Jammer maar helaas: Morgen geen Zondag Frontpoëziedag. Binnen minder dan een maand verhuizen we naar een nieuwe woning, een paar kilometer verder aan de oever van de Moon-rivoer. Op zich geen probleem, ware het niet dat er nog gigantisch veel moet aan gebeuren en de laatste dagen ben ik sowieso al achter geraakt op mijn behoorlijk strakke schilderschema. Bovendien moet ik volgende week ook nog een border-run naar Cambodja doen , waardoor ik opnieuw een volle dag dreig te verliezen. Hopelijk kunnen de fans van deze rubriek hier begrip voor opbrengen….

01-09-2018 om 15:45 geschreven door janhuijbrechts  

Vandaag precies honderd jaar geleden, op 31 augustus 1918 om 22.30 u., bezweek in het militair hospitaal van Vinkem de 36-jarige Joe English als gevolg van een slecht verzorgde blindedarmontsteking. English had al voor het uitbreken van de oorlog een stevige reputatie als kunstschilder en illustrator opgebouwd. In 1904 en 1907 werd hij tweemaal tweede in de Prijs van Rome, de prestigieuze aanmoedigingsprijs voor jong artistiek talent. In hetzelfde 1907 kreeg hij overigens ook nog de al even belangrijke Godecharleprijs met zijn drieluik ‘De Mensheid op Zoek’.  Het aan deze prijs verbonden bedrag gaf hem het basiskapitaal om zich integraal aan zijn kunst te kunnen wijden.  Op het ogenblik van de Duitse inval werd English gemobiliseerd als soldaat in het 7^e Linieregiment.  Tijdens de aftocht van het leger, in de herfst van 1914, liep hij een ernstige gewrichtsontsteking op en werd hij gehospitaliseerd in Calais. Na zijn herstel werd hij niet langer lichamelijk geschikt voor frontdienst bevonden en op 23 februari 1915 ingedeeld bij de 19^e compagnie des Travailleurs Auxilliaires du Génie (TAG) als kasseilegger. Dankzij de bemiddeling van dokter Frans Daels kwam hij in 1916 in het onder zijn supervisie staande onderzoekscentrum voor  bescherming tegen stikgassen in Veurne terecht. Hier, op zijn kamertje in het klooster, maakte hij op vraag van Daels heel wat illustraties voor het S.K.V.H. en ontwerp hij de bekend en berucht geworden heldenhuldezerk. English stelde zijn talent gul ter beschikking en gaf de Vlaamse agitatie aan en achter het IJzerfront een eigen, duidelijk herkenbare iconografie en beeldtaal die uitermate geschikt bleek voor propagandadoeleinden. Op voorspraak van Marie Belpaire en een paar collega-artiesten, kwam hij uiteindelijk in april 1918 in de Section Artistique de l’Armée de Campagne terecht.

Niet alleen zijn werk leverde een belangrijke bijdrage tot het uitbouwen van een specifieke, Vlaams-nationaal geïnspireerde herinneringscultuur aan de Grote Oorlog. Het huldebetoon dat op 4 september 1920 aan zijn graf op militaire begraafplaats van Steenkerke werd georganiseerd, zou uitgroeien tot de IJzerbedevaarten.   

