Ik ben Just me, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tosca.
Ik ben een vrouw en woon in een dorp bij de stad () en mijn beroep is teveel om op te noemen.
Ik ben geboren op 28/05/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en af en toe wat tekenen. Misschien zou het beter omgekeerd zijn....
Fantasie.
Romantiek.
Eén zoon, twee dochters.
Jong van geest.
Psychiater in een volgend leven misschien.
Parelstuif
Ongefilterde spinsels van een echte Brusselse. Romantiek en fantasie en tussendoor veel shit. Een heel klein tikkeltje van de Marollen.
19-05-2010
CHAOS CHAOS CHAOS
Vreemde dagen achter de rug. Géén tijd voor mezelf. Volmacht in orde brengen (+ attest van de universiteit) voor mijn zoon die tijdens de stemdag volop aan het blokken is voor zijn examens. Studenten vroegen of ik voor hen ook de klus wou klaren maar ik heb al genoeg omhanden met mijn "kastaars". Laptop kopen voor mijn oudste dochter die er toch één nodig had in september als ze op de univ zit. Baljurk betalen voor mijn oudste dochter. De jurken van de "Rue de Brabant" bevielen haar niet vanwege een overdaad aan parels (mediterrane culturen hebben een andere kijk op de dingen maar spijtig, want ze waren niet zo duur...) en de soiréejurken in bepaalde winkels in de stad lagen sowieso boven mijn budget, dus werd het internetshoppen in London. Benieuwd wanneer de jurk toekomt, maar het moet gezegd, ze ziet er formidabel uit. "Je zou zelfs mooi zijn in een doek," placht ik te zeggen want ze is jong en mooi en strak en goed gevormd op de juiste plaatsen. Ik belde ook naar de fiscus om mijn collega een dienst te bewijzen en te vragen wanneer ze zullen helpen bij het invullen van het belastingsformulier in zijn gemeente. "Of ik hem wil helpen..." "Kijk," antwoordde ik vriendelijk en beleefd, "ik wil wel helpen maar ik wil het risico niet nemen want jij bent getrouwd en ik heb geen ervaring met links en rechts op belastingsformulieren en je hebt verschillende inkomsten en een eigendom van jezelf en van je vrouw en één of andere hypothecaire lening, dus neen, ik wil het risico niet nemen... " Zó close zijn we tenslotte ook niet al klikt het wel. Ik die één en al toewijding ben tijdens de jongste week, kreeg even later een geschenk uit de hemel en vond een grote som geld in een witte omslag op de grond. Ik ben zo rijk als de zee diep is... Op den duur zou ik het nog gaan geloven ook, maar herejee, het geluk stond voor één keer aan mijn kant. Het begint te draaien. Na regen komt zonneschijn. Deze keer lacht het einde van de maand me toe. En dan nog dat ene... "Kan je mij vergeven dat ik je ooit de deur wees al had je maar 800 Bef op zak?" (vader zaliger) "Ja, pa, ik kan je vergeven, iedereen moest en moet zijn lessen leren (ikzelf incluis) maar het is allang goed, het is je vergeven, zonder jou was ik nooit geworden wie ik ben (redelijk zelfstandige vrouw, misschien tè maar ja...) maar goed, het is je vergeven, fly to heaven, vlieg naar het licht, stel het goed daarboven..." Een dag later vond ik de som op de grond. Zonder adres, zonder naam... Voor de eerlijke vinder. Binnenkort mijn verjaardag. Ik weet en voel in mijn binnenste dat er volgend jaar heel wat gaat gebeuren.
