|
Of ik zijn tekst op de laptop even wou nakijken en verbeteren.
In een ver verleden, vlak na mijn studies, werkte ik wat als vertaalster en secretaresse voor ingenieurs in het leger.
Mijn gast zit wel nog maar in zijn eerste jaar op d'univ maar goed, ik vond zijn artikel best wel interessant.
En, het deed me terugdenken aan vroeger.
Het werd eerst wat zoeken voor mij, een laptop is tenslotte helemaal anders dan een pc. De muis zit in het toestel. Verder waren sommige functietoetsen ook wat verschillend. Maar goed, we leren snel bij, ik ben tenslotte geboren onder het gesternte van de Tweeling en die zijn leergierig. Hij was natuurlijk weer het huis uitgevlogen zodat hij me enkel via de gsm kon assisteren.
Ik moest niet echt veel corrigeren, plaatste hier en daar wat woordjes tussen, om het geheel vlot te laten klinken.
Ondertussen maalden duizenden gedachten door mijn hoofd...
Zouden ze hem beoordelen op zijn vreemde naam? Neen toch, we leven in 2009. Ooit had ik een vriendin wiens pa in de mijnen gewerkt had en die had soms wat te lijden onder R maar dat was maar vanwege één persoon. Anyway, ik heb er een goed oog in. Een prof of assistent zei dat hij intelligent was. Maar of dat voldoende is om te slagen? Het zijn niet altijd de slimsten die slagen, ma... Ach, ik heb er een goed oog in. Al was het maar omdat de laatste zin van het artikel mij gelukkig stemde... Ergens heb ik toch iets bijgedragen, hij erkent het belang van de recyclage en het zuinig omspringen met bepaalde vervuilende materialen... De chemische termen laat ik achterwege.
De toekomst is belangrijk.
De toekomst van de planeet.
Moeder Aarde zoals de Indianen het heel mooi zeggen.
19-10-2009 om 11:49
geschreven door tosca 
|
