Vermits de geschiedenis nooit is wat ze lijkt... En we vandaag geschiedenis schrijven wat ons Belgenlandje betreft... Eén ding toch... Wordt Bart De Wever gebruikt door de kapitalisten, lees heel rijke families, aan wie het goed uitkomt dat hij in het poppentheater van België speelt? Ze laten hem zijn ding doen, ondertussen zinkt het land verder in het rood, in de kredieten, investeerders lopen weg... Ontelbare asiel- en andere gelukszoekers kunnen hun plekske veroveren want er is toch niemand om hen terug te sturen. Gepensioneerde autochtonen leven met kaarsen en wassen zich met koud water van mizerie. Zo erg is het nu ook weer niet, maar allez, bij wijze van cliché. Hoewel, u zoudt versteld staan van de mizerie bij de Belgen. Uiteindelijk telt voor die kapitalisten maar één ding : goedkoop werkvolk vinden, heel goedkoop werkvolk. Vanwaar ze ook komen, van Kirghizistan, van Jette, van n'importe où. Ik stel me ook vragen bij het Vlaanderen van Bart De Wever. Welk Vlaanderen? Ze komen er ook van overal, ze spreken zeer slecht de taal van Vondel. Hoe zou je willen, ze komen van elders. Persoonlijk heb ik meer affiniteit met Walen dan met bijvoorbeeld mensen met Afrikaanse roots uit Vlaanderen. Ik zie niet goed in hoe Bart De Wever die ganse melting pot wil assimileren. Toch ben ik open-minded maar teveel is teveel... Ook ik ken mijn grenzen. Ondertussen is men er weeral in geslaagd mij bij Actiris op te roepen tijdens mijn verlof in het onderwijs nota bene. Ik zat er tussen een invalide Belg, een jongeman met een bierbuik, een heleboel nieuwe Vlamingen die slecht de taal van Vondel spreken maar wel voor nieuwe kindjes gezorgd hebben en dat vult dan op zijn beurt weer de scholen, tussen een vrouw die vroeg of vrijwilligerswerk ook aanvaard wordt. "Definitely not," wou ik zeggen maar de consulent had hier geen antwoord op, hij twijfelde. Misschien lijd ik aan Actirismisvorming door het feit dat ik als enige Brusselaar continu gestalkt word. Ik toonde mijn lijsten met honderden jobs en de consulenten beaamden dat ik een slachtoffer van het systeem ben. Ondertussen heb ik kans op een nieuwe job.
07-01-2011 om 17:51
geschreven door tosca 
|