dat ze bij de sexlijn meer zouden verdienen. Ik krijg plots heel veel zin om een toneelstuk te schrijven. Over wat gaande is "on the floor". Er zou misschien wat afgelachen worden. Het leven zoals het is. Mensen stoefen over standjes en vroegere veroveringen. Over het doen op rare plaatsen. Ik ben ervan overtuigd dat ik een heel romantische ziel ben. De liefde was en is altijd romantisch en romanesk. Kussen bij volle maan. Lepeltje lepeltje tussen de lakens. Misschien ben ik oerconservatief maar al die rare toestanden hoeven niet echt voor mij. "Awel, in de gazet stond ne fait divers over een man die van een kast sprong en de vrouw was vastgebonden op het bed. Hij is door de kast gezakt en was op slag dood. Zij was vastgebonden... Da is erg, ma 'k kon mij ni inhouden..." Ja, er wordt nogal wat afgebabbeld op dat werk. Ze weten ondertussen al wel dat zweeptoestanden niks voor mij zijn. Geef mij maar oesters op een dakterras bij ondergaande zon en een goede fles champagne en kusjes hier en kusjes daar als vlindertjes die door de lucht dwarrelen.
13-03-2012 om 22:25
geschreven door tosca 
|