niet dat ik mijn kop in het zand steek maar de berichten, de nieuwsberichten zijn zo deprimerend en zo negatief dat ik er wat tegenover wil stellen. We moeten het hier wel volhouden op deze aardbol, nietwaar?
Zoals het dametje dat - mijns inziens - super reageert op de vermindering van koopkracht.
Ze zeurde niet, ze deed het anders, misschien uit preventie, kwestie van toe te komen.
Voorbeeld : ze bezocht een winkelcomplex, observeerde vanop een bank de mensen die aan tafeltjes zaten en van hun drankje slurpten en lekkere dingen aten. Zij peuzelde petit-beurrekoekjes op die ze handig in een lunchbox had gestopt. Kan het goedkoper? Ondertussen sloeg ze het gewoel des mensen's wereld gade. Het was geen sukkel. Mooi gekleed en deftig gekapt. Ze leek goedgezind.
Om maar te zeggen dat er overal een oplossing voor is.

25-07-2008 om 00:00 geschreven door tosca  

Het was misschien niet echt de dag om naar Gent te trekken - eerder naar de kust - maar we hebben er deugd aan gehad. Gentsche Fieste. Lekker ontspannend. Warm. Toch wel één van de mooiere en meest gezellige steden van België.
Ooit (zo'n twintig jaar terug in de tijd) had ik een relatie met een kunstenaar die me naar een filmtentoonstelling in Gent meetroonde. Dit dateert nog uit mijn flirtperiode. Het was een afstandsrelatie maar we hebben ons goed geamuseerd.
Nu bezoek ik de stad met mijn kinderen.
Binnenkort zal er misschien één van hen hier studeren, wie weet...
Ik zie het eigenlijk wel zitten, het is een gezellige stad, waar men zich niet vlug verveelt.
Het lijkt me ook een zeer open stad.
We zien wel...

24-07-2008 om 21:23 geschreven door tosca  

neem ik toch even het klavier ter hand om wat neer te pennen.
Grootse plannen al is het toeval er ook wat mee gemoeid.
Toeval?
Fatum?
Ik liep X tegen het lijf, of beter gezegd ik fietste en kwam X eigenlijk tegen en we hebben elkaar heel hartelijk en sympathiek begroet. Neen, het is niet de zon of het gebrek aan zon maar er werd weer iets in me wakker. Geef toe, klinkt beter dan "er is iets in mij gebroken". Nikske gebroken, wakker geworden dus. Wat werd wakker? Wel een soortement engagement. Na de vakantie zal ik dus weer wat sympathieke sociaal geïnspireerde dingen in mijn blog verwerken. Niet dat ik meteen een hotel voor daklozen zal openen maar toch... 
Ik wil dus een deel van mijn vroegere blog in deze blog verwerken.
Actualiseren want alles beweegt.
Mijn zoon is met vrienden vertrokken naar de Gentse Feesten.
De oudste dochter kreeg een nieuwe GSM - beloofd is beloofd - en voor de oude (een Laatse Nieuwspromotie) kregen we nog vijf euro lader incluis.
Ze neemt filmpjes op en we lachen om onszelf. Ik ben de slechtste actrice van West-Europa volgens mijn oudste dochter. Zo fake...
Vandaag stonden er lekkere mosseltjes op het menu maar ach, wat waren ze klein.
Nummer één?
Ik was niet bij den Aldi geraakt.
Ik loop, ik ren terug naar mijn vakantiestek en hoop dat de zon deze week wat doorbreekt.
Ciao, ciao...

20-07-2008 om 21:18 geschreven door tosca  

17-07-2008 om 14:27 geschreven door tosca  

maar deze Gregoriaanse gezangen kan ik wel smaken.
Een prachtige CD Chant - Music for Paradise door de Cisterciaanse monniken van Stift Heiligenkreuz (Weense wouden van Oostenrijk)

