Vandaag,
bij wijze van uitzondering eens geen gedicht, althans niet op papier. De natuur
overleeft alle oorlogsgeweld en is de helende pleister op de meest gruwelijk
geschonden slagvelden. Daarom vandaag
een gedicht door de natuur. Ik meen ooit ergens te hebben gelezen dat
Vlamertinghe Military Cemetery tot de absolute top behoort van het kunnen van
de CWGC-tuiniers en ik kan dit alleen maar beamen. Drie opnames die ik gisteren
onder een brandende augustuszon heb gemaakt in Vlamertinge Zelfs de beste
poëzie verbleekt bij de poëtische zeggingskracht van de natuur. En zeker
wanneer op deze site ook nog eens een heuse dichter begraven lig. Wat dit is de
laatste rustplaats van Second Lieutenant Harold Parry, een niet onverdienstelijke
lettersmid die op 6 mei 1917 in de Ieperse Salient sneuvelde .
Het hoeft niet altijd Ieper, Nieuwpoort of Diksmuide te
zijn Het bijna intimistische militaire ereperk op de Antwerpse begraafplaats
Silsburg is - naar mijn bescheiden mening - één van de mooiste in ons land. Het
nieuwe kerkhof van Borgerhout werd op 23 april 1885 geopend op het gehucht
Silsburg dat op gronden van een gelijknamige familie lag, in 1890 kreeg het
officieel de naam Onze-Lieve-Vrouwekerkhof maar in de volksmond bleef het
Silsburg.. De begraafplaats aan de Herentalsebaan heeft niet de grootse allures
van het Schoonselhof maar bevat ook talrijke indrukwekkende grafmonumenten
waarvan vele langs de hoofdas liggen. Het imposante, witgeschilderde oorlogsmonument
ligt op perk V, rechts van de even indrukwekkende toegangspoort in neo-Vlaamse renaissance-stijl,
en wordt omgeven door een vijftigtal uniforme graven van gesneuvelden en 1
burgerslachtoffer uit de Eerste Wereldoorlog. In het middengedeelte vinden we
rijen met slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog. De hardstenen zerken dragen elk een zwart
granieten plaat met de naam, graad, geboorte- en sterfdatum van de gesneuvelde.
Vier van de militairen die hier een laatste rustplaats kregen, Emiel Franck, Gustaaf
Janssens, Isidoor Van Loo en Jan Schevensteen waren oorspronkelijk aan de IJzer
begraven onder een heldenhuldezerk. Het monument, ingehuldigd op 26 november
1926, werd ontworpen door de Antwerpse beeldhouwer Frans Jochems (1880 - 1949)
en bouwmeester Wilbers, het bakstenen voetstuk is van Jan Dandus en Felix Van
der Sanden.
Vandaag sta ik graag even
stil bij het Monument aux Soldats
Français , hoog op de flank van de Kemmelberg. Deze 17 meter hoge
gedenkzuil in wit cement staat in de volksmond beter bekend als Den Engel, een verwijzing naar de, in
een aan het classicisme verwante stijl afgebeelde overwinningsgodin, die hulde
brengt aan de vele Fransen die hier in april 18 tijdens de bloederige afweergevechten die de geschiedenis ingingen als de Slag om de Kemmelberg werden ingezet.
Velen van hen kregen een laatste rustplaats in het iets lager gelegen ossuarium
dat vier massagraven bevat. Deze imposante zuil werd op 18 september 1932 onthuld door de
Franse generaal Lacapelle en maarschalk Pétain
Menin
Road South Military Cemetery, ontstond in januari 1916 aan de zuidzijde van de
Meenseweg ongeveer halfweg tussen de historische stadsomwalling van Ieper en de beruchte Hell Fire Corner. Aan de overzijde was al in mei 15 een
begraafplaats ontstaan die de al even originele benaming van Menin Road North
Military Cemetery meekreeg. Na de oorlog
werden de gesneuvelden die op deze laatstgenoemde site lagen, ontgraven en
bijgezet op Menin Road South. De eerste militairen die op Menin Road South werden
begraven behoorden tot het 8th Bn. South Staffordsen het 9th Bn. East Surreys. Momenteel liggen
hier 1.190 Britten, 267 Australiërs, 148 Canadezen, 52 Nieuw-Zeelanders en 1
Duitser begraven. De bekendste militair die hier een laatste rustplaats kreeg
was ongetwijfeld Thomas Riversdale Colyer-Fergusson, kapitein in het 2nd. Bn.
Northamptonshire Regiment. Deze 21-jarige drager van het Victoria Cross, de
hoogste Britse militaire onderscheiding, werd op 31 juli 1917 bij Bellewaarde
gedood door een Duitse sluipschutter.