31-08-2018 om 07:44 geschreven door janhuijbrechts  

Dulhallow A..D.S. Cemetery dankt haar naam het gelijknamige Advanced Dressing Station, een medische post die hier ooit lag en waarvan u hier een foto uit 1918 vindt. Dulhallow A.D.S. dat  ten noorden van Iepet, tussen de Diksmuidseweg en het Kanaal Ieper-IJzer lag, werd vanaf juli 1917 operationeel om de gewonden op te vangen van de Slag om Pilckem Ridge, de openingsfase van het bloedbad dat latere in de geschiedenisboeken als de Derde Slag om Ieper zou bekend staan. Op 31 juli ’17, de eerste dag van deze slag passeerden op deze plek alleen al 96 gewonde officieren en 2.586 gekwetste onderofficieren en manschappen. Deze site bleef vrijwel onafgebroken in gebruik tot aan de wapenstilstand en na de oorlog fungeerde ze als verzamelbegraafplaats voor graven uit de omgeving. Zo werden hier onder meer de gesneuvelden die oorspronkelijk op Malakoff Farm Cemetery in Brielen en Fusilier Wood in Hollebeke lagen, bijgezet. 10 Gesneuvelden van het York & Lancaster Regiment die oorspronkelijk op Malakoff lagen en 29 Britten die in Fusilier Wood  waren begraven maar wiens graven vernietigd werden door artillerievuur worden herdacht in twee hoefijzervormige zerkopstellingen met een centraal geplaatste zandstenen herinneringsblok. Deze blokken, die men op heel wat CWGC-begraafplaatsen kan terugvinden, werden naar verluidt voor het eerst op deze site geplaatst en worden sindsdien Dulhallow Blocks genoemd. Momenteel worden op deze begraafplaats 1.601 doden uit de Eerste en 1 uit de Tweede Wereldoorlog herdacht.  Onder hen zijn ook 54 Duitsers, 2 Fransen en 1 Belgische militair. Een bijzonder groep gesneuvelden kan men terugvinden in vak II, rij F. Hier liggen 41 mannen begraven van het Labour Corps en de Seaforth Highlanders die op 9 januari 1918 in deze  omgeving aan flarden werden geblazen door een Duitse toevalstreffer op een vrachtwagen die was volgepakt met munitie...

30-08-2018 om 03:20 geschreven door janhuijbrechts  

Vandaag even en uitzonderlijk, een persoonlijke, niet WO I-gerelateerde noot. Dat  onze sibbe een boontje voor Zuidoost-Azië heeft is al langer geweten. Het is niet alleen de favoriete vakantiebestemming van de Kids. Ik  heb de meeste landen in de regio bezocht en ben een half jaar geleden naar Thailand geëmigreerd. Ik woon met mijn Lao-Thaise eega in Isaan in het Noordoosten van Thailand, vlakbij de Cambodjaanse grens. Vandaag, kort na de middag, vertrekt mijn oudste dochter als één van de 6 beursstudenten van de Universiteit Antwerpen die in het raam van het vriendschapsverdrag tussen de provincie Antwerpen en Shaanxi een studiebeurs kregen, voor een jaar naar de Volksrepubliek China. Ze gaat een half jaar Chinees studeren aan de prestigieuze Northwestern University in Xi’an -de historische bakermat van China- en daarna een half jaar Engels doceren aan een universiteit in Xianyang. Het spreekt voor zich dat de papserd erg trots is op Hylke en haar niet alleen een vlotte vlucht maar vooral een fijn jaar in het voor ons al lang niet zo Verre Oosten toewenst.        

29-08-2018 om 18:26 geschreven door janhuijbrechts  

Westouter is één van die rustieke pareltjes die samen het Heuvelland vormen.  Op het kerkhof, in de schaduw van de fraaie Sint Eligiuskerk ligt de CWGC-site Westouter Churchyard Military Cemetery. Op zich niets bijzonders ware het niet dat in één graf twee broers begraven liggen. Ook dit kan gebeuren, alhoewel niet vaak. Wat dit graf echter helemaal bijzonder maakt is dat beide broers op dezelfde dag sneuvelen. In graf II A 5 ligt Charles Frederick Robinson, een soldaat in de 594^e M.T. Company van het Royal Army Medical Corps (R.A.M.C.). In hetzelfde graf maar onder een aparte zerk rusten ook de stoffelijke resten van zijn broer James Alfred, een kanonnier in de 12^e Battery van de 35^e Brigade Royal Field Artillery. Beiden sneuvelden op zondag 16 september 1917. Mogelijk overleden ze in één van de Casualty Clearing Stations die in en rond Westouter waren ingericht om de talloze gewonden van de Derde Slag om Ieper op te vangen.... De Londense familie Robinson betaalde een hoge prijs tijdens de Great War. Hun broer William Charles, een soldaat in het 7^e Bat. Duke of Cornwall’s Light Infantry was al op 24 augustus 1916 aan de Somme gesneuveld. Hij werd begraven op London Cemetery & Extension in Longueval.

28-08-2018 om 09:43 geschreven door janhuijbrechts  

Morgen, 29 augustis,  om  10.00 u. wordt aan het Amerikaanse monument aan de Kemmelstraat in Kemmel herdacht dat precies een eeuw geleden de Amerikaanse troepen voor het eerst in actie kwamen in Vlaanderen.  In het kader van de voorbereidingen op het grote geallieerde najaarsoffensief ,  kwamen in de periode tussen 18 augustus en 4 september 1918  tussen Vierstraat en de Komense Vaart  de 27^e en 30^e U.S. Infantry Divisions in actie om de laatste  Duitse troepen uit het gebied rond de keihard bevochten Kemmelberg te verdrijven.  

