Ik ben Just me, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tosca.
Ik ben een vrouw en woon in een dorp bij de stad () en mijn beroep is teveel om op te noemen.
Ik ben geboren op 28/05/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en af en toe wat tekenen. Misschien zou het beter omgekeerd zijn....
Fantasie.
Romantiek.
Eén zoon, twee dochters.
Jong van geest.
Psychiater in een volgend leven misschien.
Parelstuif
Ongefilterde spinsels van een echte Brusselse. Romantiek en fantasie en tussendoor veel shit. Een heel klein tikkeltje van de Marollen.
20-07-2008
VANUIT MIJN VAKANTIESTEKJE...
neem ik toch even het klavier ter hand om wat neer te pennen. Grootse plannen al is het toeval er ook wat mee gemoeid. Toeval? Fatum? Ik liep X tegen het lijf, of beter gezegd ik fietste en kwam X eigenlijk tegen en we hebben elkaar heel hartelijk en sympathiek begroet. Neen, het is niet de zon of het gebrek aan zon maar er werd weer iets in me wakker. Geef toe, klinkt beter dan "er is iets in mij gebroken". Nikske gebroken, wakker geworden dus. Wat werd wakker? Wel een soortement engagement. Na de vakantie zal ik dus weer wat sympathieke sociaal geïnspireerde dingen in mijn blog verwerken. Niet dat ik meteen een hotel voor daklozen zal openen maar toch... Ik wil dus een deel van mijn vroegere blog in deze blog verwerken. Actualiseren want alles beweegt. Mijn zoon is met vrienden vertrokken naar de Gentse Feesten. De oudste dochter kreeg een nieuwe GSM - beloofd is beloofd - en voor de oude (een Laatse Nieuwspromotie) kregen we nog vijf euro lader incluis. Ze neemt filmpjes op en we lachen om onszelf. Ik ben de slechtste actrice van West-Europa volgens mijn oudste dochter. Zo fake... Vandaag stonden er lekkere mosseltjes op het menu maar ach, wat waren ze klein. Nummer één? Ik was niet bij den Aldi geraakt. Ik loop, ik ren terug naar mijn vakantiestek en hoop dat de zon deze week wat doorbreekt. Ciao, ciao...
Ik las héél even een blogloze internetloze periode in. Kwestie van "mentaal" wat vakantie te nemen. Vakantie te nemen in de geest. Even herbronnen. Dicht bij de natuur, dicht bij de liefde, dicht bij de vriendschap, dicht bij zoveel mooie dingen. Ik wens jullie allemaal een schitterende vakantie toe met veel zon, veel leute (met of zonder zon), veel... Alles wat jullie wensen. Het doet goed er even uit te zijn. Kusjes voor alle trouwe en minder trouwe lezers. Hou jullie kits!!!
maar deze Gregoriaanse gezangen kan ik wel smaken. Een prachtige CD Chant - Music for Paradise door de Cisterciaanse monniken van Stift Heiligenkreuz (Weense wouden van Oostenrijk)
Zonet de kadastrale huisbelasting, de electriciteitsfactuur en het water betaald. Het zal Brussel niet veel helpen om uit de mizerie te geraken, maar goed, vele kleintjes maken een groot. We zijn extreem zuinig en ecologisch met het water omgesprongen zodat de factuur redelijk blijft. De electriciteit is een ander paar mouwen, ik zou zeggen, we hebben een "normaal" gezinsverbruik voor toch wel vijf personen waaronder drie opgroeiende jongeren. Het kadaster is niet echt omhooggegaan, dus dat valt nog wel mee. Maar hoelang nog blijft het hier betaalbaar wonen? Brussel heeft een tekort, dus dat belooft voor volgend jaar. De meeste nieuwsberichten voorspellen weinig goeds. Zou het aan het flutweer liggen? Het is zo maar een gedacht... Straks eten we "Hollandse" poffertjes, een soort kleine pannenkoekjes. Volgens onze wijze ma, ligt de kiem van het probleem waarover de regering gevallen is zo'n vijfenveertig jaar achter ons. (Hee, net zo pril als ik, joke, joke (= grapje) maar ik voel me nog olé, olé, gelukkig...) Iets ivm Boudewijn en dat er afgesproken werd dat gans België tweetalig zou zijn (officiële instanties?). Maar de Franstaligen reageerden met "non". Ik heb de waarheid hierover niet getoetst. Wat ik wel weet is dat al die politieke spelletjes, danig op de zenuwen werken van sommige mensen. "Uw grootvader zou zich in zijn graf omdraaien..." "Ja, ma, ik weet het,... ik weet het..."
Vergezeld van mijn twee dochters trok ik door de stad. Een Marokkaanse dame sprak me aan. Ze was vergezeld van haar dochter die al groter was dan haarzelf. "Madame, excusez-moi d'être indiscrète mais où est-ce que vous avez trouvé votre sac. Ma fille l'aime bien..." "Oh, il n'y a pas de quoi... Je l'ai reçu de ma fille." Mijn dochter : "Le sac vient de H&M." "Est-ce qu'il y en a encore comme cela?" "Non, je l'ai acheté en avril..." Conclusie. Mensen willen maar één ding, hun kinderen gelukkig zien. Dat is universeel. Mensen zouden hemel en aarde bewegen om hun kinderen gelukkig te maken. Ten tweede : ik ben vriendelijk edoch gereserveerd. Maar ik blijf altijd vriendelijk. Sta open voor iedereen. Maar mijn "kot" is zo comfortabel, zo gezellig dat ik me er vaak in terugtrek. Niemand is er ooit in geslaagd om me echt uit die "klei" te trekken, maar wil ik dat wel??? Het is hier vree goed... in mijn eenvoudig stulpje. Ten derde : misschien moet ik mij wat vaker beroepen op mijn dochter die zichtbaar betere smaak heeft dan mezelf. Dageraad heeft watermeloen gesneden en de oudste dochter wil op msn, dus laat ik het er maar bij voor vandaag. De ochtendstond heeft goud in de mond en de nacht nog meer.
Deze morgen toch even aan Michel zaliger gedacht. 14 juli is tenslotte de Franse feestdag. Michel is een "Franse" vriend (sedert 1990) die een relatie had met Chantal, zijn lief. Michel was een close vriend zonder meer. Omdat er "niets" was, begrepen we ons zeer goed. Konden we ook over veel zaken doorbomen. Op de radio was er één of ander programma aan de gang, ik denk de vervanging voor het programma van "Peeters en Pichal" maar ik deed geen research naar wie, wat, waarom... Vandaar de vage beschrijving. Het ging over muziek die mensen in Frankrijk ontdekt hadden. Franse muziek. Cloclo, Cabrel en een paar groepen passeerden de revue. Toch jammer dat de presentator het hiernavolgende liedje niet gevonden heeft. Strange.... Aan jullie de eer om het te beluisteren. Denk nu niet dat ik mijn dagen al rouwend doorbreng. De dood van Michel en x ligt al een hele tijd achter mij, tenslotte was ik ook niet hun levensgezellin. I just felt deeply hurt maar dat was het ook. Ik ga geen jaren zitten rouwen. Meer en meer zal het gemis plaatsmaken voor de fijne zoete herinnering. Ik heb het druk vanavond. Ik moet een jurk aanpassen voor dochterlief (ze heeft graag een persoonlijke touch)... Een lamswollen donkere pull die Dageraad te warm gewassen heeft weer goedkrijgen : internetopzoekingen leerden me dat ik de pull wat moet laten weken in geconcentreerde wasverzachter, gewoon met de hand uitwassen en dan op een handdoek laten drogen. Het lukt wel. Verder viel er nog een brief van de vorige interim in de bus, iets ivm een terugbetaling van een werkbonus maar het bedrag is miniem vanwege het feit dat het belast wordt. Ik klasseerde het bij de andere papierberg. Ach, de hiernavolgende muziek is "zoet" en "onbetaalbaar"...
