ben ik aan het bloggen.
Eerst een maatschappelijk relevante blog.
Nu een blog over mijn eigen biotoop.
De laatste dagen vertoef ik nog heel weinig op het internet.
De kinderen zijn thuis en -zoals u al weet- bezit ik slechts één computer.
Bovendien zal ik vanaf nu weer veel meer uithuizig worden.
Een serieuze veeleisende job als account manager wacht op mij.
Ik zal het ALLEEN moeten doen.
De job ligt in een aangenaam kader wat de omgeving betreft.
Mijn (artistiekerige) zinnen zullen dus geprikkeld worden door het vele groen, lees momenteel goud geelbruin dat in de natuur zo talrijk aanwezig is.
Boven mijn wieg bengelden Venus, Neptunus en Mars.
Ik heb er jaren over gedaan om te begrijpen waarom ik anders ben dan de anderen.
Sommige anderen denken wellicht hetzelfde over zichzelf.
Anders.
Niet beter.
Niet slechter.
Anders.
Een leven als een rollercoaster - hetgeen mijn huisgenoten beamen.
Een serieus jobke wacht op mij.
Maar ik heb er zin in en dat is goed.
Deze maal heb ik ook geen zin om te soft te zijn, ik zal dus flink van me af bijten.
Zeker niet te vriendelijk zijn, hoewel dit tegen mijn natuur indruist maar zaken zijn zaken.
Ik heb dit weekend geen graven bezocht, ik heb nu even geen zin in de dood maar wel in het leven.
Het kan zijn dat ik het de eerstvolgende periode zeer druk krijg maar ik ga ervoor...
Groeten aan iedereen!!!

02-11-2008 om 20:50 geschreven door tosca  

ben ik dan toch in de prijzen gevallen.
Ik krijg de tijdelijke job.
Wel veeleisend.
Commercieel gezien dan.
Ze zochten iemand mét ervaring die de uitdaging aan zal kunnen.
Geen negatieve gedachten vooraf, ik houd het voorlopig positief en zie wel.
Als een volbloed tweeling (sterrenteken) met ascendant steenbok en waterman (op de grens van deze laatste twee) ben ik het gewoon om pirouettes te maken en uitdagingen aan te nemen.
Met mij erbij is nog nooit iemand failliet gegaan.
Une main de fer dans un gant de velours.
Het is ook een job op niveau.
Veel customer contacten, heel wat anders dan de telemarketing.
Ditmaal gaat het over serieuze zaken.
Maandag mag ik beginnen.
Blij dat ik een tijdje zal kunnen leven zonder te over-leven.
De weekends ben ik vrij.

22 uur woensdagavond (net terug van een rit naar een afgelegen dorpje waar mijn dochter een filmavond en sleepover meemaakt bij een vriendin samen met andere jonge mensen uit hun school).
Mist hangt over de velden.
Het ruikt naar gezonde mest.
Weg van de bewoonde wereld.
Een restaurant.
Huizen mooi maar afgelegen.
We rijden voorbij een kerk met een paar graven errond.
Hoevele gezonde boerenmensen liggen hier onder de grond.
Vaneigens.
Halloween op zijn Vlaams.
Geen ziel te bespeuren in de omtrek.
Of toch wel.
Mijn schat die me dichter op de huid zit
dan mezelf.
Het is koud.
Maar mooi...
buiten.
    (uit Leven is om een ander geven)

29-10-2008 om 22:28 geschreven door tosca  

27-10-2008 om 22:19 geschreven door tosca