Moekesdag. Woensdag dus. Hoewel de twee oudste kleinkinderen op de creatieve kamptoer zijn, ga ik toch graag naar Angel en Loide. Zolang het hen niet stoort dat ik daar uren aan stuk zit of rondhang. Vorige week was het toen ongelooflijk rustig, want Elias was ook wel thuis, maar blijkbaar had hij heel wat slaap in te halen en hij heeft toen langer dan 3 uren geslapen. Vandaag was het tegenovergestelde. Elias had een massa energie die hij niet kwijt kon. Misschien door het minder goede weer waardoor hij niet buiten kon spelen. Maar erg is dat niet natuurlijk. We hebben nog eens lekker wat bijgepraat. Iets dat ik heel graag doe, op de hoogte blijven van tja... zowat alles dat m'n familie aanbelangt. Aaron vordert goed, hij groeit als kool.
Morgen wordt erg warm weer voorspeld. Je voelde het vandaag al. Het was zwoel vanmiddag. Maar af en toe bleef het miezeren. Toen Erik me kwam ophalen, vertrok Angel direct want hij moest Noemi en Gabriel ophalen en dan zouden ze in ene keer naar de cinema gaan. Loide bleef met Aaron thuis. Effe alles op haar tempo doen, vermoed ik. Gisteren was Noemi jarig, en ik heb haar niet gezien, maar we hebben wel getelefoneerd. Zondag is Elias jarig en ik had een kaartje mee, dat ik stiekem aan Loide heb afgegeven (waaraan ik gisteren enkele uurtjes heb gewerkt, dus hoop ik dat ze't mooi vinden). Ik vermoed dat we ook komend weekeinde niet tot daar geraken, dus had ik het vandaag moeten op de post doen. 'k Heb toch grote zin om iets af te spreken met Angel & David. 'k Probeer dat elke zomer, maar da's niet zo evident. Eind volgende week, of de week daarop zou ik graag hebben dat dit lukt. BBQ ofzo bij ons thuis, simpel mag.
Eigenlijk is het de laatste tijd wat te druk voor me. 'k Moet rustdagen voorzien, wat me wel lukte tot hiertoe, maar nu effe niet. Of, zou dat gevoel met de chemo te maken hebben? Kan natuurlijk. Gisteren naar OLT Rivierenhof geweest. Naar Public Enemy geweest, met vrienden. Best tof! Hoewel rap niet echt mijn ding is. En, ik hou ook niet zo van die verkoopcultuur rond een optreden. Al na het eerste nr proberen ze hun verkoop aan te moedigen. Dan heb ik zoiets van: 'Mannekes asjeblieft, ik kom om jullie bezig te zien en te horen.' Doe dat na een half uur zingen ofzo... Soit, so be it. Ook door de chemo, is m'n gehoor erg gevoelig. Sommige klanken gaan door m'n hoofd als knallende uitlaatpijpen of 't scheelt niet veel. Dus was Greet oordopjes voor me gaan halen. Die heb ik gebruikt, als enige toeschouwer, vrees ik. Naderhand besefte ik hoeveel invloed dit heeft gehad op de sfeer. Het allerlaatste nr deed ik ze uit en de klank was natuurlijk ook veel rijker. De avond is geslaagd hoor. Het was half één voor we in bed lagen. Korte nacht, want ook regelmatig wakker geworden. En dat speelt allemaal wel mee tot je wel of niet goed voelen.
Mondkwaaltjes steken ook weer op. Tja... goed verzorgen dan maar weer. Wat een sukkelaarke ben ik toch hé... Vandaag toch maar besloten om rijstpap, yoghurt, en zachte spullen te eten om m'n mond te sparen. Gelukkig kon ik frietjes eten. Oef... Daar had ik al een tijdje zin in.
De laatste dagen zijn lekker druk geweest. De tijd om nog wat te schrijven had ik wel, maar de fut niet meer. Maar als 't dat maar is... Vrijdagmorgen wilde ik persé naar de begrafenis van Peter's vader. Er zijn leukere dingen. Maar 'k ben erg blij dat ik Sabina en Peter gezien heb. Dirk en Marijke kwamen 's namiddags nog een surprisebezoekje brengen. Leuk natuurlijk! We zetten ons in de tuin, want het weer was heerlijk. Zaterdagavond gingen we naar een feestje. 'k Had er m'n zinnen op gezet, dus tijdens de dag goed gerust natuurlijk. We hebben ook die hele avond buiten kunnen zitten en genoten met volle teugen van sfeer, muziek, eten én, het allerbelangrijkste, het gezelschap. 's Zondags waren we allebei veel te vroeg wakker. Om vijf uur besloten we om op te staan en enkele blokjes rond te gaan wandelen. Zachtjes praten tijdens onze wandeling en in ene keer naar de bank om wat cash af te halen. Voilà, dat was dan ook weeral gebeurd. Dan, eens terug thuis, een kop warme chocomelk gedronken en terug ons bed in. Omstreeks 9u ben ik m'n pillen gaan slikken met drinkyoghurt, zodat m'n maag niet lastig zou worden. Dan terug bed in en nog geslapen tot 11u. Erik had het ook nodig.
Ondertussen al zondagmiddag, besloten we naar c-mine te trekken. Natuurlijk moet ik altijd eerst m'n hele routine van medicatie en eventuele voorzorgen doornemen. Maar we waren heel blij dat we dit gedaan hebben. De dag was zeer geslaagd. C-mine is een aangename site. De kolenmijnen, toch een cultureel erfgoed ondertussen, in samenspraak met tentoonstellingsruimten, komen zeer goed tot hun recht. Nu loopt er de tentoonstelling 'Labyrint' van Gijs Van Vaerenbergh. De moeite!!! Echt alles bekijken op de site was wat te hoog gegrepen voor me, maar ik was dik tevreden met wat we hebben gedaan. Ook daar nog iets gegeten, want, hoewel ik het uur voor pillenslikkerij goed in't oog hou, liepen de maaltijden redelijk uit de hand. Da's lang geleden, dat we nog eens zo typisch onszelf waren wat dit betreft.
't Was of ik het geweten had, maar ik had 's morgens 2 zoete aardappelen gekookt op het dooie gemak. Het avondeten was snel klaar en best smakelijk bovendien.