De zwart/wit-foto dateert van kort na 1929 toen de monumentale gedenksteen in witte natuursteen, naar een ontwerp van George Howe, een beeldhouwer uit Philadelphia, door de American Battle Monuments Commission was geplaatst.  Het  monument herdenkt de bijna 1.300 slachtoffers van de 27^e (Orion) Division en de 800 slachtoffers van de 30^e (Old  Hickory) Division die hun vuurdoop ten zuiden van Ieper  niet zonder kleerscheuren doorstonden….

28-08-2018 om 07:32 geschreven door janhuijbrechts  

Vandaag vindt, voor de 17e keer alweer, in Steenstrate in de schaduw van het Van Raemdonckmonument, de IJzerwake plaats. ‘Volk word staat !’, het motto van deze editie werd ontleend aan een gedicht dat Anton Van Wilderode in 1984 voor de IJzerbedevaart schreef en toen op muziek werd gezet door de Vaganten. Graag breng ik het vandaag in de rubriek ‘Zondag Frontpoëziedag’

VOLK WORD STAAT

Volk, word staat, word Vlaamse staat / doe de kansen keren, / weer wie u met slechte raad / om de wille van de baat / averechts regeren, / Zoveel slechte heren !

Volk word staat, word Vlaamse staat / dop uw eigen bonen, / vecht zolang uw hart nog slaat / tot het vaderland bestaat / waarin straks uw zonen / beter zullen wonen !

Volk word staat ! De oude eis / nu in de felle gebiedende wijs ! / Eindelijk, eindigt eindigt de tijd / van uw beschamende horigheid. / Eindelijk neemt gij het lot van uw land / stevig in eigen hand !

Vol, word staat, word Vlaamse staat / om als volk te leven. / Nacht die naar zijn morgen gaat, / morgenlicht en dageraad, / dag die onbeschreven / ons wordt toegegeven !

26-08-2018 om 08:08 geschreven door janhuijbrechts  

23-08-2018 om 01:13 geschreven door janhuijbrechts  

In heb er vroeger al een peer keer op gewezen dat Faubourg d’Amiens één van mijn ‘favoriete’ CWGC-sites is. Deze dodenakker waar 2678 gevallen van de Grote Oorlog worden herdacht, nodigt door de aparte architectuur uit tot bezinning en reflectie. Weinig bezoekers zullen beseffen dat op deze site minstens  8 militairen van het Britse Gemenebest begraven liggen die jonger waren dan 18 toen ze sneuvelden.

Eén van hen was de 17-jarige Kenneth John MacLeod. Deze private in het 7^e Bataljon Seaforth Highlanders sneuvelde op 6 december 1916 in de omgeving van Arras. Zijn bataljon was in  augustus 1914 gecreëerd in Fort George als een onderdeel van Kitchener’s New Army. Tegen eind mei ’15 was de eenheid klaar voor frontinzet en zag het 7^e Seaforths voor het eerst actie tijdens de bloederige Slag om Loos. K.J. MacLeod woonde bij het uitbreken van de oorlog in Duran Cottage – zijn ouderlijke woonst – op de Heights of Achterneed, Strathpeffer. Deze Schotse oorlogsvrijwilliger vervoegde wellicht in de zomer van ’16 zijn bataljon als aanvulling voor de zware verliezen die het bij de Somme had geleden. Hij ligt onder het grafschrift ‘He died that we might live’ in graf II A 3. Zijn enige en tien jaar oudere broer Angus, die voor de oorlog naar Canada was geëmigreerd, was een Lance Corporal in de 7^e cie. van het Canadian Machine Gun Gorps toen hij op 10 april 1917 bij Vimy viel. Hij werd begraven op La Chaudiere Military Cemetery in Vimy. Beide zonen worden herdacht op het familiegraf.

