Mijn eerste coach houdt een plaatsje vrij mocht er zich een nieuwe opdracht aandienen.
Sjonge, toch iemand die "compassie" met mij heeft.
Eigenlijk werkten we graag samen de eerste coach en ik.
Met de tweede coach (chef) was het een heel ander scenario.
Maar ik leef momenteel in een soort roes.
Ik droom van een goede nieuwe opdracht. In een sjieke doos. Met vriendelijke mensen.
Toch een beetje opportunist dus,...
Ditmaal hoop ik dat de opdracht wat langer zal duren.
Er is nog geen nieuws aan de horizon, maar dat komt wel.
Alles op zijn tijd.
Eerst de grote kuis beëindigen, de kinderen verwelkomen na hun gwp.
Ik wil niets forceren, ik heb alle tijd.
Volgende maand verjaar ik en misschien brengt dat wat geluk mee.
We shall see.
Maar ik ben heel gelukkig nu.
Wel een beetje oppassen met de financiën maar voor de rest is alles peis en vree.
Volgende week ga ik heel goedkoop naar de film voor 5 euro 10, ergens op het Brouckèreplein, de middagséance die om 11 uur 30 begint.
Soeur Sourire of een andere film.
Een documentaire film die ik graag eens zou zien is de film Katanga Business van de regisseur Thierry Michel, ook
bekend van Mobutu, roi du Zaïre en Congo River.
Een film (politiek-economische thriller) die weergeeft wat zich afspeelt in Katanga, de Zuid-Oostelijke provincie van de Democratische Republiek Congo, overigens
één van de rijkste streken ter wereld inzake grondstoffen. Ironie van het lot : de bevolking is er straatarm. Multinationals concurreren er met het rijke China.
What about them?
Zij moeten waarschijnlijk slaafke spelen om hun familie te onderhouden en zijn straatarm.
Er zijn er genoeg, mijnheer, madame...

23-04-2009 om 20:28 geschreven door tosca  

Het huis kreeg een poetsbeurt en de vloeren glimmen.
Het interimkantoor gaf mijn C4 en had reeds een nieuwe job in de aanbieding voor anderhalve week, maar ik
ben nog in de running voor een vaste job, hoewel ik niet denk dat ik deze job zal krijgen.
Maar wat positief is, het interimkantoor staat achter mij en ik voel dat ik niet alleen sta en er binnenkort iets nieuws op de
proppen zal komen. Ik bereid me mentaal voor (neen, ik steek geen chipje in mijn hoofd), gewoon hoofd leegmaken en positief
denken aan al het goeds dat er zal komen. Ik flaneerde naast een grote verzekeringsfirma en beelde me in dat ik door de grote
deur ging en vriendelijke mensen mij naar mijn nieuwe opdracht loodsten. Dromen mag. Maar het blijven natuurlijk wel interims
en sjonge, je zou niet zeggen dat het crisis is. Zoveel opdrachten zoeken kandidaten. Zoveel interimjobs. Het lijkt me alsof het
vorig jaar meer crisis was dan nu.
Mijn eerste coach van acht weken geleden op de voorbije job stuurde me een vriendelijke mail en dat deed deugd.
We kunnen elk hart onder de riem gebruiken.
Hoewel, ik geniet met volle teugen van de zon, van de nu kinderloze dagen (ze zijn op GWP), van het samenzijn met Moke.
We hebben ons al goed gejeund (geamuseerd).
De avond kan niet stuk, dakterrasweer, poivrons avec du hâché,...
Even thuiskomen tussen de drukte door.
Geluk is simpel.
En groeit als onkruid tussen spleten van witte rotsen, waar men het niet verwacht.

22-04-2009 om 19:07 geschreven door tosca  

20-04-2009 om 21:49 geschreven door tosca