|
Wachtzaal van de dokter.
Vele zieke mensen.
Deftige oudere dametjes, mooi gekapt.
Een paar heren van mijn leeftijd of iets jonger.
Een paar vrouwen van rond de vijfendertig.
Ikzelf.
Een man van Arabische of Turkse afkomst komt binnen, met een wandelstok.
Hij gaat zitten.
Zijn vrouw vergezelt hem en verlaat de wachtzaal.
De dokter begint met de consultaties.
We wachten allemaal.
Na een uur komt de dochter van de Arabische (dat had ik ondertussen uit de taal begrepen) man binnen.
De dokter laat een behandelde patiënt buiten en ze overvalt hem met haar assertiviteit.
Die wil haar vader laten voorsteken, zoveel is duidelijk.
De man zegt : "La la la..." (Neeje, neeje, neeje)
Hij voelt zich gegeneerd.
De dokter kan niet op tegen de assertiviteit van de Arabische dochter van de man en vraagt de mensen drie minuutjes geduld uit te oefenen.
Achteraf volgt protest in de geledingen.
Blijkt nogmaals dat we in een "kastenmaatschappij" leven en iedereen er andere normen op nahoudt.
"Ils me volent un quart d'heure," zegt een dametje.
Uiteindelijk is het mijn beurt (met een kwartier vertraging) en kom ik na 2 uur 20 aan de beurt.
Tekort aan huisartsen?
14-10-2010 om 21:55
geschreven door tosca 
|