22-08-2018 om 09:53 geschreven door janhuijbrechts  

Het heeft Vlaams minister-president Geert Bourgeois, die ook bevoegd is voor erfgoed, behaagd om een deel van de historische Bellewaerde Ridge in Zillebeke voorlopig te beschermen als waardevol Wereldoorlog I – erfgoed. Met deze beslissing wort de kans erg groot dat één van de laatste, quasi ongerepte  oorlogslandschappen, inclusief de kraters,  in het Ieperse beschermd worden. Ik werk al enkele jaren aan een studie over de aanval die de III^e Britse Divisie - met onder meer het 10^e Bataljon Liverpool Scottish - op 16 juni 1915 op deze heuvelkam uitvoerde en kan alleen maar toejuichen dat deze unieke site eindelijk de erkenning krijgt die ze verdient. Nu is het nog wachten op het openbaar onderzoek en dan resten er nog negen maanden waarbinnen de minister-president kan beslissen over de definitieve bescherming.

22-08-2018 om 07:24 geschreven door janhuijbrechts  

Gisteren werd in Poelkapelle-Langemark het offer van de Ierse Divisies op en rond de Frezenberg in de verschrikkelijke augustusmaand van 1917 op passende wijze herdacht. Vandaag voor één keer niet een klassiek gedicht in de rubriek  Zondag Frontpoëziedag maar het lied Dublin Fusiliers op magistrale wijze vertolkt door de Ierse zanger en entertainer Johnny McEvoy (°1945). Zowel het 9^e bataljon als de - omwille van de hoge verliezen - samengevoegde 2^e en 8^e bataljons van het Regiment Dublin Fusiliers werden op 16 augustus 1917 gewoonweg gedecimeerd . Ze moesten meer dan een kilometer oprukken over een onbegaanbaar terrein waarbij ze aan flarden werden geschoten door de erg accuraat vurende Duitse machinegeweerschutters en artilleristen. Nauwelijks een handvol van de Dublins slaagden erin om hun objectieven te bereiken…. Hun laatste weerstandsnesten werden in de vooravond onder de voet gelopen tijdens een massale Duitse tegenaanval.

Klik op volgende link:

https://youtu.be/JlWDTHBbOoc

19-08-2018 om 09:10 geschreven door janhuijbrechts  

Vandaag precies 101 jaar geleden sneuvelde de legendarische Ierse aalmoezenier Father Willie Doyle tijdens de Derde Slag om Ieper.  Voor wie meer wil weten over deze in meer dan één opzicht merkwaardige man verwijs ik graag naar mijn boek Verdrongen Verleden over de 16^e (Ierse) Divisie in Vlaanderen in 1917 waar ik uitgebreid stil stond bij Doyles leven en dood.

Gelukkig bestaat er de laatste jaren weer wat aandacht voor Doyle. Zo was er de heruitgave van de klassieke maar helaas ook ietwat apocriefe biografie van Doyle door Alfred O’Rahilly. Er was het kinderboek  Man of the People door Carmel Kelly, To raise the Fallen, een bloemlezing door Patrick Kenny van Doyle’s  brieven,  K.V. Turley’s  Fr. Willie Doyle & World War I – A Chaplain’s Story en tot slot de erg lezenswaardige biografie Worshipper an Worshipped door Carole Hope.

Een paar dagen geleden verscheen de aan het leven van father Doyle gewijde film Bravery under Fire. Voor meer info over deze productie, klik op onderstaande link:

https://youtu.be/HrUOL9Odhqk

Ook in Vlaanderen besefte men dat het bijna tussen de plooien van de geschiedenis verdwenen bloedoffer van de twee Ierse Divisies (de 16^e en de 36^e ) in herfst van 1917 niet mocht vergeten worden. Op initiatief van de onvermoeibare Erwin Ureel wordt nu zaterdag 18 augustus om 15.00 u. een bescheiden herdenking georganiseerd in de Haezeweidestraat 14 in Langemark-Poelkapelle en wordt een monumentje in de vorm van een oude Ierse wegwijzer onthuld. Iedereen welkom en uiteraard van harte aanbevolen !

