Ik ben Just me, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tosca.
Ik ben een vrouw en woon in een dorp bij de stad () en mijn beroep is teveel om op te noemen.
Ik ben geboren op 28/05/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en af en toe wat tekenen. Misschien zou het beter omgekeerd zijn....
Fantasie.
Romantiek.
Eén zoon, twee dochters.
Jong van geest.
Psychiater in een volgend leven misschien.
Parelstuif
Ongefilterde spinsels van een echte Brusselse. Romantiek en fantasie en tussendoor veel shit. Een heel klein tikkeltje van de Marollen.
08-10-2011
MADAM RECUP
Madam recup heeft een reputatie opgebouwd tot in de universitaire aula waar mijn dochter les krijgt. Het zat zo. Haar gsm was stuk en uiteraard leende ik haar mijn antiek geval uit dat nog altijd goed werkt. Muziek van La Bamba bij ontvangen oproepen, electronische uitgave. Enfin, een specialleke. De medestudenten : "Zeg, stemt uw mama voor groen..." (Niet dus, ik ben a-politiek momenteel, dat de winnaar mag winnen maar ik stem niet meer voor al die zakkenvullers). Of ook : "Zeg, dat is een museumstuk..." Uiteindelijk heb ik me dan deze week een nieuw ding aangeschaft nadat mijn dochter zelf een nieuwe "topper" had aangeschaft. Het was even wennen maar goed, ik verkoop abonnementen, dus ik ben snel weg met al die dingen. Toch ben ik trouw aan mezelf. Aan de recup. Ik doe zo lang mogelijk met dingen. Bijvoorbeeld. Mijn zoon heeft kaften nodig voor de univ. Ik koop de helft nieuwe en de helft in de kringloopwinkel. Goedkoop en lief voor moeder aarde. Ik probeer mijn kinderen toch iets bij te brengen daarover al zijn ze natuurlijk jong en dol op uitgeven. "Zou je toch niet thuisblijven..." "Neen, mama, ik ga naar het festival, ook al regent het..." Ach, deze moederkat heeft al lang begrepen dat de kroost zijn zin wil doen. Ik ben nog niet vergeten hoe ik was toen ik jong was. Nu word ik verondersteld madam te zijn, mevrouw... In mijn hoofd blijf ik mamzel... Al word ik honderd jaar. Een mamzel met recupneigingen. Het is nu niet dat ik de vuilbakken zou doen. Maar toch... Ik maak graag heel graag van iets oud iets nieuw. Zelfs van kapotte planten. Nieuwe vondst : een zwarte kartonnen cadeaudoos van een buur-orthodontist bij de papierafval kreeg een nieuw leven als juwelenkist. My new black box.
"Is het gratis? Want ik kom enkel als het gratis is." "Neen, jammer genoeg niet..." Dat wordt dus geen brunch. Geen politiek meer voor mij. Met het loon van ministers kan men x mensen aan het werk zetten - sist een stemmetje in mij. En de bibliotheek geeft wel een gratis ontbijt of gratis koffie en taart. Er moesten meer van die gratis toestanden zijn. Ben ik nu een tafelhoer? Ach, neen, natuurlijk niet. Bij mij thuis is het altijd de zoete inval. Alleen alcohol koop ik niet zo vaak vanwege te duur. Anyway, als ik veel geld zou hebben zou ik af en toe de gewone mens plezieren door gratis toestanden. Ze moeten zo al genoeg letten op de centjes.
