Vandaag een gedicht van de hand van Carel Steven Adama Scheltema (1877-1924). Een kunsthandelaar van Friese origine die essayist en dichter werd. Vandaag de dag is hij vooral nog bekend door zijn natuurgedichten maar Adama Scheltema was ook een politiek dichter die met zijn geëngageerde werk de sociaal-democratische SDAP steunde. Tijdens de Eerste Wereldoorlog schreef hij een aantal beklijvende pacifistische gedichten waarvan het volgende 'Aan die komen' er één van was. Het werd voor het eerst gepubliceerd in de bundel 'Zingende stemmen' die in 1916 bij Brusse in Rotterdam van de pers rolde.
Aan die komen
Gedenkt, gij kinderen van vrede, Bloemen aan den boom van geluk, Gedenkt het vreeslijk verleden, Gedenkt die de aarde voor u kneedden Als de wortelen van uw geluk!
Gedenkt, gij lachenden, levensblijden, Het geluid op aarde van den schrik En luistert aan den afgrond der tijden Naar den kreet van die uw ziel bereidden - Als naar de echo van een snik.
Gedenkt, gij gezegenden en gezonden, Hen die vielen voor uw blijde eeuw - Zie hun gelaat en wilde wonden, Zie het zwarte gat hunner monden, Nog open voor een laatsten schreeuw!
Gedenkt gij de smeekende oogen En al de stamelende pijn Van die, verbrijzeld en bloedovertogen, Langzaam den donkeren dood inzogen - Gedenkt gij die uw verlossers zijn!
Gedenkt gij den dreun van hun schreden, Tast terug in den donkeren vloed Van die de' ijzeren strijd voor u streden, Tast terug in het zinkend verleden - Dat uw hand nog drupt van hun bloed!
Gedenkt die, wat zij deden en zagen Nimmer meer wischten uit hun geest, Die door al hun gruwlijke dagen Aller gruwelen bleven dragen - Gedenkt de gewonden van geest!
Gedenkt ons, die allen vochten, Gedenkt ons aller bitteren strijd, Gedenkt ons, die den weg voor u zochten, Gedenkt ons, die nog niet vinden mochten - Gedenkt, gedenkt onzen blinden tijd!
Tijdens de Franse bezetting, omstreeks 1800, trok Frans Vereecke op het Izegemse gehucht de Abele een windmolen met bijhorende molenaarsoning op. Deze 'Abelemolen', een houten staakmolen, brandde in 1884 tot op de grond af. Charles - what's in aname ?- Demeulenaere liet kort daarna op dezelfde plek een stenen stellingmolen bouwen. Het was deze molen die tijdens de bevrijdingsgevechten in oktober 1918 het mikpunt werd voor de Belgische artillerie. Deze foto die wellicht kort na de bevrijding werd gemaakt door Franse militairen toont de grote schade die deze stenen reus had opgelopen. Camiel Vanneste, de toenmalige eigenaar zag een heropbouw niet meer zitten en verkocht de ruïne. In 1920 werd, na de afbraak op deze site een mechanische maalderij opgericht.
Deze kleine CWGC - begraafplaats ligt in het Frans-Vlaamse Mazingarbe in de buurt van Loos. Er worden op deze site 118 gesneuvelden uit het Britse Gemenebest en 12 Fransen herdacht. Het waren overigens Franse troepen die hier, bij de nabijgelegen steenkoolmijn, in het voorjaar van 1915 de eerste gesneuvelden begroeven. Onder de Britten die hier een laatste rustplaats kregen was de 24-jarige tweede luitenant William Alfred 'Podge' Brooke, een jongere broer van de bekende Britse oorlogsdichter Rupert Brooke. Willam Alfred Brooke was een oud-student geschiedenis van de universiteit van Cambridge. Hij had een aanstelling gekregen in het 8e Bataljon van het London Regiment (Post Office Rifles) en was op 25 mei '15 aan het front beland. Nog geen drie weken later, op 14 juni om precies te zijn, sneuvelde hij bij La Rutoire Farm. Zijn broer Rupert was een paar weken eerder, onderweg naar Gallipoli, op een Frans hospitaalschip bezweken aan bloedvergiftiging.
Vandaag werd de kaap van 150.000 'hits' op deze blog overschreden. Hier past dan ook een welgemeende merci aan al mijn lezers want 150.000 hits, die moet je verdienen, dag na dag om een bekende reclameslogan te parafraseren. Het succes van deze blog bewijst dat we goed bezig zijn en ik ben er zeker van dat wij u ook de volgende weken en maanden niet zullen teleurstellen. Alvast bedankt en als kadootje een paar exclusieve foto's uit mijn privé-verzameling. Deze foto's werden in het voorjaar van 1917 gemaakt door een onderofficier van het Duitse Matrosen Regiment nr. 4 in de duinen bij Lombartsijde, bij de Bamburg -stelling en bij de Rattevalle. Het MR nr. 4 was in november '14 in Kiel geformeerd en bleef gedurende heel de duur van de oorlog aan zet aan onze kust en bij de IJzermonding...