16-08-2018 om 11:04 geschreven door janhuijbrechts  

Vandaag in Zondag Frontpoëziedag een gedicht van de expressionistische dichter en gewezen mijnwerker Paul Zech (1881-1946). Hij evolueerde tijdens de oorlog van een door de strijd begeesterde patriottische dichter tot een sceptische pacifist. In 1914 had hij zich als oorlogsvrijwilliger gemeld maar hij belandde achter een bureau in het ministerie van Oorlog waar hij als vertaler werd tewerkgesteld. In mei ’15 kreeg hij zijn oproep voor dienst in de Landsturm. Hij belandde eerst aan het oostfront maar in de late herfst van 1915 kwam hij in Vlaanderen terecht. In de zomer van 1916 werd hij bij Verdun gewond en kreeg hij het IJzeren Kruis IIe klasse. Er verschenen tijdens de oorlog twee bundels met zijn gedichten, maar de laatste werd omwille van het uitgesproken pacifistische karakter onder schuilnaam uitgegeven. Verschillende gedichten over zijn verblijf in Vlaanderens velden verschenen in de Kriegszeitung van het IVe Leger.

Vandaag breng ik zijn gedicht Houd de wacht op het duin…

De avond wolkt grijs op uit het duingras / en heeft de weidsheid van de zee gestolen / Je ziet het als door benevelde ruiten / vaag en groots dichterbij komen.

Aan de hemel staan zelfs nog roe strepen / en eronder het rookgerei / van een zwarte boot / als een brug naar de overzij.

Regelmatig scheert een meeuw langszij / een waakzaam oor voorbij als een schot / en kortstondig kletteren de geweren.

De maan staat er ook / en trekt het zware, zilveren vlot / over het water.

12-08-2018 om 06:02 geschreven door janhuijbrechts  

In mijn vorige blog verwees ik naar 8 augustus als de ‘Zwartste dag in de geschiedenis van het keizerlijke Duitse Leger’.  Hoe het zo ver kon komen kan u zien in deel 9 van de erg interessante tiendelige WWI – documentaire die was gebaseerd op het standaardwerk van de Schotse militaire historicus Hew Strachan over de Grote Oorlog. ‘Germany’ s last gamble 1918’ is een productie van Hamilton Film, Southern Star en Channel 4 en  werd geproduceerd en geregisseerd door Emma Wallace in 2002.

Klik op volgende link: https://youtu.be/6_uljaIkiYI

11-08-2018 om 13:28 geschreven door janhuijbrechts  

Morgen zal het precies een eeuw geleden zijn dat de krijgskansen aan het westelijke front definitief keerden in het voordeel van de geallieerden.

Een dramatische Brits-Franse aanval in de omgeving van Amiens bracht de ommekeer aan het Westelijke front. Met de steun van 450 tanks werd een ware ravage aangericht in de Duitse rangen. Ludendorff noemde de 8^e augustus dan ook niet voor niets ‘de zwarte dag van het Duitse leger’. In zijn hoofdkwartier te Spa verkondigde de Duitse kei­zer: "Wij hebben de grens van onze krachten bereikt..." De Duitse oorlogsmoe­heid steeg naar ongekende hoogten, terwijl de geal­lieerden zich, onder de algemene leiding van de Franse maar­schalk Ferdinand Foch, vol vertrouwen opmaakten voor de eind­afre­kening. In de laatste zomermaand volgde er een reeks geallieerde aan­vallen over bijna de hele breedte van het westelijke front en Foch zou het initi­atief niet meer uit handen geven.

07-08-2018 om 03:22 geschreven door janhuijbrechts  

Vandaag een gedicht dat Carl Zuckmayer  (1896-1977) in 1917 schreef.  Deze Duitse oorlogsvrijwilliger  werd  met werken als Schinderhannes en Der Hauptmann von Köpenick één van de belangrijkste dramaturgen van zijn generatie.  Dit is zijn bitter-scherpe gedicht 1917

‘ Ik heb zeven dagen niet gegeten. / En een man voor zijn kop geknald. / Mijn scheenbeen is door luizen stukgevreten. / Straks ben ik eenentwintig lentes oud.

Ben ik bezopen, dan sla ik alle zeikers / keihard op hun smoel. Mijn zang is woede./ Waar ik me krab begint het fel te bloeden. / Mijn baar schiet uit als tuinkers.

Dan neem ik mijn zaad in mijn handen: / Europa’s toekomst, zwartgekorreld gewoel - / Een God verzuipt in het slijk van de paddenpoel ! / Ik schijt mijn testament op alle wanden.