16-07-2008 om 20:50 geschreven door tosca  

16-07-2008 om 16:37 geschreven door tosca  

Vergezeld van mijn twee dochters trok ik door de stad.
Een Marokkaanse dame sprak me aan.
Ze was vergezeld van haar dochter die al groter was dan haarzelf.
"Madame, excusez-moi d'être indiscrète mais où est-ce que vous avez trouvé votre sac. Ma fille l'aime bien..."
"Oh, il n'y a pas de quoi... Je l'ai reçu de ma fille."
Mijn dochter : "Le sac vient de H&M."
"Est-ce qu'il y en a encore comme cela?"
"Non, je l'ai acheté en avril..."
Conclusie. Mensen willen maar één ding, hun kinderen gelukkig zien. Dat is universeel. Mensen zouden hemel en aarde bewegen om hun kinderen gelukkig te maken.
Ten tweede : ik ben vriendelijk edoch gereserveerd. Maar ik blijf altijd vriendelijk. Sta open voor iedereen. Maar mijn "kot" is zo comfortabel, zo gezellig dat ik me er vaak in terugtrek. Niemand is er ooit in geslaagd om me echt uit die "klei" te trekken, maar wil ik dat wel??? Het is hier vree goed... in mijn eenvoudig stulpje. 
Ten derde : misschien moet ik mij wat vaker beroepen op mijn dochter die zichtbaar betere smaak heeft dan mezelf.
Dageraad heeft watermeloen gesneden en de oudste dochter wil op msn, dus laat ik het er maar bij voor vandaag. De ochtendstond heeft goud in de mond en de nacht nog meer.

15-07-2008 om 22:09 geschreven door tosca  

Deze morgen toch even aan Michel zaliger gedacht. 14 juli is tenslotte de Franse feestdag. Michel is een "Franse" vriend (sedert 1990) die een relatie had met Chantal, zijn lief. Michel was een close vriend zonder meer. Omdat er "niets" was, begrepen we ons zeer goed. Konden we ook over veel zaken doorbomen.
Op de radio was er één of ander programma aan de gang, ik denk de vervanging voor het programma van "Peeters en Pichal" maar ik deed geen research naar wie, wat, waarom... Vandaar de vage beschrijving.
Het ging over muziek die mensen in Frankrijk ontdekt hadden.
Franse muziek.
Cloclo, Cabrel en een paar groepen passeerden de revue.
Toch jammer dat de presentator het hiernavolgende liedje niet gevonden heeft.
Strange....
Aan jullie de eer om het te beluisteren.
Denk nu niet dat ik mijn dagen al rouwend doorbreng.
De dood van Michel en x ligt al een hele tijd achter mij, tenslotte was ik ook niet hun levensgezellin.
I just felt deeply hurt maar dat was het ook.
Ik ga geen jaren zitten rouwen.
Meer en meer zal het gemis plaatsmaken voor de fijne zoete herinnering.
Ik heb het druk vanavond.
Ik moet een jurk aanpassen voor dochterlief (ze heeft graag een persoonlijke touch)...
Een lamswollen donkere pull die Dageraad te warm gewassen heeft weer goedkrijgen : internetopzoekingen leerden me dat ik de pull wat moet laten weken in geconcentreerde wasverzachter, gewoon met de hand uitwassen en dan op een handdoek laten drogen. Het lukt wel. 
Verder viel er nog een brief van de vorige interim in de bus, iets ivm een terugbetaling van een werkbonus maar het bedrag is miniem vanwege het feit dat het belast wordt. Ik klasseerde het bij de andere papierberg.
Ach, de hiernavolgende muziek is "zoet" en "onbetaalbaar"...

14-07-2008 om 21:07 geschreven door tosca  

13-07-2008 om 21:55 geschreven door tosca  

Vanavond eigenlijk gisterenavond uit volle borst meegezongen met de artiesten op de Grote Markt te Brussel.
Zonder vlag want ik ben géén vlaggenmens.
Maar ik ga vooral voor de muziek en ook een beetje voor de ambiance.
Brahim, Filip Kowlier, Tom Helsen, Sarah Bettens uit Tennessee (Verenigde Staten) inmiddels, Raymond Van het Groenewoud, Guy Swinnen, Willy Willy, Luc De Vos, Frank Vander Linden, Born Crain, Lady Linn, Jim Cole, Gunther Verspecht.
Met mijn jongste dochter bleef ik tot het einde.
We namen samen de metro terug naar huis en er was veel volk dus niet echt gevaarlijk.
Mijn zoon liep daar ook ergens rond met zijn vrienden.
Heeft ons niet gezien.
Even later de Gsm.
"Hallo, ma, ik blijf bij x slapen. (X is de jongen die in de rand woont.) Er is een party..."
"Nee, jongen, ik wil dat je naar huis komt als je morgen gaat werken zoals je zei..."
"Het is een optie, ma, ik moet niet werken, ik zal het afbellen... Mijn chef (vrouwelijke) heeft me keigraag en het was niet verplicht om op zaterdag te werken..."
"Bel het dan af, jongen,..."
"Ma, ik kom nog even thuis langs met mijn vrienden, mag x ook een fiets lenen..."
"Ja, het is goed, neem dan de fiets die in de garage is..."
Als een wervelwind zijn ze vertrokken.
Blij en uitgelaten.
Ik laat mijn kinderen soms vrij (te vrij?) maar ik denk dan altijd, ze moeten hun ervaringen opdoen. Je houdt ze niet meer aan het lijntje. Ik vertrouw dat er ergens een kracht over hen waakt. Tenslotte heeft hij de ganse week hard gewerkt op zijn vakantiejob en verdient hij wat ontspanning. Jong zijn, hee...

