Ik ben Just me, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tosca.
Ik ben een vrouw en woon in een dorp bij de stad () en mijn beroep is teveel om op te noemen.
Ik ben geboren op 28/05/1963 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven en af en toe wat tekenen. Misschien zou het beter omgekeerd zijn....
Fantasie.
Romantiek.
Eén zoon, twee dochters.
Jong van geest.
Psychiater in een volgend leven misschien.
Parelstuif
Ongefilterde spinsels van een echte Brusselse. Romantiek en fantasie en tussendoor veel shit. Een heel klein tikkeltje van de Marollen.
02-10-2011
OP ZOEK
naar een nieuwe liefde. De jacht is open. Al wil ik alleen maar die ene... die ik voor ogen heb. Ik weet hoe hij eruit moet zien. Het liefst een "schorpioen" van november. Ik heb hem nog niet ontmoet. Maar hij ligt onder mijn huid. Nu al.
Een telefoontje naar kotland. "Ja, we krijgen ook lessen aan de Franstalige univ... En volgend jaar ook in het Engels..." Zoonlief wordt groot. Gaandeweg tekent zich een toekomst af. Zijn toekomstig diploma is "hot" volgens ene mijnheer die gisteren in één of ander tv-programma te gast was. Mijn zoon spreekt van olieplatforms en baggerwerken en andere voor mij exotische zaken. Electromechanica was de eerste keus. Nu is het dus "bouw" geworden met uitbreiding naar boorplatforms en dergelijke. Zijn papa verliet ooit de "witte stad" in Afrika om zich dan in Brussel te settelen alwaar ik hem uitkoos als papa voor mijn toekomstige kinderen hoewel ik aanvankelijk BOM wou worden (bewust ongehuwde moeder). Ons huishouden was chaos, is chaos, bleef chaos maar ondanks alles gingen we gestadig en wel vooruit dankzij mijn managementkwaliteiten, mijn recyclagewonders, mijn af en toe zuinig beheer. Dankzij het standby zijn van mijn partner. Ondertussen heb ik de computerdokter betaald en de rekening viel nog mee. Het kadaster zal nog wat moeten wachten met de nodige interesten vandien. Bijna had ik de weledele mijnheer van het tv-programma opgebeld. Bijna... Mijn zoon studeert iets dat goed in de markt ligt en ik moet krabben om alles te kunnen betalen. Bepaalde cursussen moeten wachten om aangeschaft te worden, hallo... Ik verwacht wel steun, geen gebruik van eigen kredietkaarten... De muren blijven potdoof. Veel blabla op televisie,... Uiteindelijk staat deze moederpoes er alleen voor. Als een rots in de branding. But she doesn't care. Ze komt er wel. Snappen jullie nu dat ik zeer zelfstandig ben? Als ik het al was, ben ik het nog veel meer geworden.
Vorige week keek ik nog naar zijn laptop. "Als het ding het maar niet begeeft..." Het "ding" heeft het begeven, gelukkig zijn er computerdokters die nog niet te duur zijn. Nu weet ik zeker dat ik een heel sterke intuïtie heb.
Ik had hem al eeuwen niet meer teruggezien. Een vrijgezel. Groot, fors gebouwd, sympathiek. Niet meteen mijn buddy maar toch... Sympathie. Hij was zijn job kwijt; Ik heb genoeg diplomatie en fijngevoeligheid om niet naar het waarom te vragen. Waarom heeft trouwens geen zin. De dingen zijn wat ze zijn. Ik weet dat mijn werkgever mensen zoekt. Tussen a en b ligt er een rechte. Hij zowel als iemand anders. Misschien vindt hij de job wel leuk. Het was leuk om hem nog eens terug te zien. De laatste tijd doe ik veel out of the blue-ontmoetingen. Wat als ik een ex zou terugzien? Dan is er niets aan de hand, ik leef niet in het verleden en de andere waarschijnlijk ook niet. In het leven moet je vooruitgaan. Doe wel en ziet niet om. Ergens in huis ligt een ingepakt condoom chocolat frappé. "Neem altijd uw voorzorgen..." Ik heb het hem altijd ingeprent (mijn zoon). Hopelijk blijft het nazinderen in zijn hoofd. Mijn klein manneke van vroeger is groot geworden. En mama is soms zo ongerust.
