Mettewielaan Molenbeek.
Mijn collega zet me af, iets vóór het Karreveld(park).
De bomen wiegen heen en weer.
Ik probeer te mediteren, de geest vrij te maken.
Rustig in- en uitademen op het ritme van de koude wind. Me concentreren op het klakken van mijn Sacha-laarsjes, een erfenis van mijn dochter wiens schoenmaat inmiddels al twee maten gegroeid is.
Plots begin ik hevig te niezen.
Verkoudheid, hooikoorts, wie zal het zeggen?
"Tu fumes, mademoiselle?"
Ik schrik wakker als een Griekse mythologische figuur die van de Olympos neerdaalt.
"Eh, non, bonjour monsieur... Non, je ne fume pas, peut-être, c'est un rhume des foins à cause des pollen qui se trouvent dans l'air."
"Ah, oui, c'est possible... Tu vois, mademoiselle, j'ai 90 ans. Je suis né en 1920."
"90, quoi? 90 ans? Mais, monsieur, vous paraissez 20 ans de moins, on dirait la septantaine et encore ... même pas..."
Voor mij één van de wonderen der natuur. Een mooie bejaarde man, niet supergroot, maar met een hele gave huid, heel weinig rimpels en een prachtig verzorgde witte volle haarbos.
"Moi, j'ai 46 ans..."
"Ah, je croyais que tu étais encore plus jeune que cela, mais comme ça, tu as donc 43 ou 44 ans de moins que moi..."
"Oh, monsieur, vous nous faites bien la concurrence, vous êtes quel signe astrologique par ailleurs??"
"Moi, je suis un poissons... Je nage beaucoup..." antwoordde hij.
"Et, qu'est-ce que vous avez fait comme métier, si je peux vous demander..."
"Tailleur..."
"C'est quand même bien de pouvoir faire le métier qu'on aime, on voit bien le résultat...
Monsieur, je ne crois pas mes yeux, vous pourriez faire de la publicité pour les crèmes anti-rides, vous paraissez tellement plus jeune que 90 ans..."
"Je sais... et je sais aussi que vous êtes honnête quand vous parlez, vous êtes très polie..."
Sommige mensen lijken pakken jonger dan ze zijn.
Onze pa, gestorven in maart, heeft nooit de leeftijd van Charles Veldlager bereikt. Maar hij heeft wel voor twee geleefd, meer tussen uitersten in.
Ik zie Charles Veldlager waarschijnlijk nooit terug.
Als ik een alleenstaand dametje van 75+ was geweest, had het misschien iets kunnen worden tussen ons.
Hoewel...
Een "poisson"?
Sterrenteken vis?
Zo'n gave huid?
Zo'n jeugdig uiterlijk?
Er is misschien een reukje aan...
Of ben ik jaloers omdat in mijn leven de telomeren zwaarder op de proef worden gesteld.
Fuck you, seffens word ik nog de boze queen uit het Sneeuwwitjesprookje.
Charles Veldlager, een oudere en andere versie van Georges Clooney. Enfin, mannen in een goede verpakking.
Het is weer eens wat anders...
07-05-2010 om 10:30
geschreven door tosca 
|
 "Wink"){kind=icon}