12-07-2008 om 14:13 geschreven door tosca  

Hij moet zo'n vijfenzeventig jaren geweest zijn.
Stond bij de "kunstwinkel" aan de kassa.
Kocht een voorwerp voor de pyrogravure.
De pyrogravure is de kunst waarbij men figuren brandt op hout. Brandschilderkunst dus. Hiervoor wordt een apparaat gebruikt dat een metalen punt of naald verhit. Wanneer dit punt in aanraking komt met hout, verkoolt dit laatste. Aldus ontstaan bruine of zwarte vlekken en lijnen waarmee tekeningen of motieven kunnen worden gevormd.
We bestonden niet voor hem, niemand bestond voor hem, hij stond aan de kassa en interesseerde zich niet meer aan de wereld rondom hen. Enkel het voorwerp interesseerde hem.
Hij leeft in zijn wereld en is hopelijk gelukkig.

11-07-2008 om 12:37 geschreven door tosca  

10-07-2008 om 20:50 geschreven door tosca  

Soms heb ik zoiets als een zesde zintuig.
Heel soms dan...
Het is niet altijd gemakkelijk om hiermee te leven omdat je dan dingen aanvoelt die anderen niet aanvoelen.
Het sluit ook sommige deuren.
Mensen zijn bang hiervoor.
Ik voorvoelde een zwangerschap voor iemand en ben te weten gekomen dat die persoon zwanger is.
Op indirecte wijze.
Niemand heeft het mij verteld of zo.
Maar ik wist het.
Ik ben er verdomme blij om.
Blij om deze juiste voorspelling, al ben ik ook blij voor deze persoon.
Soms voel ik dus dingen aan.
Toch zie ik soms de "allernoodzakelijkste" dingen niet.
Dat is dan weer de keerzijde van de medaille.
Mijn zoon is ijverig bezig met zijn vakantiejob.
De dochters slapen stukken in de dag en de jongste heeft een prachtig schilderij gemaakt, geïnspireerd door een poster van het internet.
De juridische kwestie van Dageraad lijkt niet al te slecht te evolueren.
Ik heb me even teruggetrokken uit de "actieve doldraaiende" wereld en geniet van een welverdiende vakantie.
Die - wat mij betreft - heel lang mag duren.

09-07-2008 om 15:56 geschreven door tosca  

8 juli 2130 - Student psychiater vindt blog van zijn vorig leven terug.
"Wat een vriendelijk madammeke! "On tune" al wist ze het zelf niet. "On tune" is in "harmonie met innerlijk".
Wel wat gereserveerd, een beetje introvert. Wat een "innerlijke tuin". Oh my...
Nu ja, daardoor komt het misschien dat ik nu zo naar buiten leef,...
In alle geval, "I owe her a lot", bij het aanvoelen van sommige cases."
(voor zij die geloven in reïncarnatie)


8 juli 2008 - Even leefde ik buiten de grenzen van tijd en ruimte en zag ik mezelf door de ogen van mijn kennis, x. zaliger die een tijd geleden de hand aan zichzelf sloeg.
De keuken werd aangestoken door de zonnestralen en aan het aanrecht zag ik mezelf staan en ik glimlachte want ik begreep...

08-07-2008 om 17:56 geschreven door tosca  

07-07-2008 om 22:23 geschreven door tosca  

06-07-2008 om 18:55 geschreven door tosca  

06-07-2008 om 14:46 geschreven door tosca