De joodse éénjarige oorlogsvrijwilliger Alfred Lichtenstein (zie ook mijn bericht van 15.11.2015) had al voor het uitbreken van de oorlog in Berlijnse artistieke kringen een zekere reputatie als expressionistische schrijver en dichter. Hij sneuvelde nog geen drie weken nadat hij met het  Beierse 2^e Infanterieregiment aan het front was beland, op 25 september 1914 aan de Somme.

Hier volgt zijn gedicht  Abschied

Wohl war ganz schön, ein Jahr Soldat zu sein.

Doch schöner ist, sich wieder frei zu fühlen.

Es gab genug Verkommenheit und Pein.

In diesen unbarmherzgen Menschenmühlen.

Sergeanten, bretterwände, lebet wohl.

Lebt wohl, Kantinen, Marschkolonnenlieder.

Leichtherzig last sich Stadt und Kapitol

Der Kuno geht, der Kuno kommt nicht wieder.

Nun, Schiksal, treib mich, wohin der gefällt.

Ich zerre nicht an meiner Zukünft Hüllen.

Ich hebe meine Augen in die Weit.

Ein Wind fängt an. Lokomotiven brüllen.

23-09-2018 om 05:37 geschreven door janhuijbrechts  

In een hospitaal in het Franse Chambéry overleed op 7 september 1918 de 37-jarige Remi Verlinden, geboren te Hoog­straten. Hij had tijdens de campagne van 1914 als beroepsvrijwilliger in het 3^e Linie­regiment ge­diend, maar werd na de IJzerslag gere­formeerd tot soldaat-brancardier in een hospi­taal in het Franse Ru­chard. Vanaf 1 juli 1917 werd hij gereaffecteerd naar de medi­sche staf te Chambéry in hetzelfde hospitaal waar hij zou overlijden. Dit hospitaal was gespecialiseerd in en voorbehouden aan tuberculosepatiënten. Het is niet uitgesloten dat Remi Verlinden zelf ook geïnfecteerd raakte en aan deze ziekte is bezweken… Hij werd twee dagen later begraven op het kleine Belgische militaire ereperk van de begraafplaats van Bassens. Op zijn grafzerk staat echter foutief 5 september 1918 als sterfdatum.  Remi Verlinden was een zoon van Emilius Paulus Verlinden en Maria Catharina Bols. Hij was gehuwd met Catharina Lauwers en  vader van één zoon: Jules Remi. Bij het uitbreken van de oorlog woonde dit gezinnetje in St.Jans-Molenbeek.waar Remi Verlinden aan kost kwam bij de buurtspoorwegen. 

20-09-2018 om 08:24 geschreven door janhuijbrechts  

Op zaterdag 10 augustus 1918 om 15.00 uur overleed in een ziekenzaal van de ‘Caserne Duquesne’ in de Rue Gambetta te Dieppe de 29-jarige Meerlenaar Adriaan Frans Govaerts aan een longontsteking. Govaerts was in opleiding in de 6^e compagnie van het Centre d‘Instruction des Auxilliaires.  Hij werd begraven op het militair erepark van de stedelijke begraafplaats te Dieppe, graf 76. Op zijn Franse militaire grafkruis staat foutief ‘Godaerts’ als naam vermeldt. Hij was een ongehuwde zoon van Jan Govaerts en Catherina Van Loon. Bij het uitbreken van de oorlog woonde hij in Rijkevorsel.

18-09-2018 om 10:48 geschreven door janhuijbrechts