Ik ben Just me, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tosca.
Ik ben een vrouw en woon in een dorp bij de stad () en mijn beroep is teveel om op te noemen.
Ik ben geboren op 28/05/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en af en toe wat tekenen. Misschien zou het beter omgekeerd zijn....
Fantasie.
Romantiek.
Eén zoon, twee dochters.
Jong van geest.
Psychiater in een volgend leven misschien.
Parelstuif
Ongefilterde spinsels van een echte Brusselse. Romantiek en fantasie en tussendoor veel shit. Een heel klein tikkeltje van de Marollen.
16-10-2009
CHAOTISCHE DAGEN
De centrale verwarming stuk. De installateur is van de aardbodem verdwenen, geen spoor van die man terug te vinden. Dan bij toeval (eh oui, le hasard existe) een nummer zien op een camionette. Waar de wachttijd op de bus al wel goed voor is. Een easy-going persoon aan de lijn. Wil maar kan ons niet helpen vanwege ons verwarmingstoestel waarvoor we best naar de firma zouden bellen waarvan het toestel afkomstig is. En ja, we werden geholpen. De verwarming functioneert weer als voorheen. Dan in een gekke bui... Kraslotjes gekocht en keer op keer gewonnen. Niet nadat ik zorgvuldig de verkoopster had gescreend. Men wint niet bij iedereen. Intuïtie heet dat dan. Dan is er nog het boekenfestijn, waar ik een gratis boek koos en kreeg van Dirk Draulans. Dagboek voor mijn dochter. Dirk Draulans. Lijkt best een sympathieke knul. Nu het boek nog lezen. Verder wat andere literatuur en spullen bij elkaar gesprokkeld. Door de dag klus ik mijn parttime-job af. Er is een nieuwe leerlinge in de groep, afkomstig uit het verre Brezil. Haar ma heeft een zwarte huidskleur en haar pa is koffie met heel weinig melk. Zegt ze zelf. Zelf heeft ze de kleur van haar papa. Het is een schatje en ik kan er goed mee praten. Ze heeft een lichte vorm van adhd. Ik geloof in haar toekomst. Ik geloof in iedereens toekomst. Neem mij nu. Een prima leerlinge maar soms maakte ik er een zootje van. Toch is de chaos niet zonder resultaat geweest. Ik heb een bredere kijk op het leven. Al glip ik overal door. Eén ding heb ik geleerd : ik hoef niet zonodig bemind worden. Begrijpe wie kan. Vroeger wou ik altijd behagen en gans de rest. Nu ben ik wie ik ben en wie van me houdt is welkom, wie niet van me houdt byebye. Deze avond nog naar Ulrikskapelle getogen met onze auto. De oudste dochter oppikken. Haar vriendin met korenblond haar deed me de groeten. Soms verrast mijn dochter mij. Ze heeft helemaal alleen een heerlijke chocoladetaart gebakken. En of het smaakte... Een Engels recept. Wat mezelf betreft... Coachen, opvolgen, steunen, begeleiden, disponibel zijn. Welkom Madam Kwebbel in de mensenwereld, welkom aan mezelf. Welkom ook beste lezers die af en toe een stukje lezen.
