|
dat iets nooit meer zal gebeuren of toch niet op zo'n manier.
Dan pats en boem, gebeurt het toch.
Er is geen ontkomen aan.
Vraag is natuurlijk, welke de kracht is die hierachter schuilt.
Een mama voelt wat goed is voor haar kinderen.
Ik liet haar 2 dagen gerust, zonder te bellen naar haar kot.
Ze moest studeren, belangrijke dingen doen.
En zie, ze heeft het toch maar gedaan.
18/20.
Word niet te perfectionistisch, schattie, maar ik ben fier op jou.
Mama's zijn psychologen voor hun kinderen.
Omgekeerd zijn kinderen spiegels voor hun mama.
Nu ik veel met kinderen (van anderen) bezig ben, kijk ik naar hun mama en hun papa.
Elk kind op zich is een perfecte mengeling van twee wezens.
Het gaat verder dan intelligentie, ego of schoonheid.
Het gaat over de "ziel".
Soms is de ziel wat ziek, soms is ze gelukkig, soms stralend.
Een bepaald persoon zoekt oogcontact, knikt en ik keer bescheiden terug in mijn schulp van samenwonende en trouwe vrouw.
"Hij heeft wel iets," denk ik dan en "ja, we zouden wel goed overeenkomen."
Maar thuis wacht mijn maatje, mijn makker zonder Maes.
Ik drink rode wijn bij de spaghetti samen met mijn jongste.
"Laat ons doen als echte Italianen doen."
Moke trekt zijn neus op : "Il ne faut pas les inciter à boire."
"On ne boit pas, chéri, on déguste..."
"On fait comme les Italiens."
Een kennis zegt dat het warm is in haar houten chalet.
Goed voor de liefde - denk ik dan.
"Ja, als je niet veel kleren aanhebt, " zegt iemand.
"Het is niet alleen dat, de warmte is een positief gegeven voor de liefde," antwoord ik.
10-11-2010 om 21:23
geschreven door tosca 
|