05-08-2018 om 09:41 geschreven door janhuijbrechts  

Vandaag gaat officieel de webstek grensroute.eu online. Deze webstek is integraal gewijd aan een lange afstand fietsroute die volledig in het teken staat van – het te lang vergeten, mr o zo fascinerende – verhaal van de Dodendraad.  U fietst van  het Drielandenpunt tot aan de Noordzee langs het oude tracé van deze dodelijke grensafscheiding. Een project van de Stichting Verhalis in samenwerking met Grote Routepaden.  In februari 2019 verschijnt de bijbehorende Fietsgids tijdens de Fiets- en Wandelbeurs in Gent.

Alle info op:

http://www.grensroute.eu

01-08-2018 om 06:05 geschreven door janhuijbrechts  

Op 24 juli was het precies een eeuw geleden dat de 25-jarige Minderhoutenaar Jan Frans Goetschalckx sneuvelde in Kaaskerke. Jan Goetschalckx was een ongehuwde zoon van Corneel Goetschalckx en Maria Cornelia Tilburghs. Voor hij bij het uitbreken van de oorlog werd gemobiliseerd was hij landbouwer en woonde hij nog in bij zijn ouders.

Goetschalckx was korporaal in de 2^e compagnie van het 1^e bataljon in het 8^e Linieregiment. Een eenheid, waarin heel wat mannen uit de Noorderkempen dienst deden. Hij werd in de eerste lijn, ter hoogte van de IJzerdijk in Kaaskerke, dodelijk gewond door granaatscherven of zoals zijn militair stamboek specificeerde: ‘open breuken aan beide benen, meerdere wonden aan rechterarm, linkerhand en onderkaak’. Hij bezweek ter plekke aan de opgelopen kwetsuren, nog voor hij naar een eerste hulp-post kon worden geëvacueerd. Twee dagen later werd hij begraven op de militaire begraafplaats van Hoogstade waar hij nog steeds ligt.

01-08-2018 om 05:37 geschreven door janhuijbrechts  

Eergisteren bracht ik een citaat uit ‘De Heuvel’ van Willy Spillebeen. Wie dit leest begrijpt de symboolwaarde die deze Menense auteur hecht aan Troje als metafoor voor oorlog in de breedste betekenis van het woord.

Mythe

Vier populierenrijen

geplant in drassig weiland

mijn zuilengalerijen

op Ithaka het eiland

waarrond de groene golfslag

van de bossen schuimde.

Ik voer uit die voortijd weg

doorheen de dreef der zuilen

naar mijn geschiedenis.

Sindsdien geschiedde het

door boomzagen en bijlen

dat het eiland ruïne is.

Ik weiger te begrijpen

wat mythe werd in het land

waar ik als toerist zal sterven:

dat iedere boom die viel

bestemd werd voor de velgen

van een nieuw wagenwiel

Een strijdwagen nà Troje.

(Uit: Voorbij de populieren. Gedichten. Tielt/Bussum 1982, Lannoo,/De golfbreker.)

29-07-2018 om 05:37 geschreven door janhuijbrechts  

Aan de rand van de grote CWGC-site Bailleul Coummunal Cemetery & Extension ligt een Frans militair ereperk waar vooral gesneuvelde inwoners van het Frans-Vlaamse grensstadje Belle / Bailleul een laatste rustplaats kregen. Een van hen was Oscar Clovis Dewinter, die op 14 september 1885 in Belle was geboren. Op de gebarsten geëmailleerde foto bij zijn grafkruis lijkt hij, in zijn paasbeste pak gestoken en ondanks de ongetwijfeld ongemakkelijk zittende hoge kraag, hoopvol de toekomst tegemoet te kijken maar daar besliste la Grande Guerre anders over. Hij behoorde tot de militieklas van 1905 en had zich in Duinkerke aangemeld om er zijn legerdienst in het garnizoen van het 110^e Régiment d‘ Infanterie te vervullen. Hij werd in de rangen van deze eenheid gemobiliseerd op 2 augustus 1914 en maakte onder meer de zomercampagne van ’14 in ons land, de hel van Verdun in 1916 en de gevechten aan de Somme in 1917 mee. Dewinter sneuvelde op 26 november 1917 in Vlaanderens Velden. Hij trof zijn noodlot in Mangelare tussen Bikschote en Poelkapelle. In 1919 werden zijn stoffelijke resten herbegraven in zijn geboortestad.

28-07-2018 om 08:01 geschreven door janhuijbrechts