Slaap wel Nonkel Bob. Een zwart-wit herinnering uit mijn allervroegste kindertijd. Lees : kleutertijd, zo oud zijn we nu ook weer niet. Heerlijk gitaargetokkel en we zijn allemaal vrolijke vrienden en van crisis is er nog geen sprake. De vetpot van Egypte of was het Babylon? Hoe dan ook, de man heeft heel wat mensen op een zeer aangename manier vermaakt in hun jongemensenleven. Dat alleen al verdient ons aller respect. Ondertussen denk ik ook terug aan mijn opa en oma in een kleine provinciestad. De "bouillonsoep" die ik nooit meer zo lekker heb gegeten. De obligate kip met kroketjes en abrikozen. De "Saint-Honorétaart" als dessert. Een kindje vangt indrukken op aan een grote tafel. De schilderijen kijken van alle kanten op haar neer. Mijn huishouden is er één van Jan Steen. Ik weet nooit wie hier exact onder mijn dak zal slapen. Jonge mensen houden er andere standaarden op na. Maar goed, volgend jaar zijn er twee op kot. Loslaten was nog nooit zo gemakkelijk. Aan het hekken van de GB staan stakerspiketten. Ze staken tot maandag : strakke lijn volgen. Mijn medeleven krijgen ze alvast. Als ze ergens herbeginnen, is het meestal tegen een minimumloon. Wie stopt de crisis? Ik begin er mee... Dus, lieve mensen, denk aan hele goede dingen. Alsof we in luilekkerland leven. De min 200 op mijn rekening wordt + 20000. Efkes dromen mag effenaf... De norse blikken worden leuke blikken. Iedereen lacht, iedereen is blij, want Nonkel Bob is er nog steeds bij....
Noot : ik heb de blog ondergebracht in de categorie filosofie. Spinnen en spinsels is ook wat filosoferen.
26-02-2010 om 22:34
geschreven door tosca 
|