|
Ergens in Vlaams-Brabant is er kans op een nieuwe job.
Morgen is er eerst opleiding voorzien plus selectie en dan kom ik eventueel in aanmerking.
Ze zoeken verschillende mensen hetgeen mijn kansen vergroot want als ze maar één persoon zoeken, kom ik niet in aanmerking tenzij er geen andere medespelers zijn. Mijn groot geluk is dat ik meerdere talen spreek maar daarmee is ook zowat alles gezegd.
Het gaat om een halftime, uiteraard.
Het kennismakingsgesprek verliep gisteren uitstekend.
Wel kwam ik per ongeluk een uur te laat maar dat kwam door het feit dat de plek moeilijk vindbaar is.
Dan maar telefoneren in een sympathiek hotelletje.
De man (ongeveer zo'n 37 jaar oud) was heel joviaal en ik moest zelfs niet betalen voor de telefoon maar deed dit toch. Waarom niet per gsm? Wel, mijn belkrediet was erg laag en ik had geen zin om al een nieuwe kaart te kopen. Maar de goede ouderwetse methode gaat ook...
De persoon die normaal het kennismakingsgesprek moest leiden, was ziek, dus had ik geluk...
Ik beschouwde het zowat als een avontuur.
Thuisgekomen, na grote omzwervingen met de lijnbus, via eindeloze industrieparken, trok Mo een gezicht...
"Ga je zover werken, schat..." Hij heeft er bijna niet van geslapen.
Maar heb ik de keus?
De hete adem van de RVA in de nek.
Ik mag dan wel heel vaak interimmen, ze laten niet los...
Zoals gezegd, blijf ik nog graag zo'n 60 maanden in het "systeem".
Het zou zonde zijn om mijn rechten te verspelen.
De collega van de vrouw die het kennismakingsgesprek gisteren leidde, zei dat ik waarschijnlijk nog iets bij zou trekken van de RVA, maar als samenwonende krijgt men niets bij. Als halftime trek ik ongeveer het dubbele van mijn dopgeld van 400 euro. Dit volstaat voor mij. Want - zoals vermeld - ben ik low impact.
Binnen 60 maanden kan ik als zelfstandige aan de slag om studies en dergelijke te maken.
Niet als ingenieur of architect.
Zo opgeleid ben ik niet.
Neen, het gaat om steekproeven.
Moke vindt het allemaal maar niets.
Zo ver gaan werken.
In andere landen zoals in de VS doen ze dit vaak.
Het wordt aanvankelijk wat puzzelen.
Wat is de goedkoopste en snelste manier om er te geraken?
Lijnbus, trein of de twee in combinatie?
Ik kan opgaan met lijnbussen en met lijnbus, trein en lijnbus terugkomen.
Dat is "the cheapest way".
In de voormiddag ben ik vrij, ik werk pas vanaf de late namiddag.
Tegenwoordig mag men niet moeilijk doen.
Een Marokkaanse mijnheer, een mooie tiep van rond de vijftig, legde met mij het traject af en werkt ook ver van huis. Hij woont in Etterbeek.
Een Zuid-Amerikaanse dame zat ook op de bus. Misschien heeft zij zelfs geen papieren en probeert ze rond te komen door te kuisen bij particulieren. Big respect...
In de Middeleeuwen bestond geen werkweek. Men werkte wanneer men geld nodig had.
Men deed dingen die men graag deed.
Ik zwerf graag rond en ik babbel graag. 2 dingen die ik gelukkig zou kunnen verwezenlijken bij deze eventuele nieuwe opdracht.
20-01-2009 om 10:38
geschreven door tosca 
|
 "Wink"){kind=icon}
