Ik ben Just me, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tosca.
Ik ben een vrouw en woon in een dorp bij de stad () en mijn beroep is teveel om op te noemen.
Ik ben geboren op 28/05/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en af en toe wat tekenen. Misschien zou het beter omgekeerd zijn....
Fantasie.
Romantiek.
Eén zoon, twee dochters.
Jong van geest.
Psychiater in een volgend leven misschien.
Parelstuif
Ongefilterde spinsels van een echte Brusselse. Romantiek en fantasie en tussendoor veel shit. Een heel klein tikkeltje van de Marollen.
26-11-2009
HET IS MAAR HOE JE HET BEKIJKT
Gisteren kwam ik tot de volgende bedenking. Het feit dat ik niets heb tegen hoofddoeken en mensen die dit dragen, ligt wellicht aan mijn katholieke roots. Dankzij deze roots heb ik het ook niet moeilijk met de tradities van moslimmensen zoals morgen "het Offerfeest". Ik bedoel maar dat ik het veel beter kan begrijpen vanuit mijn katholieke opvoeding. Morgen gaan er vele kindjes niet naar school vanwege het Offerfeest. In Brussel zag ik van jongsaf aan mensen met hoofddoeken. Toch leefde ik grotendeels in een hoofddoekvrije omgeving. Misschien is het een optie. Mensen toleranter maken voor andere tradities door bepaalde zaken vanuit hun eigen traditie te beschouwen. Moke weet dat ik dol ben op kerstmarkten. Ik plaats ook elk jaar een stalletje en een kerstboom. Hij stoort zich hier ook niet aan. Het is maar hoe men het bekijkt. 1 ding is zeker : ik kan de moslims beter begrijpen als ik teruggrijp naar mijn katholieke roots, dan als ik hier niet naar teruggrijp. Toen de kinderen jong waren, bezocht ik de kerstalletjes met hen en zij vonden dit vreemd, als een soort theater, maar wel mooi. Ook het Offerfeest is hen een beetje vreemd. Maar ze kennen wel beide tradities. Belangrijk is om alles in zijn kader te plaatsen.
