Geen terrasje kunnen doen.. Ik was nochtans uitgenodigd door een paar collega's bij wie ik begin deze week een opleiding on the floor genoot. De gitarenman en een een vriendelijke dame die luistert naar de naam S en voor de rest is het een naam uit de bijbel. Het zou wel leuk geweest zijn maar er zullen wellicht nog momenten komen. Ik was deze morgen heel ziek. Hoofdpijn, braakneigingen, de ganse rammeteut... Wat slokjes coca hielpen. Bij de Maya's was coca een geneesmiddel en dat is het ook wel een beetje. Naar de interim en het werk gebeld. De wachtzaal van de dokter. 1,5 uur wachten. Hij gaf meteen alle medicamenten en een pilvoorschrift op één papiertje mee. Plus het attest voor de werkgever in casu het interimkantoor. Ik betaalde ook voor het globaal medisch dossier. Ik moest een storting uitvoeren want ik had niet genoeg geld op zak. Gelukkig is het een geconventioneerde arts. Of alles goed is met me... Chillen, chillen, chillen. De paasvakantie (niet voor mij) ligt in het verschiet. Ik maak plannen. Blijf zolang mogelijk op deze interimplek tot het gedaan is of tot ze me buitenzwieren. Ik ken mezelf en weet dat ik wel weer op mijn tippen zal moeten lopen. Is het gedaan, dan zoek ik wel weer een andere plek. Niet teveel ineens. Cool, cool, we moeten het nog een hele poos volhouden. Ik ben blij dat ik de gitarenman en S. leerde kennen. Noot : de gratis muntthee van Moke met thijm hielpen me weer op de been. Ik voel me al veel beter. Mijn zoon is de halve nacht uitgeweest want vandaag zijn het de laatste 100 dagen van de humaniora. Hij is laatstejaars. Gisterenavond naaide ik als een gekkin stukjes van kleren ineen. Hij is slank en alles moet altijd "smaller" worden gemaakt. Mijn dochter gaat deze avond uit en blijft in het Pajottenland slapen, in het huis met zicht op een geactualiseerd Breughelschilderij. De jongste wil morgen shoppen in Antwerpen. Urban Outfitters. Dat belooft. Ik verzwijg erbij dat ik deze week minder pree trok vanwege het uitvallen van de electriciteit op het werk en dus minder werkuren. Dat wordt weer een evenwicht zoeken tussen willen en kunnen. Maar ach, ik geniet ook wat vakantie door het feit dat ik mee in de vakantiesfeer dwarrel. Morning has broken. Morning has broken. Ik had het lieke zo graag op de gitaar horen spelen. Gelukkig is er tinternet met die schitterende getalenteerde Aziatische man die het zo mooi kan spelen.
03-04-2009 om 16:13
geschreven door tosca 
|