De droom van deze nacht katapulteerde me terug in het verleden. Alleen de locatie kwam uit het verleden. Zelf was ik volwassen en zorgde voor mijn kinderen. Ik leefde in de bungalow van mijn grootouders in een bosrijke omgeving, soit the middle of nowhere. Maar ik was dus volwassen en plukte appelen van de bomen. Terwijl ik die streek alleen als kind gekend heb. Het kwam door een ontmoeting out of the blue. De papa van een vriendin van mijn dochter en ikzelf raakten aan de praat op een ouderavond. We komen beiden uit een identiek milieu. Veel herkenbaarheid. We zijn geen bourgeois, eerder bohémiens of hoe je het ook wil noemen. Soort zoekt soort? Zijn vrouw is een redelijk goede kennis van mij. Ze is een week geboren voor mijn doodgeboren zus. Zou dat een teken zijn van mijn zusje van hierboven? Goh, soms kan ik haar voelen,... Zo ver en zo nabij... Ik voel wel dat mijn zus me steunt... ELS ELS ELS ELS ELS ELS ELS ELS... Wat wil je me zeggen? Soms denk ik dat ik er alleen voor sta... Maar er is Els en die en die en die... Een gans leger mensen hierboven waakt over mij, veelal jonge doden (vrienden). Een buddy, een ex-medestudent, een vriendin uit de kindertijd, mijn zusje, een jongen op wie ik nog gebabysit heb en die op zijn achttiende in Leuven gestorven is aan een natuurlijke dood (uitmuntende student) ... Toch wel meer dan een handvol. Ik voel hun liefde zoniet hun sympathie. Bill Gates is rijk en ik ben altijd in het rood, al jarenlang... Collega's vragen me of ik op vakantie ga tijdens mijn verlof de volgende weken. Niet dus. Lekker thuisblijven. De studies van de kinderen betalen. Blij zijn met een boterham met choco. Geen honger hebben als mijn partner met het avondeten komt. Een tijdelijke vlaag van anorexia. Mezelf dwingen toch iets te eten. Sommigen noemen me een heks (goedbedoeld). Ik voel me ook een middeleeuwse heks. Kruiden en planten. Kon ik maar de moleculen op een krasbiljet verplaatsen. Er ontbrak slechts één nulletje en ik had 25000 euro gewonnen. Shit... Wat met de alchemie? Het werkt ook niet altijd, afin meestal wel maar niet in het geval van het krasbiljet. Ik kan de nul er niet bij toveren.
to bite the dust
22-09-2011 om 21:06
geschreven door tosca 
|