Ik ben Just me, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tosca.
Ik ben een vrouw en woon in een dorp bij de stad () en mijn beroep is teveel om op te noemen.
Ik ben geboren op 28/05/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en af en toe wat tekenen. Misschien zou het beter omgekeerd zijn....
Fantasie.
Romantiek.
Eén zoon, twee dochters.
Jong van geest.
Psychiater in een volgend leven misschien.
Parelstuif
Ongefilterde spinsels van een echte Brusselse. Romantiek en fantasie en tussendoor veel shit. Een heel klein tikkeltje van de Marollen.
02-07-2010
EEN STEMMETJE IN MIJ
vertelde dat hij erdoor was. Even later belde ik hem op zijn gsm en belde ik hem nogmaals terug want zijn belkrediet was weeral op. Ik was oprecht blij want mijn zoon heeft dit jaar heel wat watertjes doorzwommen. Veel gefeest, veel gefuifd, dan die opdoffer met het ongeval en de dood van zijn opa, dan weer wat feesten en op het einde een zware blokperiode. Hij studeert gemakkelijk en heeft inzicht in de leerstof maar hij is nog zo speels. Ik was ook speels op die leeftijd en slaagde ook in 1ste kandidatuur, inmiddels tot 1ste bachelor herdoopt. Wie ben ik om hem te verhinderen zich af en toe uit te leven. Hij is jong en wil de wereld ontdekken, zoveel is duidelijk. "Mam, maak me vlug een hamburger klaar, ik ga met een paar vrienden kamperen..." Wederom weg in vogelvlucht. Kamperen in de buurt van een heel bekend festival. De oudste dochter is wel op het festival aanwezig en dat heeft haar veel spaarcentjes gekost, maar dat kan haar niets schelen, de muziek, de vriendinnen, jong zijn, weg van huis zijn... De jongste is zestien geworden. Een minifeestje. Een verwendagje shopping voor haar. Samen nog naar Coco Chanel kijken. Zondag trakteert ze haar vriendinnen. Deze nacht ben ik opgesprongen in mijn bed en heb ik gegild. We beleefden net geen ongeval met ons "schoolbusje." Moke was heel ongerust. Hij wil dat ik zout onder de hoofdkussens strooi om de atmosfeer te zuiveren. Maar het lag aan gisteren. Ik moest papieren in orde brengen in het syndicaat. Ik was al heel vroeg aanwezig. Een lief Marokkaans madammeke voor mij. Maar ook een man die al vaak in gevangenissen was verbleven - naar hij vertelde - en al heel vroeg op de morgen whisky dronk. Hij moest zijn belastingspapieren laten invullen. Hij vertelde over zijn leven. "Je suis un artiste..." "Il y a aussi des artistes ratés..." siste een deftige oudere dame met hoofddoek. De man was in Nijvel geweest waar ook Dutroux was geweest en Dutroux kreeg bergen cadeaus van vele mensen. Hij voelde zich onrechtvaardig behandeld door het gerecht dat hem in de cel had geplaatst omdat hij veroordeeld werd op de dag dat L'Hermitte werd veroordeeld. "Une bête coïncidence..." zei hij nog. "On a tous de la chance de vivre dans ce pays..." zei ik nog. Ons mooie kleine landje. Goed om te leven. Morgen begint de jongste aan haar vakantiejob. Ze moest vandaag in het Frans bellen met haar werkgever. "Kijk, schat, dat is het leven. Er is de school en er is nog een ganse wereld daarbuiten. Nu kun je echt je kennis van het Frans in praktijk brengen." Ik reik je de hand maar je moet zelf de overkant bereiken. Dat kan jij alleen.
om te bloggen maar om de nieuwsgierigheid van de lezers te bevredigen, hier een paar nieuwtjes : wat de daklozenproblematiek betreft, jiepieke krijgt later een ereartikel. Wat de examens betreft, de meisjes zijn allebei geslaagd met A-attest, ze mogen dus overgaan. De oudste kreeg het diploma van het ASO, de jongste (vrijdag ook al 16!) een A-attest in het vierde jaar. Ze had een kleine buis op een vak dat ze volgend jaar toch niet meer heeft, dus gelukkig geen herexamens. Mijn zoon doet het ook goed tot nu toe, ik denk dat hij er goed door is maar hij laat me nog wat in spanning. De activiteiten van zijn kring op de univ nemen hem in beslag maar het was fijn dat de ganse familie toch aanwezig was op de proclamatie van de oudste dochter. Achteraf gingen ze allemaal samen naar het bal en wat was ze mooi, net een plaatje. Ze had de krullen uit haar haren laten stylen om de elegantie van de jurk beter tot zijn recht te laten komen en vindt me vreselijk conservatief als ik zeg dat ik haar nog altijd het liefst met haar natuurlijke krullen zie. Jullie kennen mij, ik zweer nog altijd bij puur natuur. Ze poseerde met een ellenlange gast voor een foto. In alle geval zaten of zitten er heel veel mooie meisjes in haar jaar. Op de receptie dronk ik (goedkope?) champagne en at ik wat donkere olijven. Het was snikheet en de dag was lang geweest want ik was al van half vijf op. Zaterdag had ik het geluk een hele sjieke receptie bij te wonen van de bib met hemelse champagne en heel veel hapjes. Onderwijl luisterde ik naar Les Liseuses Fabuleuses en bewonderde ik de rug van een Brusselse vrouwelijke minister. Wat de warmte met een mens allemaal niet kan doen. Mijn collega begon (bijna) te wenen : "Ik zal je missen..." De nadelen zijn echter groter dan de voordelen en ik sla begin augustus een nieuwe weg in. Mijn engelbewaarder heeft overuren gedraaid toen ik me dagelijks samen met X op de weg moest begeven en wil het wat rustiger aan doen. Het wordt een schitterende job, zeker weten. Eerst was er het idee dan de realisatie. Je suis l'artisan de mon propre futur. (Hopelijk verkloot ik het weer niet....)
