Vandaag in Zondag
Frontpoëziedag een gedicht van de expressionistische dichter en gewezen
mijnwerker Paul Zech (1881-1946). Hij evolueerde tijdens de oorlog van een door
de strijd begeesterde patriottische dichter tot een sceptische pacifist. In
1914 had hij zich als oorlogsvrijwilliger gemeld maar hij belandde achter een
bureau in het ministerie van Oorlog waar hij als vertaler werd tewerkgesteld. In
mei 15 kreeg hij zijn oproep voor dienst in de Landsturm. Hij belandde eerst
aan het oostfront maar in de late herfst van 1915 kwam hij in Vlaanderen
terecht. In de zomer van 1916 werd hij bij Verdun gewond en kreeg hij het
IJzeren Kruis IIe klasse. Er verschenen tijdens de oorlog twee bundels met zijn
gedichten, maar de laatste werd omwille van het uitgesproken pacifistische
karakter onder schuilnaam uitgegeven. Verschillende gedichten over zijn
verblijf in Vlaanderens velden verschenen in de Kriegszeitung van het IVe Leger.
Vandaag breng ik zijn gedicht Houd de wacht op het duin
De avond
wolkt grijs op uit het duingras / en heeft de weidsheid van de zee gestolen /
Je ziet het als door benevelde ruiten / vaag en groots dichterbij komen.
Aan de
hemel staan zelfs nog roe strepen / en eronder het rookgerei / van een zwarte
boot / als een brug naar de overzij.
Regelmatig
scheert een meeuw langszij / een waakzaam oor voorbij als een schot / en
kortstondig kletteren de geweren.
De maan
staat er ook / en trekt het zware, zilveren vlot / over het water.
In mijn vorige blog verwees ik naar 8
augustus als de Zwartste dag in de
geschiedenis van het keizerlijke Duitse Leger. Hoe het zo ver kon komen kan u zien in deel 9
van de erg interessante tiendelige WWI documentaire die was gebaseerd op het
standaardwerk van de Schotse militaire historicus Hew Strachan over de Grote Oorlog.
Germany s last gamble 1918 is een
productie van Hamilton Film, Southern Star en Channel 4 enwerd geproduceerd en geregisseerd door Emma
Wallace in 2002.
Klik op volgende link: https://youtu.be/6_uljaIkiYI
Morgen zal het precies een eeuw
geleden zijn dat de krijgskansen aan het westelijke front definitief keerden in
het voordeel van de geallieerden.
Een dramatische Brits-Franse
aanval in de omgeving van Amiens bracht de ommekeer aan het Westelijke front.
Met de steun van 450 tanks werd een ware ravage aangericht in de Duitse rangen.
Ludendorff noemde de 8e augustus dan ook niet voor niets de
zwarte dag van het Duitse leger. In zijn hoofdkwartier te Spa verkondigde
de Duitse keizer: "Wij hebben de
grens vanonze krachten
bereikt..." De Duitse oorlogsmoeheid steeg naar ongekende hoogten,
terwijl de geallieerden zich, onder de algemene leiding van de Franse maarschalk
Ferdinand Foch, vol vertrouwen opmaakten voor de eindafrekening. In de
laatste zomermaand volgde er een reeks geallieerde aanvallen over bijna de
hele breedte van het westelijke front en Foch zou het initiatief niet meer uit
handen geven.
